Οι πολύ μεγάλης ισχύος καταστροφικοί σεισμοί δεν έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να συμβούν σήμερα, από ό,τι πριν ένα αιώνα, παρά την εντύπωση που έχει δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια διεθνώς, σύμφωνα με μία νέα αμερικανική επιστημονική έρευνα.Οι ερευνητές του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, με επικεφαλής τον Πίτερ Σίρερ του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps, που δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο περιοδικό PNAS της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, ανέλυσαν όλους τους μεγάλους σεισμούς στον πλανήτη μας μετά το 1900 και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι διαχρονικά δεν καταγράφεται καμία αξιοσημείωτη αύξηση στον αριθμό των σεισμών άνω των 7 Ρίχτερ.
«Οι άνθρωποι έχουν την τάση να βλέπουν τάσεις σε τυχαία γεγονότα», δήλωσε ο Σίρερ, ο οποίος τόνισε πως η στατιστική ανάλυση των μεγάλων σεισμών μέχρι σήμερα δεν αποκαλύπτει καμία σταδιακή αύξησή τους. Οι πιο χαρακτηριστικοί πρόσφατοι σεισμοί είναι αυτός στην Ιαπωνία φέτος (9 Ρίχτερ), στην Χιλή πέρυσι (8,8 Ρίχτερ) και στην Σουμάτρα το 2004 (9 Ρίχτερ).
Η μελέτη έδειξε ότι μεταξύ 1950-1965 υπήρξαν δυσανάλογα πολλοί μεγάλοι σεισμοί ισχύος τουλάχιστον 8,5 Ρίχτερ, ενώ αντίθετα μεταξύ 1965-2004 υπήρξαν ασυνήθιστα λιγότεροι σεισμοί τόσο μεγάλης έντασης. Μετά το 2004 και μέχρι σήμερα, μολονότι έχει αυξηθεί η συχνότητα των σεισμών άνω των 8 Ρίχτερ και ειδικότερα κατά την τελευταία πενταετία ο αριθμός τους όντως έχει φθάσει σε συχνότητα ρεκόρ, παρόλα αυτά, κατά τους ερευνητές, και στο παρελθόν έχουν υπάρξει σχεδόν εξίσου υψηλές συχνότητες μεγάλων σεισμών. Όσον αφορά τους κάτω των 8 Ρίχτερ σεισμούς, υπολογίστηκε ότι η σημερινή συχνότητα τους βρίσκεται πλησίον του ιστορικού μέσου όρου τους.
Θέτοντας το ερώτημα αν υπάρχουν κάποιες ενδείξεις στον φλοιό της Γης που να μπορούσαν να εξηγούν εάν και με ποιο τρόπο οι μεγάλοι σεισμοί σε διαφορετικά μέρη του πλανήτη θα μπορούσαν να σχετίζονται, οι επιστήμονες συμπέραναν ότι «όχι, δεν υπάρχει καμία φυσική αιτία που να συνδέει π.χ. ένα μεγάλο σεισμό στη Ν.Αμερική με έναν στην Ιαπωνία. Τα δύο γεγονότα είναι πολύ απομακρυσμένα για να υπάρχει κάποια πιθανή σύνδεση μεταξύ τους», όπως είπε ο Σίρερ.
Το τελικό συμπέρασμα της μελέτης είναι ότι «ο παγκόσμιος κίνδυνος από μεγάλους σεισμούς δεν είναι υψηλότερος σήμερα από ό,τι ήταν στο παρελθόν». Αυτή η εκτίμηση συμβαδίζει με μία άλλη μελέτη, που δημοσιεύτηκε φέτος στο περιοδικό γεωεπιστημών «Nature Geoscience» και κατέληξε ότι ναι μεν ο περιφερειακός κίνδυνος μετά από ένα μεγάλο σεισμό αυξάνεται, όχι όμως και ο παγκόσμιος. Η νέα έρευνα ήρθε να αντικρούσει μία προηγούμενη, του 2009, που είχε δημοσιευτεί στο «Nature» και εκτιμούσε ότι τα σεισμικά κύματα μετά από ένα πολύ μεγάλο σεισμό μπορεί να επηρεάσουν ακόμα και πολύ μακρινά ρήγματα, πυροδοτώντας πιθανώς νέους μεγάλους σεισμούς σε μεγάλη απόσταση.
πηγή:Καθημερινή
