Γράφει ο Σωτήριος Καλαμίτσης
Ανέκαθεν
είχε το Δημόσιο τη δυνατότητα να κατάσχει απαιτήσεις των οφειλετών του
εις χείρας τρίτου. Είχε, λοιπόν, τη δυνατότητα να κατάσχει για οφειλές
και τις τραπεζικές καταθέσεις, αφού αυτές αποτελούν απαιτήσεις των
οφειλετών κατά των τραπεζών που είναι τρίτοι. Σε περίπτωση, μάλιστα,
υψηλών οφειλών είχε το Δημόσιο της δυνατότητα ακόμη και να ...
δεσμεύει προληπτικώς τις καταθέσεις των οφειλετών.
δεσμεύει προληπτικώς τις καταθέσεις των οφειλετών.
Το
γιατί δεν έκαμε χρήση αυτής της δυνατότητος είναι, προφανώς, θέμα της
γνωστής δομής του εργολαβοπολιτικού συμπλέγματος και της εν γένει
συναλλαγής πολιτικών και πολιτών.
Τώρα,
λοιπόν, αποφάσισαν οι κυβερνητικοί φωστήρες να κατάσχουν εν ριπή
οφθαλμού και τις καταθέσεις. Έφθασαν, μάλιστα στο σημείο να
αποχαρακτηρίζουν τους λογαριασμούς, όπου κατατίθενται συντάξεις, μετά
την πάροδο δύο ημερών από την πίστωσή τους με τη σύνταξη, ώστε να είναι
δυνατή και η κατάσχεση των συντάξεων, η οποία απαγορευόταν μέχρι τώρα.
Εκπληκτική
ιδέα των καρεκλοκένταυρων. Ενώ μας έχουν γονατίσει για να δανεισθούν
χρήματα προς ανακεφαλαίωσης των τραπεζών, στέλνουν τους συνταξιούχους
στις ουρές την επόμενη της πίστωσης των λογαριασμών τους, ώστε να
αναλάβουν το ποσό της σύνταξης και να το βάλουν στο σεντούκι τους.
Εκ
παραλλήλου, με το φοβερό αίσθημα ασφάλειας που έχουν εμπνεύσει για τις
καταθέσεις του λαού, στέλνουν τους καταθέτες να αναλάβουν τις καταθέσεις
τους από τον φόβο ότι μπορεί να κατασχεθεί ο λογαριασμός τους ακόμη και
αν δεν οφείλουν στο Δημόσιο ή δεν γνωρίζουν ότι οφείλουν, διότι ουδείς
τούς είχε ποτέ ενημερώσει.
Ενός
κακού μύρια έπονται έλεγαν οι αρχαίο ημών πρόγονοι. Η έλλειψη εγκεφάλου
οδηγεί μοιραίως σε καταστροφές. Αδιάψευστος μάρτυς οι σπασμωδικές
κινήσεις των δήθεν κυβερνώντων. Τελικά δεν είναι αστειο το ερώτημα που
πλανάται πάνω από την επικράτεια: «Τι πίνουν και δεν μας δίνουν;»