Γράφει ο Δημήτρης Καζάκης
Σήμερα στην αίθουσα της Τράπεζας της "Ελλαδος"
το "χρηματοικονομικό forum της Θράκης"
συζητά για τις Ε.Ο.Ζ
ή με απλά λόγια
για το πως θα λειτουργεί
στο μέλλον
η δουλοπαροικία "Ελλάς"
ή με απλά λόγια
για το πως θα λειτουργεί
στο μέλλον
η δουλοπαροικία "Ελλάς"
-------------------------------------
Ξέρετε γιατί διαμελίσθηκε η χώρα μας μέσω του "Καλλικράτη" σε ημιαυτόνομες περιοχές;Ξέρετε τι κρύβεται πίσω απο την επιχείρηση "Ξένιος Δίας";Ξέρετε ότι δεν είναι υπερβολή ή αστείο όταν λέμε ότι η Ελλάδα ήταν προτεκτοράτο και θα γίνει δουλοπαροικία;
Ξέρετε τι είναι οι Ειδικές Οικονοµικές Ζώνες (ΕΟΖ);
Μάλιστα µια περίεργη ιδιωτική εταιρεία «συµβούλων» περιδιαβαίνει τη Θράκη λέγοντας ότι έχει εκπονήσει «µελέτη» που βρίσκει την ΕΟΖ συµφέρουσα λύση. Πρόκειται για το αποκαλούµενο «Χρηµατοοικονοµικό Φόρουµ της Θράκης», το οποίο, µάλιστα, έχει κλείσει για τις 24 του µηνός την αίθουσα της Τραπέζης της Ελλάδος για να παρουσιάσει τη συµφέρουσα λύση των ΕΟΖ στην Αθήνα.
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΟΖ
(...)
Οι ΕΟΖ είναι µια γεωγραφική περιοχή, συνήθως µια πόλη, ένα λιµάνι ή µια ολόκληρη περιφέρεια, όπου οι οικονοµικοί όροι λειτουργίας, το εργασιακό καθεστώς και ο τρόπος διοίκησης δεν έχει σχέση µε τα ισχύοντα σε πανεθνικό επίπεδο του κράτους που έχει αποδεχτεί µια τέτοια ζώνη. Πρόκειται δηλαδή για κράτος εν κράτει από οικονοµική, διοικητική και εργασιακή σκοπιά.
Σκοπός τους είναι να υποδεχτούν ξένες επενδύσεις, ή να συγκεντρώσουν οικονοµικές δραστηριότητες υπό ειδικό προνοµιακό καθεστώς, το οποίο κατά τα άλλα είναι ανεπίτρεπτο µε βάση την εθνική νοµοθεσία.
ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ;
Κι εποµένως το πρώτο ερώτηµα είναι το εξής:
Ακόµη κι αν δεχτούµε ότι µια ΕΟΖ είναι πόλος προσέλκυσης ξένων ή ντόπιων επενδύσεων, ποιο θα είναι το όφελος για τη χώρα και το λαό της όταν αυτές θα γίνουν υπό καθεστώς φορολογικής, εργασιακής και διοικητικής ασυλίας;
Σε τι συνεισφέρει µια επένδυση όταν δεν πληρώνει φόρους, ούτε καν ΦΠΑ, απασχολεί και αµοίβει εργαζόµενους µε όρους χειρότερους από τα ελάχιστα που προβλέπει η εθνική νοµοθεσία και µπορεί ελεύθερα να εξάγει τα κέρδη της στο εξωτερικό;
Τα παπαγαλάκια των ΕΟΖ µιλάνε για νέες θέσεις εργασίας.
Από πότε όµως κάθε θέση εργασίας είναι αποδεκτή;
Αν είναι έτσι, τότε γιατί δεν επενδύουµε σε οίκους ανοχής για να δηµιουργήσουµε νέες θέσεις εργασίας για γυναίκες και παιδιά, ενώ οι άνδρες θα µπορούσαν κάλλιστα να βρουν θέσεις εργασίας ως νταβατζήδες.
Γιατί όχι;
∆ηλαδή οι πολιτικοί µας που παίζουν αυτόν το ρόλο για ολόκληρη τη χώρα, είναι χαζοί; Θέσεις εργασίας δεν είναι κι αυτές;
Ανάπτυξη δεν προσφέρουν;
Γιατί να τις αρνηθούµε;
Ακόµη κι αν δεχτούµε ότι µια ΕΟΖ είναι πόλος προσέλκυσης ξένων ή ντόπιων επενδύσεων, ποιο θα είναι το όφελος για τη χώρα και το λαό της όταν αυτές θα γίνουν υπό καθεστώς φορολογικής, εργασιακής και διοικητικής ασυλίας;
Σε τι συνεισφέρει µια επένδυση όταν δεν πληρώνει φόρους, ούτε καν ΦΠΑ, απασχολεί και αµοίβει εργαζόµενους µε όρους χειρότερους από τα ελάχιστα που προβλέπει η εθνική νοµοθεσία και µπορεί ελεύθερα να εξάγει τα κέρδη της στο εξωτερικό;
Τα παπαγαλάκια των ΕΟΖ µιλάνε για νέες θέσεις εργασίας.
Από πότε όµως κάθε θέση εργασίας είναι αποδεκτή;
Αν είναι έτσι, τότε γιατί δεν επενδύουµε σε οίκους ανοχής για να δηµιουργήσουµε νέες θέσεις εργασίας για γυναίκες και παιδιά, ενώ οι άνδρες θα µπορούσαν κάλλιστα να βρουν θέσεις εργασίας ως νταβατζήδες.
Γιατί όχι;
∆ηλαδή οι πολιτικοί µας που παίζουν αυτόν το ρόλο για ολόκληρη τη χώρα, είναι χαζοί; Θέσεις εργασίας δεν είναι κι αυτές;
Ανάπτυξη δεν προσφέρουν;
Γιατί να τις αρνηθούµε;
Μην βιάζεστε να απορρίψετε το όλο ζήτηµα σαν ακραίο παράδειγµα.
Τα παπαγαλάκια των ΕΟΖ, σαν το «Χρηµατοοικονοµικό Φόρουµ της Θράκης» όταν µιλάνε για νέες θέσεις εργασίας, µε τέτοιους όρους θέσεις εννοούν.
Αν βεβαίως υπάρξουν θέσεις εργασίας, γιατί αυτό που δεν λένε είναι ότι στις ΕΟΖ που δεν είναι απλές ζώνες ελεύθερου εµπορίου, οι εργαζόµενοι οι οποίοι απασχολούνται, είναι κατά κύριο λόγο µετανάστες, του εξωτερικού ή του εσωτερικού.
Είναι πολιτική των επενδυτών στις ΕΟΖ να µην προσλαµβάνουν ντόπιους για να µην έχουν προβλήµατα, όταν τους απολύουν.
Τα παπαγαλάκια των ΕΟΖ, σαν το «Χρηµατοοικονοµικό Φόρουµ της Θράκης» όταν µιλάνε για νέες θέσεις εργασίας, µε τέτοιους όρους θέσεις εννοούν.
Αν βεβαίως υπάρξουν θέσεις εργασίας, γιατί αυτό που δεν λένε είναι ότι στις ΕΟΖ που δεν είναι απλές ζώνες ελεύθερου εµπορίου, οι εργαζόµενοι οι οποίοι απασχολούνται, είναι κατά κύριο λόγο µετανάστες, του εξωτερικού ή του εσωτερικού.
Είναι πολιτική των επενδυτών στις ΕΟΖ να µην προσλαµβάνουν ντόπιους για να µην έχουν προβλήµατα, όταν τους απολύουν.
ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΑ… ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΙΣΩ ΠΟΡΤΑ
Η ιδέα των ΕΟΖ προήλθε από τα γεράκια του Σίτι, δηλαδή
του τραπεζικού καρτέλ στο κέντρο του Λονδίνου, ήδη από τη δεκαετία του
1970.
Καθώς η αποικιοκρατία έπνεε τα λοίσθια εκείνη την εποχή και οι πολυεθνικές τα έβρισκαν σκούρα στις σχέσεις τους µε τις απελευθερωµένες χώρες, έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να διατηρηθούν τα οικονοµικά προνόµια των αποικιοκρατών, υπό καθεστώς τυπικής πολιτικής ανεξαρτησίας της παλιάς αποικίας.
Η λύση ήταν οι ΕΟΖ.
Μ’ αυτές, οι παλιοί αποικιοκράτες επιχειρούσαν να επαναφέρουν σε νέα σύγχρονη µορφή το καθεστώς των παλιών διοµολογήσεων.
Οι διοµολογήσεις ήταν µια ανισότιµη, ανισοµερής και ανισοβαρής συνθήκη µε βάση την οποία οι έµποροι και γενικά οι υπήκοοι ενός «πολιτισµένου» κράτους της ∆ύσης είχαν ειδικό προνοµιακό καθεστώς στο πλαίσιο ενός «βάρβαρου», ή «απολίτιστου» κράτους, όπως π.χ. ήταν τα κράτη της Ανατολής και της Αφρικής.
Στο καθεστώς διοµολογήσεων περιλαµβάνονταν πολύ συχνά µονοπωλιακά εµπορικά δικαιώµατα σε βάρος του κράτους υποδοχής και φυσικά ετεροδικία για τους ξένους υπηκόους.
Το καθεστώς αυτό των διοµολογήσεων άρχισε να καταρρέει στο µεσοπόλεµο, ενώ αµέσως µετά τον 2ο παγκόσµιο πόλεµο καταργήθηκε οριστικά.
Η τελευταία χώρα που ιστορικά απαλλάχθηκε από το καθεστώς των διοµολογήσεων ήταν η Κίνα το 1947. Κρατήστε το αυτό.
Καθώς η αποικιοκρατία έπνεε τα λοίσθια εκείνη την εποχή και οι πολυεθνικές τα έβρισκαν σκούρα στις σχέσεις τους µε τις απελευθερωµένες χώρες, έπρεπε να βρεθεί ένας τρόπος να διατηρηθούν τα οικονοµικά προνόµια των αποικιοκρατών, υπό καθεστώς τυπικής πολιτικής ανεξαρτησίας της παλιάς αποικίας.
Η λύση ήταν οι ΕΟΖ.
Μ’ αυτές, οι παλιοί αποικιοκράτες επιχειρούσαν να επαναφέρουν σε νέα σύγχρονη µορφή το καθεστώς των παλιών διοµολογήσεων.
Οι διοµολογήσεις ήταν µια ανισότιµη, ανισοµερής και ανισοβαρής συνθήκη µε βάση την οποία οι έµποροι και γενικά οι υπήκοοι ενός «πολιτισµένου» κράτους της ∆ύσης είχαν ειδικό προνοµιακό καθεστώς στο πλαίσιο ενός «βάρβαρου», ή «απολίτιστου» κράτους, όπως π.χ. ήταν τα κράτη της Ανατολής και της Αφρικής.
Στο καθεστώς διοµολογήσεων περιλαµβάνονταν πολύ συχνά µονοπωλιακά εµπορικά δικαιώµατα σε βάρος του κράτους υποδοχής και φυσικά ετεροδικία για τους ξένους υπηκόους.
Το καθεστώς αυτό των διοµολογήσεων άρχισε να καταρρέει στο µεσοπόλεµο, ενώ αµέσως µετά τον 2ο παγκόσµιο πόλεµο καταργήθηκε οριστικά.
Η τελευταία χώρα που ιστορικά απαλλάχθηκε από το καθεστώς των διοµολογήσεων ήταν η Κίνα το 1947. Κρατήστε το αυτό.
Οι ΕΟΖ
λοιπόν είναι µια επαναφορά των διοµολογήσεων υπέρ των ξένων επενδυτών.
Οµως, τη δεκαετία του ’70, οι µνήµες της αποικιοκρατίας ήταν ακόµη πολύ νωπές για να δεχθούν οι απελευθερωµένες χώρες την επαναφορά της από την πίσω πόρτα µε τις ΕΟΖ.
Η αρχή έγινε και πάλι από την Κίνα και µε εµπροσθοφυλακή τους Κινέζους να ανοίγουν τις πόρτες των χωρών που έτρεφαν µια µεγάλη δυσπιστία για τους παλιούς αποικιοκράτες, τα αρπακτικά του Σίτι κατόρθωσαν να πλασάρουν την ΕΟΖ σε µερικές χώρες της Αφρικής.
Οµως, οι µνήµες των δεινών της αποικιοκρατίας που ήταν ακόµη νωπές, καθώς και η πάλη των πληθυσµών των απελευθερωµένων χωρών, για µια ολόπλευρη ανάπτυξη των πλούσιων χωρών τους, δεν επέτρεπε τη διάδοση των ΕΟΖ.
Σύµφωνα µε το ∆ιεθνές Γραφείο Εργασίας το 1986 λειτουργούσαν µόλις 176 ζώνες σε 47 χώρες στον πλανήτη. Ενώ το 2006 είχαν φτάσει τις 3.500 σε 130 χώρες.
Οµως, τη δεκαετία του ’70, οι µνήµες της αποικιοκρατίας ήταν ακόµη πολύ νωπές για να δεχθούν οι απελευθερωµένες χώρες την επαναφορά της από την πίσω πόρτα µε τις ΕΟΖ.
Η αρχή έγινε και πάλι από την Κίνα και µε εµπροσθοφυλακή τους Κινέζους να ανοίγουν τις πόρτες των χωρών που έτρεφαν µια µεγάλη δυσπιστία για τους παλιούς αποικιοκράτες, τα αρπακτικά του Σίτι κατόρθωσαν να πλασάρουν την ΕΟΖ σε µερικές χώρες της Αφρικής.
Οµως, οι µνήµες των δεινών της αποικιοκρατίας που ήταν ακόµη νωπές, καθώς και η πάλη των πληθυσµών των απελευθερωµένων χωρών, για µια ολόπλευρη ανάπτυξη των πλούσιων χωρών τους, δεν επέτρεπε τη διάδοση των ΕΟΖ.
Σύµφωνα µε το ∆ιεθνές Γραφείο Εργασίας το 1986 λειτουργούσαν µόλις 176 ζώνες σε 47 χώρες στον πλανήτη. Ενώ το 2006 είχαν φτάσει τις 3.500 σε 130 χώρες.
Τι επέτρεψε την εκτίναξη του αριθµού των ΕΟΖ;
Η επικράτηση των ανοιχτών αγορών κεφαλαίου, η αποπνικτική εξάρτηση των λιγότερο αναπτυγµένων οικονοµιών από τις πολυεθνικές και η έξαρση του κρατικού δανεισµού, ο οποίος µετά τη δεκαετία του 1990 γνωρίζει πρωτοφανή επίπεδα για την ιστορία της παγκόσµιας οικονοµίας.
Ετσι, όποια χώρα έκανε το τραγικό λάθος να εξαρτήσει την ανάπτυξή της από επενδύσεις ή κεφάλαια του εξωτερικού, αµέσως δεχόταν την επίσκεψη ενός «ειδικού» κλιµακίου, το οποίο, βεβαίως, πρότεινε ως απαραίτητη προϋπόθεση την κλασσική συνταγή της βίαιης προσαρµογής, αλλά και το καθεστώς διοµολογήσεων για τους επενδυτές µε τη µορφή της ΕΟΖ.
Η επικράτηση των ανοιχτών αγορών κεφαλαίου, η αποπνικτική εξάρτηση των λιγότερο αναπτυγµένων οικονοµιών από τις πολυεθνικές και η έξαρση του κρατικού δανεισµού, ο οποίος µετά τη δεκαετία του 1990 γνωρίζει πρωτοφανή επίπεδα για την ιστορία της παγκόσµιας οικονοµίας.
Ετσι, όποια χώρα έκανε το τραγικό λάθος να εξαρτήσει την ανάπτυξή της από επενδύσεις ή κεφάλαια του εξωτερικού, αµέσως δεχόταν την επίσκεψη ενός «ειδικού» κλιµακίου, το οποίο, βεβαίως, πρότεινε ως απαραίτητη προϋπόθεση την κλασσική συνταγή της βίαιης προσαρµογής, αλλά και το καθεστώς διοµολογήσεων για τους επενδυτές µε τη µορφή της ΕΟΖ.
ΚΕΡΚΟΠΟΡΤΑ ΤΗΣ ΕΕ, Η «ΧΩΡΑ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ»
Η υπόθεση των ΕΟΖ
στην Ελλάδα δεν είναι τωρινή. Ούτε ξεκίνησε µε την υπαγωγή µας στο
καθεστώς της τρόικας.Τότε αποκαλύφθηκε.
Είχε ξεκινήσει από πολύ νωρίτερα.
Οι εγχώριες κυβερνήσεις του ευρώ είχαν προσφερθεί από πολύ νωρίς να γίνουν το πειραµατόζωο για τη µετατροπή ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε ΕΟΖ. Μην ξεχνάµε ότι οι προσπάθειες του ευρωπαϊκού λόµπι να µετατρέψουν τις οικονοµίες των χωρών µελών σε ΕΟΖ ήταν άοκνες.
Με τη δηµοσίευση, τον Ιανουάριο του 2004, της πρότασή της για οδηγία σχετικά µε τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δροµολόγησε την πιο ριζική και πιο ολοκληρωµένη επίθεση στο κοινωνικό κράτος εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Η πρόταση αυτή ήταν το πνευµατικό τέκνο της Γ∆ Εσωτερικής Αγοράς µε επικεφαλής τον επίτροπο Φριτς Μπολκενστάιν, και ουσιαστικά καλύπτει όλες τις υπηρεσίες.
Είχε ξεκινήσει από πολύ νωρίτερα.
Οι εγχώριες κυβερνήσεις του ευρώ είχαν προσφερθεί από πολύ νωρίς να γίνουν το πειραµατόζωο για τη µετατροπή ολόκληρης της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε ΕΟΖ. Μην ξεχνάµε ότι οι προσπάθειες του ευρωπαϊκού λόµπι να µετατρέψουν τις οικονοµίες των χωρών µελών σε ΕΟΖ ήταν άοκνες.
Με τη δηµοσίευση, τον Ιανουάριο του 2004, της πρότασή της για οδηγία σχετικά µε τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δροµολόγησε την πιο ριζική και πιο ολοκληρωµένη επίθεση στο κοινωνικό κράτος εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Η πρόταση αυτή ήταν το πνευµατικό τέκνο της Γ∆ Εσωτερικής Αγοράς µε επικεφαλής τον επίτροπο Φριτς Μπολκενστάιν, και ουσιαστικά καλύπτει όλες τις υπηρεσίες.
Η
οδηγία επεδίωκε τη σταδιακή εξάλειψη των εθνικών περιορισµών και τη
συστηµατική υπονόµευση του εθνικού δικαίου, εισάγοντας την αρχής της «χώρας προέλευσης».
Με την έγκριση της οδηγίας, επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών στην ΕΕ θα πρέπει να συµµορφώνονται µόνο µε τις απαιτήσεις της χώρας προέλευσής τους. Τα άλλα κράτη µέλη όπου οι επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται δεν θα επιτρέπεται να επιβάλλουν περιορισµούς ή ελέγχους.
Η Επιτροπή θέλει να απαγορεύσει ακόµα και την υποχρεωτική καταχώρηση στα εθνικά φορολογικά µητρώα, όταν µια εταιρεία ανοίγει επιχείρηση σε άλλο κράτος µέλος.
Ούτως εχόντων των πραγµάτων, η αρχή της «χώρας προέλευσης» καταργεί ουσιαστικά την αποτελεσµατική εποπτεία της επιχειρηµατικής δραστηριότητας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Κάθε επιχείρηση θα είναι σε θέση να αποφεύγει τους εθνικούς περιορισµούς µε τη µετεγκατάσταση της έδρα της σε µια χώρα ευκαιρίας, ή απλά µε την ίδρυση µιας εταιρείας βιτρίνας, ή οφ σορ, σε άλλο κράτος µέλος. Οι συλλογικές συµβάσεις εργασίας, οι απαιτήσεις σχετικά µε τα προσόντα, τα πρότυπα προστασίας του περιβάλλοντος και του καταναλωτή, τα πάντα µπορούν να παρακαµφθούν εύκολα και φθηνά.
Με την έγκριση της οδηγίας, επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών στην ΕΕ θα πρέπει να συµµορφώνονται µόνο µε τις απαιτήσεις της χώρας προέλευσής τους. Τα άλλα κράτη µέλη όπου οι επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται δεν θα επιτρέπεται να επιβάλλουν περιορισµούς ή ελέγχους.
Η Επιτροπή θέλει να απαγορεύσει ακόµα και την υποχρεωτική καταχώρηση στα εθνικά φορολογικά µητρώα, όταν µια εταιρεία ανοίγει επιχείρηση σε άλλο κράτος µέλος.
Ούτως εχόντων των πραγµάτων, η αρχή της «χώρας προέλευσης» καταργεί ουσιαστικά την αποτελεσµατική εποπτεία της επιχειρηµατικής δραστηριότητας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Κάθε επιχείρηση θα είναι σε θέση να αποφεύγει τους εθνικούς περιορισµούς µε τη µετεγκατάσταση της έδρα της σε µια χώρα ευκαιρίας, ή απλά µε την ίδρυση µιας εταιρείας βιτρίνας, ή οφ σορ, σε άλλο κράτος µέλος. Οι συλλογικές συµβάσεις εργασίας, οι απαιτήσεις σχετικά µε τα προσόντα, τα πρότυπα προστασίας του περιβάλλοντος και του καταναλωτή, τα πάντα µπορούν να παρακαµφθούν εύκολα και φθηνά.
Αυτή είναι η πεµπτουσία της ΕΟΖ,
που η ΕΕ προώθησε πρώτα στις περιφερειακές της οικονοµίες όπως είναι η
Πολωνία, η Ρουµανία, η Ουγγαρία, η Ιρλανδία, κ.ά..
Απλά µε τις ΕΟΖ οι επενδυτές και οι εταιρείες δεν χρειάζεται καν να κάνουν τον κόπο να αλλάξουν έδρα, ή να στήσουν µια εικονική έδρα σε βολική «χώρα προέλευσης».
Απλά µε τις ΕΟΖ οι επενδυτές και οι εταιρείες δεν χρειάζεται καν να κάνουν τον κόπο να αλλάξουν έδρα, ή να στήσουν µια εικονική έδρα σε βολική «χώρα προέλευσης».
Η ΜΕΘΟΔΕΥΣΗ ΤΗΣ ΥΦΕΣΗΣ
ΚΑΙ Η «ΣΩΤΗΡΙΑ» ΤΩΝ ΕΟΖ
ΚΑΙ Η «ΣΩΤΗΡΙΑ» ΤΩΝ ΕΟΖ
Οταν
σκόπιµα και µεθοδευµένα το ένα µετά το άλλο τα πακέτα µέτρων βάθαιναν
την ύφεση στην ελληνική οικονοµία και οδηγούσαν στην απελπισία την
κοινωνία, τότε βγήκαν πρώτοι οι Γερµανοί και µίλησαν για ΕΟΖ.
Στις 6-7/10 του 2011 ο αντιπρόεδρος της Μέρκελ, Φίλιπ Ρέσλερ, επικεφαλής πολυπληθούς επιχειρηµατικής αντιπροσωπείας ήρθε για διήµερη επίσκεψη στην Ελλάδα και έθεσε ανοιχτά θέµα ΕΟΖ.
Στις 6-7/10 του 2011 ο αντιπρόεδρος της Μέρκελ, Φίλιπ Ρέσλερ, επικεφαλής πολυπληθούς επιχειρηµατικής αντιπροσωπείας ήρθε για διήµερη επίσκεψη στην Ελλάδα και έθεσε ανοιχτά θέµα ΕΟΖ.
Η τότε κυβέρνηση συµφώνησε για τέσσερις πιλοτικές ΕΟΖ
στην Θράκη, την Ηπειρο, την Πελοπόννησο και στο Νότιο Αιγαίο.
Συµφώνησε, επίσης, να εγκατασταθεί ειδικός γκαουλάιτερ που θα αναλάβει επί τόπου τη διερεύνηση των δυνατοτήτων για ΕΟΖ.
Αυτός ήταν ο κ. Φούχτεν που ήδη έχει εγκατασταθεί µόνιµα στη Θεσσαλονίκη και γυρίζει ανά την επικράτεια αναζητώντας ευκαιρίες για Ειδικές Οικονοµικές Ζώνες.
Συµφώνησε, επίσης, να εγκατασταθεί ειδικός γκαουλάιτερ που θα αναλάβει επί τόπου τη διερεύνηση των δυνατοτήτων για ΕΟΖ.
Αυτός ήταν ο κ. Φούχτεν που ήδη έχει εγκατασταθεί µόνιµα στη Θεσσαλονίκη και γυρίζει ανά την επικράτεια αναζητώντας ευκαιρίες για Ειδικές Οικονοµικές Ζώνες.
Λίγες
ηµέρες αφού ο κ. Σόιµπλε είχε ξεκαθαρίσει δηµόσια ότι η Ελλάδα πρέπει
να αποδεχτεί την «εκχώρησης εθνικής κυριαρχίας» και µε τις ΕΟΖ, ο κ. Ολι Ρεν εκ µέρους της Επιτροπής βρήκε «καλή ιδέα» τις ΕΟΖ.
«Ο κ. Ρεν, απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Ν. Χουντή, έστειλε ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό µήνυµα για την ελληνική οικονοµία, χαρακτηρίζοντας ως “καλή ιδέα” τη δηµιουργία ΕΟΖ, η καθιέρωση των οποίων θα σηµαίνει “κούρεµα” µισθών, ισχνή φορολόγηση και τη δηµιουργία εξωφρενικών εσωτερικών ανισοτήτων σε επίπεδο ανταγωνισµού µεταξύ των επιχειρήσεων» έγραφε «Το Βήµα» (31/10/11).
«Ο κ. Ρεν, απαντώντας σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Ν. Χουντή, έστειλε ένα ιδιαίτερα ανησυχητικό µήνυµα για την ελληνική οικονοµία, χαρακτηρίζοντας ως “καλή ιδέα” τη δηµιουργία ΕΟΖ, η καθιέρωση των οποίων θα σηµαίνει “κούρεµα” µισθών, ισχνή φορολόγηση και τη δηµιουργία εξωφρενικών εσωτερικών ανισοτήτων σε επίπεδο ανταγωνισµού µεταξύ των επιχειρήσεων» έγραφε «Το Βήµα» (31/10/11).
Οπως
οι παλιοί ναζί στη διάρκεια της πρώτης κατοχής δεν δυσκολεύτηκαν να
βρουν συνεργάτες και δωσίλογους, έτσι έγινε και τώρα. ∆ιαγκωνίζονται τα
ντόπια µεγαλοσυµφέροντα για να διασφαλίσουν µερίδιο από τη λεηλασία των ΕΟΖ.
Μεταξύ
άλλων, ο γνωστός κ. Μίχαλος (πρόεδρος του ΕΒΕΑ), σε διαρκή συνεννόηση
µε τον εφοπλιστή κ. Βενιάµη (πρόεδρο της Ενωσης Ελλήνων Εφοπλιστών),
βιάζονται να κερδίσουν τα προνόµια µιας ΕΟΖ προκειµένου να διαπραγµατευτούν µερίδιο µε το νέο κατακτητή.
ΣΗΜΑΙΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Η τωρινή κυβέρνηση όπως είναι φυσικό έχει αναδείξει τις ΕΟΖ
ως βασική της επιλογή.
δήλωσε (28/8) ο φερόµενος υπουργός της εγχώριας κυβέρνησης κ. Χατζηδάκης µε ιδιαίτερες επιδόσεις στο ξεπούληµα.
Βέβαια είπε επίσης ότι «οι τυχόν αλλαγές σχετικά µε τις ΕΟΖ, θα γίνουν µε απόλυτο σεβασµό και πλήρη εφαρµογή των κανόνων του ισχύοντος εργατικού δικαίου».
«Η θεσµοθέτηση των Ειδικών Οικονοµικών Ζωνών, τις οποίες έχουµε αναφέρει και στις προγραµµατικές δηλώσεις, αποτελεί ένα συµπληρωµατικό µέτρο στις τρέχουσες διαρθρωτικές µεταρρυθµίσεις που έχει αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση. Μιλάµε για Ζώνες µε ειδικά φορολογικά και διοικητικού χαρακτήρα κίνητρα»
δήλωσε (28/8) ο φερόµενος υπουργός της εγχώριας κυβέρνησης κ. Χατζηδάκης µε ιδιαίτερες επιδόσεις στο ξεπούληµα.
Βέβαια είπε επίσης ότι «οι τυχόν αλλαγές σχετικά µε τις ΕΟΖ, θα γίνουν µε απόλυτο σεβασµό και πλήρη εφαρµογή των κανόνων του ισχύοντος εργατικού δικαίου».
Αυτό
βέβαια που δεν είπε είναι ότι οι Ειδικές Οικονοµικές Ζώνες δουλεύουν µε
µετανάστες, είτε από την ενδοχώρα είτε από το εξωτερικό.
Κι αυτό γιατί ο µέσος όρος απασχόλησης στην ΕΟΖ δεν υπερβαίνει τον ένα χρόνο.
Το προσωπικό που απασχολείται εντός της ζώνης προσλαµβάνεται από ειδικά γραφεία ευρέσεως εργασίας µε ατοµικές συµβάσεις προσωρινής απασχόλησης.
Κι αυτό γιατί ο µέσος όρος απασχόλησης στην ΕΟΖ δεν υπερβαίνει τον ένα χρόνο.
Το προσωπικό που απασχολείται εντός της ζώνης προσλαµβάνεται από ειδικά γραφεία ευρέσεως εργασίας µε ατοµικές συµβάσεις προσωρινής απασχόλησης.
Η
επιχείρηση πληρώνει τα ειδικά γραφεία και αυτά τους εργαζόµενους. Στον
αραβικό κόσµο οι ατζέντηδες των µεταναστών παρακρατούν το 50% του
µεροκάµατου. Με τον τρόπο αυτό οι επιχειρήσεις ανά πάσα στιγµή µπορούν
να απολύσουν χωρίς κανένα κάλυµµα ή αποζηµιώσεις.
Οι ΕΟΖ
είναι χώροι όπου εκχωρείται η εθνική κυριαρχία ενός λαού υπέρ των
ιδιωτών επενδυτών. Είναι χώροι όπου κυριαρχεί η ανοµία, το έγκληµα και η
άγρια εκµετάλλευση της εργασίας, κυρίως των µεταναστών. Πουθενά σε
καµιά χώρα όπου επιβλήθηκαν δεν βοήθησαν στην ανάπτυξη ή την επιβίωση
του πληθυσµού.
Το
αντίθετο.
Οι Ειδικές Οικονοµικές Ζώνες είναι οι «µαύρες τρύπες» της παγκόσµιας οικονοµίας όπου µε όρους πλήρους αδιαφάνειας και σε συνθήκες ανοµίας κινούνται µαύρες επενδύσεις, µαύρα κεφάλαια, εµπορεύµατα και εργασία, που καµιά πολιτισµένη κοινωνία δεν θα αποδεχόταν.
Οι Ειδικές Οικονοµικές Ζώνες είναι οι «µαύρες τρύπες» της παγκόσµιας οικονοµίας όπου µε όρους πλήρους αδιαφάνειας και σε συνθήκες ανοµίας κινούνται µαύρες επενδύσεις, µαύρα κεφάλαια, εµπορεύµατα και εργασία, που καµιά πολιτισµένη κοινωνία δεν θα αποδεχόταν.
Τέτοια χώρα θέλουµε να καταντήσουµε;
ΠΛΑΙΣΙΟ 1
Σεντζέν, Κίνα
Η πρώτη ΕΟΖ
Η
πρώτη µεγάλη επιτυχία των παλιών αποικιοκρατών ήταν όταν κατόρθωσαν να
πουλήσουν την ιδέα στη νέα ηγεσία της Κίνας στα τέλη της δεκαετίας του
’70. Κι έτσι η τελευταία χώρα που απαλλάχθηκε από τις διοµολογήσεις,
ήταν η πρώτη που τις επανέφερε µε τη µορφή των ΕΟΖ.
Το µικρό ψαροχώρι του Σεντζέν ήταν η πρώτη ΕΟΖ το 1980.
Μέσα σε µια δεκαετία είχε µετατραπεί σε µια λαµπερή µεγαλούπολη των 9 εκατοµµυρίων κατοίκων. Για τους πλασιέ των ΕΟΖ επρόκειτο για «θαύµα» και φυσικά εξαιρετικό επιχείρηµα υπέρ των ζωνών, παρουσιάζοντας διαφάνειες µε τους ουρανοξύστες και τη φανταχτερή βιτρίνα της πόλης. Βέβαια, ξεχνούν πάντα το παρασκήνιο της πόλης. Τη µαζική φτώχεια, ειδικά των εργατών που ζουν σε εργοστασιακές τρώγλες χωρίς δικαιώµατα, µε αµοιβές δουλοπάροικου της εποχής της Ουράνιας Αυτοκρατορίας. Την εγκληµατικότητα που ανθεί µε το λαθρεµπόριο κάθε είδους. Την πολιτική και κοινωνική διαφθορά που συνιστά τη Νο 1 βιοµηχανία στην Κίνα.
Το µικρό ψαροχώρι του Σεντζέν ήταν η πρώτη ΕΟΖ το 1980.
Μέσα σε µια δεκαετία είχε µετατραπεί σε µια λαµπερή µεγαλούπολη των 9 εκατοµµυρίων κατοίκων. Για τους πλασιέ των ΕΟΖ επρόκειτο για «θαύµα» και φυσικά εξαιρετικό επιχείρηµα υπέρ των ζωνών, παρουσιάζοντας διαφάνειες µε τους ουρανοξύστες και τη φανταχτερή βιτρίνα της πόλης. Βέβαια, ξεχνούν πάντα το παρασκήνιο της πόλης. Τη µαζική φτώχεια, ειδικά των εργατών που ζουν σε εργοστασιακές τρώγλες χωρίς δικαιώµατα, µε αµοιβές δουλοπάροικου της εποχής της Ουράνιας Αυτοκρατορίας. Την εγκληµατικότητα που ανθεί µε το λαθρεµπόριο κάθε είδους. Την πολιτική και κοινωνική διαφθορά που συνιστά τη Νο 1 βιοµηχανία στην Κίνα.
ΠΛΑΙΣΙΟ 2
Ο «Καλλικράτης» στρώνει το χαλί
για τις ΕΟΖ
για τις ΕΟΖ
Οµως για να επιβληθεί µια ΕΟΖ
χρειάζεται να υπάρχει η δυνατότητα διοικητικής αυτοτέλειας της περιοχής
που θα εκχωρηθεί.
Κι αυτό έγινε στην Ελλάδα µε την εισαγωγή του Καλλικράτη, του οποίου ο κεντρικός στόχος ήταν ευθύς εξαρχής να κατακερµατίσει το ενιαίο και αδιαίρετο της εθνικής επικράτειας σε ηµιαυτόνοµες περιφέρειες και δήµους προκειµένου να διευκολύνει την ιδιωτικοποίησή τους και την εκχώρησή τους σε ιδιώτες επενδυτές για ανάπτυξη.
Το έγραφα και το φώναζα από το 2010.
Ακολούθησε τον Ιούλιο του 2011 η ψήφιση του εφαρµοστικού νόµου του µεσοπρόθεσµου µε βάση τον οποίο δινόταν η δυνατότητα µε απλή υπουργική απόφαση να παραχωρηθεί το σύµπαν στην ελληνική επικράτεια.
Εως και η αιγιαλίτιδα ζώνη, όπου ο ιδιώτης επενδυτής θα µπορούσε να µπαζώσει και να επαναχαράξει την ακτογραµµή κατά πώς τον συµφέρει µόνο µε τη σύµφωνη γνώµη του υπουργού.
Ολα στο βωµό των ιδιωτών επενδυτών, οι οποίοι θα µπορούσαν να εξαιρεθούν από κάθε περιορισµό της εθνικής νοµοθεσίας σχετικά µε το περιβάλλον, την αρχαιολογία, τα καταναλωτικά πρότυπα ασφαλείας κοκ, µε µόνη την ένταξή τους στις επενδύσεις fast track, όπως χαρακτηρίστηκαν.
Τέλος, επανήλθε το δικαίωµα επιφανείας, ένα παλιό φεουδαρχικό προνόµιο, µε βάση το οποίο ένας ιδιώτης επενδυτής αποκτά δικαιώµατα κυριότητας σε ιδιοκτησία που δεν του ανήκει.
Ετσι φτάσαµε στις ΕΟΖ, δηλαδή στην εκχώρηση κρίσιµων υποδοµών, δήµων και ολόκληρων περιφερειών υπέρ ξένων επενδυτών.
Κι αυτό έγινε στην Ελλάδα µε την εισαγωγή του Καλλικράτη, του οποίου ο κεντρικός στόχος ήταν ευθύς εξαρχής να κατακερµατίσει το ενιαίο και αδιαίρετο της εθνικής επικράτειας σε ηµιαυτόνοµες περιφέρειες και δήµους προκειµένου να διευκολύνει την ιδιωτικοποίησή τους και την εκχώρησή τους σε ιδιώτες επενδυτές για ανάπτυξη.
Το έγραφα και το φώναζα από το 2010.
Ακολούθησε τον Ιούλιο του 2011 η ψήφιση του εφαρµοστικού νόµου του µεσοπρόθεσµου µε βάση τον οποίο δινόταν η δυνατότητα µε απλή υπουργική απόφαση να παραχωρηθεί το σύµπαν στην ελληνική επικράτεια.
Εως και η αιγιαλίτιδα ζώνη, όπου ο ιδιώτης επενδυτής θα µπορούσε να µπαζώσει και να επαναχαράξει την ακτογραµµή κατά πώς τον συµφέρει µόνο µε τη σύµφωνη γνώµη του υπουργού.
Ολα στο βωµό των ιδιωτών επενδυτών, οι οποίοι θα µπορούσαν να εξαιρεθούν από κάθε περιορισµό της εθνικής νοµοθεσίας σχετικά µε το περιβάλλον, την αρχαιολογία, τα καταναλωτικά πρότυπα ασφαλείας κοκ, µε µόνη την ένταξή τους στις επενδύσεις fast track, όπως χαρακτηρίστηκαν.
Τέλος, επανήλθε το δικαίωµα επιφανείας, ένα παλιό φεουδαρχικό προνόµιο, µε βάση το οποίο ένας ιδιώτης επενδυτής αποκτά δικαιώµατα κυριότητας σε ιδιοκτησία που δεν του ανήκει.
Ετσι φτάσαµε στις ΕΟΖ, δηλαδή στην εκχώρηση κρίσιµων υποδοµών, δήµων και ολόκληρων περιφερειών υπέρ ξένων επενδυτών.
ΠΛΑΙΣΙΟ 3
Ο «Ξένιος Ζευς» µαντρώνει µετανάσταστες για τις ΕΟΖ
Επειδή
η κυβέρνηση των δωσίλογων είναι αρκετά ανάλγητη ώστε να θεσµοθετήσει
ότι αν προσληφθεί Ελληνας εργαζόµενος θα πρέπει να τηρηθεί η εθνική
εργατική νοµοθεσία, έχει ξαµολήσει παράλληλα την επιχείρηση «Ξένιος
Ζευς» προκειµένου να µαντρώσει τους µετανάστες που θα χρειαστούν αύριο
οι επενδυτές των ΕΟΖ.
Το προβλέπει ήδη ο νόµος.
Ο νόµος 3907 του 2011 στο άρθρο 37 παρ. 5 αναφέρεται:
Ο νόµος 3907 του 2011 στο άρθρο 37 παρ. 5 αναφέρεται:
«Σε περίπτωση αδυναµίας των αρµόδιων κατά περίπτωση αρχών να διασφαλίσουν µε ίδιους πόρους ή µέσα ότι οι υπήκοοι τρίτων χωρών των οποίων η αποµάκρυνση έχει αναβληθεί, απολαµβάνουν, κατά το χρονικό διάστηµα της αναβολής, στοιχειώδεις όρους αξιοπρεπούς προσωρινής στέγασης σε εγκαταστάσεις δηµόσιου ή κοινωφελούς χαρακτήρα και γενικότερα ότι καλύπτουν τις άµεσες βιοτικές τους ανάγκες, µπορεί να επιτραπεί, µετά από σχετική άδεια, να απασχολούνται ως µισθωτοί σε τοµείς απασχόλησης σε συγκεκριµένες περιοχές της Χώρας. Με προεδρικό διάταγµα, που εκδίδεται µετά από πρόταση των υπουργών Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής ∆ιακυβέρνησης, Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Προστασίας του Πολίτη, καθορίζονται οι τοµείς απασχόλησης και οι περιοχές της Χώρας όπου µπορούν να ασχολούνται ως µισθωτοί οι υπήκοοι τρίτων χωρών των οποίων έχει αναβληθεί η αποµάκρυνση, το καθεστώς της ασφαλιστικής τους κάλυψης, οι όροι, οι προϋποθέσεις, οι διαδικασίες και τα αρµόδια για τη χορήγηση της άδειας εργασίας όργανα, καθώς και κάθε άλλο σχετικό θέµα».
Καταλαβαίνουµε
τι έχουν νοµοθετήσει;
Οτι όποιον παράνοµο µετανάστη έχουν συλλάβει και έχουν κλείσει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, αλλά έχουν αναβάλει -για οποιονδήποτε λόγο- την απέλασή του, µπορεί η κυβέρνηση να τον στείλει να δουλέψει ως µισθωτό οπουδήποτε στη χώρα. Και µε όρους που θα αποφασίσει η ίδια.
Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραµίδια. Πάντως όχι σκύλος!
(δημοσιεύθηκε Στο ΧΩΝΙ της 9ης Σεπτεμβρίου)Οτι όποιον παράνοµο µετανάστη έχουν συλλάβει και έχουν κλείσει σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, αλλά έχουν αναβάλει -για οποιονδήποτε λόγο- την απέλασή του, µπορεί η κυβέρνηση να τον στείλει να δουλέψει ως µισθωτό οπουδήποτε στη χώρα. Και µε όρους που θα αποφασίσει η ίδια.
Τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραµίδια. Πάντως όχι σκύλος!
πηγή:klassikoperiptosi.
