" Οι Έλληνες δεν είχαν την κρίση
να αντιληφθούν την επερχόμενη
κρίση και ζούσαν σαν κροίσοι.
Η αδυναμία της Ελλάδας να διάγει το βίο της χωρίς
ξένη βοήθεια είναι απόρροια μιας μακροχρόνιας
πνευματικής και ηθικής πτώχευσης, ο οποία οδήγησε
στο σημείο όπου βρισκόμαστε σήμερα, μια οικονομία
σε επιτήρηση.
Η κρίση είναι κοινωνικό πρόβλημα
με οικονομικές συνέπειες. Μια κοινωνία
που πίεζε την κεντρική διοίκηση
να δανείζεται χρήματα από τράπεζες
και οργανισμούς του εξωτερικού, με σκοπό
να μοιραστούν κατά το δοκούν στην ελληνική
κοινωνία. Στη συνέχεια , με τα ίδια λεφτά,
η κοινωνία αγόραζε υπηρεσίες και προϊόντα
άλλων χωρών. Ποιο είναι το αποτέλεσμα;
Μας έμεινε η ανάμνηση της κατανάλωσης και
το χρέος. Δυστυχώς η μνήμη φθίνει, αλλά
αυξάνει και ως συνάρτηση του χρόνου
γίνεται τόκος.
..........
[Πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία].
Να προχωρήσουμε βάσει μιας παλιάς αρχής.
Να αντιληφθούμε ότι πέσαμε και χτυπήσαμε.
Τώρα όμως πρέπει να σηκωθούμε, να
επουλώσουμε τα τραύματά μας και να
συνεχίσουμε, όπως η μεταπολεμική Γερμανία.
Για να πετύχουμε, ας θυμηθούμε τη
χρησιμότητα της ελληνικής λέξης "αρετή"
και ας αναγνωρίσουμε αρετές τις λέξεις
"υπομονή", "ταπεινότητα", "εργατικότητα".
Και ως ύψιστη δε αρχή στην παρούσα φάση
πρέπει να αποδεχτούμε την επιχειρηματικότητα,
τον επιχειρηματία, αλλά βάσει ενός νέου
μοντέλου, που θα παράγει κοινωνικό
λειτούργημα, θα δημιουργεί νέες θέσεις
εργασίας και προϊόντα."
Δημήτρης Πολιτόπουλος, ιδιοκτήτης της γνωστής εταιρείας μπίρας "Βεργίνα".
Το απόσπασμα που αναρτούμε ανήκει στην άκρως ενδιαφέρουσα
συνέντευξή του στη δημοσιογράφο Χριστίνα Κοψίνη.
Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "Κ" της Καθημερινης (26/27-03-2011).
