Η ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΤΩΝ ΣΗΜΕΡΙΝΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ

Γράφει ο Π. Τελεβάντος

Ο γνωστός για το πολύτιμο έργο του για τον Παπαδιαμάντη διακεκριμένος φιλόλογος κ. Δ. Τριανταφυλλόπουλος κάνει μια εύγλωττη σύγκριση της αφιλοχρηματίας και της αρετής του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδος Ιωάννης Καποδίστρια με τους σημερινούς πολιτικούς.

Η σύγκριση αυτή είναι εξουθενωτική για τους σύγχρονους πολιτικούς.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι πολλοί μεταξύ των σημερινών πολιτικών - από όλες σχεδόν τις παρατάξεις - είναι έντιμοι άνθρωποι, οι οποίοι δεν καταχρούνται χρήματα του δημοσίου και οι οποίοι προσπαθούν να πολιτευτούν με γνώμονα το συμφέρον της πατρίδας μας.

Πολλοί από αυτούς δεν είναι ούτε και προκλητικοί στη διαχείριση της περιουσίας τους και υπάρχουν μεταξύ τους - οι λίγες περιπτώσεις - που είναι συνειδητοί χριστιανοί, αλλά δεν μπορούν φυσικά να συγκριθούν με τον Καποδίστρια.

Εκτός των άλλων ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος εθεωρείτο - και δικαίως - ανάμεσα στους τρεις ή τέσσερις σπουδαιότερους διπλωμάτες της Ευρώπης.

Πού τέτοιο ανάστημα Ελληνα πολιτικού στις μέρες μας;

Πού υπάρχει τέτοια προσωπικότητα, η οποία να συνδυάζει τόσο αγνή φιλοπατρία, τόση ορθόδοξη ευσέβεια, τέτοια παροιμιώδη αφιλοχρηματία και ένα τόσο τεράστιο κύρος στη διεθνή διπλωματία;

Καθόλου παράξενο επομένως διότι πολλοί σήμερα αναζητούν μια τέτοια μορφή ή εμπνέονται από το παράδειγμά του.
Εκείνο που πρέπει να προσέξουν ορισμένοι νοσταλγοί του Καποδίστρια, και δη οι εξ αυτών κληρικοί, είναι να μη γελοιοποιήσουν τον πρώτο Κυβερνήτη εξαιτίας του τρόπου που χρησιμοποιούν το όνομα και το έργο του. Προφανώς αναφερόμαστε στον π. Βασίλειο Βολουδάκη, αλλά όχι μόνον. Αλλά σ' αυτό το θέμα θα επανέλθουμε - συν Θεώ - σύντομα.

Παραθέτουμε στη συνέχεια το κείμενο που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.





ΜΙΚΡΟ, ΜΑΛΛΟΝ ΑΝΩΦΕΛΟ ΔΙΔΑΓΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Tου Δημ. Δ. Τριανταφυλλόπουλου,
*τ. Καθηγητή Πανεπιστημίου Κύπρου

Όταν ο Καποδίστριας αποφάσισε οριστικά να αφήσει τη Ρωσία και να κατέβει για πάντα στην Ελλάδα, πρώτη του δουλειά ήταν να πουλήσει τα έπιπλά του. Ήταν καλοκαμωμένα και ακριβά και αν τα έφερνε μαζί του στην Ελλάδα θα ήταν πρόκληση για τους φτωχούς Έλληνες (υπάρχουν σήμερα καταστάσεις των πολιτικών που μπορούν να θεωρηθούν...πρόκληση;!).


Τα πούλησε όλα και κατάφερε να εισπράξει απ' αυτά πενήντα χιλιάδες ρούβλια. Όλα αυτά τα ρούβλια τα έστειλε σε Έλληνες σιτέμπορους στην Οδησσό και τους παρακινούσε να προσθέσουν κι αυτοί ό,τι θέλανε. Με όλο το ποσόν θα αγόραζαν σιτάρι και θα το έστελναν στους Έλληνες που πεινασμένοι αγωνίζονταν για τη λευτεριά τους.

Οι Έλληνες σιτέμποροι της Οδησσού σεβάστηκαν την επιθυμία του Καποδίστρια και διπλασίασαν τις πενήντα χιλιάδες ρούβλια που τους έστειλε (έδωσε το καλό παράδειγμα).


Φόρτωσαν πέντε καράβια σιτάρι και στείλανε από ένα στα Ψαρά, στην Ύδρα και στις Σπέτσες. Τα άλλα δύο τα στείλανε στ' Ανάπλι για να εφοδιάσουν το στρατό.

Τώρα κάντε τις συγκρίσεις σας με τους σημερινούς μας άρχοντες, πώς δίνουν το παράδειγμα τους και ξανασκεφτείτε το...