Γράφει ο Ν.Γ. Δρόσος
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Εάν το κράτος θέλει πράγματι να γυρίσει σελίδα στις σχέσεις του με τους πολίτες και να αποκτήσει εκ νέου την εμπιστοσύνη τους, η λήψη μέτρων αμιγώς εισπρακτικού χαρακτήρα μάλλον δεν βοηθά προς την κατεύθυνση αυτή.
Η αγωνία του οικονομικού επιτελείου για την κάλυψη της διαβόητης "τρύπας" στα έσοδα ύψους 1,5 δισ. ευρώ, βάσει του αναθεωρημένου προγράμματος, ή 2,2 δισ. ευρώ βάσει του αρχικού προγράμματος, ή ακόμη και 3,5 δισ. ευρώ, βάσει του προϋπολογισμού, ασφαλώς είναι κατανοητή.
Όπως και αν το δούμε το πράγμα, η "τρύπα" είναι μεγάλη.
Εάν όμως πράγματι ο φίλτατος κ. Γ. Παπακωνσταντίνου επιθυμεί να τραβήξει μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή με το παρελθόν, όπως μας λέγει με συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, ("Έθνος"), οι ρυθμίσεις που προωθεί, όπως η φορολογική περαίωση, ή που φέρεται να προωθεί, όπως περαίωση "αυθαιρέτων", οφείλουν να εμπεριέχουν προβλέψεις που θα αντιμετωπίζουν κατά τρόπο οριστικό τα αίτια που οδήγησαν στη δημιουργία των αρχικών προβλημάτων.
Με άλλα λόγια, της φοροδιαφυγής και της αυθαίρετης δόμησης.
Εάν το κράτος θέλει πράγματι να γυρίσει σελίδα στις σχέσεις του με τους πολίτες και να αποκτήσει εκ νέου την εμπιστοσύνη τους, η λήψη μέτρων αμιγώς εισπρακτικού χαρακτήρα μάλλον δεν βοηθά προς την κατεύθυνση αυτή.
Η αγωνία του οικονομικού επιτελείου για την κάλυψη της διαβόητης "τρύπας" στα έσοδα ύψους 1,5 δισ. ευρώ, βάσει του αναθεωρημένου προγράμματος, ή 2,2 δισ. ευρώ βάσει του αρχικού προγράμματος, ή ακόμη και 3,5 δισ. ευρώ, βάσει του προϋπολογισμού, ασφαλώς είναι κατανοητή.
Όπως και αν το δούμε το πράγμα, η "τρύπα" είναι μεγάλη.
Εάν όμως πράγματι ο φίλτατος κ. Γ. Παπακωνσταντίνου επιθυμεί να τραβήξει μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή με το παρελθόν, όπως μας λέγει με συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, ("Έθνος"), οι ρυθμίσεις που προωθεί, όπως η φορολογική περαίωση, ή που φέρεται να προωθεί, όπως περαίωση "αυθαιρέτων", οφείλουν να εμπεριέχουν προβλέψεις που θα αντιμετωπίζουν κατά τρόπο οριστικό τα αίτια που οδήγησαν στη δημιουργία των αρχικών προβλημάτων.
Με άλλα λόγια, της φοροδιαφυγής και της αυθαίρετης δόμησης.
Για το μεν πρώτο, πολλά έχουν γραφτεί και εν πάση περιπτώσει ο φίλτατος κ. Παπακωνσταντίνου μας έχει υποσχεθεί "εκπλήξεις" και πράγματα που δεν έχει προτείνει κανείς έως τώρα για την αντιμετώπιση του φαινομένου, μέσω του νομοσχεδίου για την αναδιοργάνωση του φοροελεγκτικού και φοροεισπρακτικού μηχανισμού, το οποίο αναμένεται να κατατεθεί εντός του Οκτωβρίου.
Για το ζήτημα της αυθαίρετης δόμησης όμως, ο "τραχανάς" δεν έχει ακόμη απλωθεί.
Βάσει όσων είδαν το φως της δημοσιότητας, το μέτρο ουσιαστικά προβλέπει μείωση του ύψους του προστίμου, που σήμερα αντιστοιχεί στο 30% της αντικειμενικής αξίας, και αντιστοίχως μείωση, ακόμη κατά ένα άγνωστο ποσοστό, του ετήσιου προστίμου διατήρησης, που σήμερα στέκει στο 5% της αντικειμενικής αξίας, σε ένα επίπεδου που θα είναι ανεκτό από το μέσο νοικοκυριό.
Επίσης, θα υπάρχει και "εκπτωσούλα" 5% σε περίπτωση εφάπαξ καταβολής, αλλά και πολλές δόσεις για όσους δεν έχουν τη ρευστότητα γι' αυτήν την εφάπαξ καταβολή.
Το ακριβές είδος της "νομιμοποίησης" που θα λάβουν τα αυθαίρετα για όσους επιλέξουν να ενταχθούν στη ρύθμιση δεν είναι ακριβώς γνωστό.
Όπως δεν είναι γνωστό κατά πόσον μελετάται τα αυθαίρετα που θα ενταχθούν στη σχετική ρύθμιση να υποβληθούν σε κάποιου είδους εξέταση για ζωτικά στοιχεία, όπως η στατική επάρκειά τους.
Όμως, ακριβώς στο σημείο αυτό έγκειται και η περίφημη "ρήξη με το παρελθόν", που τόσο διακαώς εμφανίζεται να επιθυμεί ο κ. Παπακωνσταντίνου, αλλά και όλοι εμείς.
Βασική αιτία κατασκευής αυθαίρετων κτισμάτων δεν είναι μόνο η απουσία κεφαλαίων εκ μέρους των ιδιοκτητών τους, όσο κυριότερα οι όροι δόμησης που ισχύουν σήμερα στην Ελλάδα.
Από τα 600.000 αυθαίρετα κτίσματα που εκτιμάται ότι υπάρχουν στην Ελλάδα, στην πρώτη κατηγορία ανήκει ένα σχετικά μικρό ποσοστό, ενώ η πλειονότητα αφορά σε παρεκκλίσεις των όρων δόμησης και κατά συνέπεια σε αδυναμία εξασφάλισης της κατά νόμον απαραίτητης οικοδομικής άδειας.
Προβλήματα συντελεστή δόμησης, αρτιότητας οικοπέδου ή αγροτεμαχίου, υπερβάσεων καθ’ ύψος, χρήσεων γης κ.λπ.
Ούτως ή άλλως, το κόστος ανέγερσης ενός αυθαίρετου κτίσματος κατά τεκμήριο είναι υψηλότερο από το κόστος ενός νόμιμου, ακόμη και εάν προσμετρηθούν οι ασφαλιστικές εισφορές, αφού οι παρανομούντες εργολάβοι χρεώνουν σημαντικά υψηλότερα για το έργο τους.
Αντίστοιχα, οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων κατά κανόνα δεν εξασφάλισαν ενυπόθηκο στεγαστικό δάνειο για να αναγείρουν το κτίσμα τους, αφού οι τράπεζες χορηγούν τα σχετικά δάνεια μόνο βάσει νόμιμων τίτλων και οικοδομικής αδείας.
Εάν πράγματι στόχος της κυβέρνησης είναι να "τραβήξει μια γραμμή με το παρελθόν" και όχι απλώς να γεμίσει τα ταμεία της δίνοντας "συγχωροχάρτι" σε όσους έχουν ήδη κτίσει αυθαίρετα, θα πρέπει να εξαλείψει τα αίτια που δημιούργησαν το πρόβλημα των αυθαιρέτων, τροποποιώντας ριζικά όχι μόνο τους όρους δόμησης στη χώρα μας αλλά και τη στάση που επιφυλάσσει η Πολιτεία έναντι όσων επιλέγουν τον δρόμο της αυθαιρεσίας…
Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, και όσους κοπίασαν να βγάλουν οικοδομική άδεια και σήμερα ίσως αναρωτούνται για τους λόγους…
πηγή:Εu2
