Γράφει ο Κώστας Παπαχρήστος
Το κείμενο που ακολουθεί το υπαγορεύει η αγανάκτηση της υπερκόπωσης. Ενδέχεται να προκαλέσει στομαχικές διαταραχές σε κάποιους «πολιτικώς ορθούς» που ζουν σε συνθήκες ησυχίας κι ασφάλειας ενώ, την ίδια στιγμή, έχουν άποψη για το δικαίωμα κάποιων που ζουν στην κόλαση να απελπίζονται και ν’ αντιστέκονται! Λοιπόν, τους δηλώνω κατάμουτρα ότι κουράστηκα…
…Κουράστηκα να βλέπω την πόλη μου στο έλεος «εξαθλιωμένων» βαρβάρων, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!
…Κουράστηκα να παίρνω χίλιες προφυλάξεις για ν’ ανοίξω την εξώπορτα του σπιτιού μου, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!
…Κουράστηκα να συμβιβάζομαι με την ιδέα πως δεν μπορώ να περπατώ ελεύθερα σαν άλλοτε στους δρόμους της πόλης μου, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!
…Κουράστηκα ν’ ακούω να προσπαθούν να με πείσουν πως αδίστακτοι εγκληματίες είναι «κατατρεγμένοι αγνοί συνάνθρωποι που προσπαθούν να ενταχθούν», και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!
…Κουράστηκα να καταπίνω τη φρίκη μου για κάθε μοναχικό ηλικιωμένο (όπως π.χ. εκείνο το γεροντάκι πέρυσι στο Παγκράτι, που πέθανε από ασφυξία με χαρτί υγείας να του φράζει το στόμα) που κάποιοι «απελπισμένοι» τον/την δολοφόνησαν για να του/της πάρουν την πενιχρή σύνταξη, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!
…Κουράστηκα ν’ ακούω να υπονοούν πως το να διαθέτεις κινητό τηλέφωνο ή βιντεοκάμερα είναι έγκλημα που επισύρει τη θανατική ποινή αν έτσι κρίνει το «ανθρωπιστικό» δικαστήριο των «κατατρεγμένων», και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!
…Κουράστηκα να βλέπω και ν’ ακούω ανύπαρκτους τενεκέδες να γελοιοποιούν ποιητές που βιώνουν τον τρόμο της συνύπαρξης με τέρατα, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!
…Κουράστηκα να πρέπει ν’ αρνούμαι πως έχω τη «διαστροφή» να διατηρώ τη συνείδηση του Έλληνα στην ίδια μου την πατρίδα, του Αθηναίου στην ίδια την πόλη που γεννήθηκα και ζω, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!
…Κουράστηκα να πληρώνω φόρους σε ένα κράτος που αδυνατεί να με προστατέψει ενώ αφήνει τις κερκόπορτες ανοιχτές, που κλείνει σχολεία ενώ ανοίγει τόπους λατρείας, κουνώντας μου ταυτόχρονα το δάχτυλο με «εκσυγχρονιστικά κι εκπολιτιστικά» νομοθετήματα που μου επιβάλλουν τη σιωπή, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!
…Κουράστηκα να φοβάμαι ν’ αρθρώσω το αυτονόητο επειδή με πρόλαβε κάποιο νεο-ναζιστικό πολιτικό μόρφωμα άσχετο με την ιστορία και την ιδεολογία μου, και να λέω στον εαυτό μου «μη μιλάς, θα σε πουν ξενοφοβικό ρατσιστή»!
Κι επιπλέον:
Κουράστηκα να πρέπει να δηλώνω «ανθρωπιστής» γι’ αυτούς που δεν συμπεριφέρονται ανθρώπινα, να χαρίζω την ισότητα σ’ αυτούς που ως βιολογικά υπέρτεροι απειλούν να με αφανίσουν, να προσφέρω απλόχερα την υπερβατική κατανόησή μου σ’ εκείνους που χωρίς δισταγμό αφαιρούν τη ζωή μου κι αυτή των αγαπημένων μου προσώπων για να νικήσουν την πείνα τους…
…Κουράστηκα να είμαι «politically correct»! Αφού δεν είμαι ελεύθερος να ζήσω όπως θέλω και δικαιούμαι στην ίδια μου τη χώρα, στην ίδια μου την πόλη, αφήστε με τουλάχιστον να μπορώ να μιλώ…
…Χωρίς να ξερνάτε πάνω στα λόγια μου – κι ας μην είναι άξια όσο των ποιητών που δεν σας προσκύνησαν!
πηγή:aixmi
