Γράφει ο Chef ΧΡΗΣΤΟΣ Π. ΚΟΥΜΑΝΤΟΣ
Σε προηγούμενο άρθρο, αναφερθήκαμε στις συνθήκες που πρέπει να διαμορφωθούν για να υπάρξει κοινωνική συνοχή και αλληλεγγύη.
Αναμφίβολα χρειάζονται τα δύο προηγούμενα για να σταθεί η χώρα όρθια και να δημιουργηθεί το νέο πλαίσιο Εθνικής συνείδησης και ταυτότητας που εκλείπει σήμερα από τον Ελλαδικό χάρτη.
Είναι αλήθεια ότι ως πολίτες, τα τελευταία 20 και πλέον χρόνια γκρεμίσαμε αυτό που οι προηγούμενες γενιές έχτιζαν.
Η έλλειψη παιδείας και Εθνικής συνείδησης – ταυτότητας οδήγησαν στο δύσβατο μονοπάτι που καλούμεθα ΟΛΟΙ οι Έλληνες σήμερα να διαβούμε.
Πράγματι χρειάζεται ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ σε όλους τους τομείς και σε ΟΛΑ :
- Χρειάζεται πολιτιστική και πολιτισμική συνείδηση για να συνεχίσουμε τον πολιτισμό και να ανάδειξουμε την μεγάλη παρακαταθήκη που έχουμε ως ΕΛΛΗΝΕΣ.
- Χρειάζεται τουριστική συνείδηση για να αναπτύξουμε βαθιά αυτό το κομμάτι της οικονομίας που είναι πραγματικά μεγάλο.
- Χρειάζεται και γαστρονομική κουλτούρα που θα αναδείξει το μεγαλείο της Ελληνικής κουζίνας και θα λειτουργήσει κεφαλαιοποιητικά στην τουριστική μας ανάταξη και ανάπτυξη.
Είναι αλήθεια ότι στο παγκόσμιο τουριστικό στερέωμα έχουμε να ανταγωνιστούμε μεγάλες δυνάμεις.
Είναι επίσης αλήθεια ότι τα κράτη ανταγωνιστές μας λειτουργούν και με σχέδιο και με πρόγραμμα και πολλές φορές αντιγράφουν αυτό που οι Έλληνες παρουσιάσαμε στην παγκόσμια γαστρονομική κοινότητα Πρώτοι εδώ και χιλιάδες χρόνια.
Ο πρώτος Έλληνας Αρχιμάγειρος ΑΡΧΕΣΤΡΑΤΟΣ δημιούργησε στην εποχή του όνομα ανώτερο του Εσκοφιέ και άλλων σύγχρονων μαγείρων αλλά δυστυχώς οι συνταγές του δεν βρίσκονται στις μέρες μας.
Στο έργο του Αθήναιου « Δειπνοσοφιστές » , καθώς και σε ολόκληρο το έργο του πατέρα της ιατρικής ¨ Ιπποκράτη ¨ έχουμε λαμπρά στοιχεία για το γαστρονομικό μας υπόβαθρο.
Ο Ιπποκράτης στο ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ αναφέρει με απόλυτη σαφήνεια συνταγές ολόκληρες για χυλούς από όσπρια (ΕΤΝΟΣ) , για χυμούς από κριθάρι «το ονομάζει πτισάνη» και για κριθαρόζουμο (αρχή ζυθοποίησης), για οίνο , οινόμελο που χρησιμοποιούμαι μέχρι και σήμερα στην κουζίνα μας , για ξυδόμελο (απαρχή για γλυκόξυνες σάλτσες) και για πλακούντες ( πίτες).
Στην «Πολιτεία» του Πλάτωνος , περιγράφονται πίτες ψημένες γαρνιρισμένες με βολβούς, ελιές κλπ.
Έχουμε δεδομένα που δείχνουν ότι οι Έλληνες με τα δικά μας υλικά , με κυριότερο το Ελαιόλαδο βάλαμε τα πρώτα κομμάτια στο απέραντο μαγειρικό παζλ.
Η σύνδεση μας με τον Αραβικό κόσμο και τους Αιγύπτιους πρόσθεσε και νέα υλικά που έκαναν την κουζίνα των προγόνων μας μοναδική.
Δημιουργήσαμε έτσι, την βάση της μαγειρικής παγκοσμίως.
Φτάνοντας ως έποικοι στην Νότια Ιταλία μεταφέραμε υψηλή γαστρονομική τέχνη και διδάξαμε τους Ελληνικούς πλακούντες ( Αρχαίες Ελληνικές πίτες) που οι γείτονες στην συνέχεια μετονόμασαν σε PIZZA!!!
Πέρασαν τα χρόνια και τα πράγματα άλλαξαν, «χαθήκαμε στον χρόνο» παρ΄όλο που παράξαμε και μετά την πρώτη χιλιετία νέες μαγειρικές ιδέες μέχρι το 1.400 μ.χ περίπου.
Από την αναγέννηση και μετά εμπλουτίσαμε την κουζίνα μας με γεύσεις από τα παράλια της Ιωνίας, της Μικράς Ασίας , της Ανατολικής Ρωμυλίας, της Κύπρου και του Πόντου, αλλά το γαστρονομικό εκπληκτικό μας αποτέλεσμα δεν το εξάγαμε.
Από την δεκαετία του 1970 έχουμε κρατικές σχολές μαγειρικής που την τελευταία 5ετία υπολειτουργούν , ενώ από τα τέλη του 1990 αρχές της νέας χιλιετίας δημιουργήθηκαν ιδιωτικές σχολές ελληνικής υψηλής γαστρονομίας που έχουν πραγματικό στόχο την δημιουργία της Νέας Ελληνικής Κουζίνας.
Το βήμα κατάκτησης της παγκόσμιας γαστρονομίας μέχρι σήμερα έμεινε μετέωρο γιατί μας έλειπε πράγματι, και συνεχίζει να μας λείπει γαστρονομική κουλτούρα.
Οι Γάλλοι κυρίως και δευτερευόντως οι Ιταλοί κατάφεραν να εξάγουν την δική τους γαστρονομική κουλτούρα και κατέκλυσαν τα πάντα.
Ακόμα και στην πατρίδα της γαστρονομίας την Ελλάδα προωθούν τις Γαλλικές συνταγές , πλήρως παραποιημένες μέσω των «Μαγειρικών τηλεριάλιτι».
Στην Γαλλία βέβαια εδώ και δεκαετίες λειτουργούν σχολεία επαγγελματικού προσανατολισμού και λύκεια γαστρονομίας με αποτέλεσμα οι Γάλλοι Chef να βρίσκονται πιο μπροστά από τον ανταγωνισμό τουλάχιστόν 15 έτη…..
Νομίζω ότι η ήρθε η ώρα να αρχίσουμε σιγά – σιγά να διαμορφώνουμε και εμείς συνθήκες ανάδειξης την νέας μας γαστρονομικής κουλτούρας που θα υποστηρίξει από την μια τον Ελληνικό τουρισμό και από την άλλη θα αποτελέσει την βάση για την εξαγωγή της Νέας Ελληνικής Κουζίνας.
Μπορούμε να μετατρέψουμε την Ελλάδα σε γαστρονομικό προορισμό αν :
- Εφαρμόσουμε Επαγγελματικό Προσανατολισμό με μαγειρική κατεύθυνση από το Γυμνάσιο.
- Δημιουργήσουμε Επαγγελματικά Λύκεια με έμφαση στα τουριστικά επαγγέλματα και την γαστρονομία.
- Ιδρύσουμε Πανεπιστήμια τουριστικού ενδιαφέροντος που θα στελεχώσουν την αγορά στελέχη υψηλής κατάρτισης.
- Αναδείξουμε ως πρώτη ύλη , τα υλικά της Ελληνικής ΓΗΣ.
- Από κοινού τα Υπουργεία Παιδείας και Τουρισμού να πιστοποιούν τους Έλληνες Executive Chef με αυστηρά κριτήρια.
πηγή:antinews
