Διαδικτυακή επανάσταση εναντίον της παρακμής και της βλακείας!

Τετάρτη 15 Δεκεμβρίου 2010

Στα χνάρια του ιστορικού «Ζέπου»

Γράφει ο Ηλίας Προβόπουλος

Η συνάντηση με τον καπετάν Κωνσταντή Χάλαρη έγινε όταν μια καλή συντροφιά από την Αιγιάλη με επικεφαλής τον ιερέα των Θολαρίων π.Ειρηναίο Χρυσοβαλάντη, επισκεφθήκαμε στις αρχές του καλοκαιριού την Κίναρο για να δούμε το ζευγάρι του Μικέ Κατσοτούρχη και της Ειρήνης Θηραίου που ζουν όλο το χρόνο εκεί και να κάνουμε μια λειτουργία στην εκκλησία του Αγίου Γεωργίου.

Στην επιστροφή καθήσαμε με τον καπετάνιο και τον γιό του Αντώνη, στο παραλιακό καφενείο της Αιγιάλης, «Αμοργιαλό» να κουβεντιάσουμε για την «Χοζοβιώτισσα» και κάποια στιγμή στην παρέα μας, προστέθηκε και η γυναίκα του Κωνσταντή Μαρία.

Η κουβέντα τότε επεκτάθηκε στον πατέρα της, τον Αντώνη Θεολογίτη και κυρίως στον παππού της, μια αξέχαστη προσωπικότητα της Αιγιάλης, τον Θεόδωρο Συνοδινό ο οποίος ήταν αυτός που πήρε, όταν το έβγαλαν σε πλειστηριασμό στον Πειραιά, το ιστορικό καίκι του καπετάν Ανδρέα Ζέπου και το έφερε κατόπιν στην Αιγιάλη.

Ο Θόδωρος Συνοδινός είχε μαγαζί εκεί που είναι σήμερα ο «Αμοργιαλός» το οποίο δούλευε μαζί με τη γυναίκα του Μαρία. Το μαγαζί ήταν κυριολεκτικά μέσα στη θάλασσα, δεν υπήρχε τότε ο φαρδύς δρόμος μπροστά του, ούτε ο λιμενοβραχιόνας και δίπλα του είχαν μια μεγάλη γούρνα όπου έβαζαν μέσα τους αστακούς να τους κρατάνε ζωντανούς μέχρι να τους στείλουν με το πλοίο στον Πειραιά. Ο Θόδωρος κάποια χρόνια, στη δεκαετία του ’70 άφησε στο μαγαζί την κυρά του και πήγε στην Αθήνα και δούλευε σε ένα θυρωρείο.

Είναι άγνωστο αν ήξερε τον καπετάν Ανδρέα Ζέπο και το πως έμαθε για τον πλειστηριασμό του «Ζέπου», αλλά έδειξε ενδιαφέρον για αυτό το τραγουδισμένο καίκι και αποφάσισε να το πάρει. Δεν του έφταναν όμως τα χρήματα και απευθύνθηκε στον γαμπρό του, Αντώνη Θεολογίτη και αυτός πούλησε χωράφια, βόδια, ότι μπορούσε και έτσι πήρε και μερίδιο από το καίκι.

Ο Θόδωρος που η σχέση του με τη θάλασσα δεν ήταν και η καλύτερη, πλήρωσε έναν καπετάνιο και το έφερε στην Αιγιάλη και καθώς ήταν νύχτα, το κοπάνησαν μάλιστα από αβλεψία στο μώλο. Τον «Ζέπο» που δεν του άλλαξαν όνομα ο Θόδωρος Συνοδινός τον έδωσε και τον δούλεψαν για αρκετά χρόνια ο πατέρας της Μαρίας, Αντώνης Θεολογίτης και ο Δημήτρης Βεκρής μέχρι που τον πούλησε στον Θανάση Ταντάνη από της Νάουσα της Πάρου, παρουσίαση του οποίου δημοσιεύτηκε στο «Φουσκωτό», τεύχος Δεκεμβρίου 2006.

Η απρόοπτη αυτή αναφορά για το «Ζέπο» σε τούτο το κείμενο, έχει τη σημασία της καθώς, σταθμό το σταθμό συμπληρώνει την πορεία του πιο τραγουδισμένου καίκου του Αιγαίου και προειδοποιεί εμμέσως για την τύχη της επίσης ιστορικής «Χοζοβιώτισσας»…
Επιτρέπεται η αντιγραφή και ιεραποστολική αξιοποίηση των κειμένων πού θα βρείτε εδώ, είτε ημετέρων ή αντεγραμμένων από άλλους ιστοχώρους, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ από ορθόδοξα ή φιλορθόδοξα ιστολόγια με υποχρέωση την αναφορά πηγής και συγγραφέως του κειμένου και την μη περικοπή αυτού για οποιονδήποτε λόγο.Τα ανυπόγραφα άρθρα και όσα δεν αναφέρουν πηγή ανήκουν στο υποφαινόμενο ιστολόγιο.
Συνήθως οι εικόνες πού χρησιμοποιούμε, παρέχονται από την αναζήτηση google.Αν νομίζετε ότι η ανάρτηση τους θίγει δικαιώματα σας, ειδοποιήστε να τις κατεβάσουμε.

Ευχαριστούμε