Ερώτηση:Γιατί η Εκκλησία δεν έχει πάρει ακόμη θέση για το θέμα της εξελικτικής θεωρίας και του ευφυούς Σχεδιασμού; Υπάρχουν Ορθόδοξοι οι οποίοι πιστεύουν πως ο Χριστός κατάγεται από τον πίθηκο. Πως τα σχολιάζετε όλα αυτά;
Αν μία πρόταση, υπόθεση ή θεωρία δεν μπορεί με παρατηρήσεις ή και πειράματα να επιβεβαιωθεί ή να διαψευσθεί στην ερμηνεία και πρόβλεψη που κάνει μέσα από τις τις αντικειμενικές συνθήκες (λογική μέθοδος, περιορισμοί από τις πέντε αισθήσεις, έρευνα σε επαναλαμβανόμενα φυσικά γεγονότα, έρευνα του τρόπου και όχι του σκοπού της εσχάτης ουσίας των όντων), τότε αυτή η πρόταση, η υπόθεση ή η θεωρία δεν είναι επιστημονική, αλλά φιλοσοφική και μεταφυσική, όπως λέμε, γιατί απαραίτητο στοιχείο και χαρακτηριστικό κάθε επιστημονικής προτάσεως ή θεωρίας είναι η δυνατότητά της να δοκιμασθεί με εμπειρικό επιστημονικό τρόπο, αν είναι σωστή ή λαθεμένη, δηλαδή να επιβεβαιωθεί ή να διαψευσθεί με παρατήρηση ή πείραμα.
Αξίζει να αναφερθούμε στα λόγια του προσφάτως αναδεικνυομένου Ορθοδόξου και μακαριστού πλέον Αμερικανού Ιερομονάχου π. Σεραφείμ Ρόουζ που μας γνωστοποιούνται από το πατερικά βαθυστόχαστο βιβλίο «Η ζωή και τα έργα του», τόμος Β΄, μετάφραση Ιερομονάχου Δαμασκηνού, εκδόσεις «Μυριόβιβλος».
Μας λέει λοιπόν ο π. Σεραφείμ στο κεφάλαιο «Γένεσις, Δημιουργία και ο πρώτος Άνθρωπος», που αποτελεί και ομώνυμο βιβλίο του ότι «όλες οι υποτιθέμενες αποδείξεις της εξελίξεως μπορούν εξίσου να χρησιμοποιηθούν για να αποδείξουν μια άλλη θεωρία αναλόγως με τις υποθέσεις των κατασκευαστών της».
Αλλά τι εννοούμε με τη λέξη εξέλιξη; Όλα τα επιστημονικά εγχειρίδια ορίζουν την εξέλιξη ως συγκεκριμένη θεωρία σχετική με το πως εμφανίσθηκαν τα πλάσματα: μέσω του μετασχηματισμού ενός είδους πλάσματος σε άλλο, δηλ. πως σύνθετες μορφές προέκυψαν από απλούστερες μορφές σε μια φυσική διαδικασία που απαιτεί αμέτρητα εκατομμύρια χρόνια.
Και συνεχίζει ο π. Σεραφείμ: Δεν αρνούμαι το γεγονός της αλλαγής και της ανάπτυξης στη φύση. Ότι ένας ώριμος άνθρωπος δημιουργείται από ένα έμβρυο, ότι ένα μεγάλο δένδρο προέρχεται από ένα μικρό βελανίδι, ότι αναπτύσσοναται νέες ποικιλίες οργανισμών, είτε πρόκειται για φυλές του ανθρώπου είτε για διαφορετικά είδη γατών και σκυλιών και οπωροφόρων δένδρων. Αλλά όλα αυτά δεν είναι εξέλιξη: είναι μόνο ποικιλία μέσα σε ένα ορισμένο είδος ή είδη .
Διεπίστωσε επίσης μετά από έρευνες που έκανε ότι πολλοί από τους υποστηρικτές της εξελίξεως παραδέχονταν ότι δεν υπήρχε πραγματική απόδειξη γι'αυτό, αλλά ότι «έχει περισσότερο νόημα» ή ότι «η εναλλακτική λύση είναι αδιανόητη», δηλ. η δημιουργία του Θεού. Οι υποστηρικτές της απλώς πιστεύουν -δεν αποδεικνύουν- την εν λόγω θεωρία επειδή οι μεγαλύτερες αλλαγές από ένα ζωντανό ον σε άλλο δεν έχουν καταδειχθεί παρά μόνο οι ποικιλίες που εμφανίζονται σε έναν ορισμένο τύπο.
Έγραφε επίσης ότι «το θέμα της εξελίξεως δεν μπορούσε να συζητηθεί αν κάποιος δεν είχε βασική γνώση για τις επιστημονικές αποδείξεις. Η επιστημονική όμως πλευρά δεν είναι η σημαντικότερη και οι ειδικοί περιπλέκονται συνήθως με το να συγκεντρώνονται πάρα πολύ σ'αυτήν. Π.χ. αν ο άνθρωπος βρίσκεται στη γη για μερικές χιλιάδες χρόνια η μερικά εκατομμύρια χρόνια είναι κάτι που αγγίζει βεβαίως μερικά βασικά ορθόδοξα ζητήματα -αν οι γενεαλογίες της Αγίας Γραφής είναι πραγματικά γενεαλογίες, όπως πιστεύουν όλοι οι Άγιοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, η απλώς κατάλογοι με πολλά κενά.
«Ως βασική αρχή εξετάσεως του θέματος πρέπει να θεωρήσουμε ότι η επιστημονική αλήθεια δεν μπορεί να εναντιωθεί στην αποκαλυφθείσα αλήθεια, στην περίπτωση που καταλαβαίνουμε και τις δύο ορθώς»....
Ο π. Μιχαήλ Πομαζάνσκι έλεγε ότι «ο Άγιος Βασίλειος αναγνωρίζει στην «Εξαήμερο» όλα τα επιστημονικά δεδομένα της φυσικής επιστήμης. Αλλά δεν δέχεται τις φιλοσοφικές συλλήψεις, ή τις ερμηνείες αυτών των δεδομένων, οι οποίες ήταν σύγχρονες (τη μηχανιστική θεωρία της προελεύσεως του κόσμου και τα παρόμοια...) Ο Άγιος Βασίλειος ήξερε πως να σηκώσει το ανάστημά του πάνω από τις σύγχρονες θεωρίες σχετικά με τις βασικές αρχές του κόσμου. Μοιάζει με ένα πουλί που πετά στα ύψη, υπεράνω κάθε πλάσματος που κινείται στη γη.
Η Ορθοδοξία δεν ακολουθεί τη φιλοσοφία της εποχής, επειδή διαθέτει δική της.
Στηρίζεται στην Αποκάλυψη. Οι άγιοι Πατέρες προσφέρουν πλήρη θεολογία προελεύσεως του ανθρώπου και της δημιουργίας που δε συνδέεται με καμιά εφήμερη διανοητική μόδα. Η φιλοσοφία μας δεν είναι αυτού του κόσμου και είναι η απάντηση στις μάταιες εικασίες του συγχρόνου ανθρώπου».
...Ο Τέϊλχάρντ ντέ Σαρντέν, δεινός παλαιοντολόγος και ρωμαιοκαθολικός θρησκευτικός φιλόσοφος, πέτυχε να φέρει την εξέλιξη στο λογικό χιλιαστικό συμπέρασμά της.
«Ο σύγχρονος κόσμος, έγραφε, είναι ένας κόσμος σε εξέλιξη. Οι στατικές έννοιες της πνευματικής ζωής πρέπει να επανεξετασθούν και οι κλασσικές διδασκαλίες του Χριστού πρέπει να επανερμηνευθούν. ...Αυτός ο «εξελισσόμενος Χριστός» δήλωσε, θα φέρει μια ενότητα όλων των θρησκειών: Μια γενική σύγκλιση των θρησκειών με βάση έναν παγκόσμιο-καθολικό Χριστό που τους ικανοποιεί πλήρως όλους: αυτή φαίνεται σε μένα η μόνη πιθανή μεταστροφή του κόσμου και ο μονος τύπος βάση του οποίου μπορεί να υπάρξει μια θρησκεία του μέλλοντος .».
Σαφώς αυτή είναι η θρησκεία του Αντιχρίστου, του «αναδυομένου» ψευδοχριστού που υπόσχεται ένα πνευματικό βασίλειο αυτού του κόσμου.
Ο π. Σεραφείμ όταν σκεπτόταν και έγραφε για τη Δημιουργία και την εξέλιξη, είχε προσευχηθεί πρώτα θερμά στο Θεό και δε μελέτησε απλά, αλλά υπέφερε για να βρει και να μπεί στη σκέψη των αγίων Πατέρων. Δεν τον ευχαριστούσε να διαβάζει μόνο τα γραπτά τους, αλλά απευθυνόταν προσωπικά στους αρχαίους πατέρες ως πιστούς συντρόφους στο Σώμα του Χριστού και ως οχήματα της θείας πίστης, έτσι ώστε να μπορεί να δεί πως κατανοούσαν τη δημιουργία. Αισθάνθηκε ιδιαιτέρως κοντά στον πατέρα του τετάρτου αιώνα, Άγιο Βασίλειο τον Μέγα, ο οποίος έγραψε πατερικά σχόλια για τις έξι ημέρες της δημιουργίας, την Εξαήμερο.
«...Οι άγιοι Πατέρες ξεκάθαρα δεν πίστευαν σε καμιά τέτοια θεωρία καθότι η θεωρία της εξέλιξης δεν εφευρέθηκε παρά στη σύγχρονη εποχή
...Είμαι βέβαιος ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι δεν είμαστε ελεύθεροι να ερμηνεύσουμε την Αγία Γραφή όπως θέλουμε , ει μη μόνον όπως μας διδάσκουν οι άγιοι Πατέρες. Μερικοί άνθρωποι ασχολούνται τόσο πολύ με την καταπολέμηση του προτεσταντικού φονταμενταλισμού που φθάνουν σε ακρότητες να αρνούνται οποιονδήποτε επιθυμεί να ερμηνεύσει το ιερό κείμενο της Γένεσης με τρόπο κυριολεκτικό. Με αυτές τις ενέργειες δεν ανατρέχουν ποτέ στον Άγιο Βασίλειο ή σε άλλους σχολιαστές του βιβλίου της Γενέσεως οι οποίοι δηλώνουν αρκετά σαφώς τις αρχές που πρόκειται να ακολουθήσουμε κατά την ερμηνεία του ιερού κειμένου
....Ποιος γνωρίζει περισσότερα για τον τρόπο με τον οποίο ενεργεί ο Θεός : η σύγχρονη επιστήμη, που δεν είναι ακόμη σίγουρη ότι ο Θεός υπάρχει και εν πάση περιπτώσει προσπαθεί να εξηγήσει όλα αυτά ή η εκκλησία με τους θεοφώτιστους Πατέρες της»;
...Σύμφωνα με τους οπαδούς της εξελίξεως ο άνθρωπος εμποτίσθηκε με τη χάρη του Αγίου Πνεύματος σε ένα ορισμένο στάδιο της ανθρώπινης εξελίξεως, όταν το σώμα του ήταν από όλες τις πλευρές το σώμα ενός πιθήκου.
«Αυτή η χάρη τον μετασχηματίζει από ζώο σε άνθρωπο χωρίς την αλλαγή ενός ανατομικού χαρακτηριστικού γνωρίσματος του σώματός του, χωρίς αλλαγή ενός απλού κυττάρου»....
... «Μια τέτοια άποψη όμως έρχεται σε αντίθεση με τη διδασκαλία των Αγίων Πατέρων οι οποίοι δίδαξαν ότι ο άνθρωπος ήταν δημιουργημένος κατ'εικόνα Θεού σύμφωνα με την ίδια τη φύση του.
Ότι η φύση του ήταν αρχικώς απαθής και ενάρετη.
Ότι το σώμα και η ψυχή του δημιουργήθηκαν στον ίδιο χρόνο.
Ότι δημιουργήθηκε εντός της χάριτος από την αρχή.
Ότι αρχικά το σώμα του ήταν αδιάφθορο και ότι η φύση του άλλαξε λόγω της πτώσεως.
...Η κατάσταση του Αδάμ και του πρωτο-δημιουργημένου κόσμου έχει τοποθετηθεί για πάντα πέρα από τη γνώση της επιστήμης σχετικά με το όριο της πτώσης του Αδάμ, που άλλαξε την ίδια τη φύση του και της δημιουργίας καθώς και την ίδια τη φύση της γνώσεως.
Η σύγχρονη επιστήμη ξέρει μόνο ό,τι παρατηρεί και ό,τι μπορεί να προκύψει εύλογα από την παρατήρηση.
...Η αληθινή γνώση του Αδάμ και του πρωτο-δημιουργημένου κόσμου, αυτή που είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε προσεγγίζεται μόνο στην Αποκάλυψη του Θεού και στα θεία οράματα των Αγίων. ...Πως είναι δυνατόν η αμέλειά μας στην κατανόηση ενός μέρους της Αποκαλύψεως του Θεού (που επ'ευκαιρία πράγματι συνδέεται πολύ με τον Χριστό, τον δεύτερο Αδάμ, που έλαβε σάρκα προκειμένου να μας αποκαταστήσει στο αρχικό κάλλος) να μην οδηγήσει στην αμέλεια της κατανοήσεως ολοκλήρου του δόγματος της ορθοδόξου Εκκλησίας;...Εάν ζούμε καλά αλλά είμαστε αμελείς όσον αφορά στα σωστά δόγματα, δεν μπορούμε να αποκτήσουμε οτιδήποτε για τη σωτηρία μας.. Αν επιθυμούμε να απομακρυνθούμε από τη γέεννα του πυρός και να μπούμε στη Βασιλεία του Θεού, πρέπει να εξωραϊστούμε και με το ένα και με το άλλο-και με τη στενή εφαρμογή των δογμάτων και με την αυστηρότητα της ζωής...
...Ο προφήτης Μωϋσής, ο συντάκτης της Γενέσεως, είχε λάβει τη γνώση για τη δημιουργία από θεοπτία. Οι άγιοι Πατέρες που σχολίασαν την Αγία Γραφή ήταν επίσης συμμέτοχοι στη θεοπτία και έτσι γίνονται οι μοναδικοί ερμηνευτές του Μωϋσέως.
...Μερικοί από τους Πατέρες δίδαξαν περαιτέρω ότι πριν από την πτώση, ολόκληρη η υλική δημιουργία ήταν άφθορη και εστερείτο θανάτου και ότι περιήλθε στη φθορά λόγω του ανθρώπου....»
Ο π. Σεραφείμ επεσήμανε πως ούτε η δημιουργία ούτε η εξέλιξη μπορούν να αποδειχθούν αποφασιστικά: και οι δυο σχετίζονται με την πίστη και τη φιλοσοφία, με επιλογή προϋποθέσεων.
Ίσως πρέπει να σημειώσουμε πως για τους Χριστιανούς τουλάχιστον, απορρίπτεται η θεωρία της εξελίξεως ευθύς εξ αρχής αφού θα έπρεπε να παραδεχθούν ότι έστω σε κάποια φάση που ο άνθρωπος ήταν πίθηκος, εξ ανάγκης πίθηκος θα έπρεπε να είναι και ο Υιος του Θεού, εφ'όσον ο άνθρωπος είναι πλασμένος κατ'εικόνα Του. Μας εντυπωσιάζει επίσης ότι ευθύς εξ αρχής για την πλάση του ανθρώπου ενδιαφέρεται και γνοιάζεται ο Θεός αγαπητικά και προσωπικά χρησιμοποιώντας το ρήμα «ποιήσωμεν» (Γεν.α΄,26) και «έπλασεν» (Γεν.β΄,7) δηλαδή κατόπιν συνεργασίας και των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος σε αντίθεση προς την δημιουργία του φωτός που είπε απλά «γενηθήτω» και των φυτών και ζώων που είπε απλά «εξαγαγέτω». Επίσης το ότι μόνο στον άνθρωπο ενεφύσησε πνοή ζωής, δηλ. την άκτιστη χάρη του Αγίου Πνεύματος και όχι στα ζώα, αποτελεί άλλο ένα επιχείρημα της ανωτερότητας και μοναδικότητας του ανθρωπίνου είδους.
Να λοιπόν που η Εκκλησία μας μας αποκαλύπτει ότι - και πολύ πιο πριν ιδρυθεί εν τω ιστορικώ γίγνεσθαι δια της Πεντηκοστής, και υπάρχουσα ήδη προαιωνίως ως κοινωνία των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος- μέσα από το βιβλίο της Γενέσεως, από τη δημιουργία κιόλας του ανθρώπου και με την ερμηνεία της στη συνέχεια από τους αγίους πατέρες, έχει πάρει θέση αρνητική ως προς τη θεωρία της εξελίξεως την οποία δεν υποστηρίζει η επιστήμη στο σύνολό της, αλλά κάποιοι επιστήμονες εν γνώσει η εν αγνοία τους.
πηγή:egolpion
