Τίποτα δεν είναι πιο επικίνδυνο, ιδιαίτερα στις σημερινές συνθήκες της φασιστικής επέλασης του καταρρέοντος πλανητικού ιμπεριαλισμού, όσο το να ζαχαρώνουμε το δηλητήριο των αυταπατών: Να μιλάμε αφηρημένα για «δημοκρατία» και το σπουδαιότερο, να ερμηνεύουμε όλη αυτή την πρωτοφανή βαρβαρότητα που ζούμε με τη φρενοβλάβεια των τοκογλύφων και των ανδρεικέλων πολιτικών τους…
Οι ψυχαναλυτικές ερμηνείες και τα προσωπικά αναθέματα τοποθετούν τα πράγματα με το κεφάλι προς τα κάτω, επικεντρώνουν τις συμφορές και τον εφιάλτη που ζει η ανθρωπότητα, σήμερα, στις ιδιοτροπίες και στην «εγκληματική σχιζοφρένια» των προσώπων-εκτελεστών: Στους «τοκογλύφους αληταράδες», στους «δόλιους» ή «βλάκες», στους «δολοφόνους» Μέρκελ, Μπαρόζο, Γιούνκερ, Σόιμπλε και στα «τιποτένια» ελληνικά τους ανδρείκελα…
Επικαλύπτουν δηλαδή τη ΛΟΓΙΚΗ και τη ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ της φρενοβλαβούς καπιταλιστικής βαρβαρότητας, τα ΑΙΤΙΑ του εφιάλτη και εστιάζουν στα συμπτώματα του εφιάλτη και της ιμπεριαλιστικής κτηνωδίας και «σχιζοφρένειας»…
Μόνο άνθρωποι δίχως εγκέφαλο ή οι καθεστωτικά εξαρτημένοι και «απολογητές» της μισής αλήθειας (οι ταχυδακτυλουργοί της παραπλάνησης και της απάτης), μπορούν να λένε ή να πιστεύουν ότι αυτά που ζει σήμερα η ανθρωπότητα, και η χώρα μας πιο ΟΡΑΤΑ και μοχθηρά, είναι αποτελέσματα τυχαία, από εφήμερες αιτίες ή προέρχονται από τον «κακό» χαρακτήρα, τη «βλακεία», τη «δολιότητα» και τα «εγκληματικά ένστικτα» των Ευρω-δικτατόρων και των ιπποκόμων τους στην Ελλάδα…
Τα πολιτικά φαινόμενα, ιδιαίτερα τέτοιας γενικευμένης και απαστράπτουσας φρενοβλάβειας», έχουν ΠΑΝΤΑ βαθιές κοινωνικές ΑΙΤΙΕΣ.
Το ίδιο και το ψεύδος, τα πηκτά κύματα του ψεύδους που, σαν καταρρακτώδης νεροποντή, και καθημερινά, μας κατακλύζουν από παντού: ΟΛΑ έχουν βαθιές κοινωνικές ΑΙΤΙΕΣ, δεν οφείλονται, δηλαδή, στις τυχαίες ατέλειες της ανθρώπινης ύπαρξης, στο γεγονός ότι ξαφνικά γεμίσαμε από πρόσωπα-σκύβαλα ψευτιάς…
Η παρακμή των κομμάτων και η μετατροπή τους σε ανδρείκελα της Μέρκελ και των Ευρω-κακούργων και αυτά όλα δεν είναι έργο των ατελειών του ατόμου: ΕΧΟΥΝ βαθιές κοινωνικές ΑΙΤΙΕΣ…
Και η σημερινή κατάργηση των αστικών κοινοβουλευτικών απομειναριών είναι ΑΝΑΠΟΤΡΕΠΤΗ, όχι γιατί είναι «κακοί» και «μικροί» οι πολιτικοί, ΑΛΛΑ διότι το σύστημα που γέννησε αυτή τη «Δημοκρατία» και αυτά τα κόμματα, βρίσκεται στα έσχατα όρια της αποσύνθεσής του και της παρακμής του: Σε μια βαθιά και αδιέξοδη κρίση κατάρρευσης, κρίση που δεν επιτρέπει καμιά πολυτέλεια «δημοκρατική», κρίση που επιβάλλει την κατάργηση κάθε «δημοκρατικού» ντεκόρ και την ΑΝΟΙΚΤΗ δικτατορία του κεφαλαίου, το ΦΑΣΙΣΜΟ της Πλανητικής Νέας Τάξης…
Είναι, συνεπώς, η αποσύνθεση και η κατάρρευση του διεθνούς καπιταλισμού που μέσα στους επιθανάτιους σπασμούς της κρίσης και της κατάρρευσής του, βγάζει στην επιφάνεια όλα τα ανεξάντλητα αποθέματα του σκοταδισμού και της αγριότητάς του: Ξερνά όλη τη βαρβαρότητα που δεν μπορεί πλέον να χωνέψει…
Και ως γνωστό, ΦΑΣΙΣΜΟΣ είναι η καπιταλιστική βαρβαρότητα που δεν «χωνεύεται» από το σύστημα..
Αυτή τη φρίκη, τη νεοταξική καπιταλιστική φρίκη του νέου ΦΑΣΙΣΜΟΥ, ζούμε σήμερα.
Να, γιατί δεν πρέπει να ζούμε με αυταπάτες και το χειρότερο να τρέφουμε και να καλλιεργούμε «δημοκρατικές» αυταπάτες…
Για να ξαναγυρίσουμε πίσω σε μια «ειρηνική δημοκρατία», δεν υπάρχει ΔΡΟΜΟΣ. Η Εξέλιξη οδηγεί αναπόφευκτα, σε μια ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ των λαών με το νέο φασισμό: Το φασισμό της Νέας Τάξης…
Προς αυτήν την κατεύθυνση πρέπει να ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΤΟΥΜΕ, και να ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ και ΟΧΙ να βαυκαλιζόμαστε με θανάσιμες αυταπάτες. Ότι θα αλλάξουν τα πράγματα με την αλλαγή φρουράς στα «κακά» και «δόλια» πρόσωπα…
Τα πράγματα αλλάζουν ή καλυτερεύουν για τις κοινωνίες και τους λαούς, ΜΟΝΟ με τους αγώνες στο ΔΡΟΜΟ, με την ανάπτυξη και οργάνωση αυτών των αγώνων: ΜΟΝΟ όταν οι λαοί πάρουν τις τύχες στα χέρια τους, ΚΟΝΤΡΑ και ΕΝΑΝΤΙΑ στους χειραγωγούς τους και στους πολιτικούς τους πληρεξούσιους…
Μετά από όλα αυτά διαβάστε και το ευρηματικό, αλλά καθαρά αγκιτατόρικο και σχηματικό (για προκήρυξη είναι άριστο) άρθρο του ΣΤΑΘΗ…
Υ.Γ. Ο ίδιος ο τίτλος του άρθρου συσκοτίζει και επικαλύπτει τούτο: Ότι ο νεοταξικός φασισμός έχει ως πολιτικούς πυλώνες-ανδρείκελα το σύνολο των καθεστωτικών κομμάτων και όχι τα «ακροδεξιά» βυθοκορήματα. Αυτά αποτελούν απλώς τη «γαρνιτούρα» και τα «σημεία στίξης»: πολύ χρήσιμα για σημειολογικές παρατηρήσεις, αλλά ΟΧΙ με τα «σημεία στίξης» να χάνουμε τον κορμό και το περιεχόμενο του «κειμένου», το ΔΑΣΟΣ πίσω από το κίτρινο φύλλο…
ο σοσιαλιστής με τον φασίστα αγκαλιά
Πρέπει όχι πια να αναρωτιόμαστε ή να φοβόμαστε αλλά να παραδεχθούμε ότι το πολίτευμα στην Ελλάδα έχει καταλυθεί. Η Ελληνική Δημοκρατία δέχεται κι εκτελεί υπαγορεύσεις πιστωτών (που όμως μας χρωστούν, η Γερμανία, πολλαπλάσια ποσά). Το Ελληνικό Σύνταγμα δεν έχει υποκατασταθεί, αλλά αντικατασταθεί, από μια Σύμβαση οφειλετών - πιστωτών, δηλαδή το Μνημόνιο ή όπως άλλως θέλει ονομάζεσθαι στο μέλλον. Η προηγούμενη κυβέρνηση και η μεταμορφική σημερινή της εκδοχή, ήτοι η μεταβατική (ουδέν μονιμότερον του προσωρινού) κυβέρνηση Παπαδήμου, δεν υπερασπίζονται την Ασυλία της χώρας, ούτε το βιοτικό επίπεδο του λαού -προεξάρχοντα προτάγματα του Ελληνικού Συντάγματος, ούτε καν την ανεξαρτησία του έθνους, την κυριαρχία του λαού και το αυτεξούσιον του κράτους. Αντιθέτως. Το πολίτευμα της Ελλάδος έχει γίνει το διαρκές των εντολών του Γερμανικού Λογιστηρίου και των Τραπεζών. Το Ελληνικό κράτος αδικοπραγεί εναντίον των πολιτών του, όπως αδικοπραγεί η Γερμανία κατά του Ελληνικού κράτους, όταν, ενώ δεν έχει καταβάλει τις πολεμικές αποζημιώσεις, βυθίζει, σαν τον τελευταίο τοκογλύφο, έναν ολόκληρο λαό στην υπερχρέωση, τη δουλεία και τον εξευτελισμό...
Μαράζι στα σπίτια -σε 500.000 νοικοκυριά δεν υπάρχει ούτε ένας που να εργάζεται
κρύα μέσα στη στάχτη της η εστία -με τη φερώνυμη θεά να απορεί με την πείνα για χρυσό εκείνων που σκλαβώνουν στην πενία τους άλλους, κρύα
μέσα στις στάχτες της η εστία, η ψυχή του οίκου
εκεί το γέλιο της οικογένειας
εκεί η συζήτηση για τα προβλήματα της ημέρας και του βίου
εκεί η ανησυχία κι ο μόχθος της μητέρας, εκεί και ο ερχομός του πατέρα
εκεί γύρω απ' την εστία τα πειράγματα των παιδιών, εκεί ο δείπνος και ο λογαριασμός της ημέρας, εκεί το πρωινό και οι ελπίδες, τα σχέδια, το άγχος, οι υποχρεώσεις, το
πεταχτό φιλί του αποχαιρετισμού, εκεί στην εστία των σπιτιών με τη φερώνυμη θεά να αποστρέφει δακρύεσσα το πρόσωπο
απ' τα άδεια μάτια και τα κρεμασμένα
άεργα χέρια, 500.000 νοικοκυριά που το τσουκάλι όταν βράζει, βράζει με δανεικά λεφτά, με τη βοήθεια ενός φίλου, ενός συγγενή, με σκυμένο το κεφάλι η Εστία να μη βλέπει σβηστές μέσα στις στάχτες τους τις εστίες της.
Ποιος είναι ο Μπαρόζο;
Ποιος είναι ο Ολι Ρεν, ο Βαν Ρόμπαϊ, ο κάθε χρυσοπληρωμένος απ' τους Τοκογλύφους αληταράς που καταδικάζει πρόσωπα, οικογένειες, τάξεις, λαούς στην εξαθλίωση, στην απελπισία, στην ίδια την πείνα;
Ούτε μία τρίχα απ' τα μαλλάκια ενός παιδιού δεν αξίζουν 80.000 σελίδες μονεταρισμού.
.....................................
Ποιος είναι ο Μπαρόζο; Ποια είναι η Μέρκελ; Δολοφόνοι λόγω βλακείας ή δολοφόνοι λόγω δολιότητος;
Ενάμιση χρόνο τώρα το Μνημόνιο σκοτώνει την Ελλάδα - αυτό πλέον το παραδέχονται οι πάντες. Κι όμως!
Στη συνταγή του Μνημονίου και μάλιστα επί τα χείρω επιμένει όλη η αφρόκρεμα της καπιταλιστικής διαχείρισης, από τον Γιουνκέρ έως τον Σόιμπλε.
Γιατί;
Διότι είναι ηλίθιοι;
Οχι! διότι είναι δολοφόνοι. Ταξικοί δολοφόνοι.
Ξετσίπωτοι δολοφόνοι κι εκβιαστές που λένε το ένα ψέμα μετά το άλλο! Μόλις έναν μήνα πριν, επαινούσαν οι άθλιοι την Πορτογαλία ότι, εν αντιθέσει με την Ελλάδα, υπακούει και πάει καλά.
Σήμερα η Πορτογαλία υποβαθμίστηκε απ' τη Φιτς στην κατηγορία των σκουπιδιών, το ΑΕΠ είναι στο -3% και οι Πορτογάλοι κατεβαίνουν σε 24ωρη Γενική Απεργία.
Ποιος θα βουτήξει τον Μπαρόζο απ' το λαιμό εν Μέση Οδώ ή τον Βαν Ρόμπαϊ και θα τον ρωτήσει: «γιατί, ρε παλιάνθρωπε λες με τέτοια άνεση τόσα ψέματα;»
Τα ίδια ψέματα που έλεγε σε μας ο Γιωργάκης, τα ίδια ψέματα λένε και στους Ευρωπαίους οι εγκάθετοι των τοκογλύφων.
Η Ιρλανδία -άλλο «παινεμένο» παιδί της υπακοής και της υποταγής- εφάρμοσε το δικό της Μνημόνιο έως κεραίας και κλάταρε! Τώρα ο Πρωθυπουργός της
φτυσμένος από τον κάθε Ολυ Ρεν, παρακαλάει για «τεχνικές συζητήσεις», κοινώς για επαναδιαπραγμάτευση...
Ως πού θα πάει αυτή η δουλειά;
Πρέπει να πεθάνουμε, ώσπου να καταλάβουμε ότι είμαστε πεθαμένοι;
Ποιος λογικός κι εχέφρων πολιτικός θα μπορούσε να χώσει μέσα στον λογαριασμό της ΔΕΗ χαράτσι για τα σπίτια;
Ουδείς!
Μόνον ο Βενιζέλος! Ο οποίος έχει διαπρέψει σε ανάλογης δολιότητας νόμους, όπως ο νόμος περί Τύπου, ο νόμος περί Ευθύνης Υπουργών κι άλλοι.
Ομως, το διάταγμα για το χαράτσι μέσω ΔΕΗ δεν είναι τίποτε λιγότερο από φασιστικό. Μάλιστα καθιερώνει τη φασιστική λογική στην καθημερινή πολιτική
συνιστά αυτό που λέμε «καθημερινό φασισμό» -το αισχρότερο δηλαδή δηλητήριο που μπορεί να διαχέεται σε μια Δημοκρατία.
Και ιδού ένα απ' τα πρώτα αποτελέσματα, -έπονται κι άλλα- το υβρίδιο: ο κύριος Μάκης ΠΑΣΟΚ Βορίδης...
πηγη:Ρεσαλτο
