Όχι τίποτε άλλο, αλλά γιατί ο πρώτος θα στην κάνει την ζημιά...
Γράφει η Δέσποινα
Ο ποιητής μας λέει οτι η ελευθερία (η έννοια) θέλει αρετή και τόλμη. Πόσο μάλλον η ειλικρίνεια. Διότι κι αυτη, αρετή και τόλμη θέλει. Όπως για παράδειγμα το να κοιτάς τον άλλον στα μάτια κι όταν του λες οτι “το κρασί είναι ντόπιο” να είναι. Αν δε δεν είναι, να μπορείς πάλι να του το λες. Οτι ξέρεις φίλε, επειδή βγαίνω δεν βγαίνω και κάνω οικονομία, σου δίνω αυτό που αγόρασα οικονομικότερα και το πουλάω τόσο (καλά εδω ας πεί ο καθένας οτι θέλει) κι άμα θες πιέστο, αλλά άμα θες να πιείς νόπιο θα πληρώσεις κάτι παραπάνω, διότι για να παραχθεί απαιτείται πολύς κόπος. Διότι, αγαπητέ μου, εδω δεν είναι τα αντίστοιχα αγροκτήματα Αρόζα του κρασιού, εδω η σοδειά έχει κόπο και ιδιαιτερότητες (τι να κάνουμε, έτσι είναι η μοίρα μας σε αυτήν τη χώρα να είμαστε μικροί και προβληματικοί...) Και για να ξέρεις αγαπητέ μου (σσ αυτά τα λέμε στον επισκέπτη) και πάλι καλά να λές για την τιμή του κρασιού στο νησί. Διαφορετικά, αμα θες κάτι άλλο, πιές τούτο εδω το Αργεντινέζικο π.χ. , διότι και η Αργεντινή είναι μια υπέροχη χώρα, δοκιμασμένη, σοσιαλιστικών πεποιθήσεων, έντιμων αγροτών και φιλόδοξων εμπόρων, πλήν όμως εδω είναι Σαντορίνη και κοιτάμε να δίνουμε στον κόσμο το δικό μας προιόν. Κάθε περιοχή της Ελλάδας παράγει πολύ καλής ποιότητας κρασιά πλήν όμως κάθε μέρος οφείλει να στηρίζει την δικιά του παραγωγή.. τόσο απλά..
Το παραπάνω κειμενάκι γράφτηκε για τις προσπάθειες των οινοποιείων του νησιού να προωθήσουν το κρασί που παράγουν. και στο νησί.
Ακραίο το παράδειγμα, αλλά το να βρεθεί κανείς στην Σαντορίνη και να μην δοκιμάσει το κρασί της είναι σαν να πηγαίνει στην …Κούβα και να αγοράζει πούρα made in China…..
