Ζούμε σε ένα κόσμο όπου έχουμε χάσει το νόημα της ύπαρξης μας. Σε ένα κόσμο όπου κυριαρχεί ο ανταγωνισμός , η κεφαλαιοκρατία , οι υλικές καταχρήσεις , η αλαζονεία, το άχος , το στρες και όλα αυτά και ακόμα περισσότερα φτάνοντας στο σημείο σαν άτομα, να χάνουμε τον εαυτό μας! Βλέπεις τον κόσμο γύρο σου να εξελίσσεται με κύρια πρότυπα την επιβίωση και να χάνει το νόημα της ευτηχίας. Θα μου πείτε ότι το νόημα της ευτυχίας είναι κάτι πολύ ευρύ και για κάθε άνθρωπο έχει και διαφορετική σημασία.
Δε μπορώ όμως να χωνέψω και να δέχτω όλους εκείνους που έχουν σαν ευτηχία και σαν στόχο στη ζωή τους το να αποκτήσουν μια σίγουρη δουλειά και ένα σίγουρο μισθό για να μπορούν να ζήσουν και να μεγαλώσουν τα παιδιά τους. Είναι κρίμα όταν έχουμε έναν τόσο όμορφο κόσμο με τόσα υπέροχα μέροι , χρώματα και ζωντάνια και εμείς να κεντρίζουμε τη ζωή μας γύρο από την επιβίωση και την καθημερινότητα.
Ο σημερινός άνθρωπος έχει σταματήσει να δημιουργεί όπως κάποτε.
Σκεφτείται μόνο πόσο εξελίχθηκε η ανθρωπότητα μέχρι το 1900 και πόσο στάσιμη έχει παραμείνει από τότε…
Δε μπορούμε πλέον να χαρούμε ούτε το ηλιοβασίλεμα, ούτε την μαγεία της θάλασσας , ούτε να κοιτάμε τα τεράστια βουνά, ούτε καν τα αστέρια ένα όμορφο βράδυ με ξαστεριά…
Λυπάμαι να βλέπω τον κόσμο να μη κυνηγάει τα όνειρα του γιατί η επιβίωση του έρχεται πρώτη και του χτυπάει την πόρτα.
Η οποία επιβίωση έχει πάρει το όνομα λογαριασμοί, τράπεζες, οικονομική κρίση, ευρωπαϊκή ένωση, Δ.Ν.Τ , Δημοκρατία ,Κομμουνισμός, Σοσιαλισμός και οτιδήποτε άλλο σάπιο δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο. Και λέω σάπιο γιατί τίποτα από αυτά δε δημιουργήθηκε και ούτε επινοήθηκε ποτέ για το συμφέρον όλων άλλα πάντα κρυβόταν κάτι βαθύτερο από πίσω.
Σκεφτείται μόνο πόσο εξελίχθηκε η ανθρωπότητα μέχρι το 1900 και πόσο στάσιμη έχει παραμείνει από τότε…
Δε μπορούμε πλέον να χαρούμε ούτε το ηλιοβασίλεμα, ούτε την μαγεία της θάλασσας , ούτε να κοιτάμε τα τεράστια βουνά, ούτε καν τα αστέρια ένα όμορφο βράδυ με ξαστεριά…
Λυπάμαι να βλέπω τον κόσμο να μη κυνηγάει τα όνειρα του γιατί η επιβίωση του έρχεται πρώτη και του χτυπάει την πόρτα.
Η οποία επιβίωση έχει πάρει το όνομα λογαριασμοί, τράπεζες, οικονομική κρίση, ευρωπαϊκή ένωση, Δ.Ν.Τ , Δημοκρατία ,Κομμουνισμός, Σοσιαλισμός και οτιδήποτε άλλο σάπιο δημιουργήθηκε από τον άνθρωπο. Και λέω σάπιο γιατί τίποτα από αυτά δε δημιουργήθηκε και ούτε επινοήθηκε ποτέ για το συμφέρον όλων άλλα πάντα κρυβόταν κάτι βαθύτερο από πίσω.
Δε θέλω πια να ανταγωνίζομαι τους πάντες για ένα κομμάτι ψωμί.
Δε θέλω να βλέπω να πεθαίνουν παιδιά στο κόσμο γιατί δεν έχουν νερό.
Δε θέλω να χύνεται αίμα για να ελέγχει κάποιος το πετρέλαιο.
Δε θέλω να μου απορρίπτουν τα όνειρα.
Δε θέλω να με ελέγχει κανείς.
Δε θέλω να μου βιάζουν την ψυχή. … Δε θέλω πια να ζω σε αυτόν τον κόσμο.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ