«Επί δυόµισι χρόνια, µαθαίναµε τα πάντα για καθένα από τα µανιτάρια του τόπου µας. Το ευχαριστηθήκαµε από κάθε άποψη, καταφέρνουµε πλέον και να τα µαγειρεύουµε σε διάφορες συνταγές! Εκδώσαµε µάλιστα και βιβλίο, ηµερολόγιο και γραµµατόσηµα µε αυτό το πλούσιο υλικό µας...».
Είναι οι µοναδικοί µαθητές στην Ελλάδα που έβγαλανµέχρι και βιβλίο για τα µανιτάρια. Είκοσι αγόρια και κορίτσια του Γυµνασίου Νάουσας στην Πάρο πήραν το θέµα κάτι παραπάνω από µερακλίδικα! Εκτός σχολικού ωραρίου, µελέτησανσυστηµατικά τουςγευστικούς, αλλά και τους δηλητηριώδεις πολύχρωµους µύκητεςτης περιοχήςτους, υπό την επίβλεψη τεσσάρων καθηγητών τους.
«Ιδέα του καθηγητή µας, που του αρέσουν πολύ τα µανιτάρια, ήταν να µάθουµε και εµείς κάτι περισσότερο για αυτά. Πράγµατι, επί τρεις σχολικές χρονιές τώρα, βγαίναµε έξω στη φύση κατά τα Σαββατοκύριακα και ψάχναµε από άκρησ’ άκρη για να τα βρούµε. Κατόπιν τα φωτογραφίζαµε, καταγράφαµε κάθε λεπτοµέρεια για τη συλλογή τους, µαζεύαµε και τα πιοασυνήθιστα από αυτά, ώστε να διαπιστώσουµε σε ποιο γένος ανήκουν. Αν δεν µπορούσαµε να τα ταυτοποιήσουµε, τα στέλναµε στην “πόλη των µανιταριών” – στα Γρεβενά, στον κορυφαίο ερευνητή στο αντικείµενο, τον δάσκαλο Γιώργο Κωνσταντινίδη, που µας βοηθούσε. Αρκετά από αυτά τα αποξηραίναµε, άλλα τα τρώγαµε στα σπίτια µας. 
Σε συναντήσεις µας, τα µαγειρεύαµε κι εµείς οι ίδιοι, ψητά,τηγανητά ή και σε µανιταρόπιτες...», περιγράφει η µαθήτρια της Γ’ Τάξης, Φλωρεντία Αλιπράντη. Για καθένα από τα συλλεγόµενα είδη ακολουθούσε και η ανάλογη παρουσίασή του.Προηγουµένως, τα παιδιάφρόντιζαν κι έβρισκαν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες στη βιβλιογραφία. Μέσω συνεντεύξεων που πήραναπό παλιούς Παριανούς, έµαθανκαι τις λαϊκές ονοµασίες τους, την πληθώρα των ντόπιων συνταγών για τη µαγειρική τους. «Κάθε νέα εµπειρία αξίζει τον κόπο! Ειδικά όταν τη µοιράζεσαι µε φίλους και συµµαθητές που µπορείς να συνεργαστείς και να µάθεις ενδιαφέροντα πράγµατα. Οταν είσαι σε θέση να ασχοληθείς µε τη φύση, να βρεθείς για κάποιες ώρες µακριά απ’ την πόλη. Από αυτήντην άποψη, αισθάνοµαιπρονοµιούχα που συµµετείχα σ’ αυτήν την περιβαλλοντική οµάδα!Είναι από τα λίγα βιώµατα πουθα µου µείνουν από το Γυµνάσιο...», λέει η Φλωρεντία.
Γευσιγνωσία
«Ειδικά κάποια από αυτά τα µανιτάρια, όπως τα πορτοκαλί lactarius (γαλακτίτες), τα... τσακίσαµε!», λέει ο µαθητής παναγιώτης Μενέγος
128
είναι οι σελίδες του βιβλίου που ετοίµασαν οι µαθητές µε τίτλο «Τα αυτοφυή µανιτάρια της πάρου». Σε αυτό δηµοσιεύονται τα αποτελέσµατα της εργασίας τους, αλλά και πεντανόστιµες τοπικές συνταγές. Η έκδοση έγινε µε τη βοήθεια ντόπιων χορηγών.
«Δεθήκαµε µε τον βιότοπο του νησιού»
«ΚΑΝΕΙΣ ΜΑΣ δεν περίµενε να βρούµε τόσο πολλά, από τη στιγµή που εδώ δεν έχουµε σχεδόν καθόλου δάση. Κι όµως εντοπίσαµε συνολικά 122 διαφορετικά είδη, µέσα σε µικρά δασάκια ή χωράφια, ακόµα και σε δέντρα σε παραλίες, µέχρι και στην άµµο! Μέσα σε ευχάριστο κλίµα, γνωρίσαµε περιοχές όπου µέχρι πρότινος δεν είχαµε ξαναπάει. Ηταν ευκαιρία να ξεκολλήσουµε απότα ηλεκτρονικά, να δεθούµε µε τον όµορφο βιότοπο της Πάρου. Ταυτόχρονα όµως είχαµε κι έναν σκοπό µπροστά µας, την καταγραφή των ποικίλωναυτών µανιταριών, τον οποίο και τελικά φέραµε επιτυχώς εις πέρας. Μόνο βαρετό, δηλαδή, δεν ήταν όλο αυτό...», επισηµαίνει.
«Τα κείµενα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας της Α’ Γυµνασίου,που έκαναν αναφορά στα µανιτάρια, ήταν για µένα η αφορµή...», ανατρέχει κι ο υπεύθυνος του προγράµµατος, φιλόλογος Λεονάρδος Κόττης. «∆ιαπίστωσα τότε, προ τριετίας, πως τα παιδιά διατύπωναν συνεχώς ερωτήσειςτους, ζητούσαναλλεπάλληλες πληροφορίες για αυτά. Οι συζητήσεις µας αυτέςσυνεχίστηκαν και εκτός µαθήµατος, ώσπου αποφασίσαµε να φτιάξουµε µια µικρή οµάδα για να ψάξουµε το θέµα αυτό περισσότερο. Αυτό ακριβώς και κάναµε, αρχικά µε θεωρητικά µαθήµατα µέσω υπολογιστή για τα πρώτα βασικά, καθώς ελάχιστα από τα παιδιά είχαν προηγούµενη γνώσητου αντικειµένου...», εξηγεί.
Στην Πάρο σήµερα θα πρέπει να υπάρχουν 300 µε 400 είδη µανιταριών, υποστηρίζει. «Σε όλους τους βιοτόπους είχαµε πλούσια συγκοµιδή σε αγαρικά, πλευρωτούς, λακτάριους, λεπίστες, κόπρινους και βολβαρίσκες. Στοβιβλίο µας βάλαµε µόνο τα 81 από αυτά, γιατί ήταν και υψηλό τοκόστος εκτύπωσής του. Νωρίτερα, πάντως, είχαµε εκδώσει τις φωτογραφίες δώδεκα µανιταριών σε ηµερολόγιο του 2010, κάναµε και εκθέσεις φωτογραφίας. Κατόπιν, σε συνεργασία µε τα ΕΛΤΑ Πάρου,βγάλαµε και δύο γραµµατόσηµα µε τοπικά µανιτάρια, που διατέθηκαν σε Παροικιά και Νάουσα», σηµειώνει.
Οι µανιταρονοστιµιές της Πάρου
Τηγανητά, ψητά στη σχάρα, σε µανιταροκεφτέδες ή µαγειρευτά στην κατσαρόλα... Στην πάρο, σερβίρουν τους λεγόµενους και αµανίτες και σε άλλες εκδοχές, όπως το φρικασέ. Η συνταγή: πλένουµε και στεγνώνουµε τα µανιτάρια. Τα ψιλοκόβουµε και τα σοτάρουµε στο λάδι µαζί µε το κρεµµύδι. Σβήνουµε µε κρασί και προσθέτουµε τα άγρια χόρτα µε νερό ή ζωµό λαχανικών. Αφήνουµε να βράσουν. Ετοιµάζουµε το αυγολέµονο, όπου προσθέτουµε και ζωµό από το φαγητό. Το περιχύνουµε µε το µείγµα στην κατσαρόλα κι ανακατεύουµε απαλά.
ΠΕΤΡΟΣ ΣΤΈΦΑΝΗΣ
Σας γνωστοποιούμε την έκδοση του νέου βιβλίου που εκδώσαμε στο σχολείο μας. Για όποιον ενδιαφέρεται αποστέλλεται με αντικαταβολή. Τηλ. 22840-53410. Κιν. 6977268507.Το μικρό αυτό πόνημα αποτελεί αδιάκοπη έρευνα και μελέτη μικρής ομάδας 20...
μαθητών και μαθητριών και 4 εκπαιδευτικών του σχολείου, που ολοκληρώθηκε μετά από τρία χρόνια. Σε μια εποχή κοινωνικής απαξίωσης του σχολείου και διαχρονικών πολιτικών πειραματισμών χωρίς προγραμματισμό και στόχους, μέσα από την τρίχρονη αυτή εμπειρία αποκτήσαμε τη δυνατότητα να έρθουμε τόσο κοντά στο φυσικό μας περιβάλλον. Να το μελετήσουμε, να το περιεργαστούμε, να το σεβαστούμε, να το θαυμάσουμε. Ζήσαμε το αυτονόητο, να γνωρίσουμε τον κόσμο μας. Αυτό που τόσο μας λείπει από την εκπαιδευτική διαδικασία.
Η εμπειρία της αναζήτησης και της έρευνας, η χαρά της ανακάλυψης, η μελέτη της ταυτοποίησης, η βιβλιογραφική αναζήτηση πηγών, η έρευνα προφορικών παραδόσεων και εθίμων και η ανάπτυξη της κριτικής ικανότητας για τη σύνθεση, είναι τα θετικά στοιχεία, που όλοι μας αποκομίσαμε. Άλλωστε αυτά δεν είναι στοιχεία που αποτελούν και ζητούμενα της εκπαίδευσης;
Ο μικρόκοσμος των μανιταριών μας φανέρωσε μια πρωτόγνωρη μαγεία και έναν αυτονόητο θαυμασμό. Ο τρόπος ανάπτυξης, η σύντομη ζωή και η τελευτή του μανιταριού δίνουν τη δυνατότητα σ’ όποιον ζήσει την εμπειρία αυτή, να αναφωνήσει: «ως εμεγαλύνθη τα έργα σου Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας».
Θεωρώ υποχρέωσή μου να ευχαριστήσω θερμά τους 20 μαθητές και μαθήτριές μας και τους εκπαιδευτικούς του σχολείου Κόττη Λεονάρδο, Αγγελοπούλου Σοφία και Ιωσηφίδου Ελευθερία για την αδιάκοπη, υπεύθυνη και σοβαρή δουλειά και συνεργασία τους. Επίσης τον αγαπητό συνάδελφο από τα Γρεβενά Γιώργο Κωνσταντινίδη, τον κορυφαίο ειδικό των μανιταριών στην πατρίδα μας σήμερα για την αγόγγυστη βοήθεια και συμπαράστασή του, χωρίς την οποία η έκδοση θα ήταν ελλιπής και δύσκολη. Τέλος θερμές ευχαριστίες στους χορηγούς της έκδοσης.
Ηρακλής Ι. Χατζόπουλος
Καθηγητής-θεολόγος
Διευθυντής Γυμνασίου Νάουσας Πάρου।
πηγή:kykladesnews
