Οι τηλεοπτικοί επαγγελματικοί χαρακτήρες ελάχιστη σχέση έχουν με την πραγματικότητα
Ριψοκίνδυνοι αστυνομικοί, σκληρές γυναίκες επιχειρηματίες, συμβιβασμένοι ρόκερ και μουσικοί που ζουν στη χλιδή, γιατροί που βγήκαν από σελίδες περιοδικών, γραφικοί θυρωροί που ζουν μόνο για την πολυκατοικία, διαχειριστές που επιζητούν αγωνιωδώς την επανεκλογή τους: έτσι περιγράφονται τα παραπάνω επαγγέλματα μέσα από τις πένες των σεναριογράφων δημοφιλών τηλεοπτικών σειρών. Ωστόσο, οι άνθρωποι που κάνουν τις ίδιες δουλειές στην πραγματική ζωή διαπιστώνουν ότι ο τηλεοπτικός καθρέφτης είναι παραμορφωτικός.Oι αστυνομικοί στην κωμωδία LΑΡD του Μega προσφέρουν γέλιο και κάνουν το Σώμα της Αστυνομίας ιδιαίτερα δημοφιλές, αφού η σειρά είναι από τις πιο πετυχημένες στη μικρή οθόνη. Ο τρόπος δράσης τους όμως, καθώς και η συμπεριφορά τους απέχει αρκετά από τις πραγματικές συνθήκες τις οποίες βιώνουν οι αστυνομικοί. Ο κ. Γιάννης Μακρής, πρόεδρος της Ενωσης Ελλήνων Αστυνομικών Υπαλλήλων Αττικής παρακολουθεί τη σειρά και όπως τονίζει δεν αισθάνθηκε στιγμή ότι μέσω αυτής προσβάλλεται ή θίγεται το επάγγελμά του. «Η σειρά είναι προσεγμένη στο σύνολό της, αλλά είναι απολύτως λογικό- όταν μάλιστα πρόκειται για κομεντί- κάποια στοιχεία να είναι τραβηγμένα. Ενα από αυτά είναι ο τρόπος που χαιρετούν οι τηλεοπτικοί μου συνάδελφοι τους ανωτέρους τους, ο οποίος είναι υπερβολικός. Βεβαίως υπάρχει μια απόσταση και ένας σεβασμός, όχι όμως στην υπερβολή που περιγράφεται στο σίριαλ», λέει ο κ. Μακρής. Οι σεναριακές παρατυπίες στην περιγραφή του επαγγέλματος δεν σταματούν, αφού σύμφωνα με τον κ. Μακρή και οι αστυνομικοί της σειράς στις επιχειρήσεις ελέγχου είναι σαφώς πιο άνετοι απ΄ ό,τι στην πραγματικότητα. «Βλέπουμε τους αστυνομικούς της σειράς να κάνουν εξειδικευμένες δράσεις χωρίς να φορούν αλεξίσφαιρο γιλέκο και δίχως να κρατούν τα όπλα τους. Αυτό είναι πολύ μακριά από την αλήθεια. Δεν γίνεται ένας αστυνομικός να κάνει επιχειρήσεις ελέγχου χωρίς αλεξίσφαιρο και με τα όπλα στις θήκες». Κάτι που δεν μπορεί να σταθεί έστω και αν εξυπηρετεί τη δράση του σεναρίου, σύμφωνα με τον κ. Μακρή, είναι το γεγονός ότι οι αστυνομικοί των σίριαλ αναλαμβάνουν ρόλους που σε κανονικές συνθήκες δεν επιτρέπεται. «Βλέπουμε πολλές φορές τον αστυνομικό που έχει αναλάβει μια υπόθεση η οποία απαιτεί την υποστήριξη των θυμάτων από ειδικούς (π.χ. ψυχολόγους) να αναλαμβάνει και αυτό το κομμάτι. Στην πραγματικότητα όμως αυτό απλώς δεν μπορεί να συμβεί».
Οι ειδικοί... καρδιολόγοι. Εξίσου «μπλεγμένες» όμως είναι και οι ειδικότητες στα τηλεοπτικά νοσοκομεία. Οι γιατροί της μικρής οθόνης έχουν κατακτήσει τους τηλεθεατές- κυρίως με τους έρωτές τους και λιγότερο με το λειτούργημά τους. Και ώς έναν βαθμό είναι απολύτως λογικό να συμ βαίνει αυτό στις ιατρικές σειρές, σύμφωνα με τον κ. Αντώνη Δημητρακόπουλο, ειδικό παθολόγο και ειδικό σύμβουλο στο Ευγενίδειο Νοσοκομείο, αφού η αποκλειστικά ιατρική δράση και η ζωή σε ένα χειρουργείο σίγουρα δεν παρουσιάζει ενδιαφέρον και θα περιόριζε πολύ την εξέλιξη του σεναρίου.
Ο ρεαλισμός όμως σύμφωνα με τον κ. Δημητρακόπουλο αρχίζει να απομακρύνεται όταν η πένα του σεναριογράφου «υπεισέρχεται» σε θέματα της ιατρικής επιστήμης. «Κανείς γιατρός δεν κάνει διαγνώσεις χωρίς να εξετάσει τον ασθενή, ούτε φυσικά ένας γενικός χειρουργός θα κάνει εγχείρηση εγκεφάλου»!
«Στη σειρά είμαι ένας... ντεμέκ ροκάς»
O Φάνης Μουρατίδης είναι ο ρόκερ της σειράς «Μ+Μ». Η τηλεοπτική ζωή του όμως δεν έχει απολύτως καμία σχέση με τη ζωή των ρόκερ που γνωρίζει ο ίδιος.
«Στη σειρά είμαι ένας...ντεμέκ ροκάς. Εχω φίλους που η μουσική είναι το πάθος τους και δεν συμβιβάζονται έστω και αν περνούν δύσκολα. Θα κάνουν αυτό που θέλουν με το οποιοδήποτε κόστος. Προτιμούν να πωλούν σκουλαρίκια στον δρόμο από το να γράψουν ένα τραγούδι που δεν το πιστεύουν, που δεν τους εκφράζει. Ο ήρωας που υποδύομαι δεν δείχνει την ίδια συνέπεια και αυτό ίσως τον κάνει περισσότερο γοητευτικό για το τηλεοπτικό κοινό»!
«Ο σεφ είναι ο πιο πολύτιμος συνεργάτης»
Η σκληρή κυρία που ηγείται της μεγάλης αλυσίδας κέτερινγκ στη σειρά «Η ζωή της άλλης» έχει ιδιαίτερα απήχηση στο κοινό της απογευματινής ζωνής. Η Κάτια Δανδουλάκη για τις ανάγκες του ρόλου της είναι μια στυγνή επιχειρηματίας που δεν διστάζει να συμπεριφερθεί ακραία στους υπαλλήλους της αν κρίνει ότι αυτό εξυπηρετεί τις ανάγκες της επιχείρησής της. Σύμφωνα με την κ. Αλεξία Κουτρουλιά, η οποία είναι στέλεχος της αλυσίδας κέτερινγκ των Ρalmie Βistro, αυτό εξυπηρετεί τις ανάγκες του σεναρίου. «Οι εικόνες που πολλές φορές προβάλλονται στην τηλεόραση, με απρεπή συμπεριφορά σε εργαζόμενους της εστίασης, θα έλεγα ότι είναι υπερβολικές και έξω από τη λογική κάθε επιχειρηματία που σέβεται τον εαυτό του». Οπως επισημαίνει η κ. Κουτρουλιά, όλοι οι επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται σε αυτόν τον τομέα γνωρίζουν ότι ένας εργαζόμενος δυσαρεστημένος σε εστιατόριο, καφέ ή οποιαδήποτε άλλη επιχείρηση εστίασης μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στο όλο οικοδόμημα των σχέσεων με τους πελάτες. Οι κόντρες στο δημοφιλές σίριαλ του Μega ανάμεσα στην Κάτια και τη σεφ της επιχείρησης έχουν γράψει ιστορία και κρατούν σε αγωνία το τηλεοπτικό κοινό. Ομως η κ. Κουτρούλια εξηγεί ότι «ο σεφ κάθε εστιατορίου είναι ο πιο πολύτιμος συνεργάτης της επιχείρησης. Δημιουργεί τις γεύσεις και κατά συνέπεια τη γευστική εικόνα και ταυτότητα της συγκεκριμένης επιχείρησης. Αλίμονο αν του φερόμαστε με σκαιό τρόπο.
Πολύ απλά θα αναζητήσει αλλού εργασία και αυτό καταλαβαίνετε ότι επιφυλάσσει δυσάρεστες εκπλήξεις για τη λειτουργικότητα του καταστήματος».
«Ο θυρωρός δεν είναι... “Παπατρέχας”»
Το χάος και οι δυσάρεστες εκπλήξεις μπορεί να μην ευνοούν την εύρυθμη λειτουργία ενός καταστήματος ή μιας επιχείρησης, μπορούν όμως να «τονώσουν» τη ζωή των ενοίκων μιας πολυκατοικίας και δη τηλεοπτικής. Ο θυρωρός της σειράς «Πολυκατοικίας» έχει έντονη δράση και φυσικά δεν περιορίζεται μόνο στα καθήκοντά του. Το σενάριο δίνει έμφαση στις περιπέτειες της προσωπικής του ζωής και οι απανωτές γκάφες του τον έχουν κάνει συμπαθή, γραφικό και αγαπημένο πρόσωπο της σειράς.
Ο Γιώργος Βαμβακάς, ο οποίος εργάζεται ως θυρωρός σε κτίριο της οδού Πανεπιστημίου και είναι τηλεθεατής του σίριαλ, δεν αναγνωρίζει στοιχεία του επαγγέλματός του αλλά όπως λέει αυτό το κατανοεί. «Ούτε στους θυρωρούς των παλιών ελληνικών ταινιών είχαμε κάποιο ρεαλισμό. Αυτό ίσως να ήταν και βαρετό. Ο Θανάσης Βέγγος ως θυρωρός στον “Παπατρέχα” χαλούσε το ασανσέρ για να κουβαλήσει στην πλάτη του την κ. Καλιακούδα, τη χοντρή ένοικο, για να πάρει χαρτζιλίκι. Φυσικά δεν ξέρω πολλούς θυρωρούς που θα το κάνανε αυτό». Ο κ. Βαμβακάς παρατηρεί ότι ο Μανώλης- κατά κόσμος Δημήτρης Κουρούμπαληςβρίσκεται εκεί για να εξυπηρετεί τους ενοίκους της πολυκατοικίας. Αυτό όμως που ξεκαθαρίζει είναι ότι «οι θυρωροί βρίσκονται εκεί για να φροντίζουν για την ασφάλεια και την καλή λειτουργία του κτιρίου. Το άλλο που βλέπουμε και στο συγκεκριμένο σίριαλ και που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει, είναι η εμμονή του διαχειριστή να εκλέγεται κάθε χρόνο.
Στην πραγματικότητα συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4569021&ct=1