Σ΄ όλο το Θηραϊκό λαό είναι γνώστη η εκκλησιά της Αγιάς Άννας (1827) στο
Βόθωνα της Σαντορίνης, και την ευλάβονται με ιδιαίτερη θρησκευτική κατάνυξη,
αλλά για τους κατοίκους της ομώνυμης περιοχής είναι η πλέον σημαντική εορτή τους.
Βόθωνα της Σαντορίνης, και την ευλάβονται με ιδιαίτερη θρησκευτική κατάνυξη,
αλλά για τους κατοίκους της ομώνυμης περιοχής είναι η πλέον σημαντική εορτή τους.
Μάλιστα η επίκληση και η βοήθεια της Αγίας Άννας για τους κατοίκους της περιοχής
είναι τόσο μεγάλη, ώστε την επικαλούνταν ακόμη και στα πιο ιδιαίτερα χόμπι τους, όπως
το κυνήγι των αποδημητικών πουλιών.
Ακούγοντας ιστορικές αναδρομές από ανθρώπους
όπου αρκετοί εξ αυτών έφυγαν από τον κόσμο τούτο μας έλεγαν.....
είναι τόσο μεγάλη, ώστε την επικαλούνταν ακόμη και στα πιο ιδιαίτερα χόμπι τους, όπως
το κυνήγι των αποδημητικών πουλιών.
Ακούγοντας ιστορικές αναδρομές από ανθρώπους
όπου αρκετοί εξ αυτών έφυγαν από τον κόσμο τούτο μας έλεγαν.....
Κατά την αναμονή τους στη «λίμνη» (είναι πόστο που καρτερούσαν για ναπαγιδεύσουν τα πουλιά), όταν πέρναγε κάποιο κοπάδι από πουλιά, ιδιαίτερα από φλώρους «φλώρια»
και οι πλάνοι που είχαν εκατέρωθεν της περιοχής κελαηδούσαν ασταμάτητα, μέχρι
να καθίσει το κοπάδι στα ξερόκλαδα που είχαν βάλει για το σκοπό αυτό.
Τότε η αγωνία τους ήταν
τόσο μεγάλη ώστε ζητούσαν με πόθο την βοήθεια της Αγίας Άννας,
αναφέροντας στην τοπική τους διάλεκτο ως εξής: «Αγιά μου Άννα κάτσεμουτα», δηλαδή Αγία
Άννα κάνε τα να καθίσουν στο χώρο αυτό.
τόσο μεγάλη ώστε ζητούσαν με πόθο την βοήθεια της Αγίας Άννας,
αναφέροντας στην τοπική τους διάλεκτο ως εξής: «Αγιά μου Άννα κάτσεμουτα», δηλαδή Αγία
Άννα κάνε τα να καθίσουν στο χώρο αυτό.
