Μιχάλης Τρεμόπουλος προσκυνάει τους τσάμηδες-τσαμουριά.

Τσάμηδες οι κατατρεγμένοι και εκδιωγμένοι απο τους έλληνες φασίστες!!!!

Το μαυρο φίδι που βάλαμε στην ευρωβουλή.

Τρεμόμπουλος speaking...Την πρώτη φορά που άκουσα κάτι για τους Τσάμηδες ήταν το 1988 όταν συμμετείχα σε μια αποστολή Ελλήνων για συμπαράσταση στη μαζική δίκη της Ντεβ-γιολ στην Άγκυρα. Είχα φιλοξενηθεί, με δική του επιμονή, στο σπίτι ενός στελέχους της Ένωσης Ανθρώπινων Δικαιωμάτων της Τουρκίας, όπου γνώρισα τη μητέρα του. Ανήκε σε μια ομάδα 70 περίπου παιδιών που είχαν γλυτώσει από το λεπίδι του Ζέρβα (όχι του Πάνου) με πρωτοβουλία των Ελλήνων κατοίκων της Πάργας.Οι άξιοι αυτοί συμπολίτες τους, αφού τα έκρυψαν στα σπίτια τους, προτίμησαν να μη τα στείλουν στην Αλβανία -όπως τα άλλα- αλλά στην Τουρκία, όπου 7 χρονών αυτή και 9 ο μετέπειτα άντρας της, αναγκάστηκαν να μάθουν τουρκικά και να ενσωματωθούν στην τουρκική κοινωνία. Η γιαγιά, μάλιστα, μιλούσε ακόμη τα ελληνικά αλλά τραγουδούσε πολύ καλύτερα αντάρτικα τραγούδια, που της είχαν μάθει οι γονείς της. Αυτό ήταν και το αμάρτημά τους: εκτός από μουσουλμάνοι ήταν και αριστεροί… Κι αυτό πληρώνεται. Το παιδί τους ήθελε να μάθει ελληνικά και αυτό που μου ζήτησε ήταν μια μέθοδος εμάθησης ελληνικών του ΑΠΘ.Αργότερα στην Ελλάδα έψαξα να μάθω γι’ αυτή την άγνωστη πλευρά της νεοελληνικής Ιστορίας. Όποιος ψάχνει και δε βολεύεται στις επίσημες ή τις κυρίαρχες εκδοχές, μαθαίνει.Διαβάστε και ένα απόσπασμα από μια συνέντευξη με το Γιώργο Μαργαρίτη, καθηγητή Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ, συγγραφέα του βιβλίου με τίτλο «Ανεπιθύμητοι συμπατριώτες: Τσάμηδες – Εβραίοι. Στοιχεία για την καταστροφή των μειονοτήτων στην Ελλάδα» (δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΕΠΟΧΗ, Νοέμ. 2005):“Όλες οι μαρτυρίες και οι πηγές που διαθέτουμε συνηγορούν στο ότι ηεκδίωξη των Τσάμηδων από τις κωμοπόλεις και τα χωριά τους ήταν μίαεξαιρετικά βίαιη διαδικασία, η οποία εξελίχθηκε σε διαδοχικά κύματα,στην περιοχή της Παραμυθιάς πρώτα και στην περιοχή των Φιλιατών στησυνέχεια. Ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού θανατώθηκε, πολλοίκακοποιήθηκαν, ενώ τα υπάρχοντά τους διαρπάγησαν. Καμία από τιςμεταγενέστερες μελέτες δεν αμφισβητεί αυτό το γεγονός (Κραψίτης, Μαντά,Μιχαλόπουλος, κ.λπ.) Προφανώς, η φυγή των Τσάμηδων, πέρα από τα σύνορα, δεν ήταν μία ανώδυνη υπόθεση.Η συλλήβδην δαιμονοποίηση των Τσάμηδων ως «φανατικών συνεργατών του κατακτητή» είναι σε ένα βαθμό μεταγενέστερη των γεγονότων (Παπαμανώλης, 1945, Λάμπρου, 1949 κ.λπ.), ένα είδος «απολογητικής» υπερβολής από μέρους της ελληνικής πλευράς, ώστε να μη δημιουργηθούν διπλωματικές επιπλοκές από όσα συνέβησαν στη Θεσπρωτία. Στον καιρό της κατοχής, οι Ιταλοί δημιούργησαν ένα μικρό πυρήνα μουσουλμανικής Πολιτοφυλακής, όταν διαπιστώθηκε η αδυναμία της ελληνικής Χωροφυλακής να παρέμβει στις κοινότητες των Τσάμηδων (σχετικά έγγραφα υπάρχουν στα παραρτήματα του βιβλίου μου). Η αυτονομιστική κίνηση των Τσάμηδων, η «Ξίλια», στα 1944, συνέπραξε σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό με τους Γερμανούς και στράτευσε μερικές εκατοντάδες άτομα -ως εθελοντές ή ως υποχρεωτικά στρατολογημένους- για να υπηρετήσουν στις τοπικές φρουρές στο πλευρό των κατοχικών στρατευμάτων.

Η οικολογική μαλακία περι μειονοτήτων παει σύννεφο..απο τον κύριο ΤρεμόμπουλοΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΜΩΣ ΠΟΣΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΝΑΝΕ ΕΠΙ ΚΑΤΟΧΗΣ ΕΝΑΝΤΙΩΝ ΑΜΑΧΩΝ,ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ

ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΓΚΛΗΜΑΤΩΝ του «Συστήματος Αλβανικής Πολιτικής Διοικήσεως («K.S.I.L.I.A.»)κατά την κατοχή στη Θεσπρωτία.

Δολοφονηθέντες υπό των Τσάμηδων, μόνων ή εν συνεργασία με τα στρατεύματα Κατοχής
632
Εξαφανισθέντες και αρπαχθέντες ως όμηροι
428
Βιασμοί γυναικών και κορασίδων
209
Απαγωγαί
31
Πυρποληθείσαι οικίαι
2.332
Λεηλατηθέντα ολοσχερώς χωρία
53
Διαρπαγέντα Αιγοπρόβατα
37.556
Βοοειδή
9.285
Ιπποειδή
4.148
Πουλερικά(ολίγων μόνο χωρίων)
30.000
Κυψέλαι
742«Τα ανωτέρω (είναι) κατώτερα της πραγματικότητος… (και έγιναν) Πανστρατιά Τσάμηδων» και «Όλος ο Μουσουλμανικός πληθυσμός της Θεσπρωτίας, από 17-70 ετών, είχεν εξοπλισθή από τους Ιταλούς, οι οποίοι στους περισσοτέρους έδωσαν στρατιωτικές στολές (…) ενώ περί τους 2.400 Τσάμηδες είχαν ενταχθή εθελοντές στον Αλβανικό Φασιστικό Στρατό».Η ευκαιρία να δείξουν το ανθελληνικό τους μένος δόθηκε κατά την κήρυξη του Ελληνο-ιταλικού Πολέμου. Το απόγευμα της 28ης Οκτωβρίου 1940, εντάσσονται στον Ιταλικό Στρατό οργανώνοντας δύο (2) Τάγματα δικά τους και με 15 περίπου Αλβανικά Τάγματα, αποτελούμενα απο 15.000 άνδρες, εισβάλουν στη Σαγιάδα και στους Φιλιάτες, ως μισθοφόροι σύμμαχοι των Ιταλών. Παράλληλα, άλλοι που υπηρετούσαν - ως Έλληνες πολίτες – στον ελληνικό στρατό έπαιξαν το ρόλο της «πέμπτης φάλαγγας».

Μετά την κατάρρευση του μετώπου, οι Ιταλοί παρέδωσαν τη Θεσπρωτία στο έλεος των Τσιάμηδων. Συγκεκριμμένα, σε στενή συνεργασία με επιφανείς Τσιάμηδες σχεδίασαν στην Παραμυθιά, όπου κατέλυσαν και διέλυσαν τις Ελληνικές Αρχές, τον πλήρη αφελληνισμό της περιοχής (3 Μαΐου 1941).

Έτσι σε μικτά χωριά έδωσαν τη διοίκηση σε Μουσουλμάνους αποκλειστικά. Ίδρυσαν την Αλβανική Φασιστική Νεολαία «Μιλίτσια» και με διάταγμα της Ιταλικής κυβερνήσεως διορίστηκαν οι αδελφοί Νουρή Ντίνο και Ναζάρ Ντίνο από την Παραμυθιά, ο μεν πρώτος Ύπατος Αρμοστής Θεσπρωτίας (!) , ο δε δεύτερος Συνταγματάρχης της «Μιλίτσια». Αργότερα , τον Ιούλιο του 1942, και πάντα υπό την σκέπη των Ιταλών, οι Τσάμηδες συγκροτούν την διαβόητη τρομοκρατική οργάνωση K.S.I.L.I.A. («Αλβανικό Σύστημα Πολιτικής Διοικήσεως») με 14 Τάγματα έχοντας ως κύριο στόχο τους την εξολόθρευση του ελληνικού πληθυσμού στην περιοχή της Θεσπρωτίας.Με την είσοδο των Γερμανών στην Ελλάδα εντάσσονται στα Γερμανικά Στρατεύματα Κατοχής , φέροντας και αναγνωριστικό περιβραχιόνιο με τον αγκυλωτό σταυρό ή και κανονική γερμανική στολή.

ΕΔΩ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΙΣΧΡΟ SITE ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΦΤΙΑΞΕΙ.. Την ίδια εποχή, τόσο το ΕΑΜ, όσο και ο ΕΔΕΣ έκαναν προσπάθειες ναπροσεταιριστούν τμήματα του τσάμικου πληθυσμού και να περιορίσουν την επιρροή της «Ξίλια».

Για ευνόητους λόγους, αποτελέσματα έδωσε η πιοπειστική πολιτική του ΕΑΜ. Σημαντικά ποσοστά Τσάμηδων, ειδικά από τιςπεριοχές βόρεια του Καλαμά, οργανώθηκαν στο ΕΑΜ, ενώ ο ΕΛΑΣ δημιούργησε ένα ολόκληρο τάγμα (το ΙΥ/15), από Τσάμηδες αντάρτες.Να σημειώσω, επίσης, ότι οι οργανώσεις του ΕΑΜ έκαναν, την εποχήεκείνη, σαφέστατο διαχωρισμό ανάμεσα στους δωσίλογους Τσάμηδες και στον υπόλοιπο πληθυσμό της μειονότητας. Οι αγριότητες σε βάρος του τελευταίου, από τη μεριά του ΕΔΕΣ, καταγγέλθηκαν με κατηγορηματικό τρόπο, ενώ στάλθηκε κάθε δυνατή βοήθεια από το ΕΑΜ και την ΕΤΑ (Επιμελητεία του Αντάρτη) στους καταυλισμούς των προσφύγων ακόμα και πέρα από τα σύνορα.Ήταν σαφές ότι οι αντιλήψεις και οι πρακτικές απέναντι στη μειονότηταήταν διαμετρικά αντίθετες, εκείνα τα χρόνια και δεν συμμερίζονταν όλοιτην ιδέα για «εγκληματική φύση» των Τουρκαλβανών. Ίσως αυτοί να γνώριζαν καλύτερα, από διάφορους μεταγενέστερους απολογητές των διωγμών, τι συνέβη στη Θεσπρωτία”.Τα αντάρτικα τραγούδια τραγούδια της γιαγιάς τα είχα μαγνητοφωνήσει και τα είχα παίξει και στο Ράδιο Παρατηρητής. Αν η Καλύβα είχε τη δυνατότητα, θα τα έβαζα να τα ακούσετε.

Αυτά απο τον κύριο Τρεμόμπουλο.

Αλλά η ιστορία άλλα έχει γράψει..

Αντίθετα από τον ΕΔΕΣ, το EAM τήρησε μια περίεργη στάση σε σχέση με τους Τσάμηδες. Επιχείρησε επανειλημμένα ανοίγματα που βασίζονταν στον μάλλον πλασματικό διαχωρισμό «μιας δράκας προδοτών» από την πλειοψηφία του πληθυσμού -πλασματικό στον βαθμό που ο παραδοσιακός αυτός πληθυσμός ακολουθούσε τους ηγέτες του και έδειχνε μια προτίμηση προς την κατοχική διοίκηση ακόμη και όταν δεν συμμετείχε άμεσα σε πράξεις βίας. Για αυτόν τον λόγο η τακτική του EAM δεν έγινε κατανοητή ούτε από τον τοπικό ελληνικό πληθυσμό ούτε από τα ίδια του τοπικά στελέχη που ανέφεραν στις εσωτερικές τους εκθέσεις τις οποίες παραθέτει η Μαντά ότι «η παμψηφία σχεδόν των αρβανιτάδων Τσάμηδων της περιοχής είχε ταχθή ανεπιφύλαχτα με το μέρος του κατακτητή και ωργάνωνε δολοφονικές επιδρομές ενάντια στα ελληνικά χωριά». Ο ΕΛΑΣ τελικά στρατολόγησε γύρω στους 300 ως 500 Τσάμηδες που συμμετείχαν στις εμφύλιες συγκρούσεις με τον ΕΔΕΣ τον Δεκέμβριο του '44. H επικράτηση του ΕΛΑΣ συνοδεύτηκε από την επιστροφή 3.000 ως 5.000 Τσάμηδων στη Θεσπρωτία. H τελική όμως έκβαση των Δεκεμβριανών οδήγησε σε νέες διώξεις από τους οπλαρχηγούς του ΕΔΕΣ και στην τελική εκδίωξή τους.H τελική πράξηΚατά τη διάρκεια του Εμφυλίου το KKE στράφηκε για μία ακόμη φορά προς τους Τσάμηδες για να λύσει το πρόβλημα έμψυχου δυναμικού που αντιμετώπιζε. Τον Μάρτιο του 1949 κατέληξε σε συμφωνία με την αλβανική κυβέρνηση για την υποχρεωτική στρατολόγηση 2.000 Τσάμηδων η οποία ναυάγησε την τελευταία στιγμή, όταν οι ίδιοι οι Τσάμηδες αντέδρασαν και ο Εμβέρ Χότζα αποφάσισε να μην τους οπλίσει ως «αντιδραστικούς». H τελική πράξη του δράματος γράφτηκε στις αρχές της δεκαετίας του '50 με σειρά νομοθετικών διαταγμάτων της ελληνικής κυβέρνησης που απαλλοτρίωσε τις περιουσίες τους και τις απέδωσε σε ντόπιους και έποικους.Απόσπασμα απο την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑΝα μην ξεχάσουμε και τον Βοσκόπουλο του κόμματος των Ουράνιων τόξων ,που είχε πριν λίγο καιρό συνάντηση με εκπροσώπους των τσάμηδων,και τους υποσχέθηκε ότι θα έχουν στηριξή του στα "δίκαια αιτήματα τους"..!!!!!!!!

!http://eglimatikotita.blogspot.com/