Γράφει το Ρεσάλτο
Η
ιστορία έχει αποφανθεί τελεσίδικα: Πάντα όταν το κυβερνητικό οικοδόμημα
του καπιταλισμού βρισκόταν στο χείλος της κατάρρευσης έσπευδε η
«αριστερά» (σοσιαλδημοκρατική ή σταλινική) και το διέσωζε δια μέσου των
«Λαϊκών Μετώπων».
«Λαϊκά Μέτωπα»: Κυβερνήσεις Συνασπισμού «αριστερών» και αστικών δυνάμεων.
Μετά από κυβερνήσεις τέτοιων εκτρωματικών επιμειξιών,
οι συμφορές για τους λαούς ήταν ακόμα μεγαλύτερες, συχνότατα αιματηρά βάρβαρες: Και εδώ η ιστορία έχει αποφανθεί τελεσίδικα…
Πρόσφατο ιστορικό παράδειγμα είναι το 1989: Το κυβερνητικό έκτρωμα της συγκυβέρνησης του Τζαννή Τζαννετάκη δεν διέσωσε μόνο το καθεστώς, τότε, από την παταγώδη κατάρρευσή του, αλλά άνοιξε και διάπλατα το δρόμο του ακραίου μητσοτακικού νεοφιλελευθερισμού, με πιο μακάβρια αιχμή το σοσιαλδημοκρατικό «εκσυγχρονισμό» της εποχής Σημίτη, ο οποίος έθρεψε και γιγάντωσε όλα τα σημερινά πολιτικά κατακάθια της σήψης που ζούμε: Τα πολύχρωμα δωσίλογα ανδρείκελα…
Προϊόν αυτής της τερατογένησης (του «Λαϊκού Μετώπου» του ’89) είναι ο ΣΥΝ-ΣΥΡΙΖΑ!!!
Η σημερινή διεθνής καπιταλιστική κρίση έχει οδηγήσει τα καθεστώτα της ΕΕ στο χείλος της κατάρρευσης.
Στην Ελλάδα οι ρυθμοί και η ΟΡΜΗ της κατάρρευσης έχουν προσλάβει καταιγιστική διάσταση, μια διάσταση ασυγκράτητη και ορατή δια γυμνού οφθαλμού: Οι πάντες πλέον διακρίνουν καθαρά την παταγώδη πτώση και αποσύνθεση του κυβερνητικού οικοδομήματος, του οικοδομήματος των ανδρεικέλων της ευρω-χρηματιστηριακής χούντας.
Το τελευταίο, λοιπόν, χαρτί για το καθεστώς, είναι η γνωστή συνταγή: Ένα νέο «Λαϊκό Μέτωπο», νέα συγκυβερνητικά εκτρωματικά σχήματα με «αριστερό» και «κεντροαριστερό» χρώμα και λούστρο.
Το χαρτί συγκυβερνήσεων όμορων κοινωνικών δυνάμεων (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και λοιπών δορυφόρων τύπου ΛΑ.Ο.Σ ή Καμμένου), δηλαδή παπαδήμιων κυβερνήσεων δεν μπορεί να λειτουργήσει για πολύ, έχει καεί…
Αυτό που προβάλλει σαν την ΤΕΛΙΚΗ λύση σωτηρίας του καταρρέοντος καθεστώτος είναι ένα νέο «Λαϊκό Μέτωπο»: Μια κυβερνητική συμμαχία «αριστερής» ή «κεντροαριστερής» διαχείρισης της κρίσης κατάρρευσης του συστήματος…
Το εκτρωματικό τέκνο του 1989, ο ΣΥΡΙΖΑ, προβάλλει σαν το τελευταίο σωσίβιο για το καθεστώς.
Όλα τα μοτίβα της προπαγάνδας και της αφόρητης δημοκοπίας του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα (δημοκοπία που συχνά ξεπερνάει και αυτή του Βενιζέλου, Σαμαρά και Καμμένου) πάνω σ’ αυτή τη βάση κινούνται: «Στις 6 Μάη ο λαός θα δώσει εντολή για ένα νέο συνασπισμό εξουσίας»!!!
Ένας νέος Συνασπισμός εξουσίας «αριστερής» διαχείρισης είναι ο καμβάς της ΕΥΡΩ-στρατηγικής και ΕΥΡΩ-τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ, ένας Συνασπισμός ο οποίος δεν θα αρνηθεί και τη στήριξη του παρακλαδιού της ακραίας «Δεξιάς», του Καμμένου!!!
Εδώ ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πολυσκοτίζεται για τον «εθνικισμό» του Καμμένου, για τον απλούστατο λόγο ότι τέτοιοι «πατριωτισμοί» που είναι εντοιχισμένοι μέσα στις σιδερένιες πλάκες του ΕΥΡΩ-μονόδρομου και του Ευρώ, είναι κούφια λόγια, είναι «πατριωτισμοί» των μαφιών του χρήματος και των ανδρεικέλων τους: Το παράδειγμα του Καρατζαφέρη είναι καταλυτικό…
Εξάλλου, ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ, η πλέον μοχθηρή «εστία» του εθνομηδενισμού, αυτός που πρωτοστάτησε ΥΠΕΡ της αλλοίωσης της ιστορικής μας μνήμης και της κατάργησης των εθνικών μας συμβόλων, αυτός που κάθε τι το «εθνικό» του προκαλούσε αλλεργία και το χαρακτήριζε «ρατσισμό», αυτός που προωθεί με υπερβάλλοντα ζήλο όλα τα διαστροφικά νοσήματα της Νέας Τάξης, αυτός λοιπόν, σήμερα, δημοκοπεί «εθνικά» και «πατριωτικά», μιλώντας για μια «Ελλάδα- αποικία», για ένα νέο Σύνταγμα που θα υπερασπίζεται την «εθνική μας κυριαρχία» και άλλα τέτοια ηχηρά…
Οι εθνομηδενιστές μεταμορφώθηκαν ξαφνικά σε υπερασπιστές του έθνους, βεβαίως, εντός της ΕΕ και της ΟΝΕ, εντός αυτού του νεοταξικού πλαισίου που καταργεί τα έθνη και προωθεί τον πολτό της πολυπολιτισμικότητας…
Η παταγώδης κατάρρευση του ΠΑΣΟΚ, του κεντρικού αυτού πυλώνα του ευρω-οικοδομήματος, καθιστά τον ΣΥΡΙΖΑ σαν τη ΜΕΓΑΛΗ και πιο ΧΡΥΣΗ εφεδρεία για τη διάσωση του καθεστώτος.
Τα επιτελεία των «νταβάδων» (διεθνών και εγχώριων) γνωρίζουν πολύ καλά ότι το τελευταίο τους χαρτί, το τελευταίο τους σωσίβιο είναι μια κυβέρνηση εκτρωματικών επιμειξιών με «αριστερή» διαχείριση. Μια κυβέρνηση αναπαλαίωσης του «ευρω-κομουνισμού», η οποία θα εντάξει στους κόλπους της παραδοσιακές αστικές δυνάμεις ή θα στηριχτεί από αυτές: ‘Ένα νέο «Λαϊκό Μέτωπο» ευρω-κομουνιστικής διαχείρισης της κρίσης…
Δεν είναι τυχαίο που ΟΛΟΙ μιλάνε για τη «γαλλική επανάσταση» που σηματοδοτεί ο Ολάντ!!!
Από τον Τσίπρα μέχρι τον Καρατζαφέρη και από τον Βενιζέλο μέχρι τον Σαμαρά, όλοι εγκωμιάζουν το «γαλλικό παράδειγμα» σαν ελπιδοφόρο…
Το Mega, μέσω της Τρέμη, παραφράζοντας τον Μαρξ, παραληρούσε: «πάνω απ' την Ευρώπη πλανάται ένα φάντασμα, το φάντασμα της ανάπτυξης».
Από τότε που ιδρύθηκε η ΕΕ και μετά από κάθε Συνθήκη που ψηφιζόταν, Συνθήκη που οδηγούσε τους λαούς της Ευρώπης στην κόλαση (Μάαστριχτ, Σύμφωνα Δημοσιονομικής Σταθερότητας κ.λπ), ΟΛΟΙ και τότε παραληρούσαν για «Ανάπτυξη» «παραγωγικότητα» και «Σταθερότητα»!!!
Πού μας οδήγησαν αυτά τα παραληρήματα; Στον εφιάλτη που ζούμε σήμερα…
Σημείωση: Οι περισσότερες από αυτές τις Συνθήκες του ολέθρου των λαών που έγιναν στο όνομα της «Ανάπτυξης», υλοποιήθηκαν από τις «αριστερές» και «κεντροαριστερές» κυβερνήσεις, οι οποίες πλειοψηφούσαν στην ΕΕ (πάνω σ’ αυτό θα επανέλθουμε, σε άλλο μας άρθρο)!!!
Όλη αυτή η ρητορεία της ΑΠΑΤΗΣ γύρω από τον Ολάντ, είναι μια ρητορεία που καθιστά το ΣΥΡΙΖΑ το πρώτο βιολί και του ανεβάζει τις μετοχές. Τον προβάλλει ακόμα πιο επιτακτικά σαν τον πρώτο και βασικό ψάλτη των αυριανών «αριστερών» και «κεντροαριστερών» συντελεστών της διάσωσης του καταρρέοντος κυβερνητικού οικοδομήματος: Σαν ένα πόλο Μίξης «αριστερών»-πασόκικων ρεταλιών, ακόμα και «δεξιών» δυνάμεων, στο όνομα της …σωτηρίας της «πατρίδας: Της «πατρίδας» του κεφαλαίου, των τραπεζιτών, των τοκογλύφων και των πολύχρωμων ανδρεικέλων τους…
Μια εκλογική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις πολύ κρίσιμες και κομβικές εκλογές, θα ενισχύσει το ρόλο του: Το ρόλο της διάσωσης του καταρρέοντος κυβερνητικού οικοδομήματος, μέσω της ΑΠΑΤΗΣ, της ολέθριας ΑΠΑΤΗΣ, για μια δήθεν ΔΙΕΞΟΔΟ «αριστερής» διαχείρισης!!!
Αν και θα επανέλθουμε, θα τονίσουμε και εδώ: ΟΧΙ ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ. Θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά…
