Ο αναμάρτητος και αδέκαστος κριτής Ιησούς, ο «μέλλων κρίνειν την οικουμένην εν δικαιοσύνη» λαμβάνει μέρος σε μια παρωδία δίκης και μπροστά στους δικαστές ακούει τις συκοφαντικές κατηγορίες και καταθέσεις των ψευδομαρτύρων.
Κι όμως, κανένας μάρτυρας, κανένας συνήγορος υπεράσπισης, κανένας δικηγόρος, κανένας έστω υποστηρικτής στο ακροατήριο. Ο Ιησούς μόνος έναντι των δικαστών καλείται να υπερασπιστεί τον εαυτό του και να αποδειχθεί αθώος. Κι όμως, αν και δεν έχει κανέναν συνήγορο κι υπερασπιστή, προτιμά τη σιωπή
Γιατί λοιπόν δεν απολογείται; Γιατί δεν αποδεικνύει ότι τα όσα οι ψευδομάρτυρες καταθέτουν είναι ψευδή κι ανυπόστατα; Γιατί δεν εκθέτει την αλήθεια των λόγων Του;
Μήπως δεν έχει τη δύναμη; Φυσικά και όχι. Ο Ιησούς ως παντοδύναμος Θεός μπορούσε με μια κίνηση κι ένα λόγο να αποδείξει την αθωότητά Του και να απορρίψει την υποτιθέμενη ενοχή Του...Επιλέγει ωστόσο τη λύση της σιωπής γιατί:
1) Γνωρίζει πως ό,τι και να έλεγε, εφόσον οι κατήγοροι είχαν πάρει ήδη την απόφαση να Τον θανατώσουν κάνοντας κακή χρήση της δικαστικής εξουσίας και τη δικαιοσύνης, κανείς δεν θα έδινε σημασία και σε τίποτα δεν θα ωφελούσε.
2) Γνωρίζει πως περισσότερη πειστική αξία έχουν τα έργα παρά η δια των λόγων απολογία.
3) Για να πληρωθεί το ρηθέν υπό Ησαΐου του προφήτου «ως αμνόν άφωνον εναντίον του κείροντος αυτού» και για να αποδειχθεί γνήσιος απόγονος του Δαβίδ.
4) Γιατί γνωρίζοντας ακόμη και τις λεπτομέρειες του τυπικού της απονομής δικαιοσύνης, οι οποίες υποδήλωναν, ότι ο ηγεμών μόνο κι όχι οι υπόλοιποι αρχιερείς ή άρχοντες είχε το δικαίωμα να απευθύνει στον εναγόμενο τέτοιες ερωτήσεις, διαμαρτυρόταν έμπρακτα, διότι παρενέβησαν σε θέματα τα οποία δεν ήταν καθόλου της αρμοδιότητάς τους και καταπατούσαν το νομικό πλαίσιο διεξαγωγής μιας δίκης.
Πέραν όλων αυτών, ήταν μια επιπλέον απόδειξη της ψυχικής γαλήνης και θεοπρεπούς συμπεριφοράς του Αναμάρτητου, η οποία φωνάζει σε κάθε πιστό «Ακολούθησέ με! Όταν κατηγορείσαι μην εξίστασαι! Ανάθεσε σε Μένα το δίκιο σου και δεν θα βρεθείς ποτέ ζημιωμένος.»
Μας δίνει το παράδειγμα να περιμένουμε σιωπώντας, όταν αδίκως κατηγορούμαστε και συκοφαντούμαστε. Και η δικαίωση θα έρθει από τον ίδιο το Θεό, καθώς είναι Θεός δικαιοσύνης.
Ας μην αναλωνόμαστε λοιπόν στην εξεύρεση δικαιολογιών κι ελαφρυντικών υπέρ του εαυτού μας, όταν κάποιος μας κατηγορεί, αλλά να προσπαθούμε σιωπώντας κι υπομένοντας να περιμένουμε την απονομή της δικαιοσύνης από τον ίδιο τον Άρχοντα της Δικαιοσύνης!
Γιατί λοιπόν δεν απολογείται; Γιατί δεν αποδεικνύει ότι τα όσα οι ψευδομάρτυρες καταθέτουν είναι ψευδή κι ανυπόστατα; Γιατί δεν εκθέτει την αλήθεια των λόγων Του;
Μήπως δεν έχει τη δύναμη; Φυσικά και όχι. Ο Ιησούς ως παντοδύναμος Θεός μπορούσε με μια κίνηση κι ένα λόγο να αποδείξει την αθωότητά Του και να απορρίψει την υποτιθέμενη ενοχή Του...Επιλέγει ωστόσο τη λύση της σιωπής γιατί:
1) Γνωρίζει πως ό,τι και να έλεγε, εφόσον οι κατήγοροι είχαν πάρει ήδη την απόφαση να Τον θανατώσουν κάνοντας κακή χρήση της δικαστικής εξουσίας και τη δικαιοσύνης, κανείς δεν θα έδινε σημασία και σε τίποτα δεν θα ωφελούσε.
2) Γνωρίζει πως περισσότερη πειστική αξία έχουν τα έργα παρά η δια των λόγων απολογία.
3) Για να πληρωθεί το ρηθέν υπό Ησαΐου του προφήτου «ως αμνόν άφωνον εναντίον του κείροντος αυτού» και για να αποδειχθεί γνήσιος απόγονος του Δαβίδ.
4) Γιατί γνωρίζοντας ακόμη και τις λεπτομέρειες του τυπικού της απονομής δικαιοσύνης, οι οποίες υποδήλωναν, ότι ο ηγεμών μόνο κι όχι οι υπόλοιποι αρχιερείς ή άρχοντες είχε το δικαίωμα να απευθύνει στον εναγόμενο τέτοιες ερωτήσεις, διαμαρτυρόταν έμπρακτα, διότι παρενέβησαν σε θέματα τα οποία δεν ήταν καθόλου της αρμοδιότητάς τους και καταπατούσαν το νομικό πλαίσιο διεξαγωγής μιας δίκης.
Πέραν όλων αυτών, ήταν μια επιπλέον απόδειξη της ψυχικής γαλήνης και θεοπρεπούς συμπεριφοράς του Αναμάρτητου, η οποία φωνάζει σε κάθε πιστό «Ακολούθησέ με! Όταν κατηγορείσαι μην εξίστασαι! Ανάθεσε σε Μένα το δίκιο σου και δεν θα βρεθείς ποτέ ζημιωμένος.»
Μας δίνει το παράδειγμα να περιμένουμε σιωπώντας, όταν αδίκως κατηγορούμαστε και συκοφαντούμαστε. Και η δικαίωση θα έρθει από τον ίδιο το Θεό, καθώς είναι Θεός δικαιοσύνης.
Ας μην αναλωνόμαστε λοιπόν στην εξεύρεση δικαιολογιών κι ελαφρυντικών υπέρ του εαυτού μας, όταν κάποιος μας κατηγορεί, αλλά να προσπαθούμε σιωπώντας κι υπομένοντας να περιμένουμε την απονομή της δικαιοσύνης από τον ίδιο τον Άρχοντα της Δικαιοσύνης!
Καλή Μεγάλη Εβδομάδα!