Το ότι εκατοντάδες χιλιάδες δυστυχισμένων και ταλαιπωρημένων αλλοδαπών χρησιμοποιούνται απο τα επιτελεία της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" αρχικά σαν "ανθρώπινη ασπίδα" και κατόπιν σαν "δεξαμενή στρατολόγησης" μειονοτικών στρατών, είναι κάτι που δυστυχώς το αντιλαμβάνεται ακόμα και ο πιο καλοπροαίρετος Έλληνας πολίτης.
Αυτό όμως που κάνει τον Έλληνα πολίτη να εξεγείρεται είναι η στάση της κυβέρνησης απέναντι σε ένα τόσο σοβαρό ζήτημα.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι Έλληνες αγανακτισμένοι απο την διακυβέρνηση της "επανίδρυσης" (στην ουσία της συνέχειας του "Σημιτισμού"), είδαν το "τυρί" αλλά όχι την "φάκα" που τους είχαν στήσει τα αφεντικά του σημερινού δίψυχου κατοχικού κυβερνήτη.
Σου λέει, αφού μας είπε ότι "λεφτά υπάρχουν" και ότι δεν θα μπούμε στο ΔΝΤ και ότι ... βασανίζεται απο το δίλημμα "σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα",έ τότε αυτόν θα ψηφίσω και θα είμαι και ευχαριστημένος να κάνει ακόμα και τα μισά απο αυτά που λέει.
Δεν είχαν φανταστεί ότι είχαν ανοίξει την κερκόπορτα σε κάποιον που είχε μια και μόνη εντολή, να εξοντώσει τους Έλληνες και να μετατρέψει την Ελλάδα σε αποικία και προτεκτοράτο.
Αυτή την άθλια και αθελληνική εκτέλεση εντολών την βάφτισε "νέο πατριωτισμό" ο οποίος μη έχοντας , όπως δήλωσε, την αναγκη της Ιστορίας και των συμβόλων , θα είναι αυτός που θα επαναφέρει την Χώρα σε πορεία ανάπτυξης και προόδου.Αυτός ο "νέος πατριωτισμός" απ΄ότι φαίνεται δεν έχει ανάγκη ούτε καν τους ίδιους τους Έλληνες, αφού την "πολυπολιτισμικότητα", που είναι και το κυριώτερο χαρακτηριστικό του,μπορούν να την προσφέρουν μόνο οι νέοι εισαγόμενοι "Έλληνες".
Επειδή όμως δεν έχουμε ακόμα γονατίσει όλοι ,είναι απαραίτητο και σε αυτόν τον τομέα να τηρούνται τα προσχήματα.Έπρεπε να μπουν στα αποεθνικοποιημένα υπουργεία "άνθρωποι- κασσετόφωνα" οι οποίοι θα αναπαράγουν όταν χρειαστεί το προκαθορισμένο "ρεπερτόριο" ύμνων, σλόγκαν, και άνευ σημασίας και ουσίας νεοεποχήτικων όρων.
Ευτυχώς υπάρχουν και στιγμές που αυτοί οι "εκ των αρίστων" επιλεχθέντες, στριμώχνονται και δεν μπορούν να βρούν κάποια απάντηση ανάμεσα σε αυτές που εκπαιδεύτηκαν να χρησιμοποιούν.
Είναι οι στιγμές που φαίνεται η πνευματική τους φτώχεια και η παντελής απουσία πολιτικού λόγου.Είναι αυτές οι στιγμές που απογυμνώνονται απο κάθε καμουφλάζ και αποκαλυπτεται η υποκρυπτόμενη αλήθεια, ότι δηλαδή δεν υπάρχει τίποτα εντός τους παρά μόνο πολιτικαντισμός και κουτοπονηριά.
Ένα απο τα πολλά δείγματα αυτής της "εκλεπτυσμένης υπουργικής σκέψης" είναι και η ...επιχειρηματολογία της κ. Νταλάρα σε τηλεοπτική συζήτηση για το πρόβλημα των λαθρομεταναστών.
πηγή:klassikoperiptosi