Απροσδόκητο μήνυμα ελπίδας

Γράφει ο συμπατριώτης μας Γιάννης Μαρίνος

Ο λόγος για τη Σαντορίνη. Οχι επειδή παραμερίζω το μνημόνιο και τα δραματικά συνεπακόλουθά του, αλλά ακριβώς για τον αντίθετο λόγο. Στο νησί των προγόνων μου είδα φως στην άκρη του τούνελ. Αμυδρό, πυγολαμπίδας. Αλλά φως. Δεν υπονοώ ότι ο τουρισμός της δεν επηρεάστηκε. Ούτε κάποιες σκιερές πλευρές της περιορίστηκαν σοβαρά. Και η κυκλοφοριακή αναρχία έδωσε τα ρέστα της, ακόμη και με νεκρούς. Και η ρυπαντική χωματερή της ζει και βασιλεύει. Και τα σκουπίδια διακοσμούν κάθε σχεδόν ειδυλλιακή γωνιά του μοναδικού αυτού νησιού. Και η αισχροκέρδεια απέσπασε ό,τι μπορούσε. Και το βυθισμένο «Sea Diamond» παραμένει βουβή απειλή για τη θάλασσα της Καλντέρας. Ευτυχώς, οι μοναδικές ομορφιές της Σαντορίνης εξουδετερώνουν τους βιαστές της, το ηλιοβασίλεμά της φωτογραφίζεται με κάθε τρόπο από τους γοητευμένους επισκέπτες της, ενώ τα ξενοδοχεία και τα εστιατόριά της ικανοποιούν στο έπακρον κάθε γούστο και βαλάντιο. Και πάντα βρίσκεις γειτονιές και περιοχές όπου δεν απειλεί τα ακουστικά σου τύμπανα και τη στοιχειώδη αισθητική σου ο παγκόσμια κυριαρχών μουσικός φασισμός των 120 ντεσιμπέλ.

Αντίθετα μάλιστα, ο ισχυρός αντίλογος της ποιότητας, του κάλλους και της πνευματικότητας συνεχώς ενισχύεται. Στα πολιτιστικά κέντρα της, όπως το Μπελλώνειο Ιδρυμα, το Μέγαρο Γκύζη (με αποκορύφωμα το ρεσιτάλ πιάνου του εκπληκτικού Βασίλη Τσαμπρόπουλου), η καλπάζουσα ανάπτυξη της Εστίας Πύργου, η αναπαράσταση της έκρηξης του ηφαιστείου και προπαντός ο καθαρός αέρας και οι υπέροχες ακτές της για μπάνιο και χαλάρωση συνεισέφεραν όπως πάντα. Το δε φωτογραφικό λεύκωμα, που επιμελήθηκε ο ακαταπόνητος εκδότης των «Θηραϊκών Νέων» Μανώλης Λιγνός με τη φωτογράφιση της «Σαντορίνης Ανωθεν» (από ελικόπτερο) από τον εκπληκτικό φωτογράφο Γιάννη Γιαννέλο, πέτυχε το απίστευτο. Να τη δείχνει ακόμα πιο όμορφη απ΄ όσο είναι. Της δίνει ψυχή. Την κάνει να γοητεύει ακαταμάχητα όπως η Κίρκη.

Την αχτίδα στην άκρη του τούνελ εντόπισα σε ένα λαϊκό πανηγύρι, τη Γιορτή της Βεντέμας (τρυγητός), που πραγματοποιήθηκε και εφέτος στις εκπληκτικές εγκαταστάσεις αναψυχής και εμπορίας του Γεωργικού Συνεταιρισμού, μέσα από την ομιλία του προέδρου του Μάρκου Καφούρου.


Αντιγράφω ένα πολύ ελπιδοφόρο απόσπασμά της, που ελπίζω να προσεχθεί από όλους τους αρμόδιους του υπό παρακμή αγροτικού τομέα της χώρας μας και εν όψει δραστικών περικοπών στο πλαίσιο της κοινής αγροτικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ενωσης:

« Στον αντίποδα της εν εξελίξει ελληνικής αγροτικής τραγωδίας εδώ στο νησί μας φαίνεται ότι βιώνουμε μιαν αναγέννηση του πρωτογενούς τομέα, με τα εξής χαρακτηριστικά: * Είσοδος στον πρωτογενή τομέα περισσότερων νοικοκυριών,κυρίως νέων ανθρώπων, ως κύρια ή δευτερεύουσα απασχόληση και μάλιστα εισάγοντας σύγχρονες αντιλήψεις στις καλλιέργειες.

* Σταθερή αύξηση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων,όλων των παραδοσιακών τοπικών προϊόντων, την τελευταία τριετία.

* Αναγνωρισιμότητα των θηραϊκώνως επώνυμων προϊόντων,για την απόκτηση των οποίων μάλιστα διατίθενται υψηλά ποσά.

* Τιμές παραγωγού υπερδεκαπλάσιες (επαναλαμβάνω:υπερδεκαπλάσιες) από τον μέσον όρο των τιμών παραγωγού στην υπόλοιπη Ελλάδα.

* Θεσμική κατοχύρωση των τοπικών καλλιεργειών,με αποτέλεσμα να απολαμβάνει ο σαντορινιός αγρότης οικονομικές ενισχύσεις-επιδοτήσειςμεγαλύτερες από οπουδήποτε αλλού. * Μια συνεταιριστική οργάνωση που λειτουργεί ως σύγχρονη επιχείρηση με άριστα οικονομικά αποτελέσματα, πρότυπο για τα ελληνικά δεδομένα ».

Φαίνονται απίστευτα όλα αυτά. Αλλά αν είναι έτσι τότε υπάρχει ελπίς, ιδιαίτερα για τους απελπισμένους αγρότες μας και τους καταρρέοντες αγροτικούς συνεταιρισμούς και γενικότερα για τη νεολαία μας και τους αυτοαποκαλούμενους προοδευτικούς. Μπορεί ακόμη και για εκείνους που απογοήτευσε τραγικά ο Κάστρο με τη δημόσια παραδοχή της αποτυχίας του μοντέλου του ή τους μαοϊκούς του ΣΥΡΙΖΑ μετά την επίσημη αποκάλυψη των φρικιαστικών εγκλημάτων του Μάο εις βάρος του κινεζικού λαού.

πηγή:Βήμα της Κυριακής