Αμοργιανή «ψημένη» ρακή ή γεωργιανή βότκα; Κάποιοι τα δοκίμασαν και τα δύο, άλλοι αγόρασαν ένα κομπολόι από κεχριμπάρι, κατασκευασμένο στην… Πολωνία και δεν ήταν λίγοι όσοι έκαναν τις προμήθειές τους σε βιολογικά προϊόντα, ακόμα και… αλάτι. Το περασμένο Σαββατοκύριακο στο εκθεσιακό κέντρο Ανθούσας έλληνες και ξένοι παραγωγοί παραδοσιακών προϊόντων ένωσαν τις δυνάμεις τους για να παρουσιάσουν τον κόπο της δουλειάς τους στο ελληνικό κοινό. Και κατά γενική ομολογία ενυπωσίασαν.
Η έννοια παραδοσιακό ταυτίζεται για τους περισσότερους με κάτι φαγώσιμο ή μία χαμένη τέχνη. Οι εκθέτες του 1ου Διεθνούς Φεστιβάλ Παραδοσιακών Προϊόντων κατάφερταν να δώσουν μια νέα, διευρυμένη έννοια στη λέξη, δημιουργώντας νέες συνταγές με παλαιά υλικά ή ανανεώνοντας κάποιες άλλες. Το μίγμα πλούσιο. Από τρόφιμα μέχρι διακοσμητικά από γυαλί και ξύλο, και ρούχα φτιαγμένα με τεχνικές από την εποχή των... σπηλαίων, τελικά παράδοση για τον καθένα σημαίνει κατι ξεχωριστό.
Δεκάδες έμποροι από πολλές χώρες βρήκαν χώρο στο παλκοσένικο της Ανθούσας για να παρουσιάσουν τη δουλειά και τις δημιουργίες τους, πολλές ιδαίτερες και σπάνιες. Ο κ. Γιώργος Χατζηνικολάου από τη Λέσβο, για παράδειγμα, φτιάχνει πίνακες ζωγραφικής με κοχύλια. Τα θέματα που επιλέγει είναι παραδοσιακά, θρησκευτικά, κάποτε και προσωπικά· ένας από τους πίνακες του είναι ένα πορτρέτο του παππού του. Με κοχύλια. «Ολες αυτές οι πρώτες ύλες, δηλαδή τα κοχύλια, δεν υπάρχουν στην Ελλάδα και τα εισάγουμε, κυρίως από χώρες του ινδικού ωκεανού». Πέρα από πίνακες στη βιτρίνα του κυρίου Χατζηνικολάου υπήρχαν βάζα, διακοσμητικά χώρου, ακόμα και σταυροί.
Το περίπτερο της Γεωργίας είχε σχεδόν τα πάντα. Από βότκα και ανθρακούχο νερό, μέχρι … γιαταγάνια αλλά και κέτσαπ. «Πέρα από την προσέλκυση του ελληνικού κοινού, στόχος των γεωργιανών εξαγωγέων είναι και οι περίπου 120.000 συμπατριώτες τους που ζουν στην Ελλάδα » λέει η κυρία Κέιτι Χισανισβίλι. «Ηδη στην ελληνική αγορά κυκλοφορεί το ανθρακούχο νερό και κάποια κρασιά. Στόχος μας είναι μέσα στα επόμενα χρόνια να έχουν έρθει και άλλα προϊόντα».
Θα περίμενε κανείς ότι το περίπτερο του αγροτοτουριστικού συνεταιρισμού γυναικών από τα Άνω Πορρόια Σερρών θα ήταν ο ορισμός της απλότητας. Και ήταν πράγματι: μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού και ζυμαρικά η «πραμάτεια» του. Αλλά η ιστορία της οργάνωσης και λειτουργίας του συνεταιρισμού κάθε άλλο παρά απλοϊκή είναι. «Δέκα γυναίκες ξεκινήσαμε το 1999. Μέσω ενός πανεπιστημιακού, ο οποίος είχε σχέση με την περιοχή ενταχθήκαμε σε ευρωπαϊκό πρόγραμμα και παρακολουθήσαμε σεμινάρια αγροτουρισμού συνολικής διάρκειας 1.200 ωρών» λέει η κυρία Βάσω Νεδέλκου, η οποία χειρίζεται σήμερα τα οικονομικά θέματα του συνεταιρισμού, με την άνεση… μάνατζερ πολυεθνικής. «Η πρακτική άσκηση αυτών των σεμιναρίων ήταν η δημιουργία του συνεταιρισμού. Πλέον αυτή είναι η δουλειά μας,διατηρούμε ένα καφενείο στο χωριό, ενώ παράλληλα πουλάμε και σε καταστήματα της περιοχής».
Κομπολόι αλά… Πολωνέζ
Λίγα μέτρα πιο πέρα το περίπτερο γέμιζαν κομπολόγια και άλλα κεχριμπαρένια αντικείμενα. Αλλά ο άνθρωπος πίσω από τον πάγκο, κάθε άλλο παρά έλληνα θαμώνα καφενείου θύμιζε στην εμφάνιση. Ο κ. Γρηγόρης Φρομ, από τη Γερμανία, ζει εδώ και 11 χρόνια στη χώρα μας. Εδώ γνώρισε και τη σύζυγό του την κυρία Ιβόνα Λισότσκα, από την Πολωνία. Το ζευγάρι αποφάσισε να δραστηριοποιηθεί στην κατασκευή και εμπορία ειδών από κεχριμπάρι, αφού η οικογένεια της κυρίας Λιτσόσκα, διατηρούσε ήδη εργαστήριο στην Πολωνία. Πλέον κατασκευάζουν και εμπορεύονται δαχτυλίδια, αλυσίδες, κομπολόγια κ.α.. «Φυσικά οι Πολωνοί δεν τα γνώριζαν, έπρεπε να τους στείλουμε εμείς τα σχέδια», λέει ο κ. Φρόμ, ο οποίος όπως και οι περισσότεροι εκθέτες, αποδίδει στην κρίση τη μειωμένη προσέλευση κοινού στην έκθεση, αλλά και τις γενικότερες αναδουλειές.
Στα διάφορα εκθέματα περιλαμβάνονταν προϊόντα παραδοσιακά, όπως τα τρόφιμα, λιγότερο παραδοσιακά όπως μάσκες βενετσιάνικού στυλ αλλά και …προϊστορικής καταβολής αντικείμενα. «Η τεχνική που χρησιμοποιώ λέγεται φελτ στα αγγλικά. Στην Ελλάδα την έλεγαν κετσέ, δηλαδή τσόχα, ενώ δείγματά της έχουν βρεθεί το 6.000 π.χ. στην Τουρκία. Πρόκειται για δημιουργία του υφάσματος από μαλλί προβάτου στο χέρι», λέει η κυρία Τότα Κοτόγιωργα, η οποία κατασκευάζει ρούχα και αξεσουάρ.
Η κυρία Κοτόγιωργα δεν είναι η μόνη εκθέτρια της οποίας τα προϊόντα έλκουν την καταγωγή τους από… πολύ παλιά.. Το ίδιο συμβαίνει και με τον κ. Σπύρο Καλούδη, συνιδιοκτήτη της κερκυραϊκής μικροζυθοποιίας Corfu Beer. «Φέτος, ειδικά για την περίοδο των Χριστουγέννων, λανσάρουμε μια συνταγή που έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ελλάδα. Πρόκειται για μπύρα με μέλι, η οποία μάλιστα έχει περιεκτικότητα αλκοόλης 7.5 %, υψηλότερη από τις συνηθισμένες μπύρες, ».
1ο Διεθνές Φεστιβάλ Παραδοσιακών Προϊόντων- Εκθεσιακό Κέντρο Ανθούσας,
έξοδος 14 Αττικής Οδού.
Σάββατο 4 και Κυριακή 5 Δεκεμβρίου:
10.00 με 20.00
πηγή:Βήμα
