"ΚΥΛΩΝΕΙΟΝ ΑΓΟΣ" ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΗ ΒΟΣΤΩΝΗ

κ.ά.». “ΚΥΛΩΝΕΙΟΝ ΑΓΟΣ” ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΝΟΜΗ ΤΟΥ ΕΠΙΤΙΜΟΥ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΣ ΣΤΟΝ κ. ΓΙΑΝΝΑΡΑ

Γράφει ο Παναγιώτης Τελεβάντος

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται εκτενής σχολιασμός του περιεχομένου της ομιλίας του κ. Γιανναρά, κατά την αναγόρευσή του ως επίτιμου Διδάκτορος της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού της Βοστώνης, αν και θα επανέλθουμε - συν Θεώ - σύντομα για να σχολιάσουμε την αήθεια των λεχθέντων από τον κακόδοξο Καθηγητή, τα οποία δεν είναι και τόσον αθώα όσον φαίνονται εκ πρώτης όψεως.


Δηλαδή δεν πρόκειται απλά για μια ακόμη οικουμενιστική ομιλία, η οποία αραδιάζει τις συνηθισμένες θεολογικές ή μάλλον αθεολόγητες ανοησίες περί φονταμενταλιστών, που αρνούνται τον διάλογο με τους αιρετικούς. Πρόκειται για κάτι πολύ πιο χυδαίο και μικροπρεπές. Αλλά περί αυτού - συν Θεώ - θα επανέλθω.


“ΕΚ ΓΑΡ ΣΤΟΜΑΤΟΣ ΚΟΡΑΚΟΥ...”



Αλλωστε “εκ γαρ στόματος κοράκου ακούσεις κρα”.


Αφού δεν κλήθηκε από τη Σύνοδο για να δώσει εξηγήσεις ο κ. Καθηγητής, για όσα εξέμεσε κατά καιρούς κατά των Αγίων Πατέρων της Εκκλησίας, της Αγίας Γραφής (ιδιαίτερα της Παλαιάς Διαθήκης), των Ιερών Κανόνων, των Αγίων της Εκκλησίας, της Φιλοκαλίας και εναντίον του προσώπου της Υπεραγίας Θεοτόκου, φυσικό είναι να αισθάνεται άνετος “να περιάγει τη γην και την θάλασσαν” και να εκχέει την ασέβειάν του επί πάσαν την κτίσιν και να αποθηκεύει στην ακαδημαική γκαρνταρόμπα του τους επίτιμους διδακτορικούς τίτλους που του προσφέρονται αφειδώς.


Ο ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ ΕΠΙΤΙΜΟΣ ΔΙΔΑΚΤΩΡ ΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΥ




Το να αναγορευθεί ο κ. Γιανναράς επίτιμος διδάκτωρ της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Βλαδιμήρου είναι αναμενόμενο.


Πώς θα ήταν δυνατόν η Σχολή που εξέθρεψε το πανσλαβικό εθνοφυλετικό όξος και τη διανουμενίστικη θεολογική σκέψη του φιλελεύθερου ("liberal") Προτεσταντισμού των Σμέμαν και Μέγιεντορφ, να παραλείψει να επιδαψιλεύσει τη δέουσα τιμή στον κ. Γιανναρά;


Αλλωστε ο κ. Καθηγητής ανήκει στους ελευθερωτές μας εκ της “βαβυλωνείου αιχμαλωσίας” του σχολαστικισμού, όπως και οι γενάρχες της Θεολογικής Σχολής του Αγίου Βλαδιμήρου. Δεν είναι έτσι; Επομένως πώς να μην του απονεμηθεί επίτιμος τιμητικός τίτλος;


ΠΟΙΟΙ ΜΕΘΟΔΕΥΣΑΝ ΤΟΝ ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ;




Αλλά ποια δικαιολογία υπάρχει για τον τιμητικό τίτλο που του απενεμήθη από την Σχολή του Τιμίου Σταυρού; Εκείνο που αγνοώ είναι ποιος ή ποιοι μεθόδευσαν αυτόν τον έσχατο εξευτελισμό της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού με την απονομή του διπλώματος του επιτίμου διδάκτορος σε ένα αμετανοόητα κακόδοξο διανοούμενο. Αν ο γνωστός “εκκλησιολόγος” τoυ UnionTheological Seminary, που αναμηρυκάζει τη θεολογία του κ. Γιανναρά και του Μητροπολίτη Περγάμου Ιώαννη (Ζηζιούλα) ήταν ακόμη Καθηγητής της Σχολής θα έμπαινα στον πειρασμό να τον ενοχοποιήσω για το έγκλημα. Tώρα, όμως, αγνοώ ειλικρικά ποιος ευθύνεται.


ΑΓΝΩΣΤΟΝ ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΕΣΤΗ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ




Αυτό που επίσης χρειάζεται είναι να δοθούν κάποιες εξηγήσεις για την παρουσία του Σεβασμιότατου Αρχιεπισκόπου Δημητρίου στην απονομή του Διδακτορικού στον κ. Γιανναρά.


Παρέστη επειδή δεν μπορούσε να κάνει διαφορετικά; Εννοώ η Θεολογική Σχολή έφερε τον Σεβασμιότατο προ τετελεσμένου γεγονότος; Ψήφισε επίτιμο διδάκτορα τον κ. Γιανναρά - εν αγνοία του Σεβασμιότατου - και ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος παρεβρέθηκε και απένειμε το διδακτορικό στον κ. Γιανναρά, επειδή δεν μπορούσε να απουσιάσει από την αποφοίτηση των σπουδαστών της Σχολής όπου και έγινε η απονομή του διδακτορικού;


Ή πήγε συνειδητά να βραβεύσει ένα κακόδοξο διανοούμενο που και ο ίδιος έλεγξε με αυστηρότητα στο πρόσφατο παρελθόν;


Αγνοώ τα παρασκήνια. Αν και εφόσον μάθω περισσότερα θα επανέλθω. Υπάρχουν πάντως κάποια στοιχεία που μου δίνουν την ελπίδα ότι ο Αρχιεπίσκοπος είναι βασικά αμέτοχος της ευθύνης της απονομής του επίτιμου διδακτορικού στον κακόδοξο Καθηγητή.


Καταρχήν το ρεπορτάζ δεν αναφέρει αν προσφώνησε τον βραβευθέντα. Και ύστερα απουσίαζαν από την τελετή της απονομής κορυφαίοι συνεγάτες του Αρχιεπισκόπου - επίσκοποι, κληρικοί και λαικοί.


Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΕΞΑΝΓΚΑΖΕΤΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΚΑΘΕΤΑ




Δεν προδικάζω τίποτα. Αν ο Σεβασμιότατος ενέχεται στο έγκλημα - ελπίζω πως όχι - θα επανέλθω.


Γνωρίζω πάντως - όπως γνωρίζουν όλοι οι ομογενείς - ότι πολλές φορές ο Αρχιεπίσκοπος Δημήτριος εξαναγκάζεται να κάνει πράγματα με τα οποία διαφωνεί πλήρως, όπως λ.χ. με τη χειροτονία του επισκόπου Μωκησού Δημητρίου. Παρόλον ότι έκανε ότι μπορούσε για να αποτρέψει την εκλογή του στο τέλος εξαναγκάστηκε να κάνει τη χειροτονία του ο ίδιος.!!!


Αν, όπως ευελπιστώ, εξαναγκάστηκε - εκ των πραγμάτων - να παρεβρεθεί και στην απονομή του διδακτορικού διπλώματος στον κ. Γιανναρά δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα να μάθουμε σε ποιον ή σε ποιους ανήκει η φαεινή ιδέα να βραβευτεί ο πατριάρχης της εν Ελλάδι Νεορθοδοξίας και ο αρχηγέτης της αίρεσης του Νεονικολαιτισμού.


ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΣΥΝΕΤΕΛΕΣΑΝ ΣΤΟ “ΚΥΛΩΝΕΙΟΝ ΑΓΟΣ”



Σε κάθε περίπτωση ένα έχουμε να πούμε σε όσους συνέβαλαν άμεσα ή έμμεσα στην απονομή του διδακτορικού στον κ. Γιανναρά. Οποιοι και αν είναι.! Οσον υψηλά και να ίστανται.! ΝΤΡΟΠΗ! ΑΙΣΧΟΣ! ΚΥΛΩΝΕΙΟΝ ΑΓΟΣ αποτελεί για τη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού η απονομή του επίτιμου διδακτορικού τίτλου σε ένα αμετανόητα κακόδοξο διανοούμενο.


Αλλά είναι ανάγκη να επανέλθουμε.


Παραθέτουμε στη συνέχεια το κείμενο που μας έδωσε την αφορμή για τη σύνταξη του πιο πάνω σχολίου.


*****


Η ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ ΤΙΜΗΣΕ ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΓΙΑΝΝΑΡΑ


Του Θεόδωρου Καλμούκου

Η Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού Βοστώνης απένειμε επίτιμο διδακτορικό δίπλωμα Θεολογίας στον κορυφαίο καθηγητή Θεολογίας - Φιλοσοφίας και συγγραφέα Χρήστο Γιανναρά, το Σάββατο 21 Μαΐου στη διάρκεια της 69ης αποφοίτησης της Θεολογικής Σχολής και του Ελληνικού Κολεγίου.

Η απονομή έγινε από τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Δημήτριο. Παρόντες ήταν οι ιεράρχες Βοστώνης Μεθόδιος, Ολύμπου Ανθιμος (πρώην Βοστώνης και Ντένβερ), Ξάνθου Δημήτριος και Φιλομηλίου Ηλίας ηγουμενεύων της Πατριαρχικής Μονής Οσίας Ειρήνης του Χρυσοβαλάντου Νέας Υόρκης.

Επίσης, παρόντες ήταν ο αντιπρόεδρος της Εφορίας Τόμας Λέλον και μέλη της, ιερείς από μέρη της Νέας Αγγλίας και της Αμερικής, ο γενικός πρόξενος Ηλίας Φωτόπουλος, η πρόεδρος της Εθνικής Φιλοπτώχου της Αρχιεπισκοπής Αμερικής Αφροδίτη Σκιαδά και περίπου τετρακόσιοι Ελληνορθόδοξοι πιστοί γονείς, συγγενείς και φίλοι των αποφοιτησάντων.

Παραλαμβάνοντας το επίτιμο διδακτορικό από τον Αρχιεπίσκοπο Δημήτριο ο καθηγητής Χρήστος Γιανναράς, ο οποίος ήταν και ο κεντρικός ομιλητής της τελετής της αποφοίτησης, είπε: «παρακαλώ δεχθείτε τις εγκάρδιες ευχαριστίες μου για την τιμή που μου κάνετε σήμερα, να μου απονέμει η Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού τον τίτλο του επίτιμου διδάκτορα».

Πρόθεσε πως «προηγήθηκε του σημερινού γεγονότος μια ιδιαίτερη εύνοια της Σχολής προς το πρόσωπό μου, για την οποία σας είμαι ευγνώμων: Να περιλάβει στις εκδόσεις της τέσσερα από τα βιβλία μου και δύο ακόμα που είναι έτοιμα για εκτύπωση. Η είσοδος ενός βιβλίου στην αμερικανική βιβλιαγορά είναι δώρο πολύτιμο για τον συγγραφέα του, του ανοίγει πολύ ευρύτερες δυνατότητες να κριθεί, να αποτιμηθεί η μετοχή του στον στίβο κοινωνίας της έκφρασης».

Ο κ. Γιανναράς, διάβασε την ομιλία του στην αγγλική γλώσσα, ενώ αντίγραφά της μοιράσθηκαν σε όλους τους παρευρεθέντες στην Ελληνική και την Αγγλική, είπε πως «είμαι ευτυχής που γράφω στα Ελληνικά, γλώσσα συναρπαστικών εκφραστικών δυνατοτήτων» και συμπλήρωσε «αλλά μόνο με την είσοδο στην αγγλόφωνη βιβλιαγορά προσεγγίζω ελπίδες να κριθεί με αυστηρότερες απαιτήσεις η δουλειά μου».

Ο καθηγητής Γιανναράς, ο οποίος έγινε δεκτός στη Θεολογική Σχολή και στη Βοστώνη γενικότερα με ξεχωριστή εκτίμηση και ενθουσιασμό από διδάσκοντες και διδασκομένους, ανέπτυξε το θέμα «Η σχέση Ορθοδοξίας και Δύσης, ορθόδοξης εκκλησιαστικής παράδοσης και δυτικού νεωτερικού βίου», χαρακτηρίζοντας «οξύ το πρόβλημα του νεοσυντηρητισμού και φονταμενταλισμού που ταλαιπωρεί σήμερα την πρακτική του βίου των περισσότερων Ορθόδοξων Εκκλησιών».

Ο καθηγητής Γιανναράς είπε ότι «οι ʽΖηλωτέςʼ της Ορθοδοξίας, όπως ονομάζονται στα καθʼ ημάς οι φονταμενταλιστές, είναι, κατά κανόνα, φανατικά αντιδυτικοί: αντιμετωπίζουν τις χριστιανικές Εκκλησίες και ομολογίες της Δύσης σαν το αντίπαλο της Ορθοδοξίας στρατόπεδο, πραγματική απειλή. Διακηρύσσουν ότι είναι βυθισμένη στην πλάνη η Δύση και ταυτόχρονα επιβουλεύεται την Ορθοδοξία. Γιʼ αυτό και κάθε απόπειρα ʽδιαλόγουʼ των Ορθοδόξων με τους Δυτικούς Χριστιανούς, κάθε συμμετοχή στη λεγόμενη ʽοικουμενική κίνησηʼ σημαίνει για τους ʽΖηλωτέςʼ προδοσία της Ορθοδοξίας, ενδοτισμό στην πλάνη, παραίτηση από την πίστη ότι η Εκκλησία είναι μόνο Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική».

Ο κ. Γιανναράς είπε ακόμα, πως «αυτή η βεβαιότητα των ʽΖηλωτώνʼ δεν συνιστά υπεράσπιση συνοδικής απόφανσης, δεν συνάγεται από συνοδική έκφραση της καθολικής εκκλησιαστικής εμπειρίας. Είναι ατομική επιλογή και πεποίθηση ή στηρίζεται συνήθως στη γνώμη κάποιου επίσης ατομικά επιλεγμένου ʽγέρονταʼ που του προσδίδει ʽαντικειμενικήʼ εγκυρότητα ή αγιορείτικη ή όποια άλλη μοναστική του προέλευση...Ετσι ο ατομοκεντρικός χαρακτήρας του Ζηλωτισμού-Φονταμενταλισμού και η συνακόλουθη ειδωλοποίηση του φορμαλισμού (ʽδογμάτωνʼ και ʽΚανόνωνʼ αυτονομημένων από την εκκλησιαστική εμπειρία) εξομοιώνουν την ʽΟρθοδοξίαʼ των συντηρητικών Χριστιανών με κάθε άλλη ιδεολογική ʽορθοδοξίαʼ: των συντηρητικών Μαρξιστών, των συντηρητικών Φροϋδιστών,