Η δική μου η γενιά είναι από τις τυχερές στην Σαντορίνη. Ήρθε στην ζωή λίγα χρόνια μετά τον καταστρεπτικό σεισμό της 9ης Ιουλίου του 1956. Όμως επειδή μεγαλώσαμε μέσα στα χαλάσματα του νησιού και τα πρώτα παιχνίδια μας ήταν μέσα στα κατεστραμμένα σπίτια των Φηρών (κόκκινο σπίτι Νομικού, σπίτια Σαρπάκη, Κοντοχώρι κ.λ.π) τα παιδικά μας μάτια έχουν συγκρατήσει αυτές τις εικόνες που δημιούργησε στο πέρασμά του από την Σαντορίνη ο Εγκέλαδος. Θυμάμαι την διανομή τροφίμων, αρκετά χρόνια μετά το σεισμό, από τον Ερυθρό Σταυρό και το στρατό στο σημείο που σήμερα είναι το κατάστημα του Μπούμπη. Θυμάμαι το πλιγούρι και το γάλα σε σκόνη που παίρναμε και τα θεωρούσαμε θείο δώρο.
πηγή:Νεα της Σαντορίνης
