Στη θάλασσα μπορεί να προκληθούν τραυματισμοί με αρκετούς τρόπους, για παράδειγμα με τσιμπήματα από μέδουσες, θαλάσσιες ανεμώνες ή τσούχτρες.
Το δηλητήριό τους περιέχεται σε κολλώδεις θύλακες, που κολλούν στο δέρμα του πάσχοντος. Το δηλητήριο απελευθερώνεται όταν οι θύλακες διαρρηχθούν.
Αν πατήσει κανείς έναν αχινό ή μια δράκαινα, τα αγκάθια τους μπορεί να τρυπήσουν το δέρμα και να σφηνωθούν μέσα στο πόδι.
Συνήθως ακολουθεί μια επώδυνη τοπική αντίδραση, ενώ σπανίως εμφανίζονται σοβαρές γενικευμένες αντιδράσεις.
Τα περισσότερα είδη θαλασσίων όντων που συναντά κανείς στις ακτές της χώρας μας δεν είναι ιδιαιτέρως τοξικά.
Όμως σε ορισμένα μέρη του κόσμου, μπορεί να προκληθούν σοβαρές δηλητηριάσεις που έχουν, σπανίως, μοιραίες συνέπειες, οι οποίες είναι το αποτέλεσμα της ισχυρής αλλεργικής αντίδρασης ή της παράλυσης του μυός του στήθους, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει πνιγμό.
Αγωγή για τα τσιμπήματα στη θάλασσα
1. Ρίχνουμε οινόπνευμα (οποιοδήποτε αλκοολούχο ποτό βρίσκεται κοντά μας τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή) ή ξίδι πάνω στο τραύμα για λίγα λεπτά, για να εξουδετερώσουμε όσους από τους θύλακες δεν έχουν ακόμα ελευθερώσει το δηλητήριό τους.
2. Επαλείφουμε το τραύμα με μια αλοιφή κατάλληλη για θαλάσσια τσιμπήματα.
3. Ρίχνουμε μια ξηρά σκόνη (πούδρα) πάνω στο δέρμα, γύρω από το τραύμα, για να κάνουμε τους εναπομείναντες θύλακες να συγκεντρωθούν όλοι μαζί. Ένα κοινό ταλκ αρκεί.
4. Αν τα τραύματα είναι σοβαρά ή αν υπάρχει σοβαρή γενικευμένη αντίδραση του οργανισμού, καλούμε ασθενοφόρο. Αν το τραύμα προκλήθηκε από αγκάθια, όπως για παράδειγμα από αχινό, πρέπει να βάλουμε το τραυματισμένο μέλος μέσα σε πολύ ζεστό νερό (όσο καυτό αντέχει ο καθένας) και το κρατάμε εκεί για τουλάχιστον 30 λεπτά. Αντικαθιστούμε το νερό που κρυώνει, προσέχοντας να μην καούμε. Στη συνέχεια πηγαίνουμε στο νοσοκομείο για να αφαιρεθούν τα εναπομείναντα αγκάθια που τυχών να υπάρχουν στο δέρμα.
