Φαίνεται πως τα μαρξιστικά κατάλοιπα και συμπλέγματα δεν θεραπεύονται εύκολα. Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς τα όσα αισχρά και ΕΘΝΟΠΡΟΔΟΤΙΚΑ γράφει ο "εθνοσωτήρας" Καζάκης, σε απάντηση των δημοσιευμάτων σχετικά με την μετάφραση βιβλίου σχετικού με τη Μακεδονία που είχε κάνει ο ίδιος πριν μερικά χρόνια; Καμαρώστε τον:
Επειδή ο σκοταδισμός με σύμμαχο την άγνοια μπορεί να ευνουχίσει πνευματικά και ηθικά τον οποιοδήποτε, ξεκαθαρίζω τα εξής πολύ απλά:
Πρώτο: Η μετάφραση έγινε το 2004 και όχι το 2006 και το συγκεκριμένο βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Οδυσσέας. Δυστυχώς ο εκδότης θεώρησε πρέπον να πετσοκόψει την ιστορική επιμέλεια που συνόδευε την μετάφραση, όπου αποτυπωνόταν ανάγλυφα και η θέση του μεταφραστή. Μάλιστα, ο εκδότης συνόδευσε το βιβλίο με μια δική του εισαγωγή εξαιρετικά προσβλητική για το έργο και τον Βρετανό συγγραφέα. Η εισαγωγή αυτή είναι πέρα για πέρα μύθευμα και προϊόν σκοπιμότητας.
Δεύτερο: Ο Μπρέιλσφορντ δεν υπήρξε ποτέ πράκτορας των Βρετανών. Αντίθετα ανήκε στην αντιϊμπεριαλιστική τάση του Ανεξάρτητου Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας, το οποίο ιδρύθηκε την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα, και ασκούσε δριμύτατη κριτική στην ιμπεριαλιστική πολιτική της Βρετανίας παγκόσμια, αλλά και στα Βαλκάνια ιδιαίτερα. Κάτι που τότε, αλλά και αργότερα δεν τόλμησε να κάνει κανείς πούρος εθνικόφρων. Ούτε υποστήριξε ποτέ την ανεξάρτητη Κρητική Πολιτεία. Το βιβλίο του μάλιστα αποτελεί τρανή απόδειξη του πόσο βαθιά ριζωμένο ήταν το αίτημα της ένωσης στους Κρητικούς.
Τρίτο: Ο συγγραφέας πολέμησε στον πόλεμο του 1897 με την μεριά των Ελλήνων στις τάξεις της διεθνούς ταξιαρχίας υπό τον Ριτσότι Γαριβάλδι (ανιψιό του γνωστού Γαριβάλδι). Άφησε και σχετικά απομνημονεύματα. Η διεθνής ταξιαρχία των φιλελλήνων, αλλά και η ταξιαρχία Σμολένσκι έξω από τον Βόλο, ήταν οι μόνες μονάδες του ελληνικού στρατού που πολέμησαν με σθένος και απαράμιλλη ανδρεία εναντίον των Οθωμανών, όταν ο διάδοχος Κωνσταντίνος και οι επιτελείς του είχαν σαν αποστολή να σημαίνουν διαρκώς υποχώρηση με σκοπό να οδηγηθεί ο ελληνικός στρατός σε μια ατιμωτική ήττα ώστε να επιβληθεί κατόπιν ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος στην Ελλάδα. Όπως και έγινε.
Τέταρτο: Η πρώτη έκδοση του βιβλίου έγινε το 1906 και από τότε αποτέλεσε βασική βιβλιογραφική αναφορά για την κατάσταση της Οθωμανικής Μακεδονίας πριν και μετά την εξέγερση του Ίλιντεν (1903). Είτε συμφωνεί κανείς, είτε διαφωνεί με τα συμπεράσματα του συγγραφέα, κανείς και ποτέ δεν τόλμησε να αμφισβητήσει από ιστορική σκοπιά την πληρότητα και την ακρίβεια των παρατηρήσεων και των στοιχείων που αναφέρει. Αυτό που διαπιστώνει ο συγγραφέας εκείνη την εποχή, ήταν το γεγονός ότι η Οθωμανική Μακεδονία αποτελούνταν από διάσπαρτες εθνότητες, τόσο ανάκατες μεταξύ τους, που δεν θα μπορούσε κανένας εθνικός αλυτρωτισμός να επιβληθεί στην τότε Μακεδονία, παρά μόνο μέσα από ανελέητους διωγμούς και σφαγές των αλλοφύλων. Όπως κι έγινε.
Πέμπτο: Το βιβλίο υποστηρίζει την ανεξάρτητη από τους Οθωμανούς Μακεδονία, όπου όλες οι ανάμικτες εθνότητες θα μπορούσαν να ζήσουν ισότιμα και ειρηνικά. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε είναι σίγουρο πώς η ενιαία Μακεδονία θα γινόταν αργά ή γρήγορα ο κρίκος ένωσης όλων των Βαλκανικών εθνών, όπως ήθελε και πάλευε ο Ρήγας (προφανώς κι αυτός ήταν πράκτορας των Βρετανών). Αυτό στην πράξη αποδείχτηκε ουτοπία. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι τριχοτόμησαν την παλιά Οθωμανική Μακεδονία επιβάλλοντας μια άγρια και αιματηρή διαίρεση του πληθυσμού της.
Έκτο: Η μεγάλη συνεισφορά του συγκεκριμένου βιβλίου βρίσκεται στο γεγονός ότι αποδεικνύει ότι δεν υπήρξε ποτέ Μακεδονικό Έθνος, αλλά μόνο διάσπαρτες μακεδονικές εθνότητες (Βουλγαροσλάβοι, Έλληνες, Τούρκοι, Εβραίοι, κοκ). Αυτό έχει μεγάλη σημασία για να αντιμετωπιστεί η προπαγάνδα των Σκοπίων που μιλά για Μακεδονικό Έθνος και θεωρούσε την εξέγερση του Ίλιντεν ως εθνέγερση των Μακεδόνων. Όπως αποδεικνύει το βιβλίο, το Ίλιντεν ήταν μια κακά προετοιμασμένη εξέγερση της οργάνωσης VMRO, η οποία αν και τότε ήθελε να γίνει οργάνωση όλων των Μακεδόνων (Ελλήνων, Βουλγαροσλάβων, Τούρκων, Εβραίων, κοκ) δεν το πέτυχε και τελικά κατέληξε να αλωθεί από τον Βουλγαρικό αλυτρωτισμό.
Έβδομο: Όλα αυτά οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα πώς η αληθινά πατριωτική και δημοκρατική στάση στο ζήτημα των Σκοπίων δεν μπορεί να είναι εκείνη που επικεντρώνει στο όνομα αυτού του κράτους. Είναι αδιάφορο πώς θα ονομάζονται τα Σκόπια. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η ίδια η ύπαρξή τους ως προϊόν ανοιχτής ιμπεριαλιστικής επέμβασης και διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας. Ότι όνομα κι αν αποκτήσουν. Δεν μπορεί κανένας αληθινός πατριώτης και δημοκράτης να ανέχεται κρατίδια-υβρίδια, προτεκτοράτα, τετελεσμένα προϊόντα πολέμου και επέμβασης των Μεγάλων Δυνάμεων. Γι' αυτό και η άποψή μου είναι ότι τα Σκόπια, όπως και το Κόσοβο, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, κοκ, συνιστούν παρά φύση κρατίδια, τα οποία θα πρέπει να εκλείψουν και να ενσωματωθούν σε μια ενιαία και αδιαίρετη δημοκρατική Γιουγκοσλαβία. Αυτή είναι η θέση μου και αυτή υπεράσπιζα με την μετάφραση του συγκεκριμένου βιβλίου.
Όγδοο: Όσοι μιλούν για "ελληνική Μακεδονία", λειτουργούν όπως τυπικά λειτούργησε η προδοτική εθνικοφροσύνη σ' ολόκληρη την ιστορία του τόπου μας. Ως διατεταγμένοι πράκτορες των Μεγάλων Δυνάμεων και των σχεδίων τους. Κι αυτό γιατί αφενός προσπαθούν να αποσπάσουν την προσοχή από την αληθινά πατριωτική και δημοκρατική θέση που πρέπει να έχει κανείς για το ζήτημα και από την άλλη προτείνουν πρόστυχους αλυτρωτισμούς, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τους Γερμανούς και άλλους μεγάλους για να πυροδοτήσουν πολέμους για επαναχάραξη συνόρων. Όπως ακριβώς κάνουν σήμερα ενισχύοντας τον Σκοπιανό "Μακεδονικό" αλυτρωτισμό, τον Αλβανικό αλυτρωτισμό, τον Βουλγαρικό αλυτρωτισμό και πάει λέγοντας. Οι δικοί μας εθνικόφρονες, δήθεν πατριώτες, είναι η εγχώρια εκδοχή του ξενοκίνητης μαφίας του UCK και των άλλων συμμοριών που χρηματοδοτεί και ενισχύει ο δυτικός ιμπεριαλισμός στα Βαλκάνια για να κρατά διαρκώς αντιμέτωπους τους λαούς της περιοχής.
Βάλαμε επίτηδες ολόκληρο το κείμενό του, ώστε να μην κλαίγονται ορισμένοι πως τάχα "απομονώνουμε" συγκεκριμένες φράσεις: Δεν μας ενδιαφέρουν τα όσα γράφει για τον Άγγλο συγγραφέα, αλλά επικεντρωνόμαστε στις θέσεις του Καζάκη για το κρίσιμο ζήτημα των Σκοπίων.
Επειδή ο σκοταδισμός με σύμμαχο την άγνοια μπορεί να ευνουχίσει πνευματικά και ηθικά τον οποιοδήποτε, ξεκαθαρίζω τα εξής πολύ απλά:
Πρώτο: Η μετάφραση έγινε το 2004 και όχι το 2006 και το συγκεκριμένο βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Οδυσσέας. Δυστυχώς ο εκδότης θεώρησε πρέπον να πετσοκόψει την ιστορική επιμέλεια που συνόδευε την μετάφραση, όπου αποτυπωνόταν ανάγλυφα και η θέση του μεταφραστή. Μάλιστα, ο εκδότης συνόδευσε το βιβλίο με μια δική του εισαγωγή εξαιρετικά προσβλητική για το έργο και τον Βρετανό συγγραφέα. Η εισαγωγή αυτή είναι πέρα για πέρα μύθευμα και προϊόν σκοπιμότητας.
Δεύτερο: Ο Μπρέιλσφορντ δεν υπήρξε ποτέ πράκτορας των Βρετανών. Αντίθετα ανήκε στην αντιϊμπεριαλιστική τάση του Ανεξάρτητου Εργατικού Κόμματος της Βρετανίας, το οποίο ιδρύθηκε την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα, και ασκούσε δριμύτατη κριτική στην ιμπεριαλιστική πολιτική της Βρετανίας παγκόσμια, αλλά και στα Βαλκάνια ιδιαίτερα. Κάτι που τότε, αλλά και αργότερα δεν τόλμησε να κάνει κανείς πούρος εθνικόφρων. Ούτε υποστήριξε ποτέ την ανεξάρτητη Κρητική Πολιτεία. Το βιβλίο του μάλιστα αποτελεί τρανή απόδειξη του πόσο βαθιά ριζωμένο ήταν το αίτημα της ένωσης στους Κρητικούς.
Τρίτο: Ο συγγραφέας πολέμησε στον πόλεμο του 1897 με την μεριά των Ελλήνων στις τάξεις της διεθνούς ταξιαρχίας υπό τον Ριτσότι Γαριβάλδι (ανιψιό του γνωστού Γαριβάλδι). Άφησε και σχετικά απομνημονεύματα. Η διεθνής ταξιαρχία των φιλελλήνων, αλλά και η ταξιαρχία Σμολένσκι έξω από τον Βόλο, ήταν οι μόνες μονάδες του ελληνικού στρατού που πολέμησαν με σθένος και απαράμιλλη ανδρεία εναντίον των Οθωμανών, όταν ο διάδοχος Κωνσταντίνος και οι επιτελείς του είχαν σαν αποστολή να σημαίνουν διαρκώς υποχώρηση με σκοπό να οδηγηθεί ο ελληνικός στρατός σε μια ατιμωτική ήττα ώστε να επιβληθεί κατόπιν ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος στην Ελλάδα. Όπως και έγινε.
Τέταρτο: Η πρώτη έκδοση του βιβλίου έγινε το 1906 και από τότε αποτέλεσε βασική βιβλιογραφική αναφορά για την κατάσταση της Οθωμανικής Μακεδονίας πριν και μετά την εξέγερση του Ίλιντεν (1903). Είτε συμφωνεί κανείς, είτε διαφωνεί με τα συμπεράσματα του συγγραφέα, κανείς και ποτέ δεν τόλμησε να αμφισβητήσει από ιστορική σκοπιά την πληρότητα και την ακρίβεια των παρατηρήσεων και των στοιχείων που αναφέρει. Αυτό που διαπιστώνει ο συγγραφέας εκείνη την εποχή, ήταν το γεγονός ότι η Οθωμανική Μακεδονία αποτελούνταν από διάσπαρτες εθνότητες, τόσο ανάκατες μεταξύ τους, που δεν θα μπορούσε κανένας εθνικός αλυτρωτισμός να επιβληθεί στην τότε Μακεδονία, παρά μόνο μέσα από ανελέητους διωγμούς και σφαγές των αλλοφύλων. Όπως κι έγινε.
Πέμπτο: Το βιβλίο υποστηρίζει την ανεξάρτητη από τους Οθωμανούς Μακεδονία, όπου όλες οι ανάμικτες εθνότητες θα μπορούσαν να ζήσουν ισότιμα και ειρηνικά. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε είναι σίγουρο πώς η ενιαία Μακεδονία θα γινόταν αργά ή γρήγορα ο κρίκος ένωσης όλων των Βαλκανικών εθνών, όπως ήθελε και πάλευε ο Ρήγας (προφανώς κι αυτός ήταν πράκτορας των Βρετανών). Αυτό στην πράξη αποδείχτηκε ουτοπία. Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι τριχοτόμησαν την παλιά Οθωμανική Μακεδονία επιβάλλοντας μια άγρια και αιματηρή διαίρεση του πληθυσμού της.
Έκτο: Η μεγάλη συνεισφορά του συγκεκριμένου βιβλίου βρίσκεται στο γεγονός ότι αποδεικνύει ότι δεν υπήρξε ποτέ Μακεδονικό Έθνος, αλλά μόνο διάσπαρτες μακεδονικές εθνότητες (Βουλγαροσλάβοι, Έλληνες, Τούρκοι, Εβραίοι, κοκ). Αυτό έχει μεγάλη σημασία για να αντιμετωπιστεί η προπαγάνδα των Σκοπίων που μιλά για Μακεδονικό Έθνος και θεωρούσε την εξέγερση του Ίλιντεν ως εθνέγερση των Μακεδόνων. Όπως αποδεικνύει το βιβλίο, το Ίλιντεν ήταν μια κακά προετοιμασμένη εξέγερση της οργάνωσης VMRO, η οποία αν και τότε ήθελε να γίνει οργάνωση όλων των Μακεδόνων (Ελλήνων, Βουλγαροσλάβων, Τούρκων, Εβραίων, κοκ) δεν το πέτυχε και τελικά κατέληξε να αλωθεί από τον Βουλγαρικό αλυτρωτισμό.
Έβδομο: Όλα αυτά οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα πώς η αληθινά πατριωτική και δημοκρατική στάση στο ζήτημα των Σκοπίων δεν μπορεί να είναι εκείνη που επικεντρώνει στο όνομα αυτού του κράτους. Είναι αδιάφορο πώς θα ονομάζονται τα Σκόπια. Το μεγάλο πρόβλημα είναι η ίδια η ύπαρξή τους ως προϊόν ανοιχτής ιμπεριαλιστικής επέμβασης και διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας. Ότι όνομα κι αν αποκτήσουν. Δεν μπορεί κανένας αληθινός πατριώτης και δημοκράτης να ανέχεται κρατίδια-υβρίδια, προτεκτοράτα, τετελεσμένα προϊόντα πολέμου και επέμβασης των Μεγάλων Δυνάμεων. Γι' αυτό και η άποψή μου είναι ότι τα Σκόπια, όπως και το Κόσοβο, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, κοκ, συνιστούν παρά φύση κρατίδια, τα οποία θα πρέπει να εκλείψουν και να ενσωματωθούν σε μια ενιαία και αδιαίρετη δημοκρατική Γιουγκοσλαβία. Αυτή είναι η θέση μου και αυτή υπεράσπιζα με την μετάφραση του συγκεκριμένου βιβλίου.
Όγδοο: Όσοι μιλούν για "ελληνική Μακεδονία", λειτουργούν όπως τυπικά λειτούργησε η προδοτική εθνικοφροσύνη σ' ολόκληρη την ιστορία του τόπου μας. Ως διατεταγμένοι πράκτορες των Μεγάλων Δυνάμεων και των σχεδίων τους. Κι αυτό γιατί αφενός προσπαθούν να αποσπάσουν την προσοχή από την αληθινά πατριωτική και δημοκρατική θέση που πρέπει να έχει κανείς για το ζήτημα και από την άλλη προτείνουν πρόστυχους αλυτρωτισμούς, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, τους Γερμανούς και άλλους μεγάλους για να πυροδοτήσουν πολέμους για επαναχάραξη συνόρων. Όπως ακριβώς κάνουν σήμερα ενισχύοντας τον Σκοπιανό "Μακεδονικό" αλυτρωτισμό, τον Αλβανικό αλυτρωτισμό, τον Βουλγαρικό αλυτρωτισμό και πάει λέγοντας. Οι δικοί μας εθνικόφρονες, δήθεν πατριώτες, είναι η εγχώρια εκδοχή του ξενοκίνητης μαφίας του UCK και των άλλων συμμοριών που χρηματοδοτεί και ενισχύει ο δυτικός ιμπεριαλισμός στα Βαλκάνια για να κρατά διαρκώς αντιμέτωπους τους λαούς της περιοχής.
Βάλαμε επίτηδες ολόκληρο το κείμενό του, ώστε να μην κλαίγονται ορισμένοι πως τάχα "απομονώνουμε" συγκεκριμένες φράσεις: Δεν μας ενδιαφέρουν τα όσα γράφει για τον Άγγλο συγγραφέα, αλλά επικεντρωνόμαστε στις θέσεις του Καζάκη για το κρίσιμο ζήτημα των Σκοπίων.
Όπως βλέπουμε, αποκαλεί "μακεδονικές εθνότητες" (!!!) εκτός από τους Έλληνες, τους Βουλγαροσλάβους, τους Τούρκους, τους Εβραίους κλπ! ΔΗΛΑΔΗ ΠΡΟΣΧΩΡΕΙ ΠΛΗΡΩΣ ΣΤΗΝ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΕΣΗ πως Μακεδόνες ονομάζονται απλά όσοι...κατοικούν στην συγκεκριμένη περιοχή και όσοι έχουν ΦΥΛΕΤΙΚΗ ΣΥΓΓΕΝΕΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ, ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ!
Το χειρότερο: Η μαρξιστική του (παρα)παιδεία τον κάνει να μιλάει μόνο για...λαούς και "ιμπεριαλιστές", ξεχνώντας ΤΟΝ ΒΑΣΙΚΟ ΠΑΡΑΓΟΝΤΑ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ!
Όχι "κύριε"! Δεν σας τα είπανε καλά! Το ότι όντως τα Σκόπια και άλλα κράτη της περιοχής ελέγχονται απολύτως από το αμερικανοσιωνιστικό κατεστημένο (τον δεύτερο όρο δεν έχετε τολμήσει ποτέ να τον αναφέρετε, παρά μιλάτε για...ιμπεριαλισμούς!), δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει που οι γυφτοσκοπιανοί καπηλεύονται την Ιστορία μας!
ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΔΙΑΓΡΑΦΕΤΑΙ, "εθνοσωτήρα" Καζάκη!
Ούτε είναι πράκτορας (!!!) όποιος θέτει το θέμα ΠΡΩΤΑ στην Εθνική του διάσταση και μετά στην...προλετάρια, όπως κάνετε εσείς και οι σύντροφοί σας, που χάρη σε αυτήν ακριβώς την "θέση" ΕΙΧΑΝ ΣΥΜΦΩΝΗΣΕΙ ΣΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗΣ "ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ" ΑΜΕΣΩΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ!
Είτε σας αρέσει είτε όχι, Μακεδόνες μπορούν να ονομάζονται ΜΟΝΟ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ! Και ναι, Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΕΛΛΗΝΙΚΗ!
Όλα τ' άλλα, είναι για αφελείς και ανιστόρητους!
πηγή:hellas-orthodoxy