Γράφει Π.Μυτηλιναίος
Είναι απίστευτο το συναίσθημα που σε διακατέχει όταν τύχει να κάνεις άθελά σου μια σπουδαία Αρχαιολογική ανακάλυψη. Αισθάνεσαι κυρίαρχος του κόσμου, υγραίνουν τα ασυναίσθητα τα μάτια σου, αισθάνεσαι ρίγος βλέποντας την Ιστορία της Πατρίδας σου αλλά και του κόσμου ολόκληρου να βγαίνει σιγά-σιγά από το χώμα.
Θυμάμαι τον αείμνηστο Μαρινάτο που μας έλεγε αυτές τις λέξεις όταν μικροί μαθητές κρεμόμαστε από τα χείλη του για να ακούσουμε την αφήγησή του για τις σπουδαίες αρχαιολογικής ανακαλύψεις που είχε κάνει σε όλη την Ελλάδα.
Εάν κοιτάξετε την έκφραση του συμπατριώτη μας που βρήκε την αρχαία πλάκα στην Περίσσα εύκολα θα διαπιστώσετε ότι ο Μαρινάτος είχε δίκιο, με την διαφορά ότι, το γλυκό αυτό συναίσθημα δεν το έχουν σε αποκλειστικότητα οι Αρχαιολόγοι, αλλά μπορεί να το αισθανθούμε κάποτε και εμείς. Σκάβοντας στο αμπέλι μας, χτίζοντας το σπίτι μας. Η γη του νησιού μας είναι ένα μεγάλο Βιβλίο που όταν το ανοίγεις ξεδιπλώνεται μπροστά σου ολόκληρη η ανθρώπινη Ιστορία. Από την προϊστορική Περίοδο μέχρι την Αρχαία, την Ρωμαϊκή, την Βυζαντινή.
Αυτό που δεν θα καταφέρω ποτέ να εξηγήσω είναι πως μπορούν κάποιοι , χωρίς τύψεις, να μετατρέπουν την Ιστορία μας σε χρήμα, είτε πουλώντας κάποιο αρχαίο αντικείμενο που τυχαία θα βρουν, είτε κλέβοντας Βυζαντινές εικόνες από εκκλησίες του νησιού και στην συνέχεια να τις εκποιούν σαν να πρόκειται για βάζα που θα στολίσουν τα σαλόνια ηλίθιων πλούσιων Ευρωπαίων.
πηγή:Νέα της Σαντορίνης
