Γράφει ο Παναγιώτης Τελεβάντος
Πόσο πρωτότυπο! Η κυρία Φραγκουδάκη είναι εναντίον του ορθόδοξου χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, της πρωινής προσευχής και του εκκλησιασμού των μαθητών, μαθαίνουμε από νέο άρθρο που δημοσίευσε πρόσφατα.!
Αν είναι ποτέ δυνατόν! Το ευσεβέστατο αυτό κορίτσι! Αδυνατούμε να το πιστέψουμε!
Τώρα που χάσαμε την κυρία Δραγώνα έχουμε την κυρία Φραγουδάκη, την κυρία Ρεπούση και την κυρία Ασκώτου πότε
να μας διασκεδάζουν και πότε να μας εκνευρίζουν με τις συνεχείς αντισυνταγματικές και αντορθόδοξες εμμονές τους.Μια φιλική εισήγηση προς τους συναδέλφους του Πανελλήνιου Θεολογικού Συνδέσμου “Καιρός” γνωστών και ως “ΚΑΙΡΟΣκόπων”.
Μήπως - αγαπητοί συνάδελφοι - πρέπει να ανακηρύξετε τις τέσσερις αδελφάδες Φραγκουδάκη - Ασκώτου - Δραγώνα και Ρεπούση επίτιμα μέλη του συνδέσμου σας;
Και για να μιλήσουμε σοβαρά, αν και ειλικρινά δυσκολεύομαι να αντιληφθώ πόσο σοβαρή συζήτηση μπορεί να γίνει γι’ αυτές τις τέσσερις προκομένες.
Αν δεν κάνουμε λάθος, αγαπητοί συνάδελφοι του “Καιρού”, οι απόψεις σας - όπως και του κ. Γιαγκάτζογλου - για τον ορθόδοξο χαρακτήρα του μαθήματος των θρησκευτικών, τον εκκλησιασμό και την πρωινή προσευχή δεν διαφέρουν ποσώς από τις απόψεις των τεσσάρων αυτών κυράτσων του έθνους.
Δεν είναι έτσι; Δεν νομίζω να σας αδικούμε σ’ αυτό;
Παραθέτουμε στη συνέχεια το σχόλιο που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.
ΘΡΗΣΚΕΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΗΣ ΠΡΩΙΝΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΜΟΥ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΖΗΤΑ Η ΑΝΝΑ ΦΡΑΓΚΟΥΔΑΚΗ
Πάλιν Φραγκουδάκη μαίνεται, πάλιν ταράττεται, πάλιν ορχείται, πάλιν την κεφαλήν του μαθήματος των Θρησκευτικών ζητεί λαβείν επί πίνακι. Η Άννα Φραγκουδάκη, καθηγήτρια κοινωνιολογίας της εκπαίδευσης στο Παιδαγωγικό Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αθηνών, μας έχει συνηθίσει στις παρεμβάσεις της με τις οποίες προσπαθεί να πετύχει την μετατροπή των Θρησκευτικών σε μάθημα Θρησκειολογίας και ακολούθως την πλήρη κατάργησή του, αλλά και την κατάργηση όλων των χριστιανικών στοιχείων της ελληνικής παιδείας. Αυτή τη φορά με άρθρο της στο protagon.gr (27/4/2011) ζητά εκτός από τη μετατροπή του θρησκευτικού μαθήματος σε θρησκειολογία, να καταργηθεί η προσευχή και ο οργανωμένος εκκλησιασμός των μαθητών. Τα επιχειρήματά της και αυτή τη φορά ανυπόστατα και έξω από τις προβλέψεις των νόμων του ελληνικού κράτους και του Συντάγματος... Αποφαίνεται για παράδειγμα η Φραγκουδάκη ότι «Tο δικαίωμα στην ορθόδοξη χριστιανική διαπαιδαγώγηση πρέπει να είναι σεβαστό, όμως η εφαρμογή του δεν είναι έργο του σχολείου. Όπως παντού στον δημοκρατικό τουλάχιστον κόσμο, είναι έργο της Eκκλησίας». Κι όμως. Το ελληνικό Σύνταγμα προβλέπει την καλλιέργεια της ορθόδοξης χριστιανικής θρησκευτικής συνείδησης των μαθητών ως υποχρέωση του κράτους (και όχι της Εκκλησίας). Επίσης «παντού στο δημοκρατικό κόσμο» υπάρχει μάθημα Θρησκευτικών που καλλιεργεί συγκεκριμένη θρησκευτική συνείδηση (ομολογιακό) και όχι αφηρημένη θρησκειολογική και το οποίο γίνεται μέσα στα δημόσια σχολεία και όχι στις ενορίες των διαφόρων ομολογιών.
Πάλιν η Φραγκουδάκη, όπως και παλαιότερα, αναφέρει ψευδώς ότι «Έχει πολλά πλεονεκτήματα να είναι η κατήχηση έργο της Eκκλησίας, αντί σχολικό μάθημα, υποχρεωτικό με την απειλή του κακού βαθμού». Ως γνωστόν οι μαθητές έχουν στο μάθημα των Θρησκευτικών τους μεγαλύτερους βαθμούς σε σχέση με τα άλλα μαθήματα και κανείς Θεολόγος δεν «απειλεί» τους μαθητές με κακή βαθμολογία. Προφανώς η Φραγκουδάκη αντιγράφει όσα έχει πει ξαναπεί σε παλαιότερα άρθρα της μολονότι έχει λάβει τις δέουσες απαντήσεις κατά το παρελθόν (δείτε τις σχετικές αναρτήσεις στο τέλος).
Τέλος μας λέει ότι ένα μάθημα θρησκειολογίας αρκεί για τη θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των μαθητών αφού «Σύμφωνα με τα ιερά κείμενα όλων των μεγάλων μονοθεϊστικών θρησκειών π.χ. βασικός ηθικός κανόνας είναι η αγάπη και κατανόηση προς τον συνάνθρωπο και ο Θεός περιγράφεται ελεήμων και πανάγαθος». Φαίνεται πως η κυρία καθηγήτρια δεν έχει διαβάσει καλά τις προβλέψεις του Κορανίου περί των απίστων (όσων δεν πιστεύουν στον Αλλάχ) για να αναφέρουμε ένα μόνο παράδειγμα.
Δεν θα ασχολούμασταν καθόλου με τις μονότονα επαναλαμβανόμενες αντιχριστιανικές ιδέες της Φραγκουδάκη, όπως αποφεύγουμε να απαντάμε και σε άλλες τέτοιες παραφωνίες. Αν σχολιάσαμε τα γραφόμενα της το κάναμε μόνο και μόνο για να φανεί πόσο εύκολα κάποιοι πανεπιστημιακοί ισοπεδώνουν τα πάντα αποφαινόμενοι από (καθ)έδρας και ποδοπατώντας τις προβλέψεις των νόμων, του Συντάγματος αλλά κυρίως την μακραίωνη Παράδοση της χιλιοβασανισμένης πατρίδας μας.
