Γράφει ο Παναγιώτης Τελεβάντος
Εξέθεσα κατ’ επανάληψη την έλλειψη εκτίμησης που τρέφω για τον Αρχιμανδρίτη Δανιήλ Αεράκη.
......................................................
Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΤΟΥ ΑΣΧΕΤΩΣΥΝΗ
______________
Οσο για τις θεολογικές του θέσεις τι πω και τι λαλήσω; Ενώ ο καυμένος - κατά τη λαική έκφραση - δεν ξέρει πού του πηγαίνουν τα τέσσερα ο ίδιος εν τη πανθαυμάστω αυτού δοκησισοφία και σεμνότητι θεωρεί εαυτόν ισάξιο με τους μεγάλους Πατέρες της Εκκλησίας. Δεν είναι ότι δεν διαβάζει και δεν ενημερώνεται. Το αντίθετο. Ισχύει όμως γι’ αυτόν ότι είπε ο Πρόεδρος Ομπάμα για τον αντίπαλό του στις προεδρικές εκλογές. “It is not that he does not care! He does not get it!” Εχει φτερά σπουργίτη και αυτοπεποίθηση αετού. Στολή αραχνούφαντη και καμαρώνει σαν σιδερόφρακτος ιππότης. Θεολογική φωνή καρακάξας και κελαηδά λες και είναι αηδόνι. Κώνωψ επί κέρατος βοός που νομίζει ότι έχει την πατημασιά ελέφαντα. Ηθος γυμνοσάλιαγκα και καλπάζει στον κάμπο της εκκλησιαστικής ζωής σαν περήφανο Αραβικό άτι.
ΠΡΟΤΕΣΤΝΑΤΙΖΩΝ, ΝΕΟΒΑΡΛΑΑΜΙΤΗΣ. ΜΑΚΡΑΚΙΣΤΗΣ
_____________
Προτεσταντόπληκτος. Νεοβαρλααμίτης. Μακρακιστικών καταβολών που το παίζει - κατά την περίσταση και κατά τον τρόπο που νομίζει ότι θίγεται ο αβυθομέτρητος εγωισμός του - από άκρως φιλελεύθερος μέχρι Καντιωτικός της παλιάς σχολής. Οι απόψεις του λ.χ. για τα άγια λείψανα, τους Αγίους και τη λαική ευσέβεια προσυπογράφονται ευχαρίστως από κάθε Προτεστάντη. Κάποτε εμφανίζεται ως φίλος του κ. Νικόλαου Σωτηρόπουλου και άλλες φορές δεν διστάζει να εκφράζει το θαυμασμό του για τον Μεσσηνίας, τον Περγάμου και τους Ρώσους θεολόγους της Διασποράς!!! Γίνεται τοις πάσιν τα πάντα ίνα εαυτόν προβάλει και καθιερώσει ως κορυφαία προσωπικότητα της εκκλησιαστικής ζωής.
ΕΠΑΙΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΚΑΛΟ!
__________
Ολα τα πιο πάνω ήκιστα κολακευτικά που ανέφερα για τον Πανοσιολογιότατο δεν σημαίνουν ότι δεν αναγνωρίζω ότι καλό ως άνθρωπος έχει. Πολύ καλός ρήτορας, ακούραστος σε ότι επιδίδεται, μεθοδικός, με πολυποίκιλο ποιμαντικό έργο.
Ο Γ΄ τόμος του Χρυσοστομικού Λεξικού που εξέδωσε πρόσφατα δείχνει το εύρος και τη συστηματικότητα της εργασίας που επιτελεί.
ΤΟ "ΕΠ’ ΕΜΕ" ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΗ ΠΟΡΕΙΑ
_________________
Θα παρακαλέσω θερμά τους καλούς αναγνώστες να συνειδητοποιήσουν ότι “το επ’ εμέ” θα συνεχίσω την ίδια τακτική. Οταν και εφ’ όσον θα διακρίνω κάτι καλό θα το επαινώ. Οταν κάτι δεν αναπαύει τη συνείδησή μου θα το λέγω. Και για όσους τιμώ ως ανθρώπους και για όσους έχω απτά δείγματα της παλιανθρωπιάς τους.
ΟΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΑΤΥΠΩΝΟΝΤΑΙ
______________
Το αναφέρω αυτό επειδή πολλοί με καθιστούν κοινωνό της διαφωνίας τους για την τακτική που ακολουθώ. Ορισμένοι ενοχλούνται από το ύφος που γράφω. Αλλοι επειδή άσκησα κριτική σε κάποιον που οι ίδιοι θεωρούν σπουδαίο. Ορισμένοι επειδή είναι αληθινά πνευματικοί άνθρωποι έχουν επιφυλάξεις για τον ισοπεδωτικό λόγο που αρθρώνω. Θα προσπαθήσω να απαλύνω τον πολεμικό χαρακτήρα της κριτικής που ασκώ, αλλά δεν υπάρχει κανείς τρόπος να πείσω τον εαυτό μου ότι δεν πρέπει να επαινώ ότι βλέπω ότι είναι καλόν και να μην απορρίπτω ότι θεωρώ με κάθε ειλικρίνεια ότι είναι λάθος.
“ΜΕΓΙΣΤΗ ΠΑΣΩΝ ΤΩΝ ΑΡΕΤΩΝ Η ΔΙΑΚΡΙΣΙΣ”
_________________
“Καιρός παντί πράγματι”, θα μου πουν ορισμένοι. “Το καλόν ου μη καλόν αν μη καλώς γίνεται”, θα ισχυριστούν άλλοι. “Μεγίστη πασών των αρετών η διάκρισις” θα προσθέσουν όλοι οι εχέφρονες.
Σωστά. Αλλά η διάκρισις είναι όντως “η μεγίστη πασών των αρετών”. Πού να την βρω εγώ την μεγίστην πασών των αρετών αφού δεν έβαλα το πόδι μου στο πρώτο σκαλοπάτι της κλίμακας των αρετών; Αυτό που υπόσχομαι είναι να συνεχίσω να λέγω πάντοτε είναι ίσα μου υπαγορεύει η συνείδησή μου. Η συνείδηση των εμπαθών ανθρώπων βέβαια δεν αποτελεί εχέγγυο και ασφαλή πυξίδα κατά Θεόν πορείας. Σωστά. Αλλά “ουκ αν λάβης παρά του μη έχοντος”. “Ο έχω σοι δίδωμι”. “Αναγνωρίζω πλήρως ότι “It is not good enough, but it is the best I can!”
ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΤΙΜΩ ΑΛΛΑ ΑΣΚΩ ΚΡΙΤΙΚΗ
_____________
Φέρνω ορισμένα παραδείγματα. Εκτιμώ πάρα πολύ ως ανθρώπους τον Καθηγητή κ. Πατρώνο και τον Σεβασμιότατο Κωνσταντίας κ. Βασίλειο. Αλλά πώς να το κάνουμε; Οταν γνωρίζω τι διδάσκει περί γάμου ο κ. Πατρώνος και όταν διαβάζω τι γράφει και τι κάνει ο Αγιος Κωνσταντίας για τα θέματα του Οικουμενισμού δεν έχω καμιά έντιμη επιλογή παρά να τους ασκήσω κριτική.
Την ίδια τακτική ακολουθώ ακόμη και όταν γνωρίζω - με απόλυτη βεβαιότητα - ότι κάποιος είναι παλιοχαρακτήρας. Αν κάνει κάτι σωστό θα το πω, ασχέτως του γεγονότος ότι “οίδα καλώς” την αφεγγυότητα και αναξιοπιστία
Γι’ αυτό - με τις ταπεινές μου ευχές για τη γιορτή του π. Δανιήλ - αναδημοσιεύω από το καλό ιστολόγιο “Χριστιανική βιβλιογραφία” τη σχετική βιβλιοκρισία για τον τρίτο τόμο του πολύμοχθου έργου που εξέδωσε του Χρυσοστομικού λεξικού.
*****
Ο ΤΡΙΤΟΣ ΤΟΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ
Του Ιστολογίου “Χριστιανική Βιβλιογραφία”
Κυκλοφόρησε καὶ ὁ τρίτος τόμος τοῦ πολύμοχθου ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΙΚΟΥ ΛΕΞΙΚΟΥ μὲ λήμματα ἀπὸ τὸ Κ ἕως τὸ Μ.
. Θὰ ἐπαναλάβουμε ὅσα καὶ στὴν ἔκδοση τοῦ Β´ τόμου, ὅτι δηλαδὴ πρόκειται γιὰ μιὰ πραγματικὰ σπουδαία ἐργασία. «Ἕνα ὑπέροχο λεξικό, μᾶλλον θεματολόγιο, ὅπου καταχωροῦνται ἐπιλεγμένα ἀποσπάσματα ἀπὸ τὰ ἔργα τοῦ Ἁγ. Ἰω. Χρυσοστόμου, στὴν πρωτότυπη γλῶσσα καὶ σὲ νεοελληνικὴ ἀπόδοση, μὲ καλή, βοηθητικὴ σελιδοποίηση καὶ ταξινόμηση τοῦ ὑλικοῦ καὶ παράλληλη παραπομπὴ στὸν ἀντίστοιχο τόμο τῆς Ε.Π.Ε.
» (βλ. σχετ.: http://christianvivliografia.wordpress.com/2011/04/09/χρυσοστομικὸ-λεξικὸ/).
(Μόνη δευτερευούσης σημασίας ἰδέα: Μήπως θὰ ἦταν καλύτερα ἂν εἶχε ἀποφευχθεῖ ἡ λέξη «μετάφρασις» γιὰ τὴν ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση στὴν νέα ἑλληνική τοῦ κάθε χρυσοστομικοῦ ἀποσπάσματος. Πρῶτον, διότι δὲν κυριολεκτεῖται, ἀφοῦ δὲν εἶναι μετάφραση ἀπὸ μιὰ ξένη γλῶσσα σὲ ἄλλη γλῶσσα (ἀπὸ τὰ ἑλληνικὰ στὰ ἑλληνικὰ τί μετάφραση εἶναι;) καὶ δεύτερον, διότι ἡ μετάφραση πρέπει εἶναι μετάφραση καὶ ὄχι νοηματικὴ/ἑρμηνευτικὴ ἀπόδοση, ὅπως ἐκ τῶν πραγμάτων στὴν παροῦσα περίπτωση).
. Σημασία ἔχει ὅτι χάρις στὸν κόπο τοῦ πονήσαντος ὁ παλμὸς τοῦ χρυσοστομικοῦ λόγου, ἡ εὐωδία καὶ ἡ “πατερικότητα” τῆς ἁγίας χρυσοστομικῆς σκέψεως γίνονται ἀκόμη πιὸ προσιτὰ καὶ εὔχρηστα καὶ – μακάρι – πιὸ κοντινὰ στὴν «ξεθεωμένη (ἀκριβολογικῶς καὶ παραβολικῶς) ζωή μας, ποὺ κλυδωνίζεται μέσα στὴν δίνη τῶν κοσμικῶν ἰδεολογημάτων καὶ τῶν νεοθεολογικῶν ἐφευρημάτων.
. Κατωτέρω δύο χαρακτηριστικὰ (καὶ πάντοτε ἐπίκαιρα) παραδείγματα ἀπὸ τὸ «Χρυσοστομικὸ Λεξικό».
Παράδειγμα πρῶτο.
Λῆμμα: ΛΑΤΡΕΙΑ
“Τίτλος”: «λογική»
«Τί ἐστι λογικὴ λατρεία; Ἡ πνευματικὴ διακονία, ἡ πολιτεία κατὰ Χριστόν. Τὸν ἅπαντα βίον χρὴ διακεῖσθαι ὡς λατρεύοντας καὶ ἱερωμένους. Πῶς; ὅταν καθ᾽ ἑκάστην ἡμέραν προσφέρῃς αὐτῷ θύματα, ὅταν ἱερεὺς τοῦ οἰκείου σώματος γίνῃ καὶ τῆς κατὰ ψυχὴν ἀρετῆς· οἷον, ὅταν σωφροσύνην προσενέγκῃς, ὅταν ἐλεημοσύνην, ὅταν ἐπιείκειαν καὶ ἀνεξικακίαν» (Ε.Π.Ε. 17, 440)
Μετάφρασις
Παράδειγμα δεύτερο.
Λῆμμα ΛΑΤΡΕΙΑ
“Τίτλος”: «δὲν νοοῦν τὰ λεγόμενα»
«Εἰς κρῖμα συνέρχεσθε, πρόφασιν οὐκέτι περὶ ἁμαρτίας ἔχοντες, καὶ τοὺς ἐπιεικεστέρους ἐκκρούετε, ταῖς ὑμετέραις φλυαρίαις ἐνοχλοῦντες πάντοθεν. Ἀλλὰ τίς ὁ πολλῶν λόγος; Οὐκ οἶδα τίνα ἐστί τὰ λεγόμενα. Ἐπειδὴ θορυβεῖς, ἐπειδὴ ταράσσεις, ἐπειδὴ μετὰ ψυχῆς εὐλάβειαν ἐχούσης οὐ παραγίνῃ» (Ε.Π.Ε. 18α, 520)
Μετάφρασις
Ἡ λατρευτικὴ σύναξις ἀποβαίνει καταδικαστικὴ γιὰ σᾶς. Καμμιὰ δικαιολογία δὲν ἔχετε γιὰ τὴν ἁμαρτία σας, ποὺ δὲν προσέχετε σὲ ὅσα λέγονται. Καὶ ὄχι μόνο, ἀλλὰ καὶ τοὺς εὐλαβεστέρους ἐκκλησιαζομένους τοὺς ἐμποδίζετε, ἄφοῦ μὲ τὶς φλυαρίες σας τὴν ὥρα τῆς λατρείας τοὺς ἐνοχλεῖτε στὸ ἔργο τῆς προσευχῆς. Καὶ ποιά δικαιολογία προβάλλουν οἱ πολλοί; Δὲν καταλαβαίνω, λένε, ὅσα διαβάζονται. Αὐτὸ συμβαίνει, ἐπειδὴ κάνεις θόρυβο, ἐπειδὴ ἐσὺ προκαλεῖς ταραχή, ἐπειδὴ δὲν προσῆλθες στὴν ἐκκλησία μὲ εὐλαβῆ διάθεση.
πηγή:panayiotistelevantos
