Από τα καλούπια του εργαστηρίου µέχρι την τοποθέτηση στις βιτρίνες, τα εκθέµατα στα πωλητήρια των µουσείων στα νησιά περνούν από διαφορετικά στάδια παραγωγής. Ο Δημητρης Ντίκας , κατασεκυάζει εκατό «Παρθενώνες» την ηµέρα και τους στέλνει για πώληση στα τουριστικά νησιά.
Πιτσιρικάς τού άρεσε να ζωγραφίζει αγάλµατα. Οταν µεγάλωσε ασχολήθηκε µε την κατασκευή καλουπιών. Από το 1987 όµως αποφάσισε να µπει επαγγελµατικά στον χώρο δηµιουργώντας αντίγραφα µουσειακών εκθεµάτων. «Κανείς δεν µου έδειξε τίποτα. Ο,τι έµαθα, το έµαθα µόνος µου, διαβάζοντας βιβλία της Σχολής Καλών Τεχνών. Εξετάσεις κανονικές, όπως είναι φυσικό, δεν έδωσα ποτέ. Εγώ εξετάσεις δίνω κάθε µέρα στο εργαστήριο. ∆ουλειά µου είναι να φτιάχνω αντίγραφα. Ο,τι µπορείς να φανταστείς. Από κυκλαδικά ειδώλια και ανάγλυφα µέχρι Καρυάτιδες, Παρθενώνες και πρες παπιέ που µοιάζουν µε αρχαία νοµίσµατα. Με την παραγωγή µου προµηθεύω και τα µαγαζιά στο Μοναστηράκι και τα κρατικά µουσεία. Τα µουσεία βέβαια έχουν άλλες απαιτήσεις, αφού ζητάνε µόνο αντίγραφα των εκθεµάτων τους. Η Νίκη η Σανδαλιζοµένη και η Αθηνά η Σκεπτόµενη - και τα δύο ανάγλυφα, ακριβή αντίγραφα σε σµίκρυνση - είναι από τα αντικείµενα που έχουν τη µεγαλύτερη ζήτηση στα µουσεία. Για να µπορούν, εποµένως, να τα παίρνουν οι τουρίστες στο αεροπλάνο, τα παράγουµε σε µικρότερο µέγεθος. Αυτό του βιβλίου είναι αποδεδειγµένα το πιο εµπορικό. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Την ηµέρα παράγω περίπου 100 αντίγραφα από τα 800-1000 διαφορετικά καλούπια που έχω στο εργαστήριο. Ολα από αλάβαστρο, ένα µαλακό συνθετικό µάρµαρο που µόλις επεξεργαστεί µοιάζει µε µάρµαρο Πεντέλης. Κατά καιρούς έχω προµηθεύσει πολλά κρατικά µουσεία, µεταξύ των οποίων το Αρχαιολογικό, της Σαντορίνης, των ∆ελφών και της ∆ήλου. Στο εργαστήριο, επειδή τα αντίγραφα είναι στοιβαγµένα, χάνουν την οµορφιά τους. Η διαδικασία µοιάζει φαστ φουντ, γρήγορη και τυποποιηµένη. Και πράγµατι έτσι είναι. Μόνο στο πωλητήριο µε τη σωστή προβολή και τοποθέτηση αποκτούν αξία».
