Γράφει το Ρεσάλτο
Μόνο όσοι είναι τυφλωμένοι από οπαδικό, φανατικό κρετινισμό δεν είναι σε θέση να αντιληφθούν ότι το ποδόσφαιρο αποτελεί την «ποίηση» της σήψης και βρωμιάς…
Όσο σαπίζει ένα καθεστώς, τόσο και πιο βάρβαρα «ξερνιούνται» και αποτυπώνονται τα εκκρίματα του «πολιτισμού» του στο ποδόσφαιρο…
Σε παλιότερες εποχές υπήρχε μια «δημοκρατική» ισορροπία: Η ισορροπία της «δημοκρατικής» απάτης και «εναλλαγής» που ζούσαμε και στον πολιτικό στίβο μεταξύ των δύο μεγάλων αστικών κυβερνητικών παρατάξεων…
Τα δύο «μεγαλομαφιόζικα» σωματεία, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, είχαν επιβάλει το καθεστώς του ελέγχου του ποδοσφαίρου, των στημένων παιχνιδιών και της «δημοκρατικής» εναλλαγής στα πρωταθλήματα, με τις ίδιες «εκλογικές» νοθείες που βλέπαμε στα καθεστωτικά κυβερνητικά κόμματα.
Κάπου- κάπου, για άλλοθι, έσπαγε αυτό το «κατενάτσιο» της «διακριτικής» μαφίας των δύο μεγάλων του ελληνικού ποδοσφαίρου…
Ο οδοστρωτήρας της παγκοσμιοποίησης και η επέλαση των μαφιών του χρήματος ισοπέδωσε και αυτές τις «ντροπαλές συστολές», όχι μόνο στην πολιτική, αλλά και στο ποδόσφαιρο.
Η μοχθηρία της νέας, νεοταξικής «δεξιάς» (πασοκικός εκσυγχρονισμός) κυριάρχησε ασύστολα και στο ποδοσφαιρικό ισοδύναμο των οικονομικών και πολιτικών μαφιών.
Οι νέοι «νονοί» του χρήματος, της ρεμούλας και της κερδοσκοπικής αναισχυντίας και απληστίας κυριάρχησαν σε όλους τους τομείς.
Στο ποδόσφαιρο αυτό αποτυπώθηκε πιο γλαφυρά, πιο ανενδοίαστα και πιο μοχθηρά: κατακλύστηκε από «νονούς», από «μπράβους» της νύχτας, από πλυντήρια ξεπλύματος μαύρου χρήματος, από τη χυδαιότητα του τραμπουκισμού…
Το ορόσημο αυτής της ποδοσφαιρικής βαρβαρότητας ήταν ο Κόκκαλης.
Η μοχθηρή, αλλά και η πλέον χυδαία γκριμάτσα αυτής της βαρβαρότητας είναι ο σημερινός πρόεδρος του Ολυμπιακού, ο Μαρινάκης…
Μόνο ακραία κοινωνικά κατακάθια και «μπράβοι» του χρήματος (όχι κεφαλαιοκράτες, αλλά «μπράβοι» του χρήματος) μπορεί να είναι πρόεδροι των σημερινών ποδοσφαιρικών σωματείων, να συμπεριφέρονται με τέτοια προκλητική και αυθάδη χυδαιότητα και προκλητικότητα, και να χρησιμοποιούν, χωρίς καμία συστολή τη γλώσσα της Τρούμπας…
Στο πρόσωπο του Μαρινάκη αποτυπώνεται όλος ο βόρβορος αυτού του κόσμου των «μαφιών-μεταπρατών» του χρήματος…
Χειρότερο και από αυτή τη δικτατορική αυθάδεια των μαϊμούδων-διαιτητών του ντέρμπυ είναι η χυδαιότητα Μαρινάκη και η ψυχωτική παράνοια που καλλιεργείται στους οπαδικούς στρατούς.
Γιατί είναι ψυχωτική φασιστική αυθάδεια να «μπουκάρουν» τα αλαλάζοντα, ντοπαρισμένα «πρόβατα» των φανατικών και να δέρνουν τους αντιπάλους…
Το διαιτητικό έγκλημα που διαπράχθηκε στο ματς είναι διατεταγμένη εκτέλεση αυτού του μαφιόζικου ποδοσφαιρικού καθεστώτος.
Ο Ολυμπιακός με τη διαιτησία δίπλα του δεν θα έχανε το πρωτάθλημα ούτε με ήττα από τον Παναθηναϊκό, πόσο μάλλον με ισοπαλία.
Δεν χρειαζόταν, συνεπώς να διαπραχθεί τέτοιο ΑΝΟΙΚΤΟ διαιτητικό έγκλημα.
Αλλά, όπως, οι ιμπεριαλιστές γκάνγκστερ των ΗΠΑ, διαλαλούν ΑΝΟΙΚΤΑ την τρομοκρατική τους εξουσία και ΕΠΙΒΟΛΗ, έτσι και οι «γκάνγκστερ» του ελληνικού ποδοσφαίρου διατρανώνουν ανοικτά την τρομοκρατία τους, τη χυδαιότητά τους και τον εξευτελισμό του αντιπάλου…
Φυσικά να μη περιμένει κανείς ότι θα υπάρξουν σοβαρές «κυρώσεις» για αυτόν τον γκανγκστερισμό. Όλο το σύστημα σήμερα λειτουργεί δικτατορικά - γκανγκστερικά…
Και μια τελευταία παρατήρηση: Τώρα φαίνεται καθαρά και το γιατί «αποσύρθηκε» ο Βαρδινογιάννης και ιδιαίτερα οι «νονοί» του χρήματος: Βγενόπουλος και Πατέρας…
Είχανε καθαρή εικόνα του εφετινού ποδοσφαιρικού καθεστώτος και γνώριζαν το τι θα συμβεί…
