Το έτος 620 οι Πέρσες από την Ανατολή και οι Άβαροι από την Δύση
ήρθαν με πολυάριθμο στρατό και επολιόρκησαν την Κωνσταντινούπολη, ενώ
απουσίαζε ο βασιλιάς Ηράκλειος. Ξαφνικά φοβερός ανεμοστρόβιλος συνέτριψε
τα πλοία, τα δε πτώματα εξέβρασε μπροστά στο Ναό των Βλαχερνών, που
τιμάται επ’ ονόματι της Θεοτόκου. Έτσι ο λαός πήρε θάρρος και νίκησαν
τους βαρβάρους.
Το βράδυ συγκεντρώθηκαν όλοι στο Ναό της Θεοτόκου των Βλαχερνών και
κανένας τους δεν εκάθισε και όλη την νύχτα απέδωσαν εις την Θεοτόκον,
τον ευχαριστήριο ύμνο, που ονομάστηκε Ακάθιστος. Τους δε οίκους της
Θεοτόκου ή Χαιρετισμούς, άλλοι λένε ότι τους εποίησε ο Πατριάρχης
Σέργιος της Κωνσταντινουπόλεως τότε και άλλοι ο Γεώργιος ο Πισίδης,
χαρτοφύλαξ της Μεγάλης Εκκλησίας.
Οι Χαιρετισμοί είναι ο υψηλότερος, ο οσιότερος και θεοπρεπέστερος
Ύμνος προς την Υπεραγία Θεοτόκο και πολύ ευχαριστείται με την ανάγνωση
τούτων και παρέχει τη Χάρη και την Βοήθεια της σε εκείνους, που τους
αναγιγνώσκουν, καθώς και η ίδια το είπε σε πολλούς αγίους:
«όστις Με χαιρετίζει μίαν φοράν την ημέραν με τους
Χαιρετισμούς, τους οποίους πολύ αγαπώ, θα τον προστατεύω, θα τον
διαφυλάττω από παν κακόν, θα τον επιβλέπω καθ’ όλην την ζωή του και εν
εκείνη την ημέρα της Δευτέρας Παρουσίας, θα τον υπερασπισθώ ενώπιον του
Υιού μου».
Μετά από αυτά, θα πρέπει όλοι μας από σήμερα να αναγιγνώσκουμε τους
Χαιρετισμούς της Παναγίας μας όσες περισσότερες φορές μπορούμε την ημέρα
και σε κάθε περίσταση θλίψεως και ανάγκης καθότι «πολλά ισχύει δέησις Μητρός πρός ευμενείαν Δεσπότου».
