ΙΔΟΥ ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΤΟΥΝ ΟΙ ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΤΕΣ!

Γράφει ο  Παναγιώτης  Τελεβάντος

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται εκτενής σχολιασμός των όσων αναφέρει ο κ. Καλμούκος σε σχετική ανταπόκρισή του για τον π. Δημήτριο Μπελσίντο που μετεστράφη από τον Παπισμό στην Ορθοδοξία.

Η κατάνυξη και ο συμβολισμός των εικόνων και της λατρείας προσείλκυσε τον π. Δημήτριο πάνω από όλα στην Ορθοδοξία και τώρα προτιμά να ψάλλει στην Ελληνική γλώσσα παρά στην Αγγλική τους ύμνους επειδή νιώθει πόσο πολύ αδικούνται τα λειτουργικά κείμενα από τη μετάφραση.

Μήπως οι Νεοβαρλααμίτες πρέπει να προβληματιστούν από αυτού του είδους τις αναφορές;

Ούτε η νοησιαρχία, ούτε η μεταγλώττιση έφεραν στην Ορθοδοξία τον π. Δημήτριο.

Κινούνται από ενδιαφέρον για τη σωτηρία του κόσμου ορισμένοι - τονίζουμε το ορισμένοι - που ζητούν τη μεταγλώττιση των ιερών κειμένων της λατρείας μας.

Μήπως ο π. Δημήτριος τους δίνει την απάντηση;

Και να ήταν μόνο ο π. Δημήτριος;

Τα μοναστήρια του Γέροντα Εφραίμ στην Αμερική τελούν όλες τις Ακολουθίες στα Ελληνικά και παρόλα αυτά είναι ο υπ’ αριθμό ένας πόλος έλξεως ψυχών στην Ορθοδοξία από άλλες Ομολογίες.

Ας ξανασκεφτούν λοιπόν το θέμα όσοι κινούνται από αγνά ελατήρια.

Για τους υπόλοιπους φυσικά που ομολογούν ανερυθρίαστα ότι είναι οικουμενιστικά τα κίνητρά τους δεν χρειάζεται συζήτηση ή απλή αναφορά.

Παραθέτουμε στη συνέχεια την είδηση που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.

*****

ΠΡΩΗΝ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΟ ΤΟΝ ΚΕΡΔΙΣΕ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ

Του Θεόδωρου Καλμούκου

===================

Στη διάρκεια του ελληνικού φεστιβάλ της κοινότητας Αγίας Τριάδος στην πόλη Waterbury του Κονέκτικατ, ένας ψηλός και χαμογελαστός κληρικός εξηγούσε στους Αμερικανούς επισκέπτες τον Ορθόδοξο ναό. Τις εικόνες, τις κανδήλες, τον αρχιερατικό θρόνο, το αναλόγιο των ιεροψαλτών, το ιερό βήμα και γενικότερα τον εσωτερικό διάκοσμο.

Μιλούσε για την Ορθοδοξία με ζήλο και μεράκι, ενώ συστήθηκε στους επισκέπτες ως Διάκονος Δημήτριος Μπελσίντο.

Σε συνέντευξή του στον «Εθνικό Κήρυκα» είπε πως «είμαι μόνιμος Διάκονος εδώ στον ναό της Αγίας Τριάδος», ενώ αποκάλυψε πως «έχω μεταστραφεί στην Ορθοδοξία από τον Ρωμαιοκαθολικισμό».

Στην ερώτηση τι τον προσείλκυσε στην Ορθοδοξία, είπε: «πριν από χρόνια είχα πάει στην Ακολουθία της Αναστάσεως τη νύχτα του Μεγάλου Σαββάτου σε Ορθόδοξη εκκλησία κι έμεινα κυριολεκτικά εκστατικός από την ομορφιά, την ατμόσφαιρα, τα κανδήλια, τις εικόνες την ψαλμωδία του Χριστός Ανέστη στην ελληνική γλώσσα. Παρατήρησα ότι οι πιστοί μέσα στο ναό έκαναν το σημείο του σταυρού διαφορετικά από εμένα που έκαναν τον σταυρό μου όπως τον κάνουν οι Ρωμαιοκαθολικοί. Ρώτησα αν υπάρχει κάποιος συμβολισμός γιʼ αυτό, κι έτσι άρχισα σιγά-σιγά να ανακαλύπτω το κάλλος της Ορθοδοξίας».

Ο Διάκονος Δημήτριος είπε επίσης, πως «όταν ανακάλυψα ότι η Θεολογία και η διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας πηγαίνουν πίσω στην εποχή των Αποστόλων και ότι από τότε παραμένει ανάλλαχτη άρχισα να ερευνώ περισσότερο, κι όσο ερευνούσα τόσο ανακάλυπτα ότι η αλήθεια και η γνησιότητα βρισκόταν εδώ στην Ορθοδοξία».

Ο Διάκονος Δημήτριος έκδηλα συγκινημένος, υπογράμμισε πως «όταν ήλθα εδώ στην κοινότητα όλοι με υποδέχθηκαν με θέρμη, με αγάπη, με ενδιαφέρον, πράγμα το οποίο με συγκίνησε πολύ».

Ο Διάκονος Δημήτριος έσκυψε και αγκάλιασε τον Ηλία Παπουτσή, για τον οποίο γράψαμε στη χτεσινή μας έκδοση, λέγοντας πως «ο κ. Ηλίας μού δίδαξε και με διδάσκει να ψέλνω στην ελληνική γλώσσα» ενώ άρχισε να ψέλνει το «Χριστός Ανέστη» στην Ελληνική και τόνισε πως «του οφείλω πολλά, πάντοτε αφιερώνει χρόνο και μου μαθαίνει τους ύμνους στα Ελληνικά, όλα τα απολυτίκια».

Ο Διάκονος Δημήτριος Μπελσίντο ήταν 32 ετών όταν ανακάλυψε την Ορθοδοξία στην οποία μετεστράφη και η σύζυγός του επίσης. «Με την σύζυγό μου αρχίσαμε να εκκλησιαζόμαστε εδώ στην Αγία Τριάδα και οι άνθρωποι μας ρωτούσαν από πού είστε, είστε Ελληνες», τόνισε.

Κάποια στιγμή εκείνος και η σύζυγός του πήραν τη μεγάλη απόφαση της μεταστροφής στην Ορθοδοξία την οποία αγαπούσε κάθε μέρα και πιο πολύ, οπότε πήρε και τη δεύτερη μεγάλη απόφαση και πήγε στη Θεολογική Σχολή και φοίτησε στο ειδικό πρόγραμμα εκπαίδευσης Μονίμων Διακόνων, κι έτσι χειροτονήθηκε Διάκονος παίρνοντας το όνομα Δημήτριος.

Ο Διάκονος Δημήτριος ψέλνει στην ελληνική γλώσσα για την οποία είπε «προτιμώ την ελληνική γλώσσα, μου αρέσει η χρήση της ελληνικής γλώσσας στη Λειτουργία διότι έχει μια μελωδικότητα και μία ομορφιά που δεν υπάρχει στην Αγγλική γιατί είναι ξηρή η απόδοση στην Αγγλική».

Στην ερώτηση αν κατανοεί όλα αυτά που ψέλνει στην Ελληνική, είπε: «μάλιστα τα καταλαβαίνω διότι μελετώ τις λέξεις και τις φράσεις και το νόημά τους, τι σημαίνουν».

Ο Διάκονος Δημήτριος δεν εξαρτάται μισθολογικά από την εκκλησία, αλλά έχει εργασία με πλήρη απασχόληση έξω στην κοινωνία. Οπως εξήγησε είναι «επόπτης στο Τμήμα Παιδιών και Οικογενειών της Πολιτείας. Οταν έλθει στην αντίληψη μας θέμα που αφορά παιδιά, κακοποίηση ή αμέλεια πρέπει να στείλω κοινωνικούς λειτουργούς να ελέγξουν και να βεβαιωθούμε ότι τα παιδιά είναι ασφαλή».

Στην ερώτηση αν αισθάνεται άνετα στα φεστιβάλ που είναι όλα ελληνικά, μουσική, χοροί, τραγούδια, φαγητά, είπε ότι «αισθάνομαι πολύ άνετα, μου αρέσει».