Γράφει ο Ηλίας Προβόπουλος
Θα ήταν πολύ επιπόλαιο τούτη τη στιγμή να γράψω γιατί οι εικόνες από το μοναστήρι της Χοζοβιώτισσας στην Αμοργό πρέπει να «περπατήσουν» μετά την εβδομάδα του Πάσχα σε όλα τα χωριά του νησιού και να περάσουν τις νύχτες τους σε όλες τις μεγάλες εκκλησίες. Υπάρχει εξήγηση και μάλιστα σοβαρή αλλά οπωσδήποτε είναι για σημείωση μιας άλλης φοράς…
Σημασία έχει πως σήμερα, τελευταία νύχτα της παρουσίας των εικόνων στις κεντρικές εκκλησίες όλη η ημέρα συνοδεύεται από κωδωνοκρουσίες που μοιάζει σαν να θέλουν να διατηρούν τον κόσμο σε εγρήγορση γιατί το μεγάλο γεγονός μια φορά μόνο το χρόνο συμβαίνει στον τόπο τους. Έτσι, σε κάθε εκκλησία υπήρχε ένας άνθρωπος που τραβούσε τα σκοινιά από τις καμπάνες και επειδή φαίνεται πως λόγω του πλήθους των εκκλησιών και των ναϊσκων δεν αρκούν οι μεγάλοι, τα παιδιά είχαν παντού τον πρώτο λόγο. Όπως στον Άγιο Αντώνιο, μια ωραία διπλή εκκλησία στην δυτική είσοδο της Χώρας η μικρή Ουρανία όλο το μεσημέρι τραβούσε το σκοινί και γέμιζε τον ανοιξιάτικο αέρα με ήχους που έσβηναν στα σιωπηλά σπίτια με τα κλειστά παράθυρα και τις μανταλωμένες πόρτες…
