Η Θεία Κοινωνία δεν απαγορεύεται και δεν μπορεί να απαγορευτεί-Γιατί είναι παράνομη η δίωξη του Ιερέα στην Σαντορίνη

Γράφει ο Γιάννης Χατζηαντωνίου, Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω

Όπως μεταδόθηκε από τα ΜΜΕ επιβλήθηκε από τις αστυνομικές αρχές πρόστιμο σε Ιερέα στην Θήρα διότι κοινώνησε ένα παιδί που προσήλθε με τον πατέρα του σε Ιερό Ναό μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας. Πρόστιμο επιβλήθηκε και στον πατέρα ενώ πάντα κατά τα ΜΜΕ  σχηματίζεται και ποινική δικογραφία.

Είναι λοιπόν αδίκημα η παροχή της Θείας Κοινωνίας; Μπορεί να αποτελέσει αδίκημα;

Η ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΕΙ

Ασφαλώς η λήψη της Θείας Κοινωνίας είναι τόσο θεμελιώδης για την Ορθόδοξη Πίστη και λατρεία που ακόμα και η απαγόρευση της δεν υποχρεώνει ούτε τους κληρικούς να μην την μεταδώσουν , ούτε τους λαϊκούς να μην την λάβουν. Κάτι τέτοιο, απλώς θα αποτελούσε βαριά παραβίαση της ελευθερίας της λατρείας κι εντεύθεν της προστατευόμενης από το άρθρο 13 του Συντάγματος θρησκευτικής ελευθερίας.

Η σύνδεσή της με τον πυρήνα της πίστεως των ορθόδοξων χριστιανών είναι δεδομένη, όπως επανειλημμένα έχουν διακηρύξει πολλοί επίσκοποι και κληρικοί της Εκκλησίας, αλλά και η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος προσωπικά.

Ότι αυτό επιτάσσει η Ιερά Παράδοση  που προστατεύεται από το άρθρο 3 του Συντάγματος είναι επίσης αναμφισβήτητο. Αντί πολλών παραπομπών που θα μπορούσαν να παρατεθούν αναφέρεται παρακάτω μόνο ένα απόσπασμα από τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, σχετικά με τη Θεία Κοινωνία:

«Είναι αληθινά σώμα ενωμένο με τη θεία φύση. Το σώμα δηλαδή που γεννήθηκε από τα σπλάχνα της αγίας Παρθένου, όχι διότι κατεβαίνει από τον ουρανό το σώμα που ανελήφθη, αλλά διότι ο ίδιος ο άρτος και ο οίνος μεταβάλλονται εις σώμα και αίμα Θεού.  Αν όμως ζητάς να μάθεις τον τρόπο, δηλαδή πως γίνεται αυτό, σου αρκεί να μάθεις ότι γίνεται δια του Αγίου Πνεύματος, όπως ακριβώς ο Κύριος εδημιούργησε σάρκα για τον εαυτό Του και μέσα στον εαυτό Του από τα σπλάχνα της αγίας Θεοτόκου διά του Αγίου Πνεύματος και δεν γνωρίζουμε τίποτα περισσότερο παρά μόνο ότι ο λόγος του Θεού είναι αληθινός και δραστικός και παντοδύναμος, ο τρόπος όμως είναι απροσπέλαστος στην έρευνα……. Χαρίζει λοιπόν σ’ αυτούς που αξίως κοινωνούν με πίστη άφεση αμαρτιών και αιώνια ζωή και φρουρεί την ψυχή και το σώμα τους….. Δεν είναι ο άρτος και ο οίνος τύπος του σώματος και του αίματος του Χριστού, ποτέ κάτι τέτοιο,  αλλά το ίδιο το σώμα του Κυρίου θεωμένο…» (1)

Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με το άρθρο 3 του Συντάγματος που ρητώς αναφέρει ότι «…H Oρθόδοξη Eκκλησία της Eλλάδας, που γνωρίζει κεφαλή της τον Kύριο ημών Iησού Xριστό, υπάρχει αναπόσπαστα ενωμένη δογματικά με τη Mεγάλη Eκκλησία της Kωνσταντινούπολης και με κάθε άλλη ομόδοξη Eκκλησία του Xριστού  τηρεί απαρασάλευτα, όπως εκείνες, τους ιερούς αποστολικούς και συνοδικούς κανόνες και τις ιερές παραδόσεις…» η Εκκλησία της Ελλάδος, όχι απλώς δικαιούται, αλλά υποχρεούται να τηρεί και μάλιστα «απαρασάλευτα» την Ιερά Παράδοση.

Από τον ίδιο τον τίτλο του άρθρου αυτού  (Σχέσεις Εκκλησίας και Πολιτείας)  αλλά και το περιεχόμενό του , όπως αναλυτικά θα εκτεθεί παρακάτω, το Κράτος υποχρεούται να μην προβεί σε αντίθετη παρέμβαση. Συνεπώς σε καμία περίπτωση στα πλαίσια του ισχύοντος Συντάγματος η Θεία Κοινωνία δεν μπορεί να αποτελεί αδίκημα.

Παρόλα αυτά τίθεται το ερώτημα, αν τυχόν εμπίπτει σχετική απαγόρευση στις ισχύουσες ρυθμίσεις και απαγορεύσεις.

Η – υποτιθέμενη- ποινική ευθύνη του Ιερέα, αλλά και του πατέρα του παιδιού που κοινώνησε, στηρίζεται στο άρθρο  285 του Ποινικού Κώδικα που απειλεί με φυλάκιση και χρηματική ποινή όποιον «παραβιάζει τα μέτρα που όρισε ο νόμος ή η αρμόδια αρχή για να αποτραπεί η εισβολή ή διάδοση μιας μεταδοτικής ασθένειας….αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος μετάδοσης σε αόριστο αριθμό ανθρώπων».

Για ένα Ορθόδοξο,  ιδιαίτερα αν πρόκειται για Ιερέα, είναι φυσικά αυτονόητο ότι δεν θεωρεί ότι από την μετάδοση της θεία Κοινωνίας μπορεί να προκύψει οποιοσδήποτε κίνδυνος μόλυνσης. Όπως αποδείξαμε παραπάνω αυτό δεν μπορεί να απαγορευτεί νομικά, αλλά σε κάθε περίπτωση δεν υπάρχει δόλος.

Η διάταξη του άρθρου 285 αποτελεί λευκό ποινικό νόμο, που αποκλίνει από την αρχή του άρθρου 7 παρ. 1 εδ. α΄ του Συντάγματος « Έγκλημα δεν υπάρχει , ούτε ποινή επιβάλλεται χωρίς νόμο που να ισχύει πριν από την τέλεση της πράξης και να ορίζει τα στοιχεία της» και του άρθρου 1 του Ποινικού Κώδικα «Ποινή δεν επιβάλλεται παρά μόνο για τις  πράξεις  εκείνες  για τις οποίες ο νόμος την είχε ρητά ορίσει πριν από την τέλεσή τους.».

Είναι – κατά τη νομική επιστήμη και την νομολογία – απαραίτητο τα μέτρα να έχουν επιβληθεί νομίμως. Το ζήτημα αυτό εξετάζεται , εφόσον απαιτηθεί, από το Ποινικό Δικαστήριο. (Πλημμ. Μυτιλήνης 23/1995, εις Ποιν Χρον ΜΖ΄313, όπου και περαιτέρω παραπομπές).

Υπάρχει βεβαίως ζήτημα με τα μέτρα που λαμβάνονται με τις ήδη δεκάδες σχετικές ΚΥΑ σε σχέση με την θρησκευτική ελευθερία. Εκδόθηκαν σωστά ;

Επ’ αυτού υπάρχει αντίρρηση που μάλιστα έχει αχθεί ενώπιον του ΣτΕ, η οποία αφορά και τον τύπο και την ουσία των ΚΥΑ. (Η υπόθεση συζητείται στις 2 Απριλίου , κατόπιν αιτήσεων και λαϊκών, αλλά και της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και 81 Μητροπόλεων).

Έχει υποστηριχθεί ότι στα πλαίσια της «έκτακτης ανάγκης» που προέκυψε λόγω της πανδημίας του κορωναϊού, για λόγους δημόσιας υγείας μπορεί να περιοριστούν τα θεμελιώδη δικαιώματα, μαζί και αυτό της θρησκευτικής ελευθερίας.

Όμως η διάρκεια και η καθολικότητα των μέτρων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν έχουμε περιορισμούς, αλλά απαγορεύσεις των δικαιωμάτων, η δε επίφαση προσωρινότητας (η χρήση πχ του όρου «αναστολή» αντί του όρου απαγόρευση) απλώς αποτελεί ευφημισμό, που όσο περνά ο καιρός εξελίσσεται σε εμπαιγμό.

Ακόμα και το ολοφάνερα δυσανάλογα με άλλες χώρες της ΕΕ σε σχέση και το οικονομικό επίπεδο των εισοδημάτων στην χώρα, ύψος των προστίμων συνηγορεί σε αυτό.

Κατ’ αρχήν πρέπει να παρατηρηθεί ότι η δημόσια υγεία δεν ταυτίζεται με την αντιμετώπιση μιας μόνο ασθένειας αλλά αφορά συνολικά της υγεία του πληθυσμού, σε σχέση με όλες τις ασθένειες περιλαμβανόμενων των ψυχικών.

Έπειτα, τα λαμβανόμενα μέτρα πρέπει να έχουν ορισμένη διάρκεια, όχι τυπικά αλλά στην ουσία (τυπικά πρόκειται συνήθως για δεκαπενθήμερα ή εβδομαδιαία που όμως ήδη διαρκούν ένα έτος), να βρίσκονται σε αναλογία με τον κίνδυνο και να μην υπηρετούν άλλες στοχεύσεις.

Σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να θίγουν τον πυρήνα του δικαιώματος και πρέπει να ισχύει η αρχή της αναλογικότητας. Επίσης, δεν δικαιολογείται η παράκαμψη των θεσμικών εγγυήσεων και των προβλεπόμενων διαδικασιών, όταν μάλιστα είναι απολύτως εφικτή η τήρησή τους, αλλιώς βρισκόμαστε μπροστά σε μια διαδικασία που σωστά χαρακτηρίστηκε «συνταγματικός μιθριδατισμός».

Όλα αυτά ιδιαίτερα στην περίπτωση της Εκκλησίας συνήθως αγνοούνται από πολλούς νομικούς που απλώς εκδηλώνουν ένα ανοιχτό ή υπονοούμενο αντικληρικαλισμό στηριζόμενο σε προκατάληψη που αγνοεί τους πιστούς και τα δικαιώματά τους, όταν δεν τους υποτιμά και προσβάλλει βάναυσα. Πως είναι δυνατόν να θεωρούνται οι πολίτες ώριμοι όταν πηγαίνουν στα Σούπερ Μάρκετ και ανεύθυνοι όταν προσέρχονται στους ναού;

Οι αντιρρήσεις στα μέτρα κατά της Εκκλησίας έχουν , τέλος, και μια ευρύτερη σημασία.

Η εύλογη αιτίασή της ότι πρέπει να υπάρχει αναλογία με την έκταση των Ναών, έχει εφαρμογή και σε άλλους χώρους, όπως τα καταστήματα, οι χώροι εστίασης κλπ, όπου η αυθαιρεσία των κλεισιμάτων οδηγεί σε κοινωνικές διακρίσεις, ευνοώντας μεγάλα πολυκαταστήματα σε βάρος μικρών μαγαζιών, ή το τραπεζικό σύστημα που συνεχίζει να τοκίζει απαιτήσεις σε βάρος επαγγελματιών στους οποίους ουσιαστικά το κράτος απαγορεύει να εργαστούν!

Έτσι η μάχη του κόσμου της Εκκλησίας για την θρησκευτική ελευθερία, αποτελεί έναυσμα για μια γενικότερη υπόθεση κοινωνικής ελευθερίας και δικαιοσύνης

ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΝΟΜΑ ΔΙΟΤΙ

Α. ΠΑΡΑΒΙΑΖΟΥΝ ΤΟ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ.

Τα μέτρα που ελήφθησαν , κατά το μέρος που αφορούν την Εκκλησία, παραβιάζουν το κατοχυρωμένο στο άρθρο 3 του Συντάγματος αυτοδιοίκητο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Εκεί προβλέπεται ότι :

«Eίναι αυτοκέφαλη, διοικείται από την Iερά Σύνοδο των εν ενεργεία Aρχιερέων και από τη Διαρκή Iερά Σύνοδο που προέρχεται από αυτή και συγκροτείται όπως ορίζει ο Kαταστατικός Xάρτης της Eκκλησίας, με τήρηση των διατάξεων του Πατριαρχικού Tόμου της κθ΄ (29) Iουνίου 1850 και της Συνοδικής Πράξης της 4ης Σεπτεμβρίου 1928.»

Ενώ στον πατριαρχικό Τόμο του 1850 που απαγορεύει παρέμβαση της Πολιτείας  (και έχει περιβληθεί συνταγματική ισχύ) αναφέρονται και τα εξής :

« η εν τω Βασιλείω της Ελλάδος Ορθόδοξος Εκκλησία Αρχηγόν έχουσα και κεφαλήν, ως και πάσα η καθολική και ορθόδοξος Εκκλησία τον Κύριον και Θεόν και Σωτήρα ημών Ιησού Χριστόν, υπάρχη του λοιπού κανονικώς αυτοκέφαλος, υπερτάτην εκκλησιαστικήν αρχήν γνωρίζουσα Σύνοδον διαρκή συνσταμένην  εξ Αρχιερέων προσκαλουμένων αλληλοδιαδόχως κατά τα πρεσβεία της χειροτονίας, Πρόεδρον έχουσα τον κατά καιρόν Ιερώτατον Μητροπολίτην αθηνών και διοικούσαν τα της Εκκλησίας, κατά τους θείους και ιερους κανόνας ελευθέρως και ακωλύτως από πάσης κοσμικής επεμβάσεως.»

Τέλος στον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπου κατά το άρθρο 2 «Η Εκκλησία της Ελλάδος συνεργάζεται μετά της Πολιτείας προκειμένου περί θεμάτων κοινού ενδιαφέροντος, ως ….».

Το ζήτημα της δημόσιας υγείας θα μπορούσε να θεωρηθεί ως ζήτημα κοινού ενδιαφέροντος, (η απαρίθμηση του άρθρου 2 είναι ενδεικτική), αυτό όμως πρέπει να γίνει με συνεργασία και όχι με επιβολή μέτρων στην εκκλησία από την Πολιτεία, που μάλιστα πλήττουν την Ιερά Παράδοση και την ελευθερία στην λατρεία.

ΕΙΔΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ

Ανάλογα ισχύουν και σε σχέση με την Εκκλησία της Κρήτης όπου ξεκάθαρα παραβιάζεται το άρθρο 27

«Ο Αρχιερεύς εν τη Εκκλησιαστική αυτού περιφερεία τελεί πάντα τα υπό των Ιερών Κανόνων επιβαλλόμενα καθήκοντα αυτώ, ιδιά δε τα Ιερά Μυστήρια, και κηρύττει τον θείον λόγον….»

και η ακροτελεύτια διάταξη του καταστατικού της

«Τροποποίησις του παρόντος γίνεται μετά γνώμην της Ιεράς επισκοπικής Συνόδου της Εκκλησίας Κρήτης μετά της Πολιτείας, επί δε κανονικής φύσεως ζητημάτων κατόπιν συνεννοήσεως και μετά του Οικουμενικού Πατριαρχείου»

καθώς και το άρθρο 6 της σύμβασης μεταξύ Οικουμενικού Πατριαρχείου και Κρητικής Πολιτείας του 1900, στην οποία υπεισήλθε ως διάδοχο το ελληνικό κράτος

« Η εν Κρήτη Εκκλησία , φυλάττουσα απαραμείωτα τα δόγματα, τους ιερούς κανόνας και τας τυπικάς διατάξεις της Ορθοδόξου Ανατολικής εκκλησίας, είναι ελευθέρα ίνα κανονίση πάντα τα λοιπά κατ’ αυτήν εν κοινή συμπράξει μετά της Κρητικής Πολιτείας».

 Το αυτοδιοίκητο της Εκκλησίας είναι λοιπόν κατοχυρωμένο και ο τρόπος που ελήφθησαν τα μέτρα το παραβιάζει. Το γεγονός ότι η Ιεραρχία, δια της ΔΙΣ,  με εγκυκλίους της πειθάρχησε, τηρώντας μονομερώς την πρόβλεψη περί συνεργασίας του άρθρου 2 του ΚΧΕΕ δεν σημαίνει άνευ ετέρου ότι συμφωνεί με τα μέτρα, και μάλιστα με τις διαρκείς παρατάσεις τους, άλλωστε στην περίπτωση των Αγίων Θεοφανίων, ρητώς διαφώνησε και ‘ήδη όπως είναι γνωστό εκκρεμεί αίτηση της στο ΣτΕ για ακύρωση των μέτρων. Από όσο δε γνωρίζουμε, η Σύνοδος της Κρήτης ούτε καν ερωτήθηκε.

Το αυτοδιοίκητο της Ορθόδοξης Εκκλησίας είναι στην ελληνική έννομη τάξη, μέρος και ειδικότερη έκφραση του δικαιώματος θρησκευτικής ελευθερίας του άρθρου 13 του Συντάγματος, που δεν απολαμβάνουν μόνον οι άθεοι, οι αλλόθρησκοι, οι αιρετικοί και οι σχισματικοί, αλλά και το Πλήρωμα της Κανονικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, κλήρος και λαός.

Β. ΠΑΣΧΕΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Η ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ ΓΙΑ ΛΗΨΗ ΜΕΤΡΩΝ ΜΕ ΚΥΑ

Περαιτέρω , είναι αντισυνταγματικές οι ρυθμίσεις κατ’ εξουσιοδότηση των Υπουργών από ΠΝΠ, και γιατί στις ΠΝΠ δεν προβλέπεται δυνατότητα εξουσιοδότησης, ούτε δικαιολογείται η έκδοσή τους αφού η Βουλή λειτουργούσε και εκδόθηκαν με διαφορά ακόμα και τριών μηνών (χρόνος μακράν μεγαλύτερος του απαιτούμενου για να ψηφιστεί νόμος με την διαδικασία του επείγοντος) αλλά κυρίως διότι για τα ζητήματα που άπτονται της θρησκευτικής ελευθερίας έπρεπε να ψηφιστεί τυπικός νόμος, από την Ολομέλεια μάλιστα της Βουλής.

Οι ΠΝΠ εκδόθηκαν από τις 25-2-2020 ως και την 1-5-2020 και οι εξουσιοδοτήσεις που παρέχουν δεν αφορούν τεχνικές και λεπτομερειακές ρυθμίσεις αλλά πλήρη κανονιστικά μέτρα.

Ως προς την Εκκλησία έχουν εκδοθεί δεκάδες ΚΥΑ ενώ οι ουσιώδεις εισηγήσεις των Επιτροπών που (υποτίθεται ότι) τις εισηγούνται αναφέρουν ως επαρκή μέτρα προστασίας χρήση μάσκας , αποστάσεις άλλοτε 1,5 μ και άλλοτε 2 μ και στην περίπτωση ψαλτών και ιερέων που ψάλλουν χωρίς μάσκα απόσταση 3μ. Τα λαμβανόμενα μέτρα επομένως αν και κάθε φορά έχουν περιορισμένη φαινομενικά ισχύ, στηρίζονται στα ίδια περίπου δεδομένα και υποτίθεται ότι στηρίζονται στην ίδια περίπου τεκμηρίωση. Πιο πολύ η μικρή τυπικά διάρκεια των διαδοχικών ΚΥΑ έχει ως αποτέλεσμα να αποφεύγει το ΣτΕ να δικάσει στην ουσία, επικαλούμενο δικονομικά ζητήματα (την λήξη της προσβαλλόμενης πράξης).

Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 72 παρ.1 του Συντάγματος

«Στην Oλομέλεια της Βουλής συζητούνται και ψηφίζονται ο Κανονισμός της, νομοσχέδια και προτάσεις νόμων για τα θέματα των άρθρων 3, 13, 27, 28 παράγραφοι 2 και 3, 29 παράγραφος 2, 33 παράγραφος 3, 48, 51, 54, 86, νομοσχέδια και προτάσεις εκτελεστικών του Συντάγματος νόμων για την άσκηση και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων, νομοσχέδια και προτάσεις νόμων για την αυθεντική ερμηνεία νόμων, καθώς και για κάθε άλλο θέμα που σύμφωνα με ειδική πρόβλεψη του Συντάγματος ανατίθεται στην Oλομέλεια της Βουλής ή για τη ρύθμιση του οποίου απαιτείται ειδική πλειοψηφία.
Στην Oλομέλεια της Βουλής ψηφίζεται επίσης ο προϋπολογισμός και ο απολογισμός του Κράτους και της Βουλής.»

Επίσης η πρόβλεψη του άρθρου 43 του Συντάγματος είναι σαφής

«1. O Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκδίδει τα διατάγματα που είναι αναγκαία για την εκτέλεση των νόμων και δεν μπορεί ποτέ να αναστείλει την εφαρμογή τους ούτε να εξαιρέσει κανέναν από την εκτέλεσή τους.
 2. Ύστερα από πρόταση του αρμόδιου Yπουργού επιτρέπεται η έκδοση κανονιστικών διαταγμάτων, με ειδική εξουσιοδότηση νόμου και μέσα στα όριά της. Eξουσιοδότηση για έκδοση κανονιστικών πράξεων από άλλα όργανα της διοίκησης επιτρέπεται προκειμένου να ρυθμιστούν ειδικότερα θέματα ή θέματα με τοπικό ενδιαφέρον ή με χαρακτήρα τεχνικό ή λεπτομερειακό.
 3. (H παράγραφος 3 καταργείται). 
4. Mε νόμους που ψηφίζονται από την Oλομέλεια της Bουλής μπορεί να παρέχεται εξουσιοδότηση έκδοσης κανονιστικών διαταγμάτων για τη ρύθμιση των θεμάτων που καθορίζονται σ’ αυτούς σε γενικό πλαίσιο. Mε τους νόμους αυτούς χαράζονται οι γενικές αρχές και οι κατευθύνσεις της ρύθμισης που πρέπει να ακολουθηθεί και τίθενται χρονικά όρια για τη χρήση της εξουσιοδότησης.
5. Tα κατά το άρθρο 72 παράγραφος 1 θέματα της αρμοδιότητας της Oλομέλειας της Bουλής δεν μπορεί να αποτελέσουν αντικείμενο εξουσιοδότησης κατά την προηγούμενη παράγραφο.»

Από τον συνδυασμό των διατάξεων του 72 παρ 1 και 43 παρ.5 είναι ξεκάθαρο ότι θέματα που άπτονται της θρησκευτικής ελευθερίας δεν μπορούν να αποτελέσουν αντικείμενο νομοθετικής εξουσιοδότησης.

Κατόπιν των παραπάνω καθίσταται σαφές ότι υπό το ισχύον Σύνταγμα, χωρίς ολοφάνερη παραβίασή του, δεν μπορούν να ισχύσουν μέτρα με ΚΥΑ που πλήττουν την θρησκευτική ελευθερία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, και όλες οι σχετικές ποινικές διώξεις καθώς και τα πρόστιμα, είναι παράνομα και αντισυνταγματικά. Όλοι οι διωκόμενοι πρέπει να απαλλαγούν. Αυτό ισχύει και για τον Ιερέα στην Σαντορίνη, αλλά και για τους Επισκόπους Κερκύρας, Καλαβρύτων και Αιγιάλειας και κάθε άλλον κληρικό και λαϊκό που διώχθηκε για αντίστοιχα «αδικήματα».

Γ. ΕΠΙΚΟΥΡΙΚΑ, ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΑΙ Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ

Τέλος , είναι ξεκάθαρο  ότι με τα δεδομένα της επαρκούς αποστάσεως του 1,5 ως 2 μ και χωρίς μάσκα των 3 μέτρων, όπως λένε τα πρακτικά των ειδικών, τα μέτρα που θεσπίζουν απαγορεύσεις που δεν λαμβάνουν υπόψη το μέγεθος των Ναών, επιτρέποντας παρουσία πιστών ανάλογη με το εμβαδόν τους, καταφανώς υπερβαίνουν την επιβαλλόμενη από το άρθρο 25 παρ. 1 του Συντάγματος, αλλά και το ίδιο το κείμενο των ΠΝΠ αρχή της αναλογικότητας.

ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Ο Ιερέας στην Θήρα (και άλλοι κληρικοί  αλλού) διώκεται με βάση το άρθρο 285 παρ, 1 β΄ του Ποινικού Κώδικα . Η διάταξη έχει κατά λέξη ως εξής :

1. Όποιος παραβιάζει τα μέτρα που έχει διατάξει ο νόμος ή η αρμόδια αρχή για να αποτραπεί η εισβολή ή η διάδοση μιας μεταδοτικής ασθένειας τιμωρείται: α) με φυλάκιση έως τρία έτη ή χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κοινός κίνδυνος για ζώα, β) με φυλάκιση και χρηματική ποινή αν από την πράξη μπορεί να προκύψει κίνδυνος μετάδοσης της ασθένειας σε αόριστο αριθμό ανθρώπων.

Στο ποινικό δίκαιο ισχύει , αποτυπώνεται μάλιστα στα πιο πάνω παρατιθέμενα  άρθρα 7 παρ. 1 του Συντάγματος και 1 του Ποινικού Κώδικα, η αρχή που είναι γνωστή στους νομικούς με την λατινική διατύπωση «nullum crimen , nulla poena sine lege» – κανένα έγκλημα, καμία ποινή χωρίς νόμο , που διατυπώθηκε τον 19ο αιώνα από τον κορυφαίο Γερμανό θεωρητικό του Ποινικού Δικαίου Γιόχαν Φώϋερμπαχ (πατέρα του γνωστού φιλόσοφου Φρειδερίκου Φώϋερμπαχ).

Η αρχή αυτή αποτελεί θεμέλιο του νομικού πολιτισμού και βασική αρχή του ποινικού δικαίου.

Παρεμπιπτόντως,  η αρχή αυτή, από τους συνήθως δυτικόπληκτους νομικούς της χώρας μας, λανθασμένα,  ταυτίζεται με την δυτικοευρωπαϊκή επιρροή, συνήθως με επίκληση του 39ου εδάφιου της Μάγκνα Κάρτα του 1215 (παρότι αυτό είναι σχετικά ασαφές) και τα κείμενα της αμερικανικής και γαλλικής επανάστασης. Στην πραγματικότητα η αρχή αυτή ίσχυε ήδη στο δίκαιο του Βυζαντίου, αναφερόμενη δύο φορές στην Εξάβιβλο του Κωνσταντίνου Αρμενόπουλου, “ποινή ουκ επάγεται, ειμή εξ εκάστου νόμου ή ειδικού νομίμου ειδικώς τω εγκλήματι επιτεθείσα” και ” είπερ τις καταδικασθή, υπόκειται τη από των νόμων ποινή” (2) και απηχεί την επίδραση του Χριστιανισμού στο Ρωμαϊκό Δίκαιο (πολλαπλά ευεργετική, αλλά δεν είναι εδώ αυτό το θέμα μας), αφού για πρώτη φορά διατυπώθηκε από τον Απόστολο Παύλο στην προς Ρωμαίους επιστολή του  – «οὗ γὰρ οὐκ ἔστι νόμος, οὐδὲ παράβασις.»,  «ἄχρι γὰρ νόμου ἁμαρτία ἦν ἐν κόσμῳ, ἁμαρτία δὲ οὐκ ἐλλογεῖται μὴ ὄντος νόμου·» (3).

Η νομική θεωρία και πράξη, προχώρησε ακόμα περισσότερο απαιτώντας όχι μόνο την προηγούμενη αναγραφή του αδικήματος και της ποινής, αλλά αξιώνοντας και την εντελώς ξεκάθαρη περιγραφή του, διαμορφώνοντας την αρχή «nullum crimen , nulla poena sine lege CERTA» – κανένα έγκλημα, καμία ποινή χωρίς ΣΑΦΗ νόμο.

Τα μέτρα περί των οποίων γίνεται λόγος είναι τα μέτρα της Κοινής Υπουργικής Απόφασης, η οποία όμως (πέραν των ακυροτήτων που προεκτέθηκαν) πουθενά δεν αναφέρει ρητώς ότι απαγορεύει την μετάδοση της θείας Κοινωνίας. Σε δίκες που έγιναν ή βρίσκονται σε εξέλιξη στο ΣτΕ προσκομίστηκαν διάφορα Πρακτικά των Επιτροπών των λοιμοξιολόγων, σε κανένα από τα οποία δεν τίθεται ρητώς ζήτημα θείας Κοινωνίας.

Σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι η Θεία Κοινωνία τιμωρείται κατ’ αναλογία ή ότι το αξιόποινό της υπονοείται, αν και δεν αναγράφεται,  διότι ισχύει σε αυτήν την περίπτωση  α αρχή ότι αυτό γίνεται μόνο όταν ευνοείται ο διωκόμενος και ποτέ σε βάρος του, κατ’ εφαρμογή της άλλης αρχής του Ποινικού Δικαίου «in dubio pro mitiore» – εν αμφιβολία υπέρ του διωκόμενου. (4)

Είναι  λοιπόν ξεκάθαρο, ότι η μετάδοση της Θείας Κοινωνίας δεν είναι αξιόποινη, αφού δεν απαγορεύεται ρητώς από την ΚΥΑ. Έτσι έκρινε εντελώς πρόσφατα και  σωστά, ως προς το συγκεκριμένο ζήτημα, το Μονομ. Πλημμ. Κερκύρας.

Το γενικό συμπέρασμα όλων των παραπάνω είναι ότι στην Ελλάδα, υπό την ισχύουσα συνταγματικά έννομη τάξη της η Θεία Κοινωνία, ούτε απαγορεύεται, ούτε είναι δυνατόν να απαγορευτεί.

Στο ζήτημα αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού δεν θα υποκύψει.  Όπως έγραψε ο Προφητάναξ Δαβίδ  «Κύριος διασκεδάζει βουλὰς ἐθνῶν, ἀθετεῖ δὲ λογισμοὺς λαῶν καὶ ἀθετεῖ βουλὰς ἀρχόντων/  ἡ δὲ βουλὴ τοῦ Κυρίου εἰς τὸν αἰῶνα μένει, λογισμοὶ τῆς καρδίας αὐτοῦ εἰς γενεὰν καὶ γενεάν./ μακάριον τὸ ἔθνος, οὗ ἐστι Κύριος ὁ Θεὸς αὐτοῦ, λαός, ὃν ἐξελέξατο εἰς κληρονομίαν ἑαυτῷ.». (5) 

Κληρικοί και λαϊκοί ενωμένοι είναι βέβαιο ότι θα κάνουμε αυτό που πρέπει. Ενδεχομένως δε, και ο κ. Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου θα μπορούσε να συγκρατήσει με εγκύκλιό του τον υπερβάλλοντα ζήλο ορισμένων – ευτυχώς λίγων – στελεχών των διωκτικών αρχών και να θέσει αυτός ένα φρένο στην ασέβεια, που αφρόνως εξαπέλυσαν η κυβέρνηση και οι περισσότεροι πολιτικοί μας.

……………………………………………………………………………………………………………………….

(1) Άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός,  Περί των αγίων και αχράντων του Κυρίου μυστηρίων, στο Έκδοσις ακριβής της ορθοδόξου πίστεως, , Ιωάννου Δαμασκηνού Άπαντα τα έργα , Δογματικά Α΄, τόμος 1 σελ. 469 και 471.

(2) Κωνσταντίνου Αρμενόπουλου ΠΡΟΧΕΙΡΟΝ ΝΟΜΩΝ ή ΕΞΑΒΙΒΛΟΣ, επιμ Κων/νος Πιτσάκης εκδ. Δωδώνη, Αθήνα 1971, σελ. 377 και 379

(3)   Προς Ρωμαίους  4.15 και 5, 13.

(4) Γ-Α. Μαγκάκης Ποινικό Δίκαιο  διάγραμμα γενικού μέρους εκδ. Παπαζήση ιδίως παρ.13

(5)   Ψαλμός 32, 10-12

πηγή ,enromiosini

 

ΧΡΥΣΑ ΦΛΟΥΡΙΑ

Η ιδέα του τραγουδιού προέκυψε κατά τη διάρκεια της καραντίνας, την περίοδο των Χριστουγέννων. Υπήρξε έντονη η ανάγκη να εκφραστεί ο προβληματισμός αλλά και η αυτοκριτική των όσων ζούμε στη μικρή και όμορφη χώρα μας, με επιθυμία να νιώσουμε στο σύντομο μέλλον τη χαρά της ελευθεριάς μας ξανά! Σας ευχόμαστε χρυσές καρδιές!

  

Μετρώ τα βήματά σου για να 'ρθω πιο κοντά σου, 

μαργαριταρένια είν' τα δάκρυά σου. 

Στο νησί της Αμοργού Παναγιά του Χοζεβά πέφτω προσκυνώ τ' Άγιο εικόνισμα. 

 Ρίχνω χρυσά φλουριά στην κεντημένη σου ποδιά , 

να 'ναι τα χρόνια σας πολλά,σαν τα τριακόσια τα σκαλιά!

 Γιατί είναι τα παιδιά σου τόσα χρόνια μακριά σου κι έχουν λησμονήσει τον Ύψιστο Πατέρα.

 Στ' αγκάθια περπατάνε ματώνοντας τα πόδια δεν ξέρουν τι τους φταίει χειμώνα έχει εκεί πέρα.

 Ρίχνω χρυσά φλουριά στην κεντημένη Σου ποδιά , να 'ναι τα χρόνια σας πολλά,σαν τα τριακόσια τα σκαλιά! Γι' αυτό γλυκιά μητέρα στης φάτνης την αγκάλη, μαζί με το Χριστό μας βάλ' την Ελλάδα πάλι.

 Στίχοι: Αναστασία Φεργαδιώτη 

Μουσική: Αναστασία & Ηλιάνα Φεργαδιώτη 

Τεχνική υποστήριξη: Γιάννης Καϊσαρλής 

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Πέτρος Πετρίδη 

Απαράδεκτη συμπεριφορά του Αστυνομικού Διευθυντή της Σαντορίνης προς γέροντα ιερέα στο Καμάρι

Γράφει ο  Σωτήρης Τζούμας

Του έκοψε κλήση γιατί … «κοινώνησε»μια γυναίκα, τον οδήγησε στο αστυνομικό τμήμα και του πήρε δακτυλικά αποτυπώματα και από τα δέκα δάκτυλα! 

"Κύριε Χρυσοχοΐδη ακούς;"

 Η Σαντορίνη είναι ανάστατη. Ο εκεί αστυνομικός διευθυντής κ.  Αποστόλης Κομποχόλης (αν δεν κάνουμε λάθος το όνομα), περιφερόμενος με πολιτικά,   από ναό σε ναό του νησιού και με υπερβάλλοντα ζήλο, μοιράζει κλήσεις προς τους ιερείς και παίρνει δακτυλικά αποτυπώματα εξαντλώντας εκεί  το καθήκον που τον έστειλε η πατρίδα να επιτελεί στο ωραίο νησί των Κυκλάδων.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή για να καταλάβουμε επακριβώς αυτό που έγινε.

 

Ο πατήρ  Γεώργιος Φύτρος είναι εδώ και πολλά χρόνια εφημέριος της Μυρτιδιώτισσας στο Καμάρι Θήρας. Υποδειγματικός ιερέας. Με φόβο Θεού και με αφοσίωση στο ιερό του καθήκον και στους ενορίτες του.
Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζει σοβαρά θέματα υγείας και έχει βαρύνει πολύ.

Ίσως και από τα χρόνια του.
Ωστόσο αυτό δεν τον εμποδίζει από το να είναι φιλακόλουθος και ακούραστος ιερέας, ο οποίος δεν φείδεται κόπων και δυνάμεων, αλλά βρίσκεται πάντα επί των επάλξεων  και κοντά σε κάθε πάσχοντα συνάνθρωπο.

Ρωτώντας τους κατοίκους της εκεί περιοχής μόνο καλά λόγια μας είπαν για τον ταπεινό και ακούραστο λευίτη.

Με τη νέα κατάσταση που έχει δημιουργηθεί λόγω του COVID -19 είχε προσαρμοστεί και εκείνος όπως όλοι οι κληρικοί μας , στις εντολές και στα κυβερνητικά μέτρα και φορούσε πάντα μάσκα καθώς λειτουργούσε, καθώς κοινωνούσε το λαό μας και σε τακτά χρονικά διαστήματα καλούσε τους εκκλησιαζόμενους να προσέχουν και να τηρούν τις αποστάσεις.
Ήταν τυπικός και προσεκτικός  για πολλούς λόγους αλλά και γιατί δεν ήθελε να ερεθίζει τα πνεύματα εκείνων που φοβούνται .

Επίσης  δεν ήθελε να κατηγορηθεί η Εκκλησία καθώς η Σαντορίνη είναι στο βαθύ κόκκινο. Βλέπετε επέστρεψαν οι εκδρομείς των Χριστουγέννων απο τα εξωτικά μέρη( Ντουμπάϊ κλπ) και από τα Βαλκάνια και το τίμημα αυτή της απερισκεψίας το πληρώνουν οι εκκλησίες.

Ο ναός της Μυρτιδιώτισσας  στο Καμάρι λόγω των μέτρων κλείδωσε ακόμη μια φορά.

 Δηλαδή λειτουργούσε μέσα ο πατήρ Γεώργιος και οι πιστοί στέκονταν έξω στην αυλή.

Κάποιοι εκ των ενοριτών  πήγαιναν,  κάποιοι δεν πήγαιναν καθόλου. Και εδώ είναι η μεγάλη έκπληξη.

Την Κυριακή 7/2/21 έγινε η θεία λειτουργία κεκλεισμένων των θυρών με 4 μόνο άτομα,  τα απολύτως απαραίτητα ..

Μετά το πέρας της λειτουργίας μια οικογένεια με 2 μικρά παιδιά ζήτησε να κοινωνήσουν.
Εκείνη την ώρα εμφανίστηκε και εισήλθε στον Ναό ο διοικητής της αστυνομίας με πολιτικά ρούχα.
Ο ιερέας πήγε στην Αγία Πρόθεση να παραλάβει την θεία κοινωνία για να κοινωνήσει τα δύο παιδιά ( το ένα με ειδικές ανάγκες).
Μετά τη θεία κοινωνία ο διοικητής ζήτησε την ταυτότητα του ιερέα και του είπε να τον ακολουθήσει στο τμήμα .
Εξερχόμενοι του Ιερού Ναού εμφανίστηκε μια γυναίκα στο προαύλιο χώρο και θέλησε να μπει μέσα για να ανάψει ένα κεράκι.

Ο διοικητής  αντι να ασχολείται με τα πραγματικά του καθήκοντα παρίστανε τον εισαγγελέα της πίστεως  των απλών ανθρώπων, έκοψε κλήση με πρόστιμο 1500€ για το ιερέα,  στην οποία μάλιστα ανέγραψε ότι η γυναίκα εισήλθε και κοινώνησε πράγμα που δεν συνέβη.

 

 Αλήθεια εκτός από την συμμετοχή στη λειτουργία απαγορεύεται και  η θεία κοινωνία; Ποιος το ορίζει αυτό; 

Ο κ. Αστυνομικός Διυθυντής Σαντορίνης;

Στο Α.Τ. πήραν  αποτυπώματα και από τα 10(!!) δάκτυλα του ιερέα, ο οποίος παρέμεινε μιάμιση ώρα στο τμήμα  και του απαγγέλθηκε η κατηγορία της  παραβίασης της ΚΥΑ και ορίστηκε τακτική δικάσιμος. Όταν ρώτησε τι παραβίασε του  είπαν γιατί …κοινώνησε ανθρώπους .

 

Η αγανάκτηση στο χωριό είναι τεράστια γιατί αυτό οι πιστοί  το βιώνουν  ως τρομοκρατία. 

Μιλήσαμε με αρκετούς ανθρώπους και όλοι καταλήγουν στην ίδια ετυμηγορία: θέλουν να μας φοβίσουν για να μην πηγαίνουμε στην Εκκλησία.

 

Κύριε Χρυσοχοίδη έχετε καταλάβει τι γίνεται; 

 

Αυτή τη στιγμή με τον αέρα και την εξουσία  που έχετε δώσει στους αστυνομικούς σε όλη την Ελλάδα  γίνονται υπερβολές και έκτροπα που δεν δικαιολογούνται.

 

Ελάχιστοι αστυνομικοί κάνουν τα στραβά μάτια γιατί έχουν φόβο Θεού και βλέπουν την αδικία που συντελείται εις βάρος της Εκκλησίας και των ιερωμένων. Από μόνο του αυτό το γεγονός είναι ένας μικρός διωγμός κατά της Εκκλησίας! 

 Και αυτό το ανέχεστε και το ενθαρρύνετε εσείς. Ενώ σήμερα στην διαδήλωση των Αριστερών με δικαιολογία το νομοσχέδιο για την Παιδεία δεν είδαμε να ιδρώσει  το αυτί κανενός!

Ούτε  κλείσεις κόψατε  στα γκρουπούσκουλα που καταδίκασαν την Αθήνα και σταμάτησαν την κυκλοφορία επί ώρες δημιουργώντας ένα απαράδεκτο χάος! Μόνο μερικά δακρυγόνα έπεσαν. Ωστόσο αυτό που δεν ξέρετε είναι  ότι όταν τελειώσει όλο αυτό όσοι πρωταγωνιστούν σε αυτή την κατάπτωση θα…δακρύσουν χωρίς την βοήθεια δακρυγόνων!

 πηγή:exapsalmos.gr

  Σημείωση :Ερώτημα ,δεν γνωρίζουν οι ιερείς μας τα συνταγματικά τους διακαιώματα ότι απαγορεύεται η Αστυνομία να μπαίνει αυθαίρετα σε τόπους λατρείας παρά μόνο με εισαγγελική παρέμβαση ; Ότι ειναι παρανομία και αυθαιρεσία του τραγικού Διοικητή να μπαίνει μάλιστα με πολιτικά σε ιερό χώρο και να ασκεί  ανιεκκλησιαστική εξουσία ;Είχε τέτοια άδεια ο διοικητής ; προφανώς οχι ! 

β)Αληθεύει ότι εν λόγο Διοικητής παίρνει θάρρος για τέτοιες υπερβάλλουσες φασιστικού τύπου κινήσεις από μελος του Δημοτικού Συμβουλίου που μάλιστα ειναι και εκλεγμένο από τον Θηραϊκό Λαό;

γ) Ο αστυνομικός διευθυντής Σαντορίνης ζήτησε συγνώμη για την συμπεριφορά του ωστόσο η οικογενοια του π.Γεωργιου θέλει να φθάσει την υπόθεση έως στο τέλος.

δ)Χαιρόμαστε που επιτέλους  οι Ιερές Μητροπόλεις σηκώνουν το ανάστημα τους  και υπερασπίζονται μέσα σε αυτήν την Δικτατορία τα συνταγματικά δικαιώματα των ιερέων  μας .

Δελτίο τύπου ΙΜ Θήρας Αμοργού & Νήσων για τον ιερέα του Καμαριού 

 

Η Ιερά Μητρόπολις Θήρας, Αμοργού και Νήσων, σχετικά με το θλιβερό περιστατικό επιβολής προστίμου σε κληρικό της στο Καμάρι Θήρας καθώς και σε πιστό που μετέλαβε των Αχράντων Μυστηρίων, και κατόπιν της δημοσιότητας που έλαβε το περιστατικό από την παρέμβαση του Ι.Σ.Κ.Ε., η οποία προκάλεσε κύμα ερωτημάτων από πιστούς προς ημάς για το τί ακριβώς συνέβη, επισημαίνει τα κάτωθι:
Την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2021 στον Ιερό Ναό Παναγίας Μυρτιδιωτίσσης Καμαρίου, αστυνομικό όργανο με πολιτική αμφίεση, εισήλθε στο Ναό και επέβαλε πρόστιμο ύψους 1.500 € στον ιερέα του Ναού και 300 € σε έναν πιστό που έφερε το μικρό παιδί του στο Ναό για να  μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων, μετά το πέρας της «κεκλεισμένων των θυρών» Θείας Λειτουργίας, κατά την επιθυμία του ίδιου του παιδιού, το  οποίο τυγχάνει ΑΜΕΑ.
Στη σχετική πράξη επιβολής προστίμου αναφέρεται ως «παράβαση» η συμμετοχή σε θρησκευτική τελετή (Μυστήριο Θείας Κοινωνίας). Ο δε ηλικιωμένος ιερέας, μετά την επιβολή του προστίμου, οδηγήθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου σχηματίσθηκε ποινική δικογραφία.

Ωστόσο, στην ισχύουσα εκείνη τη στιγμή υπ’ αρ. Δ1α/Γ·Π.οικ. 8378/2021 (ΦΕΚ 454/Β/5-2-2021) Κοινή Υπουργική Απόφαση  που αφορά τα μέτρα για τον περιορισμό μετάδοσης του κορωνοϊού, σε κανένα σημείο δεν αναφέρεται απαγόρευση εισόδου στο Ναό για ατομική προσευχή, ούτε απαγόρευση της Θείας Κοινωνίας, η οποία για την Εκκλησία μας, όπως εκφράστηκε επανειλημμένως από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος, αποτελεί «κόκκινη γραμμή». Η «ποινικοποίηση» του κεντρικού πυρήνα της Ορθοδόξου Πίστεως, προκαλεί την δίκαιη αγανάκτηση κάθε χριστιανού, έχει απασχολήσει δε την Ελληνική Δικαιοσύνη, η οποία απεφάνθη ότι δεν αποτελεί άδικη πράξη η μετάδοση της Θείας Κοινωνίας, ούτε το κάλεσμα σε Αυτήν (1641/2020 ΜΠλΚερκ.).

Η Ιερά Μητρόπολις Θήρας, από την πρώτη στιγμή στάθηκε αθόρυβα στο πλευρό τόσο του ιερέως όσο και του πιστού, αναλαμβάνοντας αφενός τόσο την τακτοποίηση των προστίμων και αφετέρου χρησιμοποιώντας κάθε νόμιμο μέσο για την παύση της προδήλως ανεπέρειστης ποινικής δίωξης κατά του κληρικού. Παράλληλα, διαμαρτυρήθηκε εντόνως προς τα αρμόδια για την τήρηση των μέτρων όργανα, ζητώντας να ασκούν τα καθήκοντά τους με σεβασμό στα δικαιώματα των ανθρώπων και στην Ορθόδοξη πίστη μας.
Η καθ’ ημάς Ιερά Μητρόπολις δηλώνει προς πάσα κατεύθυνση ότι θα εξακολουθεί να διαφυλάττει με κάθε νόμιμο μέσο τα δικαιώματα των κληρικών και των πιστών της, απέναντι στη συγκεκριμένη και σε παρόμοιες αυθαιρεσίες και καταχρηστικές συμπεριφορές, που προκαλούν το αίσθημα δικαίου, διχάζουν και διαταράσσουν το λαό της πατρίδας μας, σε μία εποχή που η ενότητα και η σύνεση είναι πιο απαραίτητες από ποτέ.
 
Ο Μητροπολίτης,
 
† Ο Θήρας, Αμοργού & Νήσων ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ

 

Σήμερα είναι μια άσκημη μέρα.

Μια μέρα που η ψυχή μου ξανοίει προς τα πάνω…

Εκείδα, στο ριμίδι με τσοι πέτρινες τσοι σκάλες που ήβγαζε από το Πύργο στο Προφήτη.

Στο δρόμο ηδιαλέαμε από τσοι ξερολιθιές τα άπρα τα κοχύλια, να τα πάμε του Γούμενου, να τα περάσομε σε κλωστή να τα κρεμάσομε στο εικόνισμα.

Σε γαλήνευε η φωνή ντου, ηπέτα το μυαλό σου μόλις σου μίλιε, τουνοιες τη ψυχούλα σου και ταλες όλα.

Σε ξομολοούσε και σούδωνε συγχώρεση για ότι τουλες…

βαρύ ή ελαφρύ.

Και μετά λιάκι ψωμί με ελιές , το Πολύκαρπο να σου λέει τα αστεία ντου και εσύ να ξανείς από του δα πάνω τη Περίσσα, το Νημπορειό, το Ακρωτήρι, και τα νησά αμα δεν είχε αναδοσά.

Μεγάλη βδομάδα με παράτησε το κερα Ρηνιώ να τηνε περάσω στο Προφήτη, μαζί με το Τάσο το Μελιχούρτη.

Μόλις είδα που θα γύρω τη νύχτα ηξεσπάστηκα. Μια τάβλα ξύλινη, ένας λύχνος κι ένα τραπεζάκι αμοναχά.

Κι απ όξω, ο αέρας να σφυρίζει δυνατά.

Στην αρχή ηδουλιούσα καλά τη νύχτα, ήμοιαζε απόκοσμη,ξενόλοη, μαγικιά…

Αξημέρωτα όμως ο Πολύκαρπος ηχτύπα το ξύλο ρυθμικά για να ξυπνήσομε, να πάμε στη λειτουργιά, με τα κεριά και τα καντήλια, χωρίς ηλεχτρικό, με το κρύο να σε περονιάζει.

Η γλυκειά ντου η φωνή όμως , σε καντούνιαζε, σέκανε να προσευχηθείς , να ξανείς στο κουμπέ τσοι αγιοργραφίες τσοι παλιές και να κάνεις το σταυρό σου.

Κι ύστερα να κοινωνήσεις , να πάρεις το αντίδερο , νάβγεις όξω στην αυλή , να πάρεις αγκαλιά τη Σαντορίνη ολόκληρη.

Μια αγκαλιά είναι από το Προφήτη το ξερόνησο, μια αγκαλιά και δυο μαθιές

Η Απάνω Μεριά , το Μερεβγούλι, τα Φηρά κι ο Καρτεράδος η μια του Βοριά η μαθιά και το Νημπορείο , το Ακρωτήρι , το Μεγαλοχώρι του Νοθιά.

Μου τόλεε κι ηγέλα. Μες στην αγκαλιά σου χωρεί το νησάκι μας Παναγιωτάκη..

να το αγαπάς κι ας είναι μικρό….

Κι άμα ηρχούντανε η ώρα να κάμεις κάτω το ριμίδι με τσοι σκάλες, όλο πίσω ηξάνοιες….

Σε ξάνοιε κι αυτός…σα να σούλεε …να ξανάρθεις γρήγορα…

Κι εσύ ημέτρας τσοι μέρες για τονε ξαναδείς.

Νάβλεπες τη γλυκειά μορφή ντου… νάκουες τη φωνή ντου , να τούλες τα μυστικά σου χωρίς να δουλειάς πως θα τα μάθει άλλος.

Καλό ταξίδι Γούμενε… χαιρετίσματα στο κερα Ρηνιώ…

Γιορτάζει ο παράδεισος σήμερα … φτάνει κάποιος μεγάλος ατού.

 Παναγιώτης Μυτιληναίος

"Παναγίες του Αιγαίου" στη Σαντορίνη.

Με εκτενές αφιέρωμα στη Μονή Προφήτη Ηλία Θήρας.

Κορωνοϊός και Θεία Μετάληψη - Πρόταση (& πρόσκληση) για επιστημονική διερεύνηση του θέματος - Η τελική απάντηση

Γράφει Θ. Ι. Ρηγινιώτης

 

Ενώ ο παγκόσμιος πανικός για την εξάπλωση του κορωνοϊού διογκώνεται (δίκαια ή υπερβολικά, ο χρόνος θα δείξει), η συζήτηση ήρθε, όπως ήταν επόμενο, και στο θέμα της θείας κοινωνίας. 

Εκτός των άλλων, διαβάζουμε τα εξής: 

1) «Κοροναϊός: Σάλος με λοιμωξιολόγο που δήλωσε πως “όσοι θέλουν να κοινωνήσουν δεν πρέπει να φοβούνται”. Αίσθηση έχει προκαλέσει μια δημόσια δήλωση καθηγήτριας λοιμωξιολογίας του ΕΚΠΑ [Πανεπιστημίου Αθηνών] σχετικά με την θεία κοινωνία. Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφους σχετικά με το αν υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης από την μετάληψη στην εκκλησία, η κα Ελένη Γιαμαρέλλου απάντησε, μεταξύ άλλων, πως “τα άτομα που θέλουν να κοινωνήσουν δεν πρέπει να φοβούνται ότι από τη θεία κοινωνία μπορεί να μεταδοθεί ποτέ μικρόβιο” (…)» (από εδώ). 

2) «Την αντίδραση της Ομοσπονδίας Νοσοκομειακών Γιατρών προκάλεσαν οι δηλώσεις της καθηγήτριας λοιμωξιολογίας του ΕΚΠΑ Ελένης Γιαμαρέλλου, ότι ο κοροναϊός δεν κολλάει από την Θεία Λειτουργία. Οι νοσοκομεiακοί γιατροί κάνουν λόγο για παραπληροφόρηση της κοινής γνώμης σε σοβαρά θέματα δημόσιας υγείας. Με ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία των Νοσοκομειακών γιατρών μιλά για απαράδεκτες τοποθετήσεις επιστημόνων (…) Γι’ αυτό συνιστώνται τα αναγκαία προφυλακτικά μέτρα. Οι συστάσεις αυτές φυσικά και δεν περιλαμβάνουν εξαιρέσεις για λόγους θρησκευτικούς, μυστηριακούς ή μεταφυσικούς» (από εδώ). 

3) «Την ώρα που επιστήμονες εκφράζονται με σοβαρότητα και ψυχραιμία σχετικά με το ζήτημα του νέου κορονοϊού και ειδικότερα με το αν αυτός μεταδίδεται από τη Θεία Κοινωνία, ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης καταφέρεται με αήθεις χαρακτηρισμούς απέναντι σε όσους συνεχίζουν να συμμετέχουν στα μυστήρια της Εκκλησίας. Στο πλαίσιο συζήτησης στη Βουλή, ο κ. Πολάκης χαρακτήρισε “Χριστιανοταλιμπανισμό” το γεγονός πως απαγορεύθηκαν οι καρναβαλικές εκδηλώσεις αλλά όχι η “Αγία Μετάληψη από το ίδιο κουτάλι” και αυτό σύμφωνα με τον ίδιο “για να μην μουτρώσουν οι ιερωμένοι” όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ενώ κάλεσε τον αρμόδιο φορέα του υπουργείου να βγάλει άμεσα τη σχετική ανακοίνωση» (από εδώ). 

 Από τη δημοσίευση αυτού του άρθρου μέχρι τώρα, ωστόσο, έχουν ενταθεί οι φωνές (ή οι κραυγές) ενάντια σε όσους αρθρώνουν λόγο υπέρ της θείας κοινωνίας. Εδώ διενεργείται και ψήφισμα για να επιβληθούν κυρώσεις στην καθηγήτρια κυρία Γιαμαρέλλου, την οποία - εννοείται - το ιστολόγιό μας συγχαίρει και στηρίζει.

Ας εξετάσουμε το ζήτημα χωρίς προκαταλήψεις. Η βεβαιότητα ημών των χριστιανών ότι μέσω της θείας κοινωνίας δεν μεταδίδεται ούτε ο κορωνοϊός ούτε καμία άλλη μεταδοτική ασθένεια δεν οφείλεται σε «λόγους θρησκευτικούς, μυστηριακούς ή μεταφυσικούς», όπως έχει την εντύπωση η Ομοσπονδία των Νοσοκομειακών Γιατρών, καθώς αναφέρεται στο δημοσίευμα, αλλά στα εμπειρικά δεδομένα. Και η κα Γιαμαρέλλου είναι προφανές ότι μιλάει με βάση αυτά τα δεδομένα και όχι απλώς με βάση τις πεποιθήσεις της. Μάλιστα, όσοι ανησυχούν για τη θεία κοινωνία, μπορούμε να πούμε ότι αρνούνται τα δεδομένα και εκείνοι μιλούν με βάση τις πεποιθήσεις τους. 

Το ότι δεν μιλάμε με βάση μεταφυσικές πεποιθήσεις φαίνεται από το ότι κανείς δεν λέει ότι δεν υπάρχει περίπτωση μετάδοσης του ιού λόγω του συγχρωτισμού και του συνωστισμού μέσα στους ναούς ή από τον ασπασμό των ιερών εικόνων και των άλλων ιερών αντικειμένων της Εκκλησίας. Έτσι, ο μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος π.χ. (φυσικός επιστήμονας, ως γνωστόν), σε ανακοίνωσή του, μεταξύ άλλων έγραψε: 

«…Όσοι έχουν συμπτώματα γρίπης, βήχα, φτέρνισμα, πυρετό, ίσως κάποια κακουχία, πόνο στον λαιμό, καλό είναι να αποφύγουν να έρχονται στις ακολουθίες για όσο καιρό χρειάζεται η αποκατάσταση της υγείας τους, ώστε και οι ίδιοι να προστατευθούν και τους υπόλοιπους να προστατεύσουν από ανεπιθύμητες εξελίξεις. Η Εκκλησία εύχεται [=προσεύχεται] και “υπέρ των εν ασθενείαις κατακειμένων”, αλλά και “υπέρ των δι’ ευλόγους αιτίας απολειφθέντων”, για όσους είναι ασθενείς και για όσους απουσιάζουν δικαιολογημένα από τή σύναξη. Οι υγιείς προσεύχονται για τους ασθενείς από τον ναό και οι ασθενείς για τους υγιείς και τον εαυτό τους από το σπίτι» (ολόκληρο εδώ). 

Ο μητροπολίτης Κορέας Αμβρόσιος, επίσης, σε μια χώρα σφόδρα πληγείσα από τον ιό, έγραψε: «…Γι αυτό τον λόγο παρακαλούμε όλους τους πιστούς να ακολουθήσουν τις κάτωθι οδηγίες μέχρι την λήξη του προβλήματος: 

1. Κατά την διάρκεια της θείας Λατρείας στους Ιερούς Ναούς μας όλοι οι πιστοί θα φορούν μάσκες. 

2. Πριν την είσοδό τους στον ναό θα απολυμαίνουν τα χέρια τους με απολυμαντικό που υπάρχει στην είσοδο του ναού. 

3. Δεν θα χαιρετούν κανέναν με χειραψία. 

4. Δεν θα φιλούν το χέρι των κληρικών. 

5. Δεν θα φιλούν τις εικόνες αλλά θα τις προσκυνούν τιμητικά με υπόκλιση. 

6. Δεν θα χρησιμοποιούν τα λειτουργικά βιβλία κατά την ώρα της προσευχής. 

7. Το Αντίδωρον θα το λαμβάνουν όχι από τον λειτουργό, αλλά μόνοι τους κατά την έξοδό τους από τον ναό. 

8. Δεν θα παρατίθεται το κοινό γεύμα αγάπης μετά την θ. Λειτουργία της Κυριακής. 

9. Δεν θα γίνονται οι διάφορες συναντήσεις πιστών και κατηχουμένων» (από το ίδιο δημοσίευμα). 

Ο λόγος, για τον οποίο επιμένουμε ότι συγκεκριμένα μέσω της θείας κοινωνίας δεν υπάρχει κίνδυνος μετάδοσης του ιού, είναι ότι η εμπειρία βεβαιώνει ότι ποτέ δεν έχει μεταδοθεί ασθένεια με αυτό τον τρόπο. Αυτό θα έπρεπε να το γνωρίζουν όσοι ανησυχούν και να το λάβουν υπόψιν, άσχετα ότι έρχεται σε αντίθεση με τις δικές τους θρησκευτικές πεποιθήσεις, σύμφωνα με τις οποίες προφανώς η θεία κοινωνία δεν είναι αληθινό σώμα και αίμα Χριστού, αλλά μόνο ψωμί και κρασί που «απλώς συμβολίζουν» το σώμα και το αίμα του. 

Υπενθυμίζω ότι αντίστοιχη συζήτηση έγινε προ ετών, λόγω της «γρίπης των χοίρων», και παρότι δεν υπήρξε κάποιο μέτρο περιορισμού ή μετατροπής της συμμετοχής της θείας κοινωνίας, κανένα κρούσμα δεν παρατηρήθηκε. 

Για να διαπιστωθεί όμως αν όλα αυτά είναι βάσιμα, νομίζω πως είναι καιρός να γίνει μια επιστημονική μελέτη του ενδεχομένου μετάδοσης μολυσματικών ασθενειών από το άγιο ποτήριο. Η μελέτη αυτή προτείνουμε να γίνει με μέτρηση δύο στοιχείων: 

α) Αν μετά τις μεγάλες γιορτές και τις άλλες ημέρες, κατά τις οποίες οι χριστιανοί συνηθίζουμε να κοινωνούμε κατά χιλιάδες (όπως η Α΄ Κυριακή της Μ. Σαρακοστής, η Μ. Πέμπτη και το Μ. Σάββατο), παρατηρείται στα νοσοκομεία και τις κλινικές αύξηση του αριθμού των ασθενών με μεταδοτικές ασθένειες (γενικώς, γιατί δεν υπάρχει μόνον ο κορωνοϊός, που έχει γίνει τηλεοπτικός αστέρας αυτές τις μέρες). 

β) Πόσοι ιερείς με μεταδοτικές ασθένειες νοσηλεύονται κατά καιρούς στα νοσοκομεία και τις κλινικές, δεδομένου ότι όλοι οι ιερείς, μετά από κάθε θεία λειτουργία, με την ίδια «λαβίδα» (το κουτάλι της θείας κοινωνίας) αποτελειώνουν όλη την ποσότητα της θείας κοινωνίας που έχει απομείνει αφού έχουν κοινωνήσει όλοι οι υπόλοιποι χριστιανοί. Το ίδιο μάλιστα συμβαίνει και με τους ιερείς των νοσοκομείων, οι οποίοι κοινωνούν ασθενείς και στη συνέχεια «καταλύουν» (αποτελειώνουν) τη θεία μετάληψη οι ίδιοι. 

Αυτά δεν ισχύουν μόνο στη χώρα μας, αλλά και στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, όπου οι ορθόδοξοι χριστιανοί και οι ιερείς τους κοινωνούν μέσα σε πραγματικά θανατηφόρες επιδημίες, όπως η πρόσφατη επιδημία του ιού Έμπολα στη Σιέρα Λεόνε, για την οποία ο ιεραπόστολος π. Θεμιστοκλής Αδαμόπουλος κλήθηκε να φύγει από τη χώρα και αρνήθηκε, λέγοντας ότι, αν είναι να πεθάνει, ας πεθάνει μαζί με τους ανθρώπους που αγάπησε. Και φυσικά συνέχισε να λειτουργεί και να κοινωνεί τους χριστιανούς και τον εαυτό του – και «ζει και βασιλεύει». 

Σε συνέντευξη είπε: «Μόνο οι λειτουργίες της Εκκλησίας επιτρέπονταν και αυτές για λίγες ώρες την ημέρα. Όλες οι άλλες δημόσιες συγκεντρώσεις και δραστηριότητες είχαν απαγορευτεί. Τα πάντα είχαν κλείσει. Τότε άρχισε η διεθνής κοινότητα να βλέπει τη σοβαρότητα της κατάστασης κι άρχισε να στέλνει βοήθεια σε φάρμακα και άλλα αντικείμενα προστασίας, όπως γάντια, μάσκες και αντισηπτικά» (Ζωή και θάνατος στο «σημείο μηδέν» του Έμπολα. Ένας ορθόδοξος ιερέας δίνει το παρόν [φωτο]). 

Είμαι βέβαιος ότι, ακόμη και χωρίς μέτρηση, αν από τη θεία μετάληψη μεταδίδονταν ασθένειες, αυτό θα είχε γίνει αντιληπτό εδώ και δεκαετίες, είτε από τους θανάτους των ιερέων, είτε από την εξάπλωση των ασθενειών στους απλούς πιστούς. Και βέβαια η ίδια η Εκκλησία θα είχε αλλάξει τον τρόπο συμμετοχής στο μυστήριο ή έστω τον τρόπο που ολοκληρώνεται από τους ιερείς (δεν θα διακινδύνευε να πεθαίνουν οι ιερείς της κοινωνώντας με την ίδια λαβίδα με τους χιλιάδες άλλους χριστιανούς). Όμως, για να λήξει διά παντός αυτή η συζήτηση, ας γίνει μια σοβαρή τέτοια μέτρηση, ώστε να υπάρχουν επίσημα και έγκυρα επιστημονικά στοιχεία, που θα επιβεβαιώνουν το ζήτημα. 

Ας αναφέρουμε, κλείνοντας αυτό το άρθρο, ότι προπαντός σε δύσκολες περιόδους της ιστορίας οι άνθρωποι αισθάνονται την ανάγκη να κοινωνήσουν, για να ενισχυθούν πνευματικά. Συνεπώς, η θεία κοινωνία είναι για μας ένα πνευματικό όπλο. Η λήξη του συναγερμού για τον κορωνοϊό (που εύχομαι να συμβεί σύντομα και να μην έχει αφήσει πίσω του θύματα) περιμένω να προσθέσει άλλο ένα δεδομένο στο ότι «από το Άγιο Ποτήριο κολλάς μόνο Χριστό», όπως έγραψε κάποιος μπλόγκερ, και όχι ασθένειες. 

Καλή Μεγάλη Σαρακοστή σε όλο τον κόσμο, λοιπόν, αδελφοί, και καλή Ανάσταση. 

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος για το ζήτημα του κορωνοϊού (9/3/2020) 

Η Διαρκής Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος, με αίσθημα ευθύνης έναντι του Θεού, της εκκλησιαστικής κοινότητος, αλλά και όσων στέκονται με διάθεση κριτικής ή και αντίθεσης έναντι Αυτής, κατά την σημερινή συνεδρίαση Αυτής συζήτησε, μεταξύ άλλων, και το ζήτημα του νέου κορωνοϊού (Covid-19), για το οποίο έγκαιρα απεστάλη ήδη Εγκύκλιο Σημείωμα προς τις Ιερές Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε συνεργασία με τις αρμόδιες Κρατικές Αρχές, με σκοπό την συμβολή της Εκκλησίας στην προσπάθεια για την πρόληψη διασποράς της νόσου, την οποία προκαλεί ο νέος αυτός ιός.

Η Ιερά Σύνοδος κατά την σημερινή συνεδρίαση Αυτής απεφάσισε και πάλι να απευθυνθεί προς τον Ιερό Κλήρο και τον ευσεβή Ορθόδοξο Λαό καί πατρικά να προτρέψει και να επισημάνει τα εξής:

1) Να εντείνουμε όλοι τις προσευχές μας προς τον Νικητή της φθοράς και του θανάτου Κύριο Ιησού Χριστό, ώστε να διαφυλάξει υγιή και ακέραιο τον Λαό Του. Προς τον σκοπό αυτό παρακαλεί τους Σεβασμιωτάτους Μητροπολίτες να συστήσουν στους Εφημερίους, ώστε πριν την Απόλυση της Θείας Λειτουργίας της ερχομένης Β΄ Κυριακής των Νηστειών (15-3-2020), να τελεσθεί Δέηση σε όλους τους Ιερούς Ναούς της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπέρ της αποτροπής εξαπλώσεως της νόσου.

2) Να λαμβάνονται όλα τα απαραίτητα μέτρα, κατά τις συστάσεις των αρμοδίων κρατικών Αρχών, προς τον σκοπό της διασποράς του ιού: α) Τακτικό και καλό πλύσιμο των χεριών με σαπούνι. β) Χρησιμοποίηση αντισηπτικών με οινόπνευμα. γ) Τήρηση αποστάσεων από όποιον παρουσιάζει συμπτώματα. δ) Να γίνεται επιμελής καθαριότητα των επιφανειών και σωστός αερισμός των Ιερών Ναών και των λοιπών εκκλησιαστικών χώρων. ε) Προτρέπονται όσοι παρουσιάζουν συμπτώματα ασθενείας, αλλά και όσοι ανήκουν στις υγειονομικώς ευπαθείς ομάδες, πάσχοντες από αναπνευστικά προβλήματα ή σακχαρώδη διαβήτη ή καρδιαγγειακά νοσήματα, ως και οι ανοσοκατεσταλμένοι, να αποφύγουν προσωρινώς την έξοδο από την οικία τους, εάν δεν είναι απολύτως απαραίτητο, να είναι ακόμη πιο προσεκτικοί στην σχολαστική υγιεινή και καθαριότητα, να αποφύγουν τους χώρους μαζικής συναθροίσεως καθώς και τους ασπασμούς και εναγκαλισμούς, χάριν της προστασίας της υγείας των ιδίων αλλά και των αδελφών τους. στ) Όποιος παρουσιάζει συμπτώματα να επικοινωνεί με την τηλεφωνική γραμμή 1135, η οποία επί 24ώρου βάσεως θα παρέχει πληροφορίες σχετικά με τον νέο κορωνοϊό.

Προς τον σκοπό της ενημέρωσης του πιστού λαού, η Ιερά Σύνοδος απεφάσισε την εκτύπωση ειδικού ενημερωτικού φυλλαδίου με τις παραπάνω οδηγίες και την διανομή του στους Ιερούς Ναούς.

3) Για τα μέλη της Εκκλησίας, η προσέλευση στην Θεία Ευχαριστία και η κοινωνία από το Κοινό Ποτήριο της Ζωής, ασφαλώς και δεν μπορεί να γίνει αιτία μετάδοσης ασθενειών, γιατί οι πιστοί όλων των εποχών, γνωρίζουν ότι η προσέλευση στη Θεία Κοινωνία, ακόμη και εν μέσω πανδημίας, συνιστά αφ᾿ ενός μια έμπρακτη κατάφαση αυτοπαράδοσης στον Ζώντα Θεό, και αφ᾿ ετέρου τρανή φανέρωση αγάπης, η οποία κατανικά κάθε ανθρώπινο και ίσως δικαιολογημένο φόβο: «φόβος δεν υπάρχει στην αγάπη, αλλά η τέλεια αγάπη διώχνει τον φόβο» (Α΄ Ἰωάν. 4, 18). Τα μέλη της Εκκλησίας γνωρίζουν ότι η κοινωνία, δηλαδή η σχέση, είναι καρπός αγάπης και άθλημα ελευθερίας, ακριβώς γιατί αγνοεί την καχυποψία, τις επιφυλάξεις, τους φόβους.

Οι συζητήσεις και οι απόψεις που ακούγονται τις τελευταίες ημέρες για το όλο ζήτημα, ακόμη και για ενδεχόμενη απαγόρευση της Θείας Ευχαριστίας, ξεκινούν από διαφορετική αφετηρία και έχουν διαφορετική προσέγγιση. Όσοι προσέρχονται «μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης» και απολύτως ελεύθερα χωρίς κανένα δυναστικό καταναγκασμό, κοινωνούν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, που γίνεται «φάρμακο αθανασίας», «εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον».

Όλοι αυτοί οι πιστοί, ο ευσεβής και γεμάτος αγάπη ορθόδοξος Λαός, και ο ευαγής Ιερός Κλήρος που μέσα από την θεία Κοινωνία εκφράζουν την αγάπη τους και την δίψα τους για ζωή και σχέση, το ελάχιστο που δικαιούνται από τους συμμετέχοντες στον δημόσιο διάλογο είναι ο σεβασμός προς την πίστη τους και την επιλογή τους αυτή, να αγαπούν χωρίς φόβο και ανασφάλεια. Χωρίς να καταδικάζουμε κανέναν για τον φόβο και την ανησυχία του, ομολογούμε ότι όλοι οι πιστοί, επιτελώντας το χρέος της εν ελευθερία αγάπης μας, θα εξακολουθήσουμε στις Ορθόδοξες Εκκλησίες μας να λειτουργούμε και να κοινωνούμε, έχοντας την βεβαιότητα ότι κοινωνούμε στη Ζωή και στην αθανασία.

Εκ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος

Πώς κόλλησαν τον κορωνοϊό οι προσκυνητές των Αγίων Τόπων

"Ν": Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις (ότι δήθεν κόλλησαν μέσω της θείας κοινωνίας), δημοσιεύουμε το παρακάτω:

Κορωνοϊός: Σε καραντίνα η Βηθλεέμ. Νέα κρούσματα στο ξενοδοχείο που έμενε το ελληνικό γκρουπ. - Τα κρούσματα αυτά, τα πρώτα που επιβεβαιώθηκαν στη Δυτική Όχθη, ώθησαν την Παλαιστινιακή Αρχή να κηρύξει από σήμερα το πρωί σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης όλα τα εδάφη, ενώ θα παραμείνουν κλειστά για δύο εβδομάδες προσκυνήματα, μεταξύ των οποίων και η Βασιλική της Γεννήσεως. Σύμφωνα με το παλαιστινιακό υπουργείο Υγείας τα κρούσματα πρωτοεντοπίστηκαν σε ξενοδοχείο της περιοχής της Βηθλεέμ, όπου είχε καταλύσει το γκρουπ των 21 Ελλήνων τουριστών που βρέθηκαν αργότερα θετικοί στον κορωνοϊό. Όπως σημειώνουν τοπικά ΜΜΕ, τον Φεβρουάριο είχε επισκεφθεί τη Δυτική Όχθη και μια ομάδα τουριστών από τη Νότια Κορέα που διαγνώστηκαν με τη νόσο.

Πηγή: iefimerida.gr

Σχετικά με τον νέο κορονοϊό και τις Παραδόσεις της Εκκλησίας

Διάφορες στατιστικές μας βεβαιώνουν για κάτι που όλοι μας μπορούμε να αντιληφθούμε ως ένα βαθμό μέσα από την καθημερινότητα: στις τελευταίες δεκαετίες ένα ποσοστό περίπου 15% των ανθρώπων γύρω μας επιλέγουν να βρίσκονται πλήρως αποκομμένοι από την Εκκλησία (άθεοι, αδιάφοροι, πιστοί άλλων θρησκειών κ.λπ.). Από αυτούς, περίπου το 5% εκδηλώνει μια αδιάλλακτη εχθρότητα προς την Εκκλησία και παρά το γεγονός ότι αποτελούν ένα μικρό ποσοστό, εντούτοις «θορυβούν» ιδιαίτερα μέσω των δυνατοτήτων που προσφέρει το διαδίκτυο και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης.

Σε κάθε περίπτωση όμως υπάρχει ένα ζήτημα που οφείλουμε να το λάβουμε σοβαρά υπόψη, καθώς ο νέος ιός φαίνεται να μεταδίδεται εξαιρετικά εύκολα και η ανησυχία όπως και η κινδυνολογία είναι αυξημένες.
Ακόμα κι αν παραβλέψουμε το ποσοστό των ανθρώπων που θορυβούν από καθαρή εχθρότητα προς την Εκκλησία, υπάρχουν και άλλοι που φοβούνται πραγματικά και αναρωτιούνται: «τι φταίω εγώ, το παιδί μου, οι ηλικιωμένοι γονείς μου κ.λπ., που η Εκκλησία επιθυμεί να διατηρεί μια συνήθεια που σύμφωνα με τους γιατρούς υπάρχει πιθανότητα να μεταδίδει τον ιό; Γιατί να υποφέρουμε εμείς εξαιτίας της συνήθειας ενός άλλου; Γιατί το κράτος δεν μας προστατεύει; Γιατί δεν απαγορεύει τις πρακτικές αυτές;»

Όπως καταλαβαίνουμε, το ζήτημα αυτό δεν έχει να κάνει με την θρησκευτική ελευθερία και το δικαίωμα της Εκκλησίας να έχει π.χ. ναούς, να προτείνει νηστείες, να τελεί τις ακολουθίες της. Είναι κάτι εντελώς διαφορετικό και αφορά μια αρχαία συνήθεια που όπως ξέρουμε δεν συμβαδίζει πλήρως με τους συνήθεις κανόνες υγιεινής. Γι' αυτό άλλωστε η επιβίωση της μέσα στους αιώνες αποτελεί για εμάς ένα θαύμα.

Πρόκειται λοιπόν για μια παράδοση της Εκκλησίας που μπορεί να δεχτεί όχι μόνο κριτική αλλά και συστηματικές επιθέσεις με άλλοθι τα πορίσματα της ιατρικής επιστήμης. Και είναι πιθανόν παρόμοιες επιθέσεις να γίνουν όχι μόνο στην Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά και σε όλες τις θρησκείες ή ομολογίες που διατηρούν παρόμοιες παραδόσεις με κοινή χρήση σκευών (π.χ. κάποιοι Προτεστάντες).

Με τον τρόπο αυτό, όλοι όσοι αντιμάχονται την Εκκλησία, μην υποφέροντας το ανεξήγητο γεγονός ότι οι Ορθόδοξοι εδώ και 20 αιώνες τηρούν χωρίς κανένα φόβο την παράδοση της κοινής Λαβίδας ή του κοινού Ποτηρίου βασισμένοι στην πίστη τους, θα έχουν την ευκαιρία να επιτεθούν κρυμμένοι πίσω από «αντικειμενικά επιστημονικά κριτήρια». Θα λένε, «έχεις δικαίωμα να θρησκεύεσαι» αλλά «η επικίνδυνη πρακτική θα απαγορευτεί», παρά το γεγονός ότι ουδέποτε τέθηκε ζήτημα μετάδοσης οποιασδήποτε ασθένειας μέσω της Θείας Κοινωνίας.

Αυτό το αίτημα θα τεθεί κάποια στιγμή, είτε σύντομα, είτε σε λίγα χρόνια, και η θρησκευτική μισαλλοδοξία των λίγων με ικανοποίηση θα προσπαθήσει να καταργήσει μια παράδοση που ουδέποτε χαρακτηρίστηκε «επικίνδυνη» αν και πέρασαν 2000 χρόνια.

Διότι εμείς γνωρίζουμε καλά μέσα από τον εκκλησιαστικό βίο, ότι η Θεία Κοινωνία δεν μεταδίδει μικρόβια. Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, και οι ιερείς και εμείς και το εκκλησίασμα γενικότερα θα αρρώσταινε διαρκώς και κάποια στιγμή θα είχαμε παρατηρήσει ότι αυτό οφείλεται στη Θεία Μετάληψη. Στα τελευταία χρόνια μάλιστα, η χώρα μας έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά από την απλή γρίπη, τη «γρίπη των χοίρων», τη «γρίπη των πτηνών», όμως η Εκκλησία συνεχίζει με απόλυτη ασφάλεια την Παράδοση της κοινής Λαβίδας.

Ασφαλώς, καμιά λογική δεν υπάρχει στον ισχυρισμό ότι επί 20 αιώνες «κανένας δεν παρατήρησε» ότι η Θεία Κοινωνία μεταδίδει μικρόβια ή ότι αποτελεί πηγή επιδημιών. Εάν αυτό συνέβαινε, τότε θα ερχόταν η στιγμή που όλοι θα το παρατηρούσαν, διότι οι άνθρωποι μαθαίνουν μέσα από την παρατήρηση και την εμπειρία της ζωής. Όπως έμαθαν τόσα και τόσα, έτσι, σε βάθος χρόνου θα παρατηρούσαν ότι η κοινή Λαβίδα προκαλεί επιδημίες.

Και είναι βέβαιο πως αν κάτι τέτοιο είχε παρατηρηθεί, τότε η κοινή Λαβίδα θα απαγορευόταν με ποινή θανάτου από τον αυτοκράτορα, διότι μια επιδημία μπορεί να σημάνει οικονομική, κοινωνική, στρατιωτική καταστροφή. Κανείς δεν θα επέτρεπε στην Εκκλησία να προκαλέσει τέτοια δεινά.

Κατά συνέπεια, είναι προφανές ότι ουδέποτε υπήρξε έστω η παραμικρή υπόνοια ότι η Θεία Κοινωνία μεταδίδει ασθένειες. Αν είχε παρατηρηθεί κάτι τέτοιο, ο τρόπος Μετάληψης θα είχε αλλάξει διότι και οι ίδιοι οι χριστιανοί θα είχαν πλέον τον φόβο.

Επιπλέον, στους αιώνες που προηγήθηκαν εμφανίστηκαν εξαιρετικά φονικές μολυσματικές ασθένειες όπως η πανούκλα, η χολέρα και άλλες. Σε χρονικές περιόδους που δεν υπήρχε τρεχούμενο νερό και ο άνθρωπος έπιανε συχνά το πρόσωπο του χωρίς καθαρά χέρια, το να περάσει στην Θεία Κοινωνία ένα μικρόβιο από τα χείλια ασθενούς που είχε φάει με βρώμικα χέρια και να το κολλήσουν οι υπόλοιποι θα ήταν ζήτημα χρόνου. Οπότε μην μας ξεγελά ότι οι περισσότερες φονικές μολυσματικές ασθένειες μεταδίδονταν από τα κόπρανα. Η μετάδοση τους στον άνθρωπο ήταν εύκολη, ακριβώς επειδή δεν υπήρχαν καλές συνθήκες προσωπικής υγιεινής, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν χιλιάδες.

Παρά ταύτα όμως, σε Κανόνες της Εκκλησίας που ορίζουν σαφώς το δικαίωμα κάθε ετοιμοθάνατου ασθενούς στην Θεία Μετάληψη (π.χ. 13ος Α΄ Οικ., 9ος αγ. Νικηφόρου Κω/πόλεως), δεν βλέπουμε να διαχωρίζονται καν οι ασθένειες από τις οποίες μπορεί να έχει προσβληθεί κάποιος.

Βεβαίως, θα σκεφτόταν κάποιος: μήπως όταν υπήρχαν επιδημίες σταματούσαν την Θεία Κοινωνία για να μην εξαπλωθεί η επιδημία;
Όμως, η σκέψη αυτή εμπίπτει σε όσα προαναφέραμε. Εάν σταματούσαν την Θεία Κοινωνία για να «αποφύγουν την εξάπλωση», αυτό θα σήμαινε ότι είχαν ήδη συνδέσει την κοινή χρήση της Λαβίδας ή του Ποτηρίου με τις επιδημίες! Κατά συνέπεια, θα ήταν αναπόφευκτο να δρομολογήσουν την αλλαγή του τρόπου Μετάληψης. Μάλιστα, ακόμα κι αν η Εκκλησία ήταν τόσο «ανάλγητη» που δεν λυπόταν τα θύματα(!), θα ήταν οι Αρχές αυτές που θα την υποχρέωναν να το πράξει, αλλά και οι απλοί πιστοί θα φοβούνταν να Μεταλάβουν.

Τα συμπεράσματα λοιπόν είναι αναπόφευκτα: για να επιζήσει αυτός ο τρόπος Μετάληψης σε τόσο δύσκολες εποχές, σημαίνει ότι ήταν απολύτως ακίνδυνος.

Ποιο όμως είναι το μέλλον στην υπόθεση αυτή;
Σε κάθε περίπτωση, αν η Εκκλησία πιεστεί και υποχρεωθεί από τις νομοθεσίες να αλλάξει τον τρόπο μετάληψης, αυτό θα μας στενοχωρήσει βαθιά.
Όμως, το παρήγορο είναι ότι ο τρόπος Μετάληψης δεν ήταν πάντα ίδιος. Μπορεί μεν να υπήρχε πάντα κοινό Ποτήριο με το Αίμα του Κυρίου, αλλά το Σώμα Χριστού διδόταν χωριστά σε κάθε πιστό. Όπως σημειώνει ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος στο βιβλίο του «Η Θεία Ευχαριστία» (σελ. 40-42) αυτό γινόταν μέχρι τον 9ο αιώνα και από εκεί και πέρα γενικεύτηκε η χρήση Λαβίδας. Αυτό σημαίνει ότι εφόσον άλλαξε κάποτε ο τρόπος της Θείας Μετάληψης, δεν τίθεται θεολογικό ζήτημα αν αλλάξει και πάλι, σε περίπτωση που μια τέτοια απαίτηση από την πλευρά της Πολιτείας οδηγήσει τα πράγματα σε αδιέξοδο, κάτι που φυσικά απευχόμαστε.

Μαρτυρίες ότι η θεία κοινωνία δεν είναι απλό κρασί και ψωμί (από εδώ)

Εικ. από εδώ

Παραθέτουμε μια μαρτυρία του π. Κ. Πετάση, εφημέριου του Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ηλιουπόλεως, που είχε δημοσιευθεί το 2010 (εδώ) με αφορμή τη συζήτηση για τη «γρίπη των χοίρων» ["Ν": Το είχαμε αναδημοσιεύσει και εδώ]. Έγραφε: 

Όσοι είμαστε με τη χάρη του Θεού έστω και αναξίως Ιερείς της Ορθόδοξου Εκκλησίας μας, ζούμε κάθε φορά που κοινωνούμε, το γεγονός ότι δεν πίνουμε κρασί, ούτε τρώμε ψωμί!
Και παρ' όλο που τα θέματα πίστεως δεν είναι δυνατόν να μπουν στη διαδικασία της λογικής αποδείξεως, θα ήθελα να αναφέρω μερικά παραδείγματα σχετικά με το ότι δεν κοινωνούμε ψωμί και κρασί αλλά Σώμα και Αίμα Χριστού «εις άφεσιν αμαρτιών και ζωήν την αιώνιον»:
1. Κληρικός τέλεσε την Θεία Ευχαριστία σε αγρυπνία, κατέλυσε και έφυγε με το αυτοκίνητο για το σπίτι του. Στο δρόμο τον σταμάτησε η τροχαία για «αλκοοτέστ»! Τον ρώτησαν αν έχει πιεί οινόπνευμα και απάντησε την αλήθεια! «Όχι! Λειτούργησα, κατέλυσα και πάω σπίτι μου.» Έβαλε στο στόμα το ειδικό μηχάνημα, και αυτό έδειξε ΜΗΔΕΝ!!!
Όχι λίγο, όχι μέσα στα όρια, ΜΗΔΕΝ!!! Γιατί ο Ιερέας αυτός και κάθε Ορθόδοξος Ιερέας, καταλύει ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ! Όχι κρασί !
Ποίος είναι αυτός ο Ιερέας; Δεν είναι ένας! Είναι ΤΡΕΙΣ που μου έχουν πει ότι τους συνέβη αυτό! Δημοσιεύω τα ονόματα: 1. π. Αντώνιος Κούκλης, Εφημέριος του Ι.Ν. Αγ. Γλυκερίας Γαλατσίου. 2. π. Αντώνιος Καλλιγέρης Εφημέριος Ι.Ν. Αγ. Φιλοθέης ομωνύμου Δήμου 3. π. Νικόλαος Χομπιτάκης Εφημέριος Ι.Ν. Αγ. Γεωργίου Κυψέλης.
2. Με τη χάρη του Θεού είμαι εδώ και 10 χρόνια κληρικός της Εκκλησίας μας και τα τελευταία οκτώ Ιερεύς. Σπανιότατα θα συμβεί να λειτουργήσω και να μην καταλύσω! ["Ν": προφανώς τότε λειτουργούσε μαζί με άλλον ιερέα, και κατέλυσε εκείνος]. Όμως ΠΟΤΕ μα ΠΟΤΕ δεν ζαλίστηκα μετά την Κατάλυση! Και να γίνω πιο σαφής: Όταν ο Ιερέας ετοιμάζει την Θεία Κοινωνία, βάζει στο Άγιο Ποτήριο κρασί γλυκό κόκκινο. Και η ποσότητα που βάζει είναι τουλάχιστον μισό μπουκάλι. Όταν οι πιστοί που θα κοινωνήσουν είναι πολλοί, η ποσότητα αυτή μειώνεται.
Τυχαίνει όμως να κοινωνήσουν ελάχιστοι, ή και μόνο ένας!
Το Άγιο Ποτήριο παραμένει γεμάτο και ο Ιερέας οφείλει να το κοινωνήσει, να το καταλύσει όπως λέμε στη γλώσσα της Εκκλησίας, ο ίδιος. (Ποτέ δεν χύνουμε την Θεία Κοινωνία στο χωνευτήρι !! Αδιανόητο!) Αν αυτό είναι κρασί, πίνει γλυκό κρασί, πάνω από δύο κρασοπότηρα, πρωί - πρωί και νηστικός! Κι όμως ΔΕΝ ΖΑΛΙΖΕΤΑΙ!!! ΔΕΝ ΖΑΛΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΑΣΙ! ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ. Όποιος θέλει το πιστεύει! Όποιος δεν θέλει δεν το πιστεύει.
3. Τον τελευταίο καιρό με την πανδημία της γρίπης, θα έπρεπε πρώτα οι Ιερείς να είχαν κολλήσει και κάποιοι να είχαν πεθάνει! Πόσους Ιερείς ακούσατε ότι πέθαναν από τον ιό της γρίπης; Εγώ δεν άκουσα! Θα έπρεπε όμως να συμβεί σε μεγάλο ποσοστό! (Αν κολλούσε η Θεία Κοινωνία) Και άρα να ακουστεί!
Επαναλαμβάνω, τα θέματα πίστεως δεν πρέπει να προσπαθούμε να τα υποτάξουμε στη λογική! Όποιος πιστεύει ότι κοινωνεί Σώμα και Αίμα Χριστού, δεν έχει λόγο να φοβάται για την υγεία του, αφού κοινωνεί τον Ζωοδότη Κύριο! Την πηγή της Ζωής! Όποιος δεν πιστεύει, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΟΓΟΣ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ! Η μάλλον έχει άπειρους λόγους ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΙΝΩΝΗΣΕΙ! Γι αυτό και ο Ιερέας προτρέπει τους πιστούς : «Μετά φόβου Θεού, ΠΙΣΤΕΩΣ και αγάπης προσέλθετε!» Σαν να λέει, αν δεν πιστεύετε ΜΗΝ ΠΡΟΣΕΛΘΕΤΕ!
Οι Ρωμαιοκαθολικοί, οι Προτεστάντες και οι λοιποί αιρετικοί, όσοι νομίζουν ότι κοινωνούν σώμα και αίμα Χριστού, αποφεύγουν την αγία Λαβίδα, βεβαιώνοντας έμμεσα ότι δεν έχουν τη χάρη του Θεού. Οι Ορθόδοξοι δεν έχουμε λόγο να αποφύγουμε την Αγία Λαβίδα! Γι' αυτό και ο Ιερέας που το τόλμησε, δεν ρώτησε τον Επίσκοπό του! Γι' αυτό και ο Επίσκοπος, όπως βεβαιώνει ο ίδιος ο κληρικός ήθελε να τον τιμωρήσει! Για να τον βοηθήσει να καταλάβει τι έκανε! Και δόξα τω Θεώ το κατάλαβε και βεβαιώνει ότι «δεν τα χρησιμοποιούμε πλέον (τα πλαστικά κουτάλια)»
Ο Θεός να μας λυπηθεί κι αυτόν και όλους μας και να μας χαρίζει μετάνοια!

π. Κων. Πετάσης

Εφημέριος του Ι.Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Ηλιουπόλεως 

πηγή:νεκρός