Τα παρακάτω, αποτελούν απαντήσεις σε ένα κακόπιστο, κακογραμμένο και απαράδεκτα άσχετο κείμενο, το οποίο επικολλούν οι αμαθείς και ημιμαθείς Νεοειδωλολάτρες σε διάφορα φόρουμ εναντίον των Χριστιανών
Γίνεται φανερή η πλάνη, ο δόλος τους και η άγνοιά τους, τόσο σε όσα σχετίζονται με το Χριστιανικό δόγμα, όσο και σε όσα ομολογούν ότι πιστεύουν, χωρίς ποτέ να αντιλαμβάνονται το βαθύ σκοτάδι στο οποίο βρίσκονται !!
Μέρος ε'
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
Η υποτιθέμενη θεότης του Ιησού καταρρίπτεται και από ένα άλλο εδάφιο του Παύλου...
¨εις γαρ Θεός,εις και μεσίτης Θεού και ανθρώπων,άνθρωπος Χριστός Ιησούς¨ (Α΄επιστολή προς Τιμόθεον.Β΄5)
Απάντηση:
Να χαίρονται τα Ελληνικά τους οι… Ελληναράδες! Πού είδαν εδώ την «κατάρριψη»; Σαφέστατα το χωρίο, λέει τον Χριστό, όχι μόνο «άνθρωπο μεσίτη Θεού και ανθρώπων», αλλά τον λέει σαφέστατα επίσης και «μοναδικό Θεό» («εις Θεός»). Για όποιον δεν καταλαβαίνει αρχαία, το εδάφιο λέει στα απλά Ελληνικά:
«Επειδή είναι ένας Θεός, ένας και μεσίτης Θεού και ανθρώπων, ο άνθρωπος Χριστός Ιησούς». Ο ίδιος που είναι ο ένας Θεός, είναι και ο μοναδικός μεσίτης.
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
τα πλέον αποκαλυπτικά είναι τα λόγια του ιδίου του Ιησού μέσω των οποίων αρνείται ότι είναι Θεός...
¨και ιδού εις προσελθών είπεν αυτώ.διδάσκαλε αγαθέ,τί αγαθόν ποιήσω ίνα έχω ζωήν αιώνιον;ο δε είπεν αυτώ.Τί με λέγεις αγαθόν;Ουδείς αγαθός ει μή εις ο Θεός.¨ (Ματθαίος ΙΘ΄16-17)+(Μάρκος Ι΄18)
¨Γιατί με λέγεις αγαθό;Κανείς δεν είναι αγαθός παρά μόνο ο ΕΝΑΣ Θεός¨ λέει ο Ιησούς(!!!) αρνούμενος ότι είναι ο ίδιος Θεός,παραμένων έτσι συνεπής ως προς τον Ιουδαικό Μονοθεισμό.
Απάντηση:
Και πάλι «καληνύχτα»! Εδώ το νόημα των λόγων του Χριστού είναι το εξής:
«Τι με λες αγαθό, αφού δεν με δέχεσαι ως Θεό; Αγαθός είναι μόνο ένας: Ο Θεός».
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
Ήλθε να φέρη ειρήνη στον κόσμο ο Ιησούς;
¨Μακάριοι οι ειρηνοποιοί ότι αυτοί υιοί θεού κληθήσονται¨ (Ματθ.Ε΄9)
ο ίδιος όμως δε φαίνεται να το εφαρμόζει στον εαυτό του....
¨Μή νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γήν.Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν.ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής.και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού.¨ (Ματθ.Ι΄34)
με λίγα λόγια ο Ιησούς ήρθε να καταργήση όλες τις αυτονόητες πατροπαράδοτες οικογενειακές αξίες,να ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΗ δήλα δη την οικογένεια που είναι το θεμέλιο μίας ΥΓΕΙΟΥΣ κοινωνίας.
Ναί ή Όχι στην χρήσι βίας;
Από την μία λέει ο Ιησούς στον Πέτρο όταν αυτός τραβά μαχαίρι...(κατά την σύλληψι)
¨τότε λέγει αυτώ ο Ιησούς.απόστρεψον σου την μάχαιραν εις τον τόπον αυτής.πάντες γαρ οι λαβόντες μάχαιραν εν μάχαιρα αποθανούνται¨ (Ματθ.ΚΣΤ΄52)
ενώ αλλού .....
¨είπεν ούν αυτοίς.αλλά νύν ο έχων βαλλάντιον αράτω,ομοίως και πήραν,και ο μή έχων πωλήσει το ιμάτιον αυτού και αγοράσει μάχαιραν.¨ (Λουκ.ΚΒ΄36)
εδώ διατάσσει τους μαθητές του να πουλήσουν μέχρι και τα ρούχα τους για να αγοράσουν μαχαίρια!!!
Απάντηση:
Για μια φορά ακόμα τα λόγια του Χριστού διαστρέφονται από τους Νεοειδωλολάτρες. Και θα τα απαντήσουμε όλα μαζί, επειδή όχι μόνο έχουν σχέση, αλλά ΤΟ ΕΝΑ ΕΞΗΓΕΙ ΤΟ ΑΛΛΟ.
Κατ αρχήν πρέπει να πούμε ότι όπου αναφέρεται η λέξη: «μάχαιρα», δεν σημαίνει ότι μιλάμε για το ίδιο θέμα. Η μάχαιρα σημαίνει και «διαίρεση», «διχασμό», όπως σαφώς ο ίδιος ο γράφων το «μεταφράζει». Έτσι πρέπει να δούμε κάθε εδάφιο από τα παραπάνω ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ.
Το πρώτο: «Και είπε σε αυτούς ο μη έχων (χρήματα) ας πουλήσει το ιμάτιό του και ας αγοράσει μάχαιρα». (Λουκάς κβ΄36).
Εδώ τους λέει επίσης (αν το διαβάσουμε όλο το συμφραζόμενο), ότι επειδή τώρα έρχεται ο καιρός που θα φύγει από κοντά τους, δεν θα πρέπει να νομίζουν ότι η ζωή τους θα είναι πια εύκολη. Ως τότε, ζούσαν χωρίς κινδύνους, και τους είχε πει ότι δεν χρειαζόταν να κουβαλάνε μαζί τους ούτε σάκο με προμήθειες. Τώρα όμως που φεύγει από κοντά τους, (ήξερε ότι θα σταυρωθεί), έπρεπε να αγοράσουν και σάκο, και προμήθειες για όπου πηγαίνουν, γιατί τώρα πια ο κόσμος θα τους αντιμετώπιζε εχθρικά. Και μαζί με το σάκο, τους είπε να αγοράσουν και μαχαίρια. Το ερώτημα είναι «γιατί» το είπε αυτό, εφ όσον σε άλλο σημείο, στο Ματθαίος 26/κστ΄ 52, όταν ο Πέτρος χρησιμοποίησε ένα από τα μαχαίρια εκείνα, και έκοψε το αυτί του Μάλχου, ο Χριστός του είπε: «Βάλε το μαχαίρι στη θέση του, γιατί όσοι πιάσουν μαχαίρι, από μαχαίρι θα πεθάνουν»; Και μάλιστα θεράπευσε το κομμένο αυτί του Μάλχου, που έκοψε ο Πέτρος.
Το δεύτερο αυτό χωρίο, μας δείχνει με σαφήνεια, ότι ΑΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΑΓΟΡΑΖΕΙΣ ΜΑΧΑΙΡΙ, ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΣ. Ο Χριστός τους είπε να το αγοράσουν. Όχι να το χρησιμοποιήσουν. Κανείς δεν μπορεί λοιπόν να τον κατηγορήσει για βιαιοπραγία, και πολύ περισσότερο όταν τους απέτρεψε να το χρησιμοποιήσουν, όταν ο Πέτρος έκοψε το αυτί του Μάλχου. Ας δούμε λοιπόν γιατί τους είπε να το αγοράσουν:
Ήθελε να τους επιστήσει ΕΜΠΡΑΚΤΑ την προσοχή ότι τώρα πια θα κινδύνευαν ΣΟΒΑΡΑ. Θα κινδύνευε η ζωή τους από εδώ και πέρα. Και ο καλύτερος τρόπος ΝΑ ΤΟ ΝΙΩΣΟΥΝ αυτό, ήταν να τους βάλει να αγοράσουν μαχαίρια, να τους κάνει να νιώσουν τον κίνδυνο στο πετσί τους. Τους «μύησε» στον κίνδυνο, κάνοντάς τους να νιώσουν ΑΝΟΜΟΙ, ώστε έτσι εκπληρώθηκε η προφητεία που έλεγε για τον Χριστό: «Μετά ανόμων ελογίσθη». Και βεβαίως, πέρα από τον ψυχολογικό λόγο, υπήρχε και ο ΠΡΑΚΤΙΚΟΣ λόγος. Γιατί όταν ένας εχθρός βλέπει ότι οπλοφορείς, θα το σκεφτεί να σε πειράξει. Και αυτοί που συνέλαβαν τον Χριστό, δεν διανοήθηκαν να ανοίξουν μέτωπο και με τους μαθητές του, ώστε αυτοί παρέμειναν (προς το παρόν) απείραχτοι. Ο Χριστός λοιπόν παραμένει «άρχων ειρήνης», καθώς σύμφωνα με την αφήγηση, όχι μόνο δεν αντιστάθηκε, αλλά ΘΕΡΑΠΕΥΣΕ τον εχθρό του τον Μάλχο. Μένει αμφιβολία ότι είναι Άρχων Ειρήνης;
Ας δούμε και το επόμενο εδάφιο:
«Μη νομίσητε ότι ήλθον βαλείν ειρήνην επί την γην. Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην αλλά μάχαιραν. Ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής. Και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού». (Ματθ. 10/Ι΄34).
Τα εδάφια που εξηγήσαμε πιο πάνω, λένε τα εξής: «Δεν ήρθα να βάλω ειρήνη στη γη, αλλά μάχαιρα» (διαίρεση, καθώς το μαχαίρι «διαιρεί» το αντικείμενο). (Λουκάς 12/ιβ΄ 51. Ματθαίος 10/ι΄ 35,36).
Πριν προχωρήσουμε όμως, θα αναφέρουμε και δύο ακόμα εδάφια, που με δόλο οι Νεοειδωλολάτρες τα παρουσιάζουν πολύ πιο κάτω, για να μη φανεί το νόημά τους, που είναι εντελώς άσχετο με αυτό που θέλουν να παρουσιάσουν. Τα μεταφέραμε λοιπόν από κάτω, σε αυτό το σημείο του κειμένου, ώστε να απαντηθούν μαζί με τα υπόλοιπα:
¨πύρ ήλθον βαλείν επί την γήν,και τί θέλω ει ήδη ανήφθη!...δοκείτε ότι ειρήνην παρεγενόμην δούναι εν τη γή;ουχί,λέγω υμίν, αλλ΄ή διαμερισμόν.¨ (Λουκ.ΙΒ΄49)
Μα καλά ειρήνη νομίζατε ότι ήλθε να βάλη;;;...όχι βέβαια αλλά ΔΙΧΟΝΟΙΑ.
¨ει τις έρχεται προς με και ου μισεί τον πατέρα εαυτού και την μητέρα του και την γυναίκα και τα τέκνα και τους αδελφούς και τας αδελφάς ,έτι δε και την εαυτού ψυχήν ου δύναται μου μαθητής είναι¨ (Λουκ.ΙΔ΄26)
Η εντολή ¨ΤΙΜΑ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΣΟΥ¨ πάει στον βρόντο.
Κανείς δεν μπορεί να γίνη μαθητής του Ιησού αν δεν μισή όλη του την οικογένεια,ακόμα δε και την ψυχή του..!!!...ένας συνετός δήλα δη άνθρωπος και ενάρετος που τα έχει καλά με τους γονείς του και τους συγγενείς του είναι ΑΝΑΞΙΟΣ για να γίνη μαθητής του Ιησού....Ο ίδιος δε παραδέχεται έτσι ότι οι μαθητές του ήσαν κοινά καθάρματα και βαρέως ψυχοπαθείς...
Απάντηση:
Για να αποκαλυφθεί ποιοι είναι οι πραγματικά ψυχοπαθείς που διαστρέφουν τα κείμενα, συνεχίζει ο ίδιος ο Χριστός για να δείξει τι εννοεί, με τα επόμενα λόγια που παρατίθενται στην ενότητα αυτή, (και που ο Νεοειδωλολάτρης που τα έγραψε, ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΤΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕ για να μη φανεί το νόημα, και να πλανήσει τον αναγνώστη). Όμως εμείς θα τα δούμε μαζί, όπως μαζί είναι στα Ευαγγέλια. Τι εννοούσε λοιπόν όταν έλεγε ότι θα «βάλει μάχαιρα στη γη»; Εξηγεί ο ίδιος: «Επειδή (γαρ) ήλθα να διχάσω τον άνθρωπο κατά του πατέρα του….»
Το «γαρ» σημαίνει: «διότι», «επειδή». Συνεπώς, αυτά που λέει εδώ ο Χριστός, τα λέει ΩΣ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ των προηγουμένων λόγων του, ότι «ήλθε να βάλει μάχαιρα στη γη». Το εδάφιο λοιπόν αυτό, απαντάει στο τι εννοούσε με τη «μάχαιρα». Μιλούσε για το διχασμό στις οικογένειες, και όχι για «πόλεμο», όπως θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε ο διαστρεβλωτής που έγραψε το κείμενο αυτό.
Τι σημαίνει όμως, το ότι θα φέρει «διχασμό» στις οικογένειες; ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ! Όταν κάποιος γίνεται Χριστιανός, η οικογένειά του αντιμετωπίζει ΣΟΒΑΡΑ προβλήματα. Μέχρι διάλυσης. Γιατί οι εχθροί του Χριστιανισμού, ΠΑΝΤΟΤΕ, και τότε (που ήταν οι ειδωλολάτρες) και σήμερα (που είναι οι άπιστοι και οι αιρετικοί), του κάνουν το βίο αβίωτο. Γι αυτό λέει στο παρακάτω εδάφιο ο Χριστός: «και εχθροί του ανθρώπου θα γίνουν η οικογένειά του». ΠΡΟΣΟΧΗ! Δεν λέει ότι Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ θα γίνει εχθρός της οικογενείας του, αλλά Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ θα γίνει εχθρός του!!! Αυτό όμως δεν το πρόσεξε ο ψευδοκατήγορος που έγραψε το κείμενο έ;
Στο ίδιο πλαίσιο, μπορεί να ερμηνευθεί και το άλλο σχετικό εδάφιο: «Όποιος έρχεται σ εμένα και δεν μισεί τον πατέρα του και την μητέρα του και την γυναίκα του και τα παιδιά του και τους αδελφούς και τις αδελφές του, ακόμη και την ψυχή του, δεν μπορεί να είναι μαθητής μου» (Λουκάς 14/ιδ΄26).
Εδώ κατ’ αρχήν παρατηρούμε ότι μιλάει για μίσος όχι μόνο για την οικογένειά του, αλλά και για ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥ, δηλαδή για τη ζωή του. (Η λέξη ψυχή στην Αγία Γραφή έχει τρεις κυρίως έννοιες: Τη φύση, την υπόσταση, και τη ζωή). Πώς λοιπόν κάποιος ακόλουθος του Χριστού δείχνει «μίσος» για ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ;
Πολλά μπορούμε να πούμε εδώ, όμως θα αρκεσθώ σε λίγα. Ας αρχίσουμε πρώτα από την εποχή εκείνη: Όταν οι ειδωλολάτρες συνελάμβαναν μια Χριστιανική οικογένεια, ζητούσαν από τον Χριστιανό να θυμιάσει στους ψεύτικους θεού τους. Και τον απειλούσανε ότι αν δεν το κάνει, ΘΑ ΤΟΝ ΣΚΟΤΩΣΟΥΝ. Κρατούσαν τη γυναίκα του, τα παιδιά του και τους γονείς του, και τους σφάζανε με βασανιστήρια μπροστά του ζωντανούς, με κάθε βάρβαρο μέσο, για να τον αναγκάσουν να αρνηθεί τον Χριστό.
Ρωτάμε λοιπόν: Όταν κάποιος γίνεται αιτία να τα παθαίνουν όλα αυτά τα αγαπημένα του πρόσωπα, αυτά τα φριχτά βασανιστήρια, για χάρη της δικής του πίστης, ΕΙΝΑΙ Η ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΙΣΕΙ; Και όταν υπομένει τα ίδια βασανιστήρια και για τον εαυτό του, μέχρι θανάτου, δεν είναι σαν να μισεί την ψυχή του; Με την κοινή ανθρώπινη λογική, πρέπει να μισείς κάποιον για να γίνεται η επιμονή σου για τον Χριστό, αιτία να τα παθαίνει όλα αυτά, όταν με μια απλή άρνηση του Χριστού μπορείς να τους σώσεις.
Και όταν λόγω του ΔΙΧΑΣΜΟΥ που επέρχεται σε μια οικογένεια όταν κάποιος γίνεται Χριστιανός, βλέπει καθημερινά τους δικούς του που είναι άπιστοι, να αντιμετωπίζουν χίλια δυο ψυχολογικά προβλήματα ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΑΝΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΤΟΥ, και όμως αυτός συνεχίζει να τους τα δημιουργεί πιστεύοντας, ενώ ταυτόχρονα βασανίζεται και ο ίδιος από τους ίδιους λόγους, δεν είναι σαν να μισεί και αυτούς και τον εαυτό του χάριν του Χριστού; Και δεν απέχει η αγάπη του προς αυτούς, από αυτή την ανώτερη αγάπη για τον Χριστό, όσο η αγάπη από το μίσος;
Τέλος, πρέπει να ξεσκεπάσουμε και την τελευταία δολοπλοκία των Νεοειδωλολατρών, στην προσπάθειά τους να διαστρέψουν το Θεόπνευστο κείμενο. Έγραψαν τα εξής:
¨πύρ ήλθον βαλείν επί την γήν,και τί θέλω ει ήδη ανήφθη!...δοκείτε ότι ειρήνην παρεγενόμην δούναι εν τη γή;ουχί,λέγω υμίν, αλλ΄ή διαμερισμόν.¨ (Λουκ.ΙΒ΄49)
Εδώ λοιπόν, ενώ γράφουν το χωρίο Λουκάς 12/ιβ΄ 49, ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ ότι τα λόγια αυτά βρίσκονται ΣΚΟΡΠΙΣΜΕΝΑ στα εδάφια 49 – 51. Βάζουν λοιπόν αποσιωπητικά μετά τη λέξη «ανήφθη», και συνεχίζουν με τη λέξη «δοκείτε», που όμως στο πραγματικό κείμενο, βρίσκεται ΔΥΟ ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΕΔΑΦΙΑ ΠΙΟ ΠΕΡΑ. Συνδέουν δηλαδή το εδάφιο 49 με το εδάφιο 51, κόβοντας όλα τα ενδιάμεσα λόγια, και διαστρέφουν έτσι όλο το νόημα.
Συνδέουν έτσι τα λόγια του Χριστού που μιλούσε για «πυρ», με τα άλλα εντελώς άσχετα λόγια του που μιλούσε για διαμερισμό οικογενειών όπως εξηγήσαμε πριν. Και το κάνουν αυτό, για να δώσουν στον άσχετο ομόπιστό τους αναγνώστη, την εντύπωση ότι μιλάει για πόλεμο!!! Γιατί ο άσχετος ειδωλολάτρης, θα συνδέσει έτσι το «πυρ», την μη «ειρήνη» και τον «διαμερισμό», και θα νομίσει ότι ο Χριστός έφερε βιαιαοπραγίες!
Στην πραγματικότητα, Τα λόγια του Χριστού, στο εδάφιο 49 μιλούν για εντελώς διαφορετικό πράγμα από τα όσα λέει στο 51. Εκεί λέει ότι έφερε «πυρ» στη γη, εννοώντας ΤΟ ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ, που ως φωτιά κάθισε την Πεντηκοστή στα κεφάλια των μαθητών. Ήδη από την αρχή της διακονίας του ο Χριστός, εξάπλωνε σαν φωτιά το κήρυγμά του, με τη βοήθεια του Αγίου Πνεύματος, που από την Πεντηκοστή εισήλθε σε κάθε βαπτισμένο πιστό Χριστιανό. Και σαν φωτιά, συνέχισε να εξαπλώνεται σε όλο τον κόσμο, φέρνοντας την αγάπη και το ΦΩΣ, αλλά ταυτόχρονα ΚΑΤΑΚΑΙΟΝΤΑΣ κάθε ψεύδος της ειδωλολατρείας, και κάνοντας στάχτη τα έργα των δαιμόνων, που είχαν πείσει τον κόσμο ότι είναι δήθεν θεοί.
Στο 50 εδάφιο, ο Χριστός αλλάζοντας θέμα, μιλάει για το βάπτισμα που είχε να υποστεί στο θάνατο, και στο 51 εδάφιο, πάλι αλλάζει θέμα, και μιλάει για το διχασμό που θα έφερνε η Χριστιανική πίστη στις οικογένειες, καθώς οι εχθροί της αληθείας, θα δημιουργούσαν προβλήματα σε όσους πίστευαν στον Χριστό, και θα τους πολεμούσαν, και θα τους μισούσαν.
Όμως οι Νεοειδωλολάτρες, απατεώνες όπως ο θεός τους ο Διάβολος, ΕΚΟΨΑΝ όλα τα ενδιάμεσα λόγια, αλλοιώνοντας έτσι την έννοια των εδαφίων, για να παρουσιάσουν τη δική τους ψεύτικη εκδοχή για τον Χριστό.
Ας δει ο καθένας τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί, και τι είδους ήθος είναι αυτό που μας παρουσιάζουν ως «αρχαιοελληνικό»!!!
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
Έχει ο Ιησούς το αυτονόητο θεικό θάρρος να φέρει εις πέρας την αποστολή του;
Όταν οι μαθητές του πάνε να αντισταθούν κατά την σύλληψι του Ιησού και ο δε Πέτρος τραβά μαχαίρι και επιτίθεται αυτός (ο Ιησούς) αυστηρά τους υπενθυμίζει...
¨πώς ούν πληρωθώσιν αι γραφαί ότι ούτω δεί γενέσθαι;¨ (Ματθ.ΚΣΤ΄54) + Λουκ. ΙΒ΄4).
Δήλα δη ¨πως θα επαληθευθούν οι γραφές αν δεν γίνη έτσι (=αν δεν θανατωθώ) ;¨
Απάντηση:
Πού είναι το πρόβλημα εδώ; Δεν δείχνει το θάρρος του;
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
Λίγο πριν όμως στην Γεθσημανή είχε δειλιάσει και ζήτησε από τον Πατέρα του να απαλλαχθή από την ανειλημμένη αποστολή του...
¨πάτερ μου ει δυνατόν εστί παρελθέτω απ΄εμού το ποτήριον τούτο¨ (Ματθ.ΚΣΤ΄39)
Ένας Θεός είναι δυνατόν να είναι τόσο κυκλοθυμικός και τόσο δειλός που να ζητά τελευταία στιγμή να γλυτώση από την αποστολή που επί χρόνια γνωρίζει ότι πρέπει να εκτελέση;....πόσο μάλλον δε όταν εξ’αρχής εγνώριζε ότι η θανάτωσι του ήτο και ο σκοπός της ενσαρκώσεώς και ελεύσεως του στην γη.
Απάντηση:
Οι Νεοειδωλολάτρες εδώ, θέλουν να ξεχνάνε ότι ο Χριστός δεν είναι απλά Θεός, αλλά Θεάνθρωπος. Και Θεάνθρωπος δεν σημαίνει «ημίθεος» όπως το «κράμα» των δικών τους μυθικών ηρώων. Ο Θεάνθρωπος είναι ταυτόχρονα ΠΛΗΡΗΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ, και όχι μισός θεός και μισός άνθρωπος. Ή είσαι Θεός, ή δεν είσαι. Και ή είσαι άνθρωπος, ή δεν είσαι.
Ο Χριστός λοιπόν, δεν ήταν καθόλου κυκλοθυμικός. Πότε μιλούσε με τη Θεϊκή του φύση και ιδιότητα, και πότε με την ανθρώπινη. Και η ανθρώπινη είχε όλα τα αδιάβλητα ανθρώπινα πάθη, όπως ο φόβος και η αγωνία, και όλα τα ανθρώπινα γνωρίσματα. Το να γνωρίζεις ότι θα πεθάνεις, δεν σημαίνει ότι δεν αγωνιάς και δεν φοβάσαι. Έτσι, ο Χριστός, ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ προσευχήθηκε, αν είναι δυνατόν να επιτελεσθεί ο σκοπός του Πατρός του, χωρίς να χρειασθεί να περάσει από όλα αυτά τα παθήματα. Τόσο δύσκολο είναι να το καταλάβει αυτό κάποιος;
Κι όμως, ναι! Είναι δύσκολο να το καταλάβουν όσοι έχουν σκοτισμένη τη διάνοια από τους δαιμονικούς θεούς τους! Η κατανόηση της Θεότητας, προϋποθέτει την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, το οποίο οι Νεοειδωλολάτρες το έχουν διώξει από τη ζωή τους.
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
ΗΡΘΕ Ο ΙΗΣΟΥΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΗ;
Μετά την ανάστασί του ο Ιησούς λέει στους μαθητές του...
¨πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη.¨ (Ματθ.ΚΗ΄19)
όμως αλλού τους είχε σαφώς διατάξει....
¨εις οδόν εθνών μη απέλθητε και εις πόλιν Σαμαρειτών μη εισέλθητε¨ (Ματθ.Ι΄5)
Απάντηση:
Για μια φορά ακόμα, οι άνθρωποι αυτοί κάνουν εμφανή τη μειωμένη αντιληπτική τους ικανότητα. Το ότι ακόμα δεν είχε έρθει ο καιρός να επεκταθεί το Ευαγγέλιο στα έθνη, δεν σημαίνει ότι αργότερα δεν θα γινόταν. Ενώ λοιπόν αρχικά δεν ήταν ακόμα ο καιρός, και είχε πει στους μαθητές του να μην κηρύξουν στα έθνη και στους Σαμαρείτες, αργότερα, όταν ήλθε ο καιρός, τους απέστειλε και εκεί. Πού είναι το παράξενο;
Το παράξενο είναι το πώς οι Νεοειδωλολάτρες δεν κατανοούν ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. Ή πρέπει να τους έχει αποχαυνώσει η ψεύτικη λατρεία τους, ή πρέπει να έχουν παρασυρθεί σε μια τέτοια ανόητη λατρεία, επειδή είναι χαμηλής διανοητικής κατάστασης.
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ
Κανείς από τους ευαγγελιστές δεν συμφωνεί με τον άλλον ως προς τα τελευταία λόγια του Ιησού πάνω στον σταυρό...
¨Περί δε την ενάτην ώραν ανεβόησεν ο Ιησούς φωνή μεγάλη λέγων.ηλί ηλί λιμά σαβαχθανί...τουτ΄ έστι,Θεέ μου Θεέ μου , ινατί με εγκατέλειπες¨ (Ματθ.ΚΖ΄46)
εδώ συμβαίνει το αγρίως οξύμωρο ο Θεός να απευθύνεται στον Θεο(!!!!!!) .... (;;;;;;;)...και να του φωνάζει ¨Θεέ μου Θεέ μου¨....
¨και τη ώρα τη ενάτη εβόησεν ο Ιησούς φωνή μεγάλη λέγων Ελωί Ελωί λιμά σαβαχθανί ο έστι μεθερμηνευόμενον, ο Θεός μου ο Θεός μου εις τί με εγκατέλειπες;¨ (Μαρκ.ΙΕ΄34)
¨και εσχίσθη το καταπέτασμα του ναού μέσον.και φωνήσας φωνή μεγάλη ο Ιησούς είπε Πάτερ εις χείρας σου παρατίθεμαι το πνεύμα μου.και ταύτα ειπών εξέπνευσεν.¨ (Λουκ.ΚΓ΄45-46)
κατα τον Λουκά εσχίσθη και το καταπέτασμα του Ναού του Σολομόντος στα δύο(!!!)
¨ότε ουν έλαβε το όξος ο Ιησούς είπε τετέλεσται.¨ (Ιωάννης ΙΘ΄30)
Απάντηση:
Αδυνατούν να καταλάβουν οι εχθροί του Χριστού, ότι ο Χριστός ΤΑ ΕΙΠΕ ΟΛΑ αυτά που αναφέρονται, αλλά ο κάθε Ευαγγελιστής καταγράφει αυτό που θυμάται καλύτερα. Το να είπε: «Πατέρα μου γιατί με εγκατέλειψες», δεν αποκλείει να είπε και «τετέλεσται» αμέσως πριν πεθάνει!!! Πού να το καταλάβουν όμως αυτό άνθρωποι που πιστεύουν σε μύθους.
Και όταν είπε: «Θεέ μου γιατί με εγκατέλειψες», δεν μιλούσε η Θεϊκή φύση του Χριστού, αλλά η ανθρώπινη. Οι Χριστιανοί πιστεύουν όχι απλώς στον Θεό Χριστό, αλλά στον ΘΕΑΝΘΡΩΠΟ Χριστό. Και ο Χριστός πότε μιλούσε ως άνθρωπος, και πότε ως Θεός. Στο σταυρό δεν πέθανε ο Θεός, αλλά η ανθρώπινη φύση του Χριστού, καθώς ο Θεός δεν πεθαίνει. Και αυτή η φύση που πέθαινε, αυτή είναι που πονούσε, που φοβόταν, που αγωνιούσε.
Πώς θα πέθαινε ο Χριστός αν η Θεϊκή Του φύση δεν εγκατέλειπε την ανθρώπινη στα χέρια των εχθρών του; Αυτή τη ΘΕΟΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ ένιωσε η ανθρώπινη φύση του Χριστού την ώρα εκείνη, και ένιωσε τη μοναξιά του ανθρώπου στα χέρια των εχθρών του. Ένιωσε όλη την αγωνία του κάθε ετοιμοθάνατου που πεθαίνει με έναν βασανιστικό θάνατο. Για το λόγο αυτό, ΑΠΑΓΓΕΙΛΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΗ ΔΑΥΙΔ ΣΤΟΝ ΨΑΛΜΟ ΚΑ΄ 1. Τα λόγια αυτά ήταν προφητικά. Τα είχε πει ο Δαυίδ προφητικά για τον Χριστό. Και ο Χριστός εκείνη την ώρα, παρά το πάθος Του, με τα λόγια αυτά, έσπευσε να υπενθυμίσει σε όλους μας, ότι την ώρα εκείνη ΕΚΠΛΗΡΩΝΕ ΤΗΝ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ που βρισκόταν στον Ψαλμό αυτό. Ότι πέθαινε ως άνθρωπος για τις δικές μας αμαρτίες, και ότι ο θάνατος και το μαρτύριό του ήταν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ.
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
ΣΥΝΔΕΣΙ ΜΕ ΠΑΛΑΙΑ ΔΙΑΘΗΚΗ
Ο Ιησούς κάνει συνεχείς αναφορές στην Π.Δ και στους ήρωες της...έχει δε ιδιαιτέρα αδυναμία στον αρχι-μαστροπό Αβραάμ...
¨λέγω δε υμίν ότι πολλοί από ανατολών και δυσμών ήξουσι και ανακληθήσονται μετά Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών¨ (Ματθ.Η΄11)
ο Ιησούς ετοιμάζει έναν παράδεισο με οικοδεσπότες τον ¨νταβατζή¨ Αβραάμ που εξέδιδε την γυναίκα και αδελφή του Σάρα σε πλουσίους ηγεμόνες για να πλουτίση,τον ακολουθήσαντα την τέχνη του πατρός του μαστροπό Ισαάκ και τον ασήμαντο Ιακώβ...Του τον χαρίζουμε τον παράδεισό του...
¨Αβραάμ ο πατήρ υμών ηγαλλιάσατο ίνα ιδή την ημέραν την εμήν και είδε και εχάρη¨ (Ιωαν.Η΄56)
Ο Αβραάμ ευφράνθη βλέποντας το έργο και την δράσι του απογόνου του Ιησού...σίγουρα ο Δάσκαλος της μαστροπείας κάτι παραπάνω ήξερε για την αποστολή του...
Απάντηση:
Η ασέβεια και η κακοήθεια αυτών των ανθρώπων σε όλο της το μεγαλείο! Βρίζουν τον Αβραάμ και τον Ισαάκ ασύστολα, ως πραγματικοί λάτρεις των δαιμονικών ασεβών θεών τους. Διαστρέφουν κάθε έννοια αληθείας και καλοπιστίας. Είναι ίδιοι Συκοφάντες, όπως Συκοφάντης σημαίνει το όνομα του βασικού θεού τους του Σατανά.
Κατηγορούν τον Αβραάμ ότι δήθεν είναι μαστρωπός της γυναίκας του της Σάρρας, με βάση τα χωρία: Γένεση, κεφάλαιο 12/ιβ΄ 11-20.
Απαντάμε, ότι αυτό υπάρχει μόνο στην αρρωστημένη φαντασία των ειδωλολατρών. Αναφέρεται εκεί να έγινε καμία μοιχεία; Δεν συνέβη τίποτα.
Εκεί ο Αβραάμ, (όχι για να πλουτίσει που λένε οι ψεύτες ειδωλολάτρες, αλλά) για να μη τον σκοτώσουν για να του πάρουν τη γυναίκα, είπε ότι είναι αδελφή του, αποκρύπτοντας ότι είναι γυναίκα του. Είναι τόσο φοβερό αυτό; Πού είναι η «μαστρωπεία»; Προφανώς μόνο στα αρρωστημένα μυαλά των Νεοειδωλολατρών, που είναι συνηθισμένοι από τα αίσχη των δαιμονικών θεών τους.
Και μάλιστα ήταν η δεύτερη φορά που το έκανε αυτό ο Αβραάμ, και το έκανε αργότερα ο Ισαάκ με τη Ρεβέκκα. Δηλαδή τι έπρεπε; Να πάνε να τους σκοτώσουνε επειδή το ήθελαν οι ειδωλολάτρες; Πολύ καλά έκαναν και ο Αβραάμ, και ο Ισαάκ. Ήταν επικίνδυνες οι εποχές τότε. Σκοτώνανε τους άνδρες και τους παίρνανε τις γυναίκες. Έτσι όμως, κατάφεραν να επιβιώσουν.
Ίσως πει κάποιος από αυτούς: "Ναι, όμως αν συνέβαινε; Αν ο βασιλιάς τελικά κοιμόταν με τη γυναίκα τους; Δεν έπρεπε ο Αβραάμ και ο Ισαάκ να διαφυλάξουν την τιμή τής γυναίκας τους;"
Απαντάω:
Κατ αρχήν, με τα «αν» δεν γίνεται «μαστρωπεία». Δεύτερον, δεν υπήρχε περίπτωση να συμβεί. Ο Αβραάμ και ο Ισαάκ, ήταν ΠΡΟΦΗΤΕΣ. Γνώριζαν το θέλημα τού Θεού, και το Άγιο Πνεύμα τους οδηγούσε. Ήξεραν από πριν ότι δεν θα γινόταν τίποτα. Και στην περίπτωση που παρά λίγο να γίνει, επενέβη ο Θεός και τους φύλαξε. Αυτό ο Αβραάμ και ο Ισαάκ το ήξεραν. Είχαν καθημερινή επαφή με τον Θεό. Ο Αβραάμ ήταν ΦΙΛΟΣ τού Θεού. Ο ίδιος ο Θεός τον λέει έτσι. Και τον καθοδηγούσε και τον φύλαγε στο κάθε τι. Όταν ο Αβραάμ πήγαινε εκεί, ήξερε ότι ο Θεός θα φυλάξει τη γυναίκα του.
Ίσως πει πάλι κάποιος: "Ναι, μα αν ο Θεός τον φύλαγε, γιατί έπρεπε να πει ο Αβραάμ (και μετά ο Ισαάκ) ότι η γυναίκα του ήταν αδελφή του; Δεν μπορούσε ο Θεός να τους φυλάξει και έτσι;"
Απαντάω:
Ναι, μπορούσε. Όμως ο Αβραάμ και ο Ισαάκ ΟΦΕΙΛΑΝ να εξαντλήσουν τις προφυλάξεις που μπορούσαν να πάρουν από μόνοι τους, και μόνο σε ό,τι δεν μπορούσαν θα βοηθούσε ο Θεός. Οι πρόγονοί μας, έλεγαν: "Συν Αθηνά και χείρα κίνει". Στην περίπτωσή μας, αυτό συνέβη. Πήραν τις προφυλάξεις τους, και σε ό,τι δεν μπορούσαν, φρόντισε ο ίδιος ο Θεός.
Ίσως πάλι να πει κάποιος: "Μα δεν ήταν ψέμα να πουν ότι η γυναίκα τους ήταν αδελφή τους;"
Απαντάω:
Όχι! Δεν ήταν ψέματα. Η Σάρρα ήταν αλήθεια αδελφή τού Αβραάμ, και η Ρεβέκκα ήταν αλήθεια ξαδέλφη τού Ισαάκ. Κάνω μια στάση στη λέξη: "ξαδέλφη". Τότε, όπως ξέρουν όσοι έχουν μελετήσει τα έθιμα του τόπου και της εποχής, τους συγγενείς τους έλεγαν: "αδελφούς", ανεξαρτήτως βαθμού συγγενείας. Είπε ο Αβραάμ στον Λωτ, όταν χωρίζανε: "Άνδρες αδελφοί είμαστε". Όμως ήταν θείος του, όχι αδελφός του. Τον είπε όμως αδελφό του, επειδή ήταν κοντινοί συγγενείς. Το ίδιο και ο Ισαάκ, δεν έλεγε ψέματα, γιατί η Ρεβέκκα ήταν πραγματικά εξαδέλφη του. Ενώ ο Αβραάμ, ακριβολογούσε. Η Σάρρα ήταν αδελφή του.
Τέλος, ίσως να πει κάποιος: "Μα δεν ήταν αιμομιξία να παντρευτεί ο Ισαάκ την εξαδέλφη του, και ο Αβραάμ την αδελφή του;"
Απαντάω:
Όχι! Τότε δεν ήταν। ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ στους Μεσοποτάμιους λαούς, και μάλιστα ως κάτω στην Αίγυπτο. Τότε όχι μόνο δεν θεωρείτο κακό να παντρευτείς την αδελφή σου και την εξαδέλφη σου, αλλά ΘΕΩΡΕΙΤΟ ΑΣΕΒΕΙΑ ΝΑ ΠΑΝΤΡΕΥΤΕΙΣ ΞΕΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ. Έπρεπε να παντρευτούν συγγενείς τους, γιατί έδιναν μεγάλη σημασία στην κοινή καταγωγή, και ήθελαν να αυξάνουν ως ενιαίος λαός, και να μη διασπαρούν ανάμεσα στους άλλους λαούς. Ας θυμηθούν όσοι γνωρίζουν, (όχι οι άσχετοι ειδωλολάτρες), την ιστορία πώς ο Αβραάμ έστειλε τον δούλο του να βρει νύφη ΑΠΟ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ! Πώς ο Ιακώβ πήγε να παντρευτεί την εξαδέλφη του τη Ραχήλ, και πώς η μητέρα του η Ρεβέκκα πικράθηκε όταν ο άλλος ο γιος της πήρε γυναίκα που δεν ήταν συγγενής τους!
Δεν μπορούμε να κρίνουμε λαούς τού 2000 π.Χ. με νόμους και έθιμα τού 2000 μ.Χ. Αυτό είναι όχι μόνο χαζό, αλλά και απαράδεκτο. Τότε, το να παντρεύεται κάποιος την αδελφή του και την εξαδέλφη του, δεν ήταν αιμομιξία, αλλά ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ. Τότε ανήθικο ήταν να πάρει κάποιος ξένη!
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΑ «ΑΓΑΠΗΣ»
Συμβουλεύοντας τους αποστόλους...
¨και εάν μεν ή η οικία αξία,ελθέτω η ειρήνη υμών επ΄αυτήν εάν δε μη ή αξία η ειρήνη υμών προς υμάς επιστραφήτω.¨ (Ματθ.Ι΄13)
αν είναι άξια η οικογένεια ας μείνη η ειρήνη στο σπίτι τους,αν δεν είναι άξια η είρηνη να ΦΥΓΗ από το σπίτι τους και να επιστρέψη στους αποστόλους.θαυμάστε τον αποκλειστικό ΕΜΠΟΡΟ της ειρήνης Ιησού...και την ανιδιοτελή του αγάπη...
Απάντηση:
Οι άνθρωποι αυτοί έχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ στο μυαλό. Στην προσπάθειά τους να βρουν κάτι να κατηγορήσουν εκεί που δεν υπάρχει, γράφουν ασυναρτησίες! Προσέξτε τι τους ενοχλεί! Τους ενοχλούν τα λόγια του Χριστού, που τι λέει; Τι παράξενο λέει που τους κάνει να εκπλήττονται; Λέει απλά ότι: «αν κάποιος δεν είναι άξιος της ειρήνης, ας επιστρέψει η ευχή σας για «ειρήνη» σ εσάς».
Ο χαιρετισμός τότε, ήταν: «ειρήνη», όπως σήμερα λέμε: «υγεία» (γειά σου) ή «χαρά» (χαίρετε). Αν λοιπόν πεις σε κάποιον σήμερα: «χαίρετε», αλλά αυτός είναι κατσούφης, πού είναι το πρόβλημα να μείνει η χαρά μόνο σε εσένα, μια και αυτός είναι ανάξιος της χαράς αυτής;
Και αν οι απόστολοι έλεγαν: «ειρήνη» και αυτός δεν ήταν ειρηνικός, τόσο παράξενα είναι τα λόγια του Χριστού, που λέει: «ας επιστρέψει η ειρήνη σε εσάς»; Δηλαδή το να μη θέλει κάποιος την ειρήνη, το να είναι ανάξιος της ειρήνης, είναι τόσο παράξενο; Ή είναι παράξενο να διατηρήσει κάποιος την ειρήνη του, όταν ο άλλος δεν θέλει για τον εαυτό του ειρήνη;
Πραγματικά, μεγάλο πρόβλημα έχουν οι Νεοειδωλολάτρες!
Διαβάστε επίσης το πρώτο το δεύτερο το τρίτο και το τέταρτο μέρος
συνεχίζεται
