Γράφει ο Παναγιώτης Τελεβάντος
Στην
πρόσφατη εξόδιο Ακολουθία του αείμνηστου Μητροπολίτη Νικοπόλεως κυρού
Μελετίου εκφωνήθηκαν - μεταξύ άλλων - δύο ομιλίες: Του Πανοσ.
Πρωτυσυγκέλου Αρχιμ. Θεοδόσιου Μαρτζούχου - εκ μέρους των κληρικών της
Μητροπόλεως Πρεβέζης - και του π. Δανιήλ Αεράκη.
Την μεν πρώτη ακούσαμε σε βίντεο, ενώ τη δεύτερη διαβάσαμε σε ιστολόγιο .
Στην μεν πρώτη υπερπερίσσευσε η συγκίνηση του ομιλητή για τη μετάσταση του πνευματικού του πατέρα.
Στη δεύτερη έγινε προσπάθεια να προβληθεί εξαιτίας του τιμώμενου κυρού ιεράρχη ο εκφωνητής της ομιλίας τουτέστιν ο π. Δανιήλ.
Αν
και έκανε αναφορά στις αρετές του αείμνηστου Μελετίου η ομιλία του π.
Δανιήλ είχε - ως μη όφειλε - υποβόσκοντα πολεμικό χαρακτήρα και έδειχνε
προς τα διαιρούντα για τον κεκοιμημένο ιεράρχη, αντί να περιοριστεί,
όπως ορθώς έπραξε ο π. Θεοδόσιος, να εξάρει τις αρετές του μεταστάντος.
Η
ομιλία του π. Θεοδόσιου συγκινεί, η δεύτερη είναι χαρακτηριστική του
ήθους του π. Δανιήλ και ήκιστα κόσμια και εποικοδομητική υπό τας
περιστάσεις.
Το ακόμη χειρότερο!
Αν
εστιαστεί το ενδιαφέρον στο επίμαχο της μεταγλωττίσεως των ιερών
κειμένων, αντί στις αρετές του αείμνηστου ιεράρχη, θα δυσκολεύσει την
εκλογή από την Ιεραρχία ιερομονάχου της Μητροπόλεως Πρεβέζης που θα
μπορέσει να συνεχίσει το έργο του μακαριστού Μελετίου.
Προφανώς
δεν θα αποβεί πρόξενος ωφελείας η τυχόν εκλογή κληρικού ανάξιου για την
αρχιερωσύνη, ο οποίος και το ποίμνιο της Ιεράς Μητροπόλεως Πρεβέζης θα
σκανδαλίσει και το έργο του προκατόχου του δεν θα σεβαστεί.
Οθεν
θα παρακαλέσουμε θερμά τον σεβαστό μας π. Δανιήλ να αναβάλει μετά την
εκλογή του νέου επισκόπου Νικοπόλεως την υποστήριξη των όποιων
Νεοβαρλααμικών του απόψεων.
Τον
παρακαλούμε υικά και εν ονόματι της κοινής αγάπης που τρέφουμε προς τον
μεταστάντα ιεράρχη να αποφύγει αυτή την περίοδο την προσπάθεια να δώσει
διέξοδο στην πικρία του επειδή - ιδία ευθύνη - βρέθηκε στο μάτι του
κυκλώνα της λεγόμενης “λειτουργικής αναγέννησης”.
Αυτό
που προέχει τώρα είναι η συνέχιση των θετικών - και είναι πολλά, πάρα
πολλά - στοιχείων της ποιμαντικής διακονίας του αείμνηστου Ιεράρχη και η
πνευματική προκοπή των δεκάδων μοναχών και μοναζουσών, κληρικών και
λαικών και όχι η πολεμική για τη μεταγλώττιση των ιερών κειμένων ή η
προσωπική δικαίωση του π. Δανιήλ.
Ας
είμαστε ρεαλιστές. Ο όποιος διάδοχος του αείμνηστου Μελετίου δύσκολα θα
μπορέσει να συνεχίσει την τέλεση της Θείας λειτουργίας μεταγλωττισμένη
επί καταφρονήσει της σχετικής απόφασης της Ιεράς Συνόδου.
Οποιος
και αν είναι ο διάδοχός του αείμνηστου ιεράρχη ούτε το κύρος του θα
έχει, ούτε το βαθύτατο σεβασμό - φίλων και εχθρών - στην Ιεραρχία θα
απολαμβάνει.
Γι’
αυτό καλό είναι να αποφεύγονται θέματα που θα δυσχεράνουν την εκλογή
αξίου ιεράρχη εις διαδοχή του αείμνηστου Μελετίου. Τουλάχιστον αυτή την
περίοδο.
