« Κλείδωσες την εκκλησιά;» ρώτησε σκουπίζοντας τα τελευταία εναπομείναντα φύλλα της αυλής της. «Ναι, μη φοβάσαι όλα είναι εντάξει, πήγαινε να ξεκουραστείς.» Η νύχτα ήταν τόσο βαριά που το πέπλο της σκέπαζε με ευκολία το διάφανο κουτί που προστάτευε το ναό. Η γυναίκα γύρισε το βλέμμα της στο ημερολόγιο. Εκείνο σημείωνε Τετάρτη 2 Ιουνίου 1982. Είκοσι έξι εικόνες εκλάπησαν εκείνο το βράδυ. Χάθηκαν σαν τον άνεμο σε μία μόνο νύχτα και το επόμενο πρωινό ένα ολόκληρο χωριό επιστρατεύτηκε για να τις εντοπίσει. Μάταια. Καμία δεν βρήκε και μέχρι τη σημερινή ημερομηνία που στα αναφέρω, χαμένες βρίσκονται σε ξένο τόπο, εξορισμένες αναπολώντας το δικό τους σπιτικό. Να επιστέψουν πια; Πράγμα εφικτό ή ανέφικτο; Ποιος άραγε να ξέρει.
Ο Σύλλογος Μας διοργανώνει λειτουργία σήμερα 19.00 η ώρα στην Παναγία Επισκοπή Μέσα Γωνιάς, παρουσία του δεσπότη για να γίνουμε όλοι ένα, μνημονεύοντας τις εικόνες... Σήμερα, μια σημαδιακή ημερομηνία για όλους μας ας μην ξεχάσουμε να τις τιμήσουμε στον τόπο τους.. Απόψε.... Ας πάμε όλοι όσοι είμαστε κοντά, μη λείψει ΚΑΝΕΙΣ! Μια αύρα μαγική να ζήσουμε απόψε....2/6/1982 ξημερώματα.... ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ!!!!!!!!!!!
