Γράφει ο Χρήστος Δάβαρης Σαντορίνη, Ανάφη, Αντίμηλος, Αμοργός, Δεσποτικό, Μακρόνησος, Καρδιώτισσα, Φολέγανδρος. Τα νησιά μας από ψηλά αιφνιδιάζουν µε τη φυσική οµορφιά της και το ανάγλυφο του τοπίου της. Αυτό συµπεραίνεις ξεφυλλίζοντας το λεύκωµα «Ελλάς Ανωθεν», ένα φωτογραφικό οδοιπορικό σε ύψος 1.000 µέτρων.
Ενα βιβλίο που κινητοποιεί το συναίσθηµα. Μια χαµηλή πτήση υψηλών προδιαγραφών, όπως γράφει η Ολγα Τρέµη στον πρόλογο του τόµου. Και µια αποστασιοποιηµένη µατιά – ολίγον µελαγχολική – στο φυσικό µωσαϊκό µιας χώρας που βρίσκεται σε µια πρωτόγνωρη οικονοµική περιδίνηση και σε εθνική µελαγχολία.
Αυτή η άσκηση πατριδογνωσίας δεν µοιάζει µε τις άλλες. Αρκεί ένα ξεφύλλισµα του λευκώµατος «Ελλάς Ανωθεν» (Εκδ. Μίλητος) και η αφήγηση των εικόνων ξετυλίγεται ψηφίδα ψηφίδα. Τοπία γαλήνια ή αυστηρά (απολαύστε τον Ολυµπο), βουκολικά ή θαλασσινά, κάµποι, θάλασσες, νησιά, µοναστήρια, οικισµοί, ποτάµιααλλά και σύγχρονα δηµιουργήµατα όπως η ολυµπιακή προίκα του 2004 που µοιάζει προέκταση του φυσικού τοπίου. Ο καθείς µπορεί να αναγνωρίσει τον τόπο του, όπως αιχµαλωτίστηκε απ’ τον φακό του Γιάννη Γιαννέλου µέσα από ένα ιδιότυπο οδοιπορικό. «Τα ταξίδια δεν είχαν κάποιο σύστηµα ή κάποιο πρόγραµµα. ∆ιήρκεσαν 2-3 χρόνια και αφορούν όλους τους ηµερολογιακούςκύκλους.
Ηταν δύσκολα ταξίδια – αποστολές µε το ελικόπτερο, κατεβαίνοντας συνέχεια σε διάφορα σηµεία και συχνά για ανεφοδιασµό.Μιλάµεγια εκατοντάδες ώρες πάνω απ’ την Ελλάδα. Η όλη περιπέτεια σου αφήνει µια οικειότητα, νιώθεις φιλικά που ενσωµατώνεσαι µε το τοπίοόταν πετάς ψηλά», σηµειώνει ο «αυτουργός» του λευκώµατος Γιάννης Γιαννέλος. Ποια εικόνα πάντως του έχει µείνει χαραγµένη απ’ τα 1.000 µέτρα;
«Μου έκανε τροµερή εντύπωση το Αιγαίο. Βήµα βήµα καθώς πετάς, ανά δύολεπτά και απόβράχο σε βράχο βλέπειςκάτι διαφορετικό», προσθέτει.Και µπορεί η Ελλάδα να ανήκει στις µικρότερες χώρες στην κλίµακα της Ευρώπης, αποτελεί πάντως ένα τερέν µε θαυµάσιες αντιθέσεις και απίστευτη ποικιλοµορφία. Η γνωστή δηµοσιογράφος Ολγα Τρέµη έγραψε τα κείµενα του τόµου και «ξεκλειδώνει» την απροσδόκητη συµβολή της.
«Λίγο πριν απότο καλοκαίρι, µου πρότεινεο εκδότης κ. Χαϊδεµένος να συνεργαστούµε. Αρχικάµου προξένησε ανάµεικτα συναισθήµατα, ήθελα όµως να ξεφύγω από την γκρίζα καθηµερινότητα. Το βιβλίο πυροδοτεί συλλογισµούς και στέλνει µηνύµατα, είναι ένα αντίβαρο στη µαύρη πραγµατικότητα. Ενα βιβλίο-πρέσβης της Ελλάδας στο εξωτερικό σε µια δύσκολη συγκυρία», υπογραµµίζει η ίδια.
Οταν κοιτάς από ψηλά, µοιάζει η Ελλάδα ζωγραφιά, θα µπορούσαµε να παραφράσουµε το γνωστό τραγούδι σε στίχους Σώτιας Τσώτου. Και έτσι είναι, είτε κοιτώντας τις κορυφές του Ολύµπου είτε τις Πρέσπες είτε τις εκβολές του Αξιού ή κάτι απ’ την πολυνησία του Αιγαίου. Ενα λεύκωµα-τεκµήριο µιαςχώρας µε συγκριτικό(φυσικό) πλεονέκτηµα, ένα µαγευτικό ταξίδι µέσα στον χρόνο. Και στον τόπο µας.
πηγή:kykladesnews.
