ΟΙ ΠΑΠΙΚΟΙ
«ούτε γνωρίζουν την αλήθειαν , ούτε ανέχονται να την μάθουν»
ΜΕΓΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ (4ος αιώνας)
ΣΕ ΜΙΑ πανηγυρικών τόνων προσπάθεια
από κάποιους ολοπρόθυμους Κληρικούς και λαϊκούς να εξωραϊσουν τον
Παπισμό , ο οποίος κάτω από το προσωπείο της ενώσεως των Εκκλησιών
κρύβει τεχνηέντως την σφοδρή επιθυμία του ( από τους πρώτους κιόλας
αιώνες του Χριστιανισμού) να υποτάξει την Ορθόδοξη Εκκλησία και Πίστη
κάτω από την Παπική εμβάδα(παντόφλα) του, υπενθυμίζουμε λίγα λόγια από τον Μέγα Βασίλειο (4ος αιώνας) για την πονηρία και υπεροψία της Δυτικής οφρύς (φρύδι).
«Πράγματι οι υπερήφανοι
χαρακτήρες, όταν κολακεύονται, είναι φυσικό να γίνονται περισσότερον
εγωιστικοί από όσον είναι. Εξ άλλου ,εάν ο Κύριός μας ευσπλαχνισθεί,
ποίαν άλλην βοήθειαν χρειαζόμεθα;. Εάν συνεχισθεί εναντίον μας η οργή
Του Θεού ποία βοήθεια μπορεί να μας προσφέρει η Δυτική
οφρύς;(φρύδι-αλαζονεία).»
Αυτοι (οι Παπικοί δηλαδή) ούτε γνωρίζουν την αλήθειαν ούτε ανέχονται να την μάθουν…(Μ.ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,Επιστολή ΣΛΘ΄ PG32,893BC )
Επ’ευκαιρία ας πάρουμε και λίγη δόση
από την Δυτικο-Παπικη ευγένεια, λεπτότητα και Δημοκρατία από την
καταγραφή ενός Έλληνα Ιστορικού:
«Εις τας νήσους των κυκλάδων ο
Ορθόδοξοι επειθαναγκάζοντο υπό της εξουσίας των Φράγκων να ασπασθώσι τον
Παπισμόν , αναγνωρίζοντες τον ποντίφηκα της Ρώμης ως ύπατον αρχηγόν της
Εκκλησία.
Εις κάθεν επίσημον εορτήν οι
Ορθόδοξοι Ιερείς ήσαν υποχρεωμένοι να συνεκκλησιάζονται εν τη δυτική
εκκλησία και να συλλειτουργώσι μετά των λατίνων.
Ήσαν δε υποχρεωμένοι οι Ορθόδοξοι
Ιερείς να μνημονεύωσιν εις τας Εκκλησίας των πλην του Πάπα και τον
λατίνον επίσκοπον και να υποδέχονται αυτόν πανηγυρικώς και εν επισήμω
περιβολή κατά την εις τον λατινικόν ναόν εγκαθιδρυσίν του.
Το χειρότερο όμως και τυραννικώτερον ήτο ότι:
και
μέσα εις τους Ορθοδόξους Ναούς δυναστικώς ελειτούργουν οι λατίνοι
Ιερείς καθ’ην ώρα και οι Ορθόδοξοι (παράλληλα με τους Ορθοδόξους) κι
αναφανδόν από του άμβωνοςεπροπηλάκιζον(ωνείδηζαν και εξευτέλιζαν) τους Ορθοδόξους και την Ορθόδοξον Εκκλησίαν.
(Ιστορικού Δ.Π.ΠΑΣΧΑΛΗ έτος1948-Ανάτυπoν εκ του περιοδ. «ΑΝΔΡΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΑ» σελ. 15-16-17)
Και όπως σοφά το τονίζει η παροιμία:
«Ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, ούτε τη γνώμη άλλαξε ούτε την κεφαλή του»
Ας
προσέχει όμως Πάπας μήπως εν τη ακατάσχετη ορέξη του να καταβροχθήσει
τους Ορθοδόξους , του καθήσουν βαριά στο στομάχι και παράλληλα του ανέβη
και η χοληστερίνη και πεθάνει από εμφραγμα!
ΙΕΡΕΥΣ π.Διονύσιος Ταμπάκης