Οι λόγοι της Αγίας Γραφής εξασκούν μια δύναμη σε μας (π. Δημητρίου Στανιλοάε)
Σήμερα ο πιστός θα πρέπει να αναζητήσει κατά ένα μεγάλο μέρος μόνος του τους λόγους που θα μπορέσουν να στηρίξουν την πίστη του και την προσευχή του. Και αυτό ακριβώς μπορεί να κάνει την πίστη του πιο βαθειά και την προσευχή του πιο θερμή, δεδομένου ότι δεν ενισχύονται, κατά ένα μεγάλο μέρος, από το κοινωνικό περιβάλλον. Ο πιστός ο οποίος πέτυχε να ενδυναμώσει την πίστη του και την προσευχή του, μπορεί να γίνει ο ίδιος μια εστία, η οποία θα ενισχύσει την πίστη και θα αναθερμάνει την προσευχή στη κοινωνία. Ο ίδιος μπορεί να βοηθήσει την κοινωνία να βγει από την επιφανειακή ζωή, τη γεμάτη πλήξη -που είναι και η αιτία της χλιαρότητας στην πίστη και την προσευχή. Μπορεί δηλαδή να βοηθήσει, ώστε η κοινωνία μας να βρει ένα περιεχόμενο πιο ουσιαστικό, να απολυμάνει τις μολυσμένες ρίζες της δίνοντας ένα μεγαλύτερο βάθος στη ζωή, χωρίς το οποίο η ανθρώπινη ύπαρξη είναι μια μονότονη και χωρίς νόημα ομοιομορφία.
Λοιπόν, το πρώτο σημείο με το οποίο πρέπει να ασχοληθούμε είναι οι λόγοι, οι καθοριστικοί εκείνοι παράγοντες, τους οποίους μπορεί να βρει ο σημερινός άνθρωπος για να κάνει την πίστη του πιο δυνατή και την προσευχή του πιό συχνή και θερμή.
Οι Άγιοι Πατέρες της Ορθοδοξίας αναγνώρισαν σαν ένα μέσο για να ενισχύεται η προσευχή μας, την ανάγνωση της Αγίας Γραφής και άλλων πνευματικών βιβλίων.
Οι λόγοι της Αγίας Γραφής εξασκούν μια δύναμη σε μας όταν τους αισθανόμαστε σαν λόγους του ίδιου του Θεού, ο οποίος μας ομιλεί κατά την ανάγνωση. Με την Αγία Γραφή συναντούμε τον ίδιο τον Κύριο, είμαστε συνεπαρμένοι από το κάλεσμα του, ανάλογα με τις περιστάσεις και το πνευματικό μας επίπεδο. Έτσι η ανάγνωση ενώνεται με την προσευχή. Πρέπει να ζητούμε από τον Θεό να μας αποκαλύψει το βαθύτερο νόημα των λόγων του, με το να γίνει ο ίδιος πιο διαυγής και κατανοητός σε εμάς.
Εάν όμως η μελέτη μάς αποκαλύπτει τον Θεό μέσα στους λόγους της Γραφής, ταυτόχρονα μάς αποκαλύπτει τον Θεό μέσα στα κοσμικά γεγονότα. Διότι όλοι οι λόγοι της Αγίας Γραφής δεν μας μιλούν για τον Θεό σε σχέση με τον εαυτό Του, αλλά για τη σχέση Του μ’ εμάς μέσα από τα πράγματα του κόσμου και μέσα από τον πλησίον μας. Μ’ αυτόν τον τρόπο η Γραφή μάς μιλά για τα κοσμικά πράγματα: μάς τα αποκαλύπτει σαν δημιουργήματα του Θεού, ο οποίος συνεχώς προνοεί για όλα,
Οι λόγοι της Γραφής και τα πράγματα του κόσμου, συμπεριλαμβανομένων των προσώπων των πλησίον μας και του δικού μας προσώπου, με τις σκέψεις τους και τα προβλήματά τους, βρίσκονται σε αδιάρρηκτη σχέση μεταξύ τους και με τον Θεό. Όλα κατά κάποιο τρόπο απευθύνονται στη συνείδησή μας και είναι δοσμένα σ’ αυτήν σαν δώρα και κλήσεις του Θεού· παράλληλα οι διάφορες καταστάσεις, πάντοτε μεταβαλλόμενες, μας προτρέπουν να ζούμε σύμφωνα με τη θέληση του Θεού. Έτσι καλούμαστε να αρνηθούμε το εγώ μας, να αναπτυχθούμε πνευματικά σε μια ενόραση πάντα πληρέστερη μέσα στον πλούτο της θεϊκής σκέψεως και στο βάθος της αγάπης του Θεού προς εμάς· μ’ αυτόν τον τρόπο καλούμαστε σε μια αγάπη πάντα πιο μεγάλη για Εκείνον και σε μια ένωση μαζί Του.
π. Δημητρίου Στανιλοάε, «Η προσευχή μέσα σ’ ένα εκκοσμικευμένο κόσμο» - αποσπάσματα.
Γέροντας Αρσένιος Μπόκα: ΧΡΕΙΑΖΕΣΤΕ ΚΑΛΟΥΣ ΙΕΡΕΙΣ; ΓΕΝΝΗΣΤΕ ΤΟΥΣ!!
α) Πιστεύω ότι δεν πρέπει να ξαναθυμίσω τους λόγους για τους οποίους μερικές φορές δεν είμαστε ευχαριστημένοι από κάποιους ιερείς και το πώς αντιδρούμε, είτε πιστεύουμε, είτε όχι, όταν ακούμε για την πτώση κάποιου ιερέα. Μπορεί ν’ αλλάξει αυτό. Τι πρέπει να κάνουμε;
Για όλα αυτά τα ερωτήματα απαντάει με λόγο “κοφτερό” ο π. Αρσένιος Μπόκα.
«Δια της φωνής του δούλου Του (του ιερέα), ο Θεός σε συγχωρεί, επειδή κάτω από το πετραχήλι και μπροστά στο Αγ. Βήμα, εξομολογείσαι. Δε ζητάει από εσένα τις αρετές που πρέπει να έχει ο ιερέας. Από εσένα ζητάει μετάνοια στην καρδιά και θέληση να διορθωθείς.
Είστε δυσαρεστημένοι με τους ιερείς σας;
Εσείς άραγε τι κάνατε για τους ιερείς για να είστε ευχαριστημένοι; Ζητήσατε από το Θεό ένα τουλάχιστον παιδί για να το αφιερώσετε σ'Αυτόν; Νομίζετε ότι φταίνε μόνο οι ιερείς; Μα είναι παιδιά σας! Όπως τους γεννήσατε έτσι τους έχετε. Γιατί ρίχνετε το φταίξιμο μόνο σ’ εκείνους;
Χρειάζεται καλύτερους ιερείς; Γεννήστε τους! Όλος ο λαός είναι υπεύθυνος. Ο λαός έχει τους ορμηνευτές που του αξίζουν .
Επαναλαμβάνω: Χρειάζεστε καλύτερους ιερείς; Γεννήστε τους!
Μη σκοτώνετε τα παιδιά σας, επειδή δεν ξέρετε τι θα γίνει αυτό το παιδί και θα δώσετε λογαριασμό στο Θεό. Γεννήστε τα παιδιά σας με τη σκέψη ότι θα γίνουν λειτουργοί του Θεού.
Να τι λέει η Αγία Γραφή: Αναρωτιέται ο προφήτης: “και ουκ άλλος εποίησε, και υπόλειμμα πνεύματος αυτού, και είπατε τι άλλο αλλ’ η σπέρμα ζητεί ο Θεός; και φυλάξασθε εν τω πνεύματι υμών, και γυναίκα νεότητός σου μη εγκαταλίπης” (Μαλαχίας, 2, 15).
Αυτή είναι η απαίτηση του Θεού από το γάμο και τέτοιους καρπούς πρέπει να έχετε ως στόχο, ρίχνοντας το φταίξιμο στους καρπούς σας (τα παιδιά σας – ιερείς). Η θεραπεία της παραλυσίας του έθνους μας από εδώ αρχίζει! Έτσι θ’ άρχισει η συγχώρεση!
Μην κάνετε σκέψεις δολοφονικές (σ.σ. εννοεί την έκτρωση) ενάντια στα παιδιά σας!
Για όλα αυτά τα ερωτήματα απαντάει με λόγο “κοφτερό” ο π. Αρσένιος Μπόκα.
«Δια της φωνής του δούλου Του (του ιερέα), ο Θεός σε συγχωρεί, επειδή κάτω από το πετραχήλι και μπροστά στο Αγ. Βήμα, εξομολογείσαι. Δε ζητάει από εσένα τις αρετές που πρέπει να έχει ο ιερέας. Από εσένα ζητάει μετάνοια στην καρδιά και θέληση να διορθωθείς.
Είστε δυσαρεστημένοι με τους ιερείς σας;
Εσείς άραγε τι κάνατε για τους ιερείς για να είστε ευχαριστημένοι; Ζητήσατε από το Θεό ένα τουλάχιστον παιδί για να το αφιερώσετε σ'Αυτόν; Νομίζετε ότι φταίνε μόνο οι ιερείς; Μα είναι παιδιά σας! Όπως τους γεννήσατε έτσι τους έχετε. Γιατί ρίχνετε το φταίξιμο μόνο σ’ εκείνους;
Χρειάζεται καλύτερους ιερείς; Γεννήστε τους! Όλος ο λαός είναι υπεύθυνος. Ο λαός έχει τους ορμηνευτές που του αξίζουν .
Επαναλαμβάνω: Χρειάζεστε καλύτερους ιερείς; Γεννήστε τους!
Μη σκοτώνετε τα παιδιά σας, επειδή δεν ξέρετε τι θα γίνει αυτό το παιδί και θα δώσετε λογαριασμό στο Θεό. Γεννήστε τα παιδιά σας με τη σκέψη ότι θα γίνουν λειτουργοί του Θεού.
Να τι λέει η Αγία Γραφή: Αναρωτιέται ο προφήτης: “και ουκ άλλος εποίησε, και υπόλειμμα πνεύματος αυτού, και είπατε τι άλλο αλλ’ η σπέρμα ζητεί ο Θεός; και φυλάξασθε εν τω πνεύματι υμών, και γυναίκα νεότητός σου μη εγκαταλίπης” (Μαλαχίας, 2, 15).
Αυτή είναι η απαίτηση του Θεού από το γάμο και τέτοιους καρπούς πρέπει να έχετε ως στόχο, ρίχνοντας το φταίξιμο στους καρπούς σας (τα παιδιά σας – ιερείς). Η θεραπεία της παραλυσίας του έθνους μας από εδώ αρχίζει! Έτσι θ’ άρχισει η συγχώρεση!
Μην κάνετε σκέψεις δολοφονικές (σ.σ. εννοεί την έκτρωση) ενάντια στα παιδιά σας!
β) Ήμουν στην εκκλησία Ντραγκανέσκου. Ο π. Αρσένιος αγιογραφούσε επάνω και εγώ ήμουν κάτω κοντά στη σκαλωσιά. Λέγει κάποια στιγμή: «Είναι αλήθεια ότι οι ιερείς είναι άπληστοι;». Εγώ δεν είπα τίποτα. Ο π. Αρσένιος με ρώτησε δεύτερη και τρίτη φορά: «Είναι αλήθεια ότι οι ιερείς είναι άπληστοι». Πάλι δεν έβγαλα μιλιά. Τότε έσκυψε να δει εάν είμαι κοντά στη σκαλωσιά και μου λέει: «Καλά εσύ δεν ακούς τι σε ρωτάω;» Τότε εγώ απάντησα «Μα πάτερ, τώρα δεν είπα τίποτα για τους ιερείς». «Ναι τώρα δεν συζητήσαμε τίποτα, αλλά όταν είσαι με άλλους και μιλάτε για τους ιερείς μόνο άσχημα πράγματα λέτε. Λέτε ότι είναι άπληστοι. Να τι συμβουλή σου δίνω εγώ: «μην κατακρίνετε τους ιερείς, επειδή είναι λειτουργοί του Θεού και δεν έχετε εσείς το δικαίωμα να τους δικάσετε».
Όταν γύρισα σπίτι μου άνοιξα την Αγ. Γραφή ακριβώς στο σημείο που λέει.''Ποιός είσαι εσύ άνθρωπε για να κρίνεις τον δούλο του άλλου;'' Ακριβώς όπως μου είπε ο π. Αρσένιος! Από τότε δεν έκρινα κανέναν, κυρίως τους ιερείς, επειδή ο Θεός είναι ο μόνος που μπορεί να τους κρίνει ( μαρτυρία Matei Biliboaca, Savastirni).
γ) Πήγαινα στο λύκειο όταν γνώρισα τον π. Αρσένιο. Μας πήγαινε στο δάσος και έρχονταν και φοιτητές μεταξύ των οποίων και πολλά κορίτσια τα οποία σήμερα είναι ηγουμένες σε μοναστήρια. Ζούσαμε πολύ όμορφα. Ο π. Αρσένιος ρώτησε μια γυναίκα όταν ήρθε στο μοναστήρι.
- Μαρία, γιατί δεν εκκλησιάζεσαι στο χωριό σου;
-Να πάτερ, ο ιερέας μας καπνίζει, πίνει λίγο, δεν είναι σαν εσάς.
-Έχεις παιδιά, έχεις παντρεμένα κορίτσια; Να πας να τους πεις να γεννήσουν παιδιά και αυτά να γίνουν ιερείς όπως τους θέλετε εσείς.
Όταν γύρισα σπίτι μου άνοιξα την Αγ. Γραφή ακριβώς στο σημείο που λέει.''Ποιός είσαι εσύ άνθρωπε για να κρίνεις τον δούλο του άλλου;'' Ακριβώς όπως μου είπε ο π. Αρσένιος! Από τότε δεν έκρινα κανέναν, κυρίως τους ιερείς, επειδή ο Θεός είναι ο μόνος που μπορεί να τους κρίνει ( μαρτυρία Matei Biliboaca, Savastirni).
γ) Πήγαινα στο λύκειο όταν γνώρισα τον π. Αρσένιο. Μας πήγαινε στο δάσος και έρχονταν και φοιτητές μεταξύ των οποίων και πολλά κορίτσια τα οποία σήμερα είναι ηγουμένες σε μοναστήρια. Ζούσαμε πολύ όμορφα. Ο π. Αρσένιος ρώτησε μια γυναίκα όταν ήρθε στο μοναστήρι.
- Μαρία, γιατί δεν εκκλησιάζεσαι στο χωριό σου;
-Να πάτερ, ο ιερέας μας καπνίζει, πίνει λίγο, δεν είναι σαν εσάς.
-Έχεις παιδιά, έχεις παντρεμένα κορίτσια; Να πας να τους πεις να γεννήσουν παιδιά και αυτά να γίνουν ιερείς όπως τους θέλετε εσείς.
***
Ο Γέροντας Σοφιανός Boghiu μιλάει για τα λόγια του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου: «Κράτα το νου σου στον άδη και μην απελπίζεσαι!» (από εδώ):
Γεροντας Κλεόπας: "Ο καρκίνος οφείλεται στην λαθεμένη εικόνα που έχουμε για το Θεό"
Πάτερ Κλεόπα, εδώ καθημερινά καταφθάνουν άνθρωποι απ΄ όλο τον κόσμο για να σας δουν. Ποιες είναι οι εμπειρίες κι οι εντυπώσεις σας.
-To ότι εμείς οι Χριστιανοί έχουμε μέσα μας μπερδέψει τα πράγματα. Αν κι είμαστε βαφτισμένοι, ωστόσο συχνά δεν ξέρουμε τι πιστεύουμε.Με πόνο και θλίψη βλέπω καθημερινά ότι εμείς οι άνθρωποι έχουμε φτιάξει για τον Θεό μια εικόνα περίεργη κι απαράδεκτη. Μια εικόνα που δεν συμβιβάζεται με τα Ευαγγέλια και τα βιβλία τα ιερά που τον Θεό τον προσδιορίζουν ως άβυσσο ευσπλαχνίας και αγάπης.Σχεδόν το 99% όσων έρχονται εδώ φαντάζονται τον Θεό σαν ένα ανώτερο όν που επιφυλάσσει στον άνθρωπο μόνο θυμούς, οργές, ποινές αλλά σπάνια καλωσύνες.
Εγώ δεν είμαι γιατρός αλλά τσοπάνος, πιστεύω όμως πως η αιτία του καρκίνου εκεί βρίσκεται: στη λαθεμένη εικόνα που ο άνθρωπος έφτιαξε μέσα του για τον Θεό.
-Δηλαδή αν εμείς οι άνθρωποι μετασχηματίσουμε την αντίληψη που έχουμε σήμερα για τον θεό, αν αλλάξουμε την εικόνα που φτιάξαμε μέσα μας για τον Δημιουργό, τότε βρέθηκε το φάρμακο και θεραπεύτηκε ο καρκίνος
- Ναι. Τον καρκίνο τον δημιουργούν οι τύψεις, τα άγχη και οι φοβίες, οι ανησυχίες και οι αποστασίες, οι αμφιβολίες, οι θλίψεις κι οι στενοχώριες.Ο καρκίνος μπήκε στον άνθρωπο γιατί ο άνθρωπος δεν άφησε μέσα του χωρο για να μπεί ο Θεός. Αν νοιώσεις μέσα στις φλέβες σου τον Θεό, τότε ηρέμησες. Αυτό ειναι το φάρμακο τού καρκίνου.
Αρκει να πιστέψει πως είναι πλασμένος απ τον Θεό με αγάπη κι ότι ο Θεός έχει για τον καθένα μας ένα σχέδιο. Άραγε ποιος ξέρει τι σχέση να έχουν οι ανθρώπινες πτώσεις μ΄αυτό το σχέδιο του Θεού... Άλλωστε μη ξεχνάμε, όλοι μας είμαστε παραβάτες κι εγκληματίες, αφού δεν υπάρχει άνθρωπος που να τηρεί στ΄αλήθεια τούς όρους τού Νόμου. Αν ο πόρνος, ο μοιχός, ο εγκληματίας πιστέψει και πει στον Θεό «Θεέ μου, Συ που μ΄ έφτιαξες μ΄ ένα τόσο φτηνό υλικό. Κάνε με τούτο να το χωνέψω», το πρόβλημα λύθηκε.
Ο άνθρωπος ο αμαρτωλός θα συνειδητοποιήσει ότι είναι πάροικος πάνω στη γη κι ότι γι' αλλού είναι ο προορισμός του.
Το άσχημο είναι ότι δεν μάθαμε να δεχόμαστε τον εαυτό μας έτσι όπως ακριβώς είναι, και το χειρότερο ότι δεν συνηθίσαμε αυτό τον αμαρτωλό εαυτό να τον διατηρούμε σε επαφή με τον Ουρανό.
Γι αυτό και ο καρκίνος θερίζει.
Από το βιβλίο του Τάσου Μιχαλά «Η Ορθοδοξία στη χώρα τού Τσαουσέσκου» εκδ Επτάλοφος, Αθήνα 1982.
Αρκει να πιστέψει πως είναι πλασμένος απ τον Θεό με αγάπη κι ότι ο Θεός έχει για τον καθένα μας ένα σχέδιο. Άραγε ποιος ξέρει τι σχέση να έχουν οι ανθρώπινες πτώσεις μ΄αυτό το σχέδιο του Θεού... Άλλωστε μη ξεχνάμε, όλοι μας είμαστε παραβάτες κι εγκληματίες, αφού δεν υπάρχει άνθρωπος που να τηρεί στ΄αλήθεια τούς όρους τού Νόμου. Αν ο πόρνος, ο μοιχός, ο εγκληματίας πιστέψει και πει στον Θεό «Θεέ μου, Συ που μ΄ έφτιαξες μ΄ ένα τόσο φτηνό υλικό. Κάνε με τούτο να το χωνέψω», το πρόβλημα λύθηκε.
Ο άνθρωπος ο αμαρτωλός θα συνειδητοποιήσει ότι είναι πάροικος πάνω στη γη κι ότι γι' αλλού είναι ο προορισμός του.
Το άσχημο είναι ότι δεν μάθαμε να δεχόμαστε τον εαυτό μας έτσι όπως ακριβώς είναι, και το χειρότερο ότι δεν συνηθίσαμε αυτό τον αμαρτωλό εαυτό να τον διατηρούμε σε επαφή με τον Ουρανό.
Γι αυτό και ο καρκίνος θερίζει.
Από το βιβλίο του Τάσου Μιχαλά «Η Ορθοδοξία στη χώρα τού Τσαουσέσκου» εκδ Επτάλοφος, Αθήνα 1982.
Δες και: Η ζωή του Γέροντα Κλεόπα
πηγή:Νεκρός
