Τα παρακάτω, αποτελούν απαντήσεις σε ένα κακόπιστο, κακογραμμένο και απαράδεκτα άσχετο κείμενο, το οποίο επικολλούν οι αμαθείς και ημιμαθείς Νεοειδωλολάτρες σε διάφορα φόρουμ εναντίον των Χριστιανών
Γίνεται φανερή η πλάνη, ο δόλος τους και η άγνοιά τους, τόσο σε όσα σχετίζονται με το Χριστιανικό δόγμα, όσο και σε όσα ομολογούν ότι πιστεύουν, χωρίς ποτέ να αντιλαμβάνονται το βαθύ σκοτάδι στο οποίο βρίσκονται !!
Γίνεται επίσης φανερό το πόσο ευκολόπιστοι είναι, πέφτοντας θύματα της Σατανιστικής αντιχριστιανικής και ξενόφερτης προπαγάνδας του νεοπαγανισμού!
Έχουμε καταλήξει δε ως εικόνα ότι ή ανισσόροποι άτομα είναι ή ότι ηθελημένα διαστρέφουν την πραγματικότητα κάνοντας το άσπρο μαύρο, δεν τους ενδιαφέρει η αλήθεια απλά συζητάνε... για να "σηζητάνε". Παρόλα αυτά πιστεύουμε ότι υπάρχουν καλοπροαίρετες ψυχές γιαυτές αξίζει και δημοσιεύονται τα παρακάτω.
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΕΙ δήλα δη με τις παραπάνω εκτοξεύσεις μίσους και τις διαταγές ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ των ΕΛΛΗΝΩΝ...δεν βρίσκει κανένα λόγο να τα καταργήση.....όλα είναι σύμφωνα και προς το δικό του θέλημα...
Απάντηση:
Επίσης, όπως δείξαμε, δεν υπήρξε διαταγή γενοκτονίας των Ελλήνων, αλλά η φυσιολογική άμυνα εναντίον των Ελλήνων κατακτητών που καταπίεζαν τους υπόδουλους λαούς.
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
αλλά έτσι κι αλλοιώς είναι ΑΥΤΟΣ ο ΙΔΙΟΣ που μιλά στους προφήτες των Εβραίων και υπαγορεύει τις ΣΦΑΓΕΣ κατά των Ελλήνων στην Π.Δ(πάντα μαζί με τον Πατέρα του και το Άγιο Πνεύμα)....θα ήτο άτοπο δε να καταργήση κάτι που ο ίδιος είπε μέσω των προφητών... ίσα ίσα που με αυτή του την φράσι παραμένει συνεπής στα λεγομένα του.
Απάντηση:
Ακριβώς λοιπόν! Παραμένει συνεπής κατά των καταπιεστών και των ασεβών που ταλαιπωρούσαν τότε τους υπόδουλους λαούς. Και οι εδωλολάτρες που τα έγραψαν αυτά, για μια ακόμα φορά εκτίθενται, ως οπαδοί του κάθε «Χίτλερ» που έβαψε στο αίμα την ιστορία.
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ;
¨ΘΕΟΥΣ ου κακολογήσεις¨ (Εξ.ΚΒ΄28)
ουδέν σχόλιον....
Απάντηση:
Όχι μόνο «ουδέν σχόλιον», αλλά και «ουδέν συμφραζόμενον» δεν εμφανίζουν εδώ οι ειδωλολάτρες, για να μη φανεί το προφανέστατο νόημα του εδαφίου. Εκεί μιλάει σαφώς για τους ΚΡΙΤΕΣ των Εβραίων. Υπενθυμίζουμε ότι στα Εβραϊκά η λέξη: «θεοί», είναι η ίδια με τη λέξη: «ισχυροί», δηλαδή «ελοχίμ». Το κείμενο λοιπόν, λέει για τους κριτές «ισχυρούς ου κακολογήσεις», και στην Ελληνική μετάφραση, επελέγη η λέξη: «θεούς», αντί για τη λέξη: «ισχυρούς». Τους κριτές τους λοιπόν οι Εβραίοι τους ονόμαζαν «ελοχίμ», δηλαδή «ισχυρούς». Γι αυτούς μιλάει το εδάφιο. Καμία σχέση με τους ειδωλολατρικούς «θεούς».
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
¨και ηυξάμην προς τον Θεόν και είπα.Κύριε βασιλεύ των ΘΕΩΝ...¨ !!!! (Δευτ.Θ΄26)
βασιλεύς των Θεών ο Γιαχβέ (!!!)...Ποιοί είναι οι άλλοι και πόσοι;;;....Μονοθειστές σου λένε μετά(!!!)
Απάντηση:
Κατά τον ίδιο τρόπο με το παραπάνω, το χωρίο έχει την έννοια: «Κύριε, βασιλιά των ισχυρών» (Εβραϊκά «ελοχίμ»). Είναι εμφανής και εδώ επίσης η ασχετοσύνη των Νεοειδωλολατρών.
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
ΚΤΗΝΩΔΕΙΣ ΝΟΜΟΙ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν ορισμένοι νόμοι που εθέσπισε ο Μωυσής...
¨εάν δε καρατίση ταύρος άνδρα ή γυναίκα και αποθάνη,λίθοις λιθοβοληθήσεται ο ταύρος,και ου βρωθήσεται τα κρέα αυτού¨ (Εξ.ΚΑ΄28)
τι να πή κανείς....ο ταύρος σε περίπτωσι που σκοτώση άνθρωπο με τα κέρατά του.... ΛΙΘΟΒΟΛΕΙΤΑΙ....λες και είναι κανένας συνειδητός ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ και ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ....!!! αδιανόητο πραγματικά...
Απάντηση:
Μα και βέβαια η λογική και η σωστή ερμηνεία είναι αδιανόητη για ανοήτους όπως οι Νεοειδωλολάτρες. Γιατί πώς να εννοήσουν (ως α – νόητοι) που είναι, το λόγο αυτού του νόμου; Είναι δυνατόν άνθρωποι που πιστεύουν σε… κουτσούς θεούς όπως ο Ήφαιστος, να καταλάβουν τίποτα λογικό;
Ο λόγος της απαγόρευσης αυτής, είναι προφανής για όποιον έχει σώας τας φρένας του. Γνωρίζοντας ο ιδιοκτήτης του ζώου ότι ΘΑ ΖΗΜΙΩΘΕΙ και θα του σκοτώσουν το ζώο, και δεν θα απολάβει ούτε καν το κρέας του, θα φρόντιζε να το περιορίσει, και να το έχει σε ασφαλή χώρο, ώστε να μη γίνει αιτία να σκοτωθεί κανένας.
Πού να καταλάβουν όμως οι Νεοειδωλολάτρες από λογική! Το μυαλό τους πάει πάντα στην εκδίκηση, γιατί έχουν γίνει όμοιοι με τους ανθρωπόμορφους και εκδικητικούς θεούς τους!
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
¨και ος αν δω κοιτασίαν αυτού εν ΤΕΤΡΑΠΟΔΙ θανάτω θανατούσθω και το τετράποδον αποκτενείτε.και γυνή ήτις προσελεύσεται προς παν κτήνος βιβασθήναι αυτήν υπάυτού αποκτενείτε την γυναίκα ΚΑΙ το ΚΤΗΝΟΣ.θανάτω θανατούσθωσαν,ΕΝΟΧΟΙ εισίν¨ (Λευίτικον Κ΄15-16)
ο Γιαχβέ γνωρίζων τις συνήθειες των Εβραίων νομοθετεί και ¨περί της κτηνοβασίας¨.Ένοχη η συνουσιαζόμενη μετά του κτήνους...ένοχο και το ΤΕΤΡΑΠΟΔΟ(!!!)....Θάνατος και στους δύο...!!!!και καλά η διεστραμμένη Εβραιοπούλα....αν και αυστηρή η ποινή μπορεί να την δεχθή κάποιος...το άμοιρο το τετράποδο πόσο υπεύθυνο και ένοχο μπορεί να χαρακτηρισθή για να πληρώση με την ζωή του τα βίτσια μιας εβραιοπούλας....;;;
Απάντηση:
Και εδώ, οι Νεοειδωλολάτρες, θέλουν να ξεχνούν ότι η κτηνοβασία δεν ήταν συνήθεια των Εβραίων, αλλά ΤΩΝ ΙΔΙΩΝ ΤΩΝ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΩΝ όπως η αφεντιά τους, όπως φαίνεται στο Λευϊτικό 18/ιη΄ 1-30:
«… δεν θα πράξετε κατά τις πράξεις της γης Χαναάν που θα σας φέρω… Κανείς σας δεν θα γυμνώσει συγγενή του. Δεν θα αποκαλύψεις τη γύμνωση της μητέρας σου ή του πατέρα σου, ή αδελφής σου… και με τη γυναίκα του πλησίον σου δεν θα συνουσιασθείς για να μολυνθείς με αυτή… και δεν θα θυσιάσεις στον Μολώχ τα παιδιά σου. Και με άνδρα δεν θα συνουσιασθεί άνδρας. Είναι σιχαμερό. Ούτε θα συνουσιασθείς με ζώο για να μολυνθείς με αυτό, ούτε γυναίκα θα σταθεί μπροστά σε κτήνος για να βατευθεί…»
Ο Γιαχβέ λοιπόν, θέτει αυτό το νόμο, για να μη κάνουν και οι Ισραηλίτες αυτά που έκαναν οι ειδωλολάτρες. Και το ενδιαφέρον είναι, ότι τον καθαρό αυτό Θεό, που δεν επιτρέπει την ακαθαρσία ούτε σε ζώα, οι βλάσφημοι αυτοί άνθρωποι τον κατηγορούν, για πράγματα που έκαναν οι δικοί τους δαιμονικοί θεοί, όπως ο Δίας που ως ΚΥΚΝΟΣ (!!!) συνουσιάσθηκε με τη μία, ως Ταύρος με την άλλη, ως φίδι με την τρίτη. Δεν άφησαν κανένα είδος κτηνοβασίας οι βρώμικοι θεοί τους. Ούτε πτηνά, ούτε θηλαστικά, ούτε ερπετά με τα οποία να μη δείξουν τη διαστροφή τους! Χαρακτηριστικό και το (κατά τα άλλα εξαιρετικής τέχνης) άγαλμα που απεικονίζει τον Πάνα σε τρυφερές στιγμές με μία… κατσίκα!
Να χαίρονται τους θεούς τους! Οι βλάσφημοι που τολμούν να πιάσουν στο στόμα τους τον Γιαχβέ!
Όσο για τους λόγους που έπρεπε το ζώο της κτηνοβασίας να πεθάνει, αν και δεν είναι σε θέση να το κατανοήσουν οι άπειροι πνευματικότητας ειδωλολάτρες, θα τους πούμε μόνο ότι οι δαίμονες (σαν αυτούς που λατρεύουν), με τη συνουσία περνούν από τον άνθρωπο στο ζώο και αντίστροφα. Αυτή η πρακτική δεν τους έδινε τη δυνατότητα να δαιμονίσουν ούτε καν τα ζώα του λαού Ισραήλ.
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
το φλέγον ερώτημα όμως είναι τι έχει να πη ο Ιησούς Χριστός για κάτι τέτοιους ελεεινούς νόμους...;;;συμφωνεί κι αυτός;;;...μα είναι σαφής....
¨ΜΗ νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας.ΟΥΚ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι.αμήν γαρ λέγω ημίν,έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη,ιώτα εν ή μία κεραία ΟΥ ΜΗ ΠΑΡΕΛΘΗ από ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ έως αν πάντα γένηται¨ (Ματθαίος Ε΄17-18)+(Λουκάς ΙΣΤ΄17)
Έως ότου καταστραφή ο ουρανός και η γή ΟΥΤΕ ένα ΓΙΩΤΑ,ΟΥΤΕ ένα ΚΟΜΜΑ δεν θα ΠΑΡΑΠΕΣΗ,δεν θα ΧΑΣΗ την αξία του από την Μωσαική νομοθεσία...Άρα ο Ιησούς είναι σύμφωνος με τους άνωθι ΚΤΗΝΩΔΕΙΣ και ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΥΣ,για έναν λαό που θέλει να καλείται πολιτισμένος,νόμους...Συμφωνεί λοιπόν στο ότι ο ταύρος πρέπει να ΛΙΘΟΒΟΛΗΤΑΙ σε περίπτωσι που πληγώση θανάσιμα κάποιον με τα κέρατά του και επίσης ΣΥΜΦΩΝΕΙ στο ότι πρέπει να ΘΑΝΑΤΩΝΕΤΑΙ το τετράποδο που χρησιμοποιείται από βιτσιόζες Εβραιοπούλες για κτηνοβασίες ΩΣ ΕΝΟΧΟ....!!!!!...Αυτά για να ειπωθούν επί τέλους μετά από εκατονταετίες σκότους κάποιες ΑΛΗΘΕΙΕΣ.
Απάντηση:
Είδαμε ήδη ότι δεν ήταν ελεεινοί οι νόμοι, αλλά μάλλον άλλοι είναι οι ελεεινοί και οι βλάσφημοι. Που επειδή είναι ανόητοι και δεν κατανοούν τίποτα, κατηγορούν τον Θεό για τη δική τους χαζομάρα. Και φυσικά δεν υπήρχε κανένας λόγος να αρνηθεί ο Χριστός τους νόμους που Ο ΙΔΙΟΣ ΕΔΩΣΕ ως Γιαχβέ που ήταν και αυτός όπως ο Πατέρας Του.
Όμως, ούτε εδώ κατάλαβαν οι Νεοειδωλολάτρες τι διάβασαν! Δεν μίλησε ο Θεός για συνέχιση του Μωσαϊκού νόμου ως Νομικής πρακτικής. Αλλά (για όποιον καταλαβαίνει Ελληνικά), μίλησε για ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ των προφητικών προσκιάσεων του Νόμου στον εαυτό Του, και στη Χριστιανική ιστορία. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για μύωπες…
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
Ας δούμε τώρα κατά πόσον οι Χριστιανοί τηρούν τις εντολές της θρησκείας τους...
¨Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γή κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γής.Ου προσκυνήσης αυτοίς ουδέ μη λατρεύσης αυτοίς.¨ (Εξ.Β΄4)
οι Χριστιανοί παραβαίνουν αγρίως αυτήν την εντολή του Θεού τους προσκυνώντας τα δικά τους είδωλα,τις εικόνες.Αυτή τους η παράβασι καθίσταται ακόμα βαρύτερη αφ΄ης στιγμής ο Ιησούς έχει ξεκάθαρα τονίση ότι ¨ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΓΙΩΤΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΗ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ¨.
Απάντηση:
Ήδη είπαμε, ότι ο Χριστός μίλησε για ΕΚΠΛΗΡΩΣΗ του Νόμου, και όχι για τήρησή του πέραν των αρχαίων Ισραηλιτών. Όμως εδώ οι Νεοειδωλολάτρες, είναι εντελώς άσχετοι και για την έννοια της λέξης «είδωλο». Άλλωστε αν καταλάβαιναν τέτοια απλά πράγματα, δεν θα ήταν «ειδωλολάτρες». Ας το αναλύσουμε όμως, για όσους καταλαβαίνουν από λογική:
Ειδωλολατρία (επιστημονική άποψη): Η λέξη "είδωλο" που παράγεται από το "είδος" (π.χ. Β' Κορ. 5/ε΄ 7) δεν σημαίνει "αντικατοπτρισμός" ή "αντανάκλαση", οπότε και ειδωλολατρία θα σήμαινε την λατρεία της αντανάκλασης, άρα του μη πραγματικού. Σημαίνει την απόδοση του σεβασμού του πιστού στο "είδος του θεού", δηλαδή σε αυτό που ο πιστός βλέπει και συλλαμβάνει με τις αισθήσεις του, ένα άγαλμα π.χ.. Αυτό βέβαια παραπέμπει στην θεμελιώδη αρχή της αρχαιοελληνικής θρησκείας ότι οι θεοί της είναι εγκόσμιοι θεοί, που ζουν μέσα στο υλικό σύμπαν και όχι έξω και πέρα από αυτό. Οι θεοί της αρχαίας ελληνικής θρησκείας είναι μέσα στον κόσμο, έχουν πάντα ύλη και συνιστούν "είδος", με την αριστοτελική σημασία του όρου.
Άρα ειδωλολατρία είναι η λατρεία κάθε τέτοιου εγκόσμιου θεού, του κατ εξοχήν "είδους δηλαδή."
Με άλλα λόγια η Αθηνά δεν απεικονίζεται από το άγαλμά της όπως συμβαίνει με τις χριστιανικές εικόνες αλλά είναι το άγαλμά της!.
Μα αυτο θα σήμαινε πολλές "Αθηνές" όσες και τα αγαλματα της θεάς, θα παρατηρούσε κάποιος. Ακριβώς! Και εδώ ερχόμαστε σε ένα άλλο χαρακτηριστικό της Αρχαίας Ελληνικής Θρησκείας, δηλαδή την εντοπιότητα των θεών, τους ιδιαίτερους θεούς της κάθε περιοχής, πόλης κ.λ.π. Γιατί προφανώς είναι άλλη η Αθηνά της Αθήνας από την Μινέρβα της Ρώμης, παρόλο που η μετέπειετα νοοτροπία (επιρεασμένη και από τα χριστιανικά πρότυπα) τις ταύτισε....
Αυτό φυσικά παραπέμπει και στην αντίληψη των δωδεκαθεϊστών, ότι οι θεοί είναι ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ, που ζουν μέσα στο υλικό σύμπαν, και όχι εξωσυμπαντικοί όπως ο αληθινός Θεός..
Σε αντίθετο πνεύμα, κινείται και η Χριστιανική αντίληψη που καταδικάζει τα είδωλα. Δεν καταδικάζεται η κατασκευή και η τιμή εικόνων κτισμάτων, παρά μόνο εάν αυτή η εικόνα σκοπεύει να απεικονίσει τον άκτιστο και αόρατο Θεό, και λατρεύεται ως Θεός. Μόνο τότε θεωρείται είδωλο. Οι άγιοι δεν λατρεύονται, (κάτι που αποδίδεται μόνο στον Θεό), αλλά τιμούνται.
Σχετικά με τη λατρεία αγαλμάτων:
Την ειδωλολατρεία ως λατρεία του ιδίου του αντικειμένου, ο ίδιος ο Ηράκλειτος την καταπολεμα όταν ορίζει ότι όποιος δεν ξέρει τι προσκυνά είναι σαν να προσκυνά ντουβάρια (είδωλο όχι θεό). Μα και οι λοιποί φιλόσοφοι καταργώντας την πολυθεία ανήγαγαν τα αγάλματα των θεών σε είδωλα εφόσον κατάργησαν εκείνους τους θεούς. Η ορθοδοξία δεν είναι ενάντια στο προσκύνημα αλλά εναντιώνεται σε ότι και ο Ηράκλειτος, και ακόμη παραπάνω, εφόσον θεωρεί ότι τα παλιά ειδώλια δεν αντιπροσωπεύουν τίποτα από τον αληθινό Θεό.
Ας μην βιαστεί να πει κανείς για καλλιτεχνήματα, ότι δήθεν τα αγάλματα αυτά είχαν μόνο καλλιτεχνική χρήση, διότι στην Ουλμπία αλλά και αλλού ειπώθηκαν αρκετές υπερφυσικές ικανότητες των αγαλμάτων δηλαδή εμψυχώνονταν. Όταν λ.χ. οι Ρωμαίοι προσπάθησαν να μεταφέρουν το άγαλμα του Δία από την Ολυμπία στην Ρώμη εκείνο πετούσε φωτιές κ.λ.π. Κάθε ένας που πήγαινε στην Ολυμπία να δει το άγαλμα, έλεγε ότι εκείνο έκανε διάφορα υπερφυσικά πράγματα (νομίζω φώναζε όταν κάτι δεν πήγαινε καλά με τον επισκέπτη). Αυτό σημαίνει ότι το άγαλμα δεν είναι ένα απλό καλλιτέχνημα αλλά αποτελεί και θεουργικό αντικείμενο. Επίσης να του πεις ότι ο νεοπλατωνικός φιλόσοφος Ιάμβλιχος στο «Περί αγαλμάτων» αποδείκνυε ότι τα αγάλματα των θεών εμψυχώνονταν από απόρροια της πνευματικής των οντότητας ώστε να επικοινωνούν με αυτούς οι θνητοί. Αυτό και αν δείχνει ότι οι τότε ειδωλολάτρες πίστευαν στο υπερφυσικό των αγαλμάτων. Είναι λογικότατο αν σκεφτεί κανείς ότι η τότε θρησκεία βασικά προέρχεται από την παγκόσμια ανιμιστική τοτεμική όπου πολλά αντικείμενα έχουν μαγικές ιδιότητες και όχι μόνο τα αγάλματα.
Ο Πορφύριος επίσης εκφέρεται ενάντια σε όποιον προσκυνά τα αγάλματα (αυτό με την μαρτυρία του Ηράκλειτου) αποδεικνύει ότι όντως τα αγάλματα τα προσκυνούσαν ως θεία ουσία.
Οι Χριστιανοί λοιπόν, δεν λατρεύουν απεικονίσεις του Θεού, γιατί ο Θεός δεν απεικονίζεται. Τιμούν δια εικόνων μόνο ό,τι είναι δυνατόν να απεικονισθεί, όπως τους αγίους. Τον Θεό δεν τον τιμούν απλώς, αλλά ΤΟΝ ΛΑΤΡΕΥΟΥΝ ως τον μόνο αληθινό Θεό.
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
Εδώ πρέπει να ξανατονισθή ότι,σύμφωνα με το Χριστιανικό δόγμα,ΟΠΟΥ στην Π.Δ ομιλεί ή κάνει κάτι ο ΘΕΟΣ....σημαίνει ότι ΟΜΙΛΟΥΝ και ΔΡΟΥΝ ΑΠΟ ΚΟΙΝΟΥ 1)ο ΠΑΤΗΡ,2)ο ΥΙΟΣ-ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ,3)το ΑΓΙΟ ΠΝΕΥΜΑ.
Ο Ιησούς δήλα δη είναι συμμέτοχος και συνεργός σε όλα τα προαναφερθέντα εγκλήματα που η Αγία Τριάς(=Γιαχβέ) διαπράττει στην Π.Δ.
Απάντηση:
Είναι προφανές, ότι οι Νεοειδωλολάτρες, πρέπει να πουν πολλές φορές κάτι, για να το καταλάβουν οι χοντροκέφαλοι οπαδοί τους! Γι αυτό το ξαναλένε. Και εμείς βέβαια τους ξανααπαντάμε, ότι δεν υπάρχει κανένα έγκλημα. Γι αυτό σαφώς ο Χριστός όχι μόνο συμφωνεί, αλλά μάλιστα ο ίδιος ενέπνευσε το θεόπνευστο κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης. Γιατί ο Γιαχβέ είναι ο Χριστός. Που πέθανε για όλους, ακόμα και για τους βλάσφημους συγγραφείς του κειμένου αυτού!
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ
Σημείωσι
Στην Καινή Διαθήκη [υποτίθεται πως] η μία εκ των τριών (3) ομοουσίων υποστάσεων του τριαδικού Θεού Γιαχβέ και συγκεκριμένα ο ΥΙΟΣ ενεσαρκώθη στην Γή ως Εβραίος Ιησούς Χριστός με σκοπό να θυσιασθή για να απαλλάξη τους ανθρώπους από τις αμαρτίες τους(!!!!).
Εδώ δε θα γίνη λόγος για την ΑΝΥΠΑΡΞΙΑ αυτού του προσώπου η οποία καταδεικνύεται από την απουσία γνησίων ιστορικών αναφορών σ΄αυτό. Επίσης δε θα επιχειρηθή διεξοδικά να δειχθή η πλαστότης των ευαγγελίων τα οποία αποτελούν συρραφή μυθευμάτων και τερατολογιών ανακατεμένα με απλοικές ιστορίες και στοιχεία από τον βίο αρκετών από τους εμφανισθέντες εκείνη την εποχή Εβραίων «ψευδομεσσιών» παρά μόνο η παράθεσι κάποιων χαρακτηριστικών αντιφάσεων.
Απάντηση:
Προφανώς εδώ οι Νεοειδωλολάτρες μπερδεύουν τους δικούς τους πλαστούς θεούς με τον αληθινό Θεό τον Ιησού Χριστό. Αφού λοιπόν «δεν θα αναφερθούν» σε θέματα ιστορικότητας του Χριστού, ούτε κι εμείς θα αναφέρουμε την παρακάτω ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΗ διάψευσή τους:
Ο Ιησούς, δεν ήταν εξ' αρχής κάποιο σημαίνον Ιστορικό πρόσωπο. Ένας ηγέτης μιας ομάδας ανθρώπων σε μία από τις πιο μικρές και ασήμαντες επαρχίες ήταν (τουλάχιστον έτσι φαινόταν σε όποιον δεν τον είχε γνωρίσει για να καταλάβει πως ήταν ο Θεός) που στο τέλος σταυρώθηκε. Πολλοί τέτοιοι υπήρξαν. Και μάλιστα οι ψευτομεσσίες, ήταν και πιο γνωστοί, μια και ήταν (συνήθως) ηγέτες ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΩΝ ΚΙΝΗΜΑΤΩΝ. Ο Χριστός, λοιπόν, λόγω της ταπείνωσής του, δεν συγκέντρωσε πάνω του "Δημοσιότητα" όσο ζούσε. Στην δε ανάληψή του, μάρτυρες ήταν μόνο καμιά 500αρια άνθρωποι.
Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να εξαπλωθεί ο Χριστιανισμός. Τότε οι Ιστορικοί, άρχιζαν να προσέχουν το θέμα "Ιησούς". Αυτό εξηγεί μια χαρά, γιατί δεν υπήρξαν ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ του Ιστορικοί που να' χουν γράψει γι' αυτόν.
Όμως την Ιστορικότητα του Ιησού δεν την αμφισβητούν, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΘΕΟΙ!
Ας δούμε κατά πόσο στέκει ιστορικά η Αγία Γραφή:
Η αξιοπιστία της Αγίας Γραφής
Ο χρόνος συγγραφής των τεσσάρων Ευαγγελίων
Σε τι αριθμό κωδίκων σώζονται τα βιβλία της Αγίας Γραφής;
2.500 κώδικες περιέχουν ολόκληρη την Αγία Γραφή, Παλαιά και Καινή.
25.000 κώδικες περιέχουν μεγάλα κομμάτια από την Αγία Γραφή. (Συνήθως μόνο την Καινή Διαθήκη).
Οι παραπάνω κώδικες, προέρχονται από ολόκληρο τον χριστιανικό κόσμο.
Σε αντιπαράθεση με άλλους αρχαίου συγγραφείς, έχουμε:
50 μόνο αντίγραφα του Αισχύλου
100 του Σοφοκλή
8 του Θουκιδίδη
200 του Πλινίου
500 του Ορατίου
Άρα, από αριθμό σωσμένων κωδίκων, η Αγία Γραφή είναι το πλέον αξιόπιστο κείμενο που έχουμε.
Όσον αφορά την αρχαιότητα των κωδίκων αυτών:
Η ιστορία του Θουκιδίδη, εξιστορεί τα γεγονότα της περιόδου 460-400 π.Χ. Δεν σώζεται το πρωτότυπο. Τα 8 διασωθέντα χειρόγραφα, είναι όλα γραμμένα μετά το 900 μ.Χ., δηλαδή 1300 χρόνια μεταγενέστερα!
Η Ποιητική του Αριστοτέλη, γράφτηκε το 343 π.Χ. Ο αρχαιότερος κώδικάς της, προέρχεται από το 1100 μ.Χ., δηλαδή είναι 1400 χρόνια μεταγενέστερος!
Ο Γαλατικός πόλεμος του Ιουλίου Καίσαρος, γράφτηκε το 50 μ.Χ. Σώζεται σε λίγους κώδικες, που όλοι γράφτηκαν μετά το 1000 μ.Χ.
Αμφισβητεί κανείς τα βιβλία αυτά; Κανείς! Γιατί να αμφισβητούμε την Αγία Γραφή;
Ο Τζόζεφ Φρη διαπρεπής Αμερικανός αρχαιολόγος λέει: «Η αρχαιολογία επεκύρωσε πολλές μαρτυρίες των Γραφών, ακόμη και εκείνες που οι αρνητές και κριτικοί της απέρριπταν σαν τάχα εντελώς αντι -ιστορικές και σαν τάχα εξώφθαλμα αντίθετες με ιστορικά γεγονότα» (Archaeology and Bible History, Wheaton III. 1969. σελ. 1).
Η αφθονία της αρχαιολογικής μαρτυρίας που υποστηρίζει τη Βίβλο μπορεί να ενισχύσει την πίστη, και σε μερικές περιπτώσεις έχει συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στο να γεννηθεί πίστη εκεί όπου δεν υπήρχε καθόλου πριν.
Παράδειγμα αυτού είναι η ζωή του Άγγλου Γουίλλιαμ Μ. Ράμσαιη (1851-1939). Γεννημένος μέσα στην πολυτέλεια, ανατράφηκε ως μη-πιστός από τους αθεϊστές γονείς του. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με διδακτορικό στη φιλοσοφία και έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Αμπερντήν. Μελέτησε αρχαιολογία με σκοπό να αποδείξει λανθασμένη τη διήγηση της Βίβλου. Όταν ετοιμάστηκε με τα απαραίτητα επιστημονικά εφόδια, ταξίδεψε στην Παλαιστίνη και εστίασε τις έρευνές του στο βιβλίο των Πράξεων, για το οποίο πίστευε ότι θα μπορούσε να αποδείξει ότι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένας μύθος.
Μετά από 25 χρόνια έρευνας, ο Ράμσαιη είχε μείνει κατάπληκτος από την ακρίβεια του βιβλίου των Πράξεων. Στην αναζήτησή του να αποκηρύξει τη Βίβλο, είχε ανακαλύψει πολλά γεγονότα τα οποία επιβεβαίωναν την ακρίβειά της. Ήταν αναγκασμένος να παραδεχτεί ότι η διήγηση του Λουκά στις Πράξεις για τα γεγονότα και τα περιβάλλοντα ήταν απόλυτα ακριβής, ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια. Έτσι στο βιβλίο που έγραψε, "Ο Παύλος, Ταξιδευτής και Ρωμαίος Πολίτης", όχι μόνο δεν επιτέθηκε στη Βίβλο, αλλά και την υποστήριξε.
Τελικά, ο Γουίλλιαμ Ράμσαιη συγκλόνισε τον κόσμο των διανοούμενων όταν έγραψε ότι μεταστρεφόταν στο Χριστιανισμό. Είναι ειρωνικό, ο άνθρωπος που ξεκίνησε για να αποδείξει ότι η Βίβλος είναι λανθασμένη, να βρεθεί να δέχεται τη Βίβλο, εξαιτίας της έρευνάς του και των ανακαλύψεών του.
Η μαρτυρία των Αποστόλων είναι Ιστορικά / επιστημονικά αξιόπιστη. Δηλαδή 11 άτομα πέθαναν, βασανίστηκαν, διώχτηκαν για κάτι που ήταν ΕΝ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΨΕΜΑΤΑ;; πότε έχει συμβεί αυτό στην Ιστορία; Ποτέ!! Αν ο Χριστός δεν υπήρξε τότε ΕΛΕΓΑΝ ΕΝ ΓΝΩΣΗ ΤΟΥΣ ΨΕΜΜΑΤΑ για όσα είδαν!
Άνθρωποι μπορεί να πίστεψαν σε κάτι ψεύτικο, και να θυσιάστηκαν γι αυτό, αλλά δεν ήξεραν ότι ήταν ΨΕΜΑ. Αν οι Απόστολοι ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ για κάτι που γνώριζαν πως ήταν ψέμα, (αφού κάποιοι λένε ότι ο Χριστός δεν υπήρξε), γιατί το έκαναν; Για να κερδίσουν δύναμη; δόξα; Μα πέθαναν μόνοι, καταφρονημένοι και κυνηγημένοι! Η πείρα μας λέει πως αν κάποιος έχει "λερωμένη" την φωλιά του, στο πρώτο βασανιστήριο θα μιλήσει! Πόσες ευκαιρίες είχαν οι απόστολοι (και τόσοι άλλοι μαθητές) να κερδίσουν κάνοντας συμφωνία με τις αρχές, και δεν το έκαναν; ΑΝ ΗΞΕΡΑΝ ΠΩΣ ΛΕΝΕ ΨΕΜΑΤΑ ΤΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΑΝ;;;
Απάντηση: Γιατί είχαν γνωρίσει τον Χριστό προσωπικά και πίστευαν πως ήταν ΘΕΟΣ.
Άρα ο Χριστός πρέπει να υπήρξε Ιστορικά.
Η Μαρτυρία ενός Σκεπτικιστή: Ο ερευνητής - συγγραφέας Ian Wilson στο βιβλίο του "ΙΗΣΟΥΣ: ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ" (Εκδόσεις Κονιδάρη), λέει τα εξής:
"Οι ανακαλύψεις χειρογράφων της Καινής Διαθήκης δείχνουν μια καθησυχαστική γενική συνοχή. Η αντιγραφή από ένα χειρόγραφο σε άλλο με το χέρι έχει σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα λάθη και παροράματα... Αλλά στο σύνολό τους τα λάθη και οι διαφορές του κειμένου είναι σχετικά ασήμαντα και τα κανονικά ευαγγέλια μπορούν να θεωρηθούν ότι είναι σε μεγάλο βαθμό όπως τα έγραψαν οι συγγραφείς τους. Και μόνον ο πλούτος των παλιών ντοκουμέντων είναι μια από τις πιο εντυπωσιακές πλευρές τους. Αν και από τα έργα του μεγάλου Ρωμαίου ιστορικού Τάκιτου [1ος μ.Χ. αιώνας] υπάρχει μόνον ένα αντίγραφο ενός χειρογράφου, που χρονολογείται από το 12ο αιώνα, υπάρχουν επίσης κάπου 274 χειρόγραφα σε περγαμηνή, κανονικών έργων που βεβαιώνουν την ύπαρξη του Ιησού...που χρονολογούνται μεταξύ του 4ου και 11ου αιώνα, και 88 αποσπάσματα παπύρων που χρονολογούνται μεταξύ 2ου και 4ου αιώνα ...
Μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι τα ευαγγελικά κείμενα ήταν γνήσια παλιά και ότι οι αντιγραφείς τους ήταν λογικά αξιόπιστοι". (σελίδες 43-44, οι υπογραμμίσεις είναι δικές μας).
Είναι αξιοσημείωτο ωστόσο, ότι ο συγγραφέας αυτός ΔΕΝ πιστεύει στη θεοπνευστία της Βίβλου, και ότι ΟΥΤΕ πιστεύει στον Ιησού. Οπότε η ομολογία του, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα!
Θα δεχτούμε ότι τα Ευαγγέλια είναι αψευδή ιστορικά κείμενα και αξιόπιστες πηγές για τον βίο και τη διδαχή του Ιησού; ΄Η θα δεχτούμε τις διάφορες γνώμες των οποιονδήποτε συγγραφέων, που δεν έχουν να παρουσιάσουν κανένα πραγματικό ιστορικό στοιχείο, αλλά αντίθετα, μόνο τις δικές τους υποθέσεις, οι οποίες διαστρεβλώνουν και παρερμηνεύουν τα κείμενα των πραγματικών μαρτυριών αυτών που έζησαν και μίλησαν με τον ίδιο τον Ιησού; Τι θα προτιμήσουμε; Τα κείμενα των αυτόπτων μαρτύρων ή τις από δεύτερο και τρίτο χέρι ...."ερμηνείες" των κειμένων των αυτόπτων μαρτύρων;
Δείτε εδώ, περισσότερα, για την αξιοπιστία της Μαρτυρίας των Αποστόλων
Ορίστε και ο Φλέγων, ιστορικός, 2ος αι. (Χρονικά 2b,257):
"Φλέγων ιστορεί επί Τιβερίου Καίσαρος εν πανσελήνωι έκλειψιν ηλίου γεγόνεσαι τελείαν από ώρας έκτης (12 το μεσημέρι) μέχρις ενάτης, δήλον ως ταύτην. Τούτου δε του σκότους και Φλέγων εν ταις Ολυμπιάσιν εμνήσθη. Λέγει γαρ ότι τω δευτέρω έτει της διακοσιοστής δευτέρας ολυμπιάδος εγένετο ηλίου έκλειψις μεγίστη των ούκ εγνωσμένων πρότερον, και νυξ ώραι έκτη της ημέρας εγένετο, ώστε και αστέρας εν ουρανώ φανήναι. Ότι δε της εν τω σταυρώ του δεσπότου Χριστού γενομένης του ηλίου εκλείψεως και ουχ ετέρας εμνήσθη και Φλέγων, πρώτον μεν εκ του λέγειν μη έγνωσθαι την τοιαυτην εκλειψιν τοις προτερον χρόνοις έστι δήλον.. και αυτής δε της περί Τιβερίου ιστορίας δείκνυται. Βασιλεύειν μεν γαρ αυτόν φησιν ο Φλέγων τω δευτερω έτει της εκατοστής ενενηκοστής ογδόης δευτέρας ολυμπιάδος."
Τέλος, εχουμε και την άποψη του Simon Greenleaf, τον Ιδρυτή του Harvard University of Law, o οποίος ήταν σκεπτικιστής, σχετικά με την ύπαρξη του Χριστού. Όταν όμως μελέτησε τα ιστορικά στοιχεία, και απέρριψε οτιδήποτε δεν ήταν βάσιμο, κατέληξε σε ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα. Βρήκε πως όχι μόνο η Ιστορία δείχνει πως ο Ιησούς ήταν ιστορική πραγματικότητα, αλλά πως ο Θάνατος και η Ανάστασή του, ήταν τόσο βάσιμα, όσο και πολλά άλλα γεγονότα της Ιστορίας..»
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
Ούτε θα επιχειρηθή να αποδειχθή ότι το πρόσωπο αυτό αποτελεί κακή απομίμησι του μεγάλου Έλληνος φιλοσόφου Απολλωνίου του Τυανέως,κατασκευασμένο από τους Ιουδαίους ραββίνους του 1ου αιώνος μ.Α(μετα Απολλωνίου Τυανέως) με σκοπό την δημιουργία μίας Ιουδαιογενούς οικουμενικής θρησκείας η οποία θα εχρησιμοποιείτο ως Δούρειος ίππος για την ισοπέδωσι του Ελληνισμού και θα αποτελούσε το δεκανίκι της Ρωμαικής αυτοκρατορικής εξουσίας κατά τον σκοτεινό Μεσαίωνα.
Εδώ απλά θα γίνη μία επισκόπησι της «διδασκαλίας» και των πράξεών του.
Απάντηση:
Ειδικά με αυτό, οι Νεοειδωλολάτρες, «δίνουν ρέστα» ασχετοσύνης, αντιφατικότητας και ανιστορικότητας! Δεν χρειάζεται φυσικά να πούμε ότι «σκοτεινός Μεσαίωνας» δεν είχε σχέση με τη Χριστιανική Ρώμη, αλλά με την Παπική θρησκεία. Θα σταθούμε όμως αλλού:
Προσέξτε! Δεν δέχονται ως ιστορικό πρόσωπο τον Ιησού Χριστό, για τον οποίο βροντοφωνάζουν ιστορικοί αρχαίοι και νέοι, ακόμα και αυτόπτες μάρτυρες που έδωσαν τη ζωή τους γι αυτόν, και δέχονται ως ιστορικό πρόσωπο τον… Απολώνιο Τυανέα! Γιατί το λέμε αυτό; Προσέξτε:
Όσον αφορά το γενικό ζήτημα της αξιοπιστίας της ζωής και των έργων του Απολλωνίου Τυανέα, έχω να σημειώσω τα εξής:
1. Δεν υπάρχει σωζόμενη αναφορά στον Απολλώνιο Τυανέα πριν από αυτή του Δίωνα Κάσσιου(περ. 155μ.Χ.-235), στη Ρωμαϊκή Ιστορία 68:17. Η αναφορά αυτή είναι όχι μόνο πολύ μεταγενέστερη, αλλά και πολύ μικρή, ακόμα μικρότερη και από το Testimonium Flavianum, την διασημότερη από τις δυο αναφορές του Ιώσηπου στο Χριστό(Ιουδαϊκές Αρχαιότητες, 18.3.3).
2. Ο τόσο αξιόπιστος "Βίος Απολλωνίου" του Φιλόστρατου(που γράφθηκε τουλάχιστον το 217μ.Χ.) είναι γεμάτος αξιοπιστία. Ας δούμε μερικά μόνο δείγματα αυτής.
- Ο Πρωτέας εισήλθε στη μήτρα της μητέρας του Απολλωνίου, η οποία αργότερα τον γέννησε πρόωρα λόγω της φασαρίας κάποιων κύκνων.
- Ο Απολλώνιος επισκέπτεται με τον Δάμι τον Κολοσσό της Ρόδου(ο οποίος είχε καταστραφεί πριν από αιώνες, το 227/226 π.Χ.)!
- Καταδικάζει καθαρά τα ζεστά μπάνια.
- Ισχυρίζεται ότι είδε τις αλυσίδες του Προμηθέα στα όρη του Καύκασου.
- Αυτός και η συνοδεία του συναντούν ένα καλικάτζαρο, τον οποίο διώχνουν φωνάζοντάς του.
- Ο Φιλόστρατος περιγράφει διάφορα είδη δράκων.
- Ο Τυανέας συναναντά ένα σάτυρο, τον οποίο κοιμίζει, δίνοντάς του κρασί.
Αυτά όλα, οι Νεοειδωλολάτρες, τα θεωρούν «ιστορικά αξιόπιστα», ενώ τον Ιησού Χριστό τον θεωρούν ανύπαρκτο!
Μετά από αυτό, καταλαβαίνει κάθε λογικός αναγνώστης, πόση σημασία μπορεί κανείς να δώσει στην οξυδέρκειά τους, και την αντιληπτική τους ικανότητα!
Νεοειδωλολατρικό κείμενο:
ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ
Ιησούς...Θεός ή άνθρωπος;
¨του δε Ιησού Χριστού η γέννησις ούτως ήν.μνηστευθείσης γαρ της μητρός αυτού Μαρίας τω Ιωσήφ, πριν ή συνελθείν αυτούς ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ πνεύματος αγίου.¨ (Ματθαίος Α΄18)
εδώ ο Ματθαίος μας λέει ότι η Μαρία (μήτηρ του Ιησού) κατέστη έγγυος ΠΡΙΝ να έρθη σε επαφή με τον Ιωσήφ.Η δε σύλληψι του Ιησού έγινε με την υπερβατική επενέργεια του Αγίου πνεύματος.
¨περί του υιού αυτού,του γενομένου εκ σπέρματος Δαυίδ κατα σάρκα,του ορισθέντος υιού Θεού εν δυνάμει.¨ (Παύλος-Επιστολή προς Ρωμαίους.Α΄3)
εδώ ο Παύλος μας λέει ότι ό Ιησούς ήτο ΣΠΕΡΜΑ ΔΑΥΙΔ,δήλα δη υιός του ΙΩΣΗΦ κατά σάρκα!!!!Άρα κατά τον Παύλο ο Ιησούς ήτο απλά ένας άνθρωπος.
Απάντηση:
Η αντίφαση βρίσκεται μόνο στο μυαλό των Νεοειδωλολατρών. Πουθενά δεν μιλάει ο Παύλος για «Ιωσήφ», όπως φαντάζονται. Μιλάει για «σπέρμα Δαυίδ», που σημαίνει ότι η απόγονος του Δαυίδ Παναγία, ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΙΚΑ έδωσε ΣΠΕΡΜΑ. Είναι δε σύμφωνο με την προφητεία του Γένεσις 3/γ΄ 15, όπου μιλάει σαφώς για «ΣΠΕΡΜΑ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΟΣ». Όχι του Ιωσήφ.
Και μη σπεύσουν να μας ρωτήσουν: «Πώς μια γυναίκα έβγαλε σπέρμα». Γιατί σήμερα η επιστήμη μπορεί με τη μέθοδο του κλωνισμού να κάνει πολλά παρόμοια. Πόσο μάλλον ο Θεός! Και εδώ ας προσθέσουμε ότι η λέξη: «σπέρμα», σημαίνει επίσης και: «απόγονος».
Και θα τους θυμίσουμε επίσης, ότι η επιστήμη δεν έχει καταφέρει ακόμα να γεννάει θεούς με… σφυριές όπως αυτή που έριξε ο κουτσός Ήφαιστος στο κεφάλι του Δία για να βγει η Αθηνά.
Όσο για το: «κατά σάρκα» που λέει ο Παύλος, δεν λέει ότι «ήταν απλώς ένας άνθρωπος». Αυτό το καταλαβαίνουν μόνο όσοι δεν θέλουν καταλάβουν το σωστό νόημα. Ο Παύλος εδώ λέει ότι «κατά την σάρκα» ο Χριστός ήταν σπέρμα Δαυίδ. Κατά την Θεότητα όμως, ήταν (όπως λέει αλλού, στην προς Εβραίους επιστολή του), «απάτωρ αμήτωρ και αγενεαλόγητος».
συνεχίζεται
