Γράφει ο Βλάσης Γωγούσης
Ξεχάσαμε τις παραδόσεις μας
Ξεχάσαμε τη γλώσσα μας
Ξεχάσαμε τη μουσική μας
Ξεμείναμε από αγωγή
Ξεβρακωθήκαμε ξαναφορώντας ……φράγκικα ( έτσι έλεγαν παληά τα κουστούμια όταν πρωτοφορέθηκαν κι‘ αντικατάστησαν τη….φουστανέλλα και τις …βράκες !!).
Με καταξεσχισμένα παντελόνια περπατούν οι….κορασίδες , και με… πολύχρωμες βερμούδες , οι χοντροτριχοπόδαροι ρωμηοί….( πως δεν τους άρπαξε ακόμα ο….μπόγιας Θεέ μου !!!).
Φοράν καπέλα «τζόκιν» στραβά η και ανάποδα ( ο γείσος προς τα πίσω) , αξύριστοι.... οι πιο πολλοί ( είναι της μόδας, λένε- πλυθείτε όμως κι‘ όλας ) , πουκάμισα ριγμένα απ` έξω σαν χαχόλοι !. Τακούνια οι γυναίκες 12ποντα ( τα πιο…κοντά ) σαν …ξυλοπόδαροι στα καρναβάλια . περπατάνε !
Θεέ μου πως κατάντησες τους…υπηκόους σου!!
Με σκουλαρίκια, τατουάζ- μικροί μεγάλοι, βραχιόλια οι νεαροί «μέχρι..…αγκώνος » και … τίγκα το…σωληνωτό με τον φραπέ, τσιγάρο Marlboro ή και στριφτό στο χέρι !.
Τά μίνι μέχρι το…βρακί ( πολύ μ‘ αρέσουν !) έξω οι κοιλιές , καμαρωτός ο…αφαλός προβάλει , και πίσω η….χαράδρα !
Και‘ από γλώσσα, πως τα πάμε ;, εδώ…γελάνε !!
Και να τα….κορακίστικα ( τα….greeklish λέω ) , να τα …λαζοαγγλικά , ( ωχ, θα τ‘ακούσω πάλι, η συμβία μου ……πόντια είναι ) , αλλά πώς να το κάνω ρε παιδιά ,όλο «μπρέΙκ» και «κούλ» και «κόνσεπτ» και….. « μπέστ-οφ» και … «λάϊφ στάϊλ» και «μίτινγκ» και δεν συμμαζεύεται ακούς !
Άσε που φύτρωσαν καινούργιες λέξεις και φράσεις μεγαλεία , θα σας θυμίσω μερικές :
« εν τάξει » ( και επί το…προοδευτικότερο « ‘ντάξει » !! ) , , «αν θέλετε », « να ολοκληρώσω » ( καλά κι‘ αυτός πόση ώρα θέλει να…ολοκληρώσει , την …άλλη δεν τη σκέφτεται !! ) , « την έκανα λαχείο» , «τα πήρα στο …κρανίο » κι‘ άλλες αμέτρητες …αηδίες !.
Το άλλο το ….γενικής χρήσεως , το 10 το καλό , τ‘ άφησα τελευταίο ( για τον τον…Μ@@@κα λέω , το κράτησα για να το βάλω σαν ….υπογραφή , στο τέλος !).
Και για να μη αδικώ τα πατριωτάκια, υπάρχουν λέξεις, υπάρχουν φράσεις που δεν τις ξεχνούν και καμαρώνουν :
« Ξέρεις ποιος είμαι γώ ρέεεεε;;;» το λέει ξεχνώντας την περιβόητη , την φράση Κατσιφάρα :
« Αν δεν υπήρχε ο Ανδρέας ούτε ο θυρωρός της πολυκατοικίας μας δεν θα μας ήξερε !»
Θυμάμαι – με την ευκαιρία - πως σ‘ ένα έργο –σε μια απ‘ τις παλιές αθάνατες ελληνικές ταινίες , έλεγε ο Ρίζος ο κοντός στον Τζιβιλίκα τον ψηλό , «ξέρεις ποιος είμαι εγώ,ρε;;, εμένα η ….νοικοκυρά μου από τη….Μάνη είναι !!!.»
πηγή:ταχαλία
