Μπορεί κάθε τρεις και λίγο το υπουργείο Οικονομικών -δηλαδή η κυβέρνηση- να σερβίρει στο τραπέζι παστούλες με φοροφυγάδες -επί το ευγενέστερον «οφειλέτες του Δημοσίου»- ώστε να τρώνε τα μάτια ψάρια και η κοιλιά περίδρομο των ειλικρινώς φορολογουμένων· που σε πολλούς το Δημόσιο οφείλει και δεν δίνει ή τραινάρει τα οφειλόμενα.
Αλλά το έργο, όπως συνήθιζαν να λένε οι παλαιότεροι, το έχουν βαρεθεί και οι πέτρες.
Χρόνια τώρα, τα υπουργεία Οικονομικών, που έχουν αναλάβει «εργολαβία» είσπραξη δημοσίων εσόδων και έλεγχο δαπανών ανεξαρτήτως «ιδεολογίας» (αυτό μας μάρανε!), μόλις βρεθούν -και βρίσκονται πάντα...- με λιγότερα έσοδα των προσδοκωμένων και περισσότερες δαπάνες των προϋπολογισθεισών, κοπανάνε μια παχιά λίστα με «μεγαλοοφειλέτες Δημοσίου», που σουμάρεις και πήζεις στο εκατομμύριο (με το ...ευρωινό ημερολόγιο), βγαίνει και κάποιο «στέλεχος του υπουργείου» και λέει το ...πρωτότυπο «Ο κόσμος δεν έχει φορολογική συνείδηση» (έχει το κράτος, αλλά την κρατάει, φαίνεται, για πάρτη του και δεν δίνει στον κοσμάκη μια φετούλα έστω φορολογική συνείδηση!), κι από χρόνου με υγεία...
Υποτίθεται -αυτό τουλάχιστον βεβαιώνεται πανταχόθεν- ότι τα πράγματα είναι σκούρα· πιο σκούρα από οποιαδήποτε άλλη περίοδο της «μεταπολίτευσης» (μας πέρασαν κι αυτή την ...απαλλακτική λέξη, μέρες επετειακές που έρχονται). Αν μη τι άλλο, όσοι τραβάνε το κάρο -είτε επειδή δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς είτε επειδή είναι τίμιοι· διότι πάνε να μας περάσουν και πως όσοι φέρονται τίμια, το κάνουν επειδή είναι... ανάξιοι να φερθούν άτιμα!- νιώθουν ότι εμπαίζονται, όταν «μπουκώνονται» με ανακοινώσεις-νούμερα άνευ αντικρίσματος «μεγαλοοφειλετών»... στη Μύκονο, στη Σέριφο, στη Νιο, στη Σαντορίνη σου στέλνω κιτρολέμονο, μου στέλνεις μανταρίνι. Ας πληρώσουν πρώτα και μετά το βάζουμε σε διάλογο! Οχι άλλοι βούρδουλα και άλλοι ...ασκήσεις επί χάρτου!
