Γράφει ο Παναγιώτης Τελεβάντος
Διαβάζουμε στο Εκκλησιαστικό Πρακτορείο Ειδήσεων “Ρομφαία”:
“Ο
Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ' άρχισε τις διαδικασίες για την πιθανή οσιοποίηση
του Παύλου ΣΤ', υπογράφοντας παπικό έδικτο με το οποίο αναγνωρίζονται
"οι ηρωικές αρετές" του ενός από τους δύο Ποντίφικες της Β΄ Βατικάνειας
Συνόδου (1962/65), μαζί με τον Πάπα Ιωάννη ΚΓ'.
Ο
Ιταλός Τζοβάνι Μπατίστα Μοντίνι, μετέπειτα Πάπας Παύλος ΣΤ΄, ήταν
ηγέτης της Παπικής Εκκλησίας το 1963, έπειτα από τον θάνατο του Ιωάννη
ΚΓ', έως το 1978. Στη διάρκεια της θητείας του εκλήθη να αντιμετωπίσει
πολλά ακανθώδη θέματα που αφορούσαν την ανανέωση της “Εκκλησίας” μετά τη
Β΄ Βατικάνεια Σύνοδο.
Ο
Πάπας Βενέδικτος υπέγραψε το διάταγμα μετά τη συνάντηση που είχε σήμερα
το πρωΐ με τον προϊστάμενο της επιτροπής για την εξέταση των
“αγιοποιήσεων” καρδινάλιο Άντζελο Αμάτο.
Με την υπογραφή του παπικού εδίκτου, η υπόθεση του Ιταλού Πάπα Παύλου ΣΤ΄κάνει ακόμη ένα βήμα για την ανακήρυξή του σε “άγιο”.
Το μόνο που απομένει είναι να του αποδοθεί ένα θαύμα, προκειμένου να αρθεί η παραμικρή αμφιβολία για την “αγιοποίηση”.
Η “αγιοποίηση” ενδέχεται να ολοκληρωθεί το ερχόμενο έτος, με την ευκαιρία του «Έτους Πίστεως».”
Δεν θα σταθώ στο αστείο του πράγματος. Ο τρόπος "αγιοποίησης" του Βατικανού προκαλεί τρανταχτά γέλια.
Ως γνωστόν ο προκάτοχος του σημερινού Πάπα Βενέδικτου, Πάπας Ιωάννης - Παύλος (Βοιτύλας) - εκτός των υπολοίπων “κατορθωμάτων” του - είχε εξώγαμο παιδί, ενώ ο σεξουαλικός προσανατολισμός του Πάπα Παύλου ΣΤ΄ ήταν γνωστός από την εποχή που ήταν “Αρχιεπίσκοπος” Μιλάνου.
Οσο περισσότερους “οσίους”, “μακαρίους” και “αγίους” ανακηρύσσει το Βατικανό τόσο πιο καταγέλαστο γίνεται στη συνείδηση του κόσμου.
Οσο για το θαύμα που πρέπει να κάνει ο Πάπας Παύλος ΣΤ΄ για να άρει κάθε αμφιβολία για την "αγιότητα" του - τρομάρα του! - δεν βλέπω γιατί πρέπει να ανησυχεί το Βατικανό.
Δεν θα βρεθεί κάποια φραγκοκαλόγρια να πει ψέματα όπως έγινε με τον Πάπα Βοιτύλα;
Στην ανάγκη ας ελέγξουν, ρε αδελφέ, αν χαμογελά - ή κλαίει - από την αιωνιότητα...
Εδώ που τα λέμε τα “χαμόγελα από την αιωνιότητα” “είναι μια κάποια λύσις” για να ανακηρυχθείς "Αγιος".
Ερώτηση: Πριν γίνουν “μακάριοι”, “όσιοι” και “άγιοι” - τρομάρα τους! - οι Πάπες δεν είναι απαραίτητο να είναι τουλάχιστον βαπτισμένοι;
Επομένως;
Τι σόι "αγιότητα" έχουν αφού είναι αβάπτιστοι ως αιρετικοί πολλώ μάλλον ως αιρεσιάρχες;
Και ένα τελευταίο.
Πότε με το καλό το Βατικανό θα ανακηρύξει “Αγίους” τους κεκοιμημένους παιδόφιλους φραγκοπαπάδες;
Δεν κάνει να μείνουν στενοχωρημένοι ότι απεκλείσθησαν του νυμφώνος της "αγιότητας" οι καυμένοι!
