Ο ΠΑΤΡΙΣ ΛΟΥΛΟΥΜΠΑ, Η ΜΕΡΚΕΛ, Η ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Γράφει ο  Παναγιώτης Τελεβάντος

Ο Πατρίς Λουλούμπα ήταν ο πρώτος εκλελεγμένος πρωθυπουργός της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κογκό μετά από την ανεξαρτησία του Κογκό από την Βελγική κυριαρχία, τον Ιούνιο του 1960. Διετέλεσε πρωθυπουργός μόνο 10 εβδομάδες.

Ο Πατρίς Λουμούμπα παραμένει ως σήμερα σύμβολο τόσο για το λαό του Κογκό όσο και για ολόκληρη την Αφρική.

Ελεγε λοιπόν ο αμφιλεγόμενος αυτός ηγέτης: 

“Η ανεξαρτησία μιας χώρας αν δεν συνοδεύεται από οικονομική ανεξαρτησία είναι κολοβή και απατηλή.”

Σήμερα η κυρία Μέρκελ μας λέγει το ίδιο πράγμα με λεκτική παραλλαγή. Διαβάζουμε στη “Χριστιανική Βιβλιογραφία” από το briefingnews.gr:

«Μὲ ἕνα χρέος ποὺ ὑπερβαίνει, ἂς ποῦμε, τὸ 80% ἢ 90% τοῦ ΑΕΠ, γίνεται ὅλο καὶ πιὸ δύσκολο νὰ διατηρήσεις τὴν ἀνεξαρτησία σου», σημείωσε ἡ Ἀνγκέλα Μέρκελ μετὰ τὴν συνάντηση ποὺ εἶχε μὲ τὸν Ἰρλανδὸ πρωθυπουργὸ  Ἔντα Κένι, στὸ Βερολίνο.”

Η ρήση της Γερμανίδας καγκελαρίου σχολιάστηκε ως ακολούθως από το ιστολόγιο “Χριστιανική Βιβλιογραφία”: 

“Ὅσο κυνικὴ εἶναι ἡ δήλωση, ἄλλο τόσο ἐπώδυνη εἶναι καὶ ἡ παραδοχὴ ὅτι ὡς λαὸς ΕΜΕΙΣ ΦΤΑΙΞΑΜΕ (καὶ φταῖμε) γιὰ τοὺς ΑΧΡΗΣΤΟΥΣ, ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟΥΣ καὶ ΟΛΕΘΡΙΟΥΣ ποὺ διατηρήσαμε πεισματικὰ στὴν ΕΞΟΥΣΙΑ, γιὰ νὰ διαχειρίζονται τὰ κοινά. Κι αὐτὸ τὸ κάναμε ἐπειδὴ ἑκούσια παρασυρθήκαμε καὶ ἐνδώσαμε ἀμαχητὶ στὴν “προσφερθεῖσα” ΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ, ποὺ εἶχε βαφτιστεῖ «ἀλλαγή», «προοδευτισμός», «ἐκσυγχρονισμός», «ἐπανίδρυση» καὶ ἄλλα τέτοια.”

Νομίζω ότι όλοι μπορούμε να συμφωνήσουμε με τη διαπίστωση. 

Πρέπει να είμαστε πρόθυμοι να ψηλαφήσουμε τον βαθύτερο λόγο που μας οδήγησε να προβάλουμε και να κρατήσουμε στην εξουσία τα ακατάλληλα πρόσωπα - με ορισμένες φωτεινές εξαιρέσεις - που πολιτεύονται από τη μεταπολίτευση και εντεύθεν.

Το πρόβλημα δεν υφίσταται απλά και μόνον επειδή υπήρξαν δημαγωγοί οι οποίοι ξεγέλασαν τον λαό με απατηλά συνθήματα! 

Εγινε και αυτό σε μεγάλο μάλιστα βαθμό κυρίως με τον προσφυώς αποκληθέντα “Ηρόστρατο”.

Το μεγαλύτερο έγκλημα του Ανδρέα Παπανδρέου εναντίον της πατρίδας σε αυτό ακριβώς συνίσταται. 

Οτι μας πούλησε τκαι το αγοράσαμε το παραμύθι ότι η εθνική ανεξαρτησία είναι πραγματικότητα χωρίς οικονομική ευρωστία.

Πρέπει να παραδεχθούμε ότι οι δημαγωγοί και οι ανεύθυνοι πολιτικοί που ανεβάζαμε στην εξουσία “μεγαλούργησαν” ΜΟΝΟΝ για ένα λόγο ουσιαστικά! 

Επειδή εμείς αυτό ακριβώς ζητούσαμε από αυτούς.

Θέλαμε ευμάρεια χωρίς την ανάλογη δουλειά.

Θέλαμε υπηρεσίες που θα τις χρηματοδοτούσαν οι ξένοι. 

Παίρναμε τα δισεκατομμύρια των πακέτων Ντελόρ και τα χαραμίζαμε ΟΧΙ ΜΟΝΟΝ με τις μίζες των εν τη εξουσία όντων, αλλά επειδή τους ζητούσαμε να δημιουργήσουν ένα υδροκέφαλο αντιπαραγωγικό κράτος για να βολευτούμε εμείς και τα παιδιά μας.

Οι διεφθαρμένοι πολιτικοί ανταποκρίθηκαν στις επιθυμίες της καρδίας μας για να τους δώσουμε την ψήφο μας.  

Ο Κωστής Μπαστιάς στον “Παπαπουλάκο” εξηγεί αυτή τη μανία που κατέλαβε το έθνος μας να αποκτήσει ευδαιμονία, να εκδυτικοποιηθεί, να ζήσει τον ατομισμό και τα ιδανικά της Δύσης.

Αυτά ζητούσαμε από τους πολιτικούς μας και αυτά μας έδωσαν. 

Σκεφτείτε πώς έγινε ο γιγαντισμός του ΠΑΣΟΚ, επειδή ακριβώς πόνταρε σ' αυτή την διάγνωση: "Αυτό θέλει ο λαός για να μας ανεβάσει και να μας κρατήσει στην εξουσία!" Επομένως! “Τσοβόλα, λοιπόν, δώστε όλα”!

Αλλά ποια όλα; 

Οχι αυτά που είχαμε αλλά αυτά που δανειζόμαστε!

Τα ίδια ακριβώς γίνονται και τώρα. 

Σκεφτείτε ότι ο "Σύριζα" είναι το πρώτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις με αρχηγό ένα κυριολεκτικά αγράμματο και ανίκανο παιδαρέλι.

Γιατί;

Επειδή στο πρόσωπό του και στο κόμμα του έχουν προσανατολιστεί αυτοί που ζητούν συνέχιση της πολιτικής των τελευταίων δεκαετιών.

Ο κόσμος στο πρόσωπο του Τσίπρα βλέπει ένα καινούργιο Ανδρέα!!!

Ετσι μέσα σε μόλις δυο χρόνια το κόμμα αυτό υπερδεκαπλασιάστηκε!!!

Πώς να μη χρεωκοπήσουμε με αυτές τις προυποθέσεις; 

Αναφέρθηκα σε πρόσφατο άρθρο στο θέμα των πολυτέκνων και στην αποφυγή της τεκνογονίας την οποία πολύ ορθά οι υγιώς σκεπτόμενοι θεωρούν το υπ’ αριθμό ένα πρόβλημα της πατρίδας μας.

Πριν το Μνημόνιο οι εν Ελλάδι πολύτεκνοι απολάμβαναν πολύ μεγάλα προνόμια. Και δικαίως! 

Οι κυβερνήσεις αντιλαμβάνονταν την σπουδαιότητα της πολυτεκνίας, αλλά προπαντός - για λόγους ψηφοθηρικούς αφού ήταν μια μεγάλη δεξαμενή ψήφων - έδωσαν στους πολύτεκνους πολύ μεγάλα προνόμια.

Και όμως! Αντί να αυξάνονται οι πολύτεκνοι μειώνονταν.!

Γιατί;

Επειδή το θέμα ΔΕΝ είναι πρώτιστα οικονονικό και πολιτικό αλλά ηθικό και πνευματικό.

Ο κόσμος ήθελε ΚΑΙ ΘΕΛΕΙ να ζήσει τη ζωούλα του.

Τα παιδιά - και μάλιστα τα πολλά παιδιά - είναι εμπόδιο σε αυτό.

Γι’ αυτό ακριβώς λέμε ότι η κρίση που αντιμετωπίζουμε είναι ΠΡΩΤΙΣΤΑ ηθική και πνευματική και ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΩΣ οικονομική και πολιτική.

Επομένως το ξεπέρασμα της κρίσης δεν θα γίνει με οικονομικά κριτήρια και πολιτικές επιλογές αλλά με την αλλαγή νοοτροπίας και την ορθή ιεράρχηση του αξιολογικού μας συστήματος.

Αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι ένα “από μηχανής Θεό”, ένα χαρισματικό ηγέτη, ένα Μεγαλέξαντρο, ένα Καποδίστρια - όπως ζητά ο π. Βασίλειος Βολουδάκης, ένα Ελευθέριο Βενιζέλο - όπως ζητά ο κ. Γιανναράς, ένα Ανδρέα Παπανδρέου, όπως ζητούν όλοι όσοι στράφηκαν στο κόμμα του κ. Τσίπρα και όχι μόνον - αλλά η συναίσθηση ότι ο ατομισμός και τα όνειρα εκδυτικοποίησης της ζωής μας - τα οποία προπαντός δεν συνοδεύονται με τον ανάλογο μόχθο - μας οδηγούν σε οικονομική κρίση, καταστρέφουν την πατρίδα μας και ακρωτηριάζουν την εθνική μας ανεξαρτησία.