Γράφει ο κοκκινος ουρανόςΗ είδηση από το star.gr:
Μια παράσταση που διχάζει. Μια νέα σκηνοθέτης η οποία σύμφωνα με κάποιους τολμά, σύμφωνα με κάποιους άλλους προσβάλει το θρησκευτικό αίσθημα των θεατών.
Μια σκηνή που ξεσήκωσε αντιδράσεις και εξόργισε πολλούς από τους θεατές του έργου. Δυο ηθοποιοί που υποδύονται τον Ιησού και την Μαρία την Μαγδαληνή και εμφανίζονται σχεδόν γυμνοί να κάνουν έρωτα επί σκηνής.
Όλα αυτά συνέβησαν στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης στη διάρκεια της παράστασης «Nο Body Else».
Η Κίρκη Καραλή, η κόρη της Σεμίνας Διγενή, συνέλαβε την ιδέα και σκηνοθέτησε το έργο το οποίο καταπιάνεται με έξι ιστορίες που διηγούνται το αποτύπωμα της μνήμης σε ένα σώμα, μνήμες που καταγράφονται στο DΝΑ. Μια σκηνή όμως φέρεται να θύμωσε το κοινό που αποχώρησε από το θέατρο.
Οι ψίθυροι άρχισαν να ακούγονται όταν στη διάρκεια της παράστασης, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εκπομπής Πολύ μπλα μπλα, ο ηθοποιός που ενσαρκώνει τον Ιησού εμφανίζεται γυμνός. Πολλοί από τους θεατές σοκάρονται αλλά αυτό που θα ακολουθήσει στη συνέχεια τους εξοργίζει.
Ο «Ιησούς» αρχίζει να ερωτοτροπεί με την «Μαρία την Μαγδαληνή». Σηκώνονται από τις θέσεις τους και μη μπορώντας να δεχθούν αυτό που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια τους, αποχωρούν φανερά εκνευρισμένοι. Οι ηθοποιοί αρχικά ξαφνιάζονται αλλά ως επαγγελματίες συνεχίζουν την δουλειά τους.
Οι θεατές αν και ήταν ενημερωμένοι ότι το έργο ήταν ακατάλληλο για ενηλίκους, δεν περίμεναν να δουν μπροστά στα μάτια τους μια τέτοια σκηνή. Τη θεώρησαν προσβλητική και αποχώρησαν από την αίθουσα.
Όπως αναφέρεται και στο δελτίο τύπου της παράστασης, στην οποία πρωταγωνιστούν οι: Ελένη Ευθυμίου, Χριστίνα Μπιρμπίλη-Καραλέκα, Χρήστος Τανταλάκης, Τάσος Τσουκάλης-Δημητριάδης, Αναστασία Χατζάρα, Μαρία Ψαρολόγου, «η σύνθεση της δραματουργίας προέκυψε από την ομάδα και τα αναγνώσματά της. Η σκηνική της μεταφορά προέκυψε κατά τη διάρκεια των δοκιμών. Οτιδήποτε προκύψει κατά τη διάρκεια των παραστάσεων αποτελεί μέρος της».
Το θέμα αναμένεται να απασχολήσει κοινό, κριτικούς και καλλιτέχνες καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που η διάθεση και ο τρόπος προσέγγισης ενός δημιουργού, διχάζει αλλά και προκαλεί.
Σχόλιο – Ρηξικέλευθη πρόταση : Θα παρακαλούσα θερμά όλα αυτά τα ‘δημιουργικά μυαλά’ - τα οποία αρέσκονται να ‘τολμούν’ και έχουν την ‘διάθεση’ να ‘προκαλούν’ – να προβάλλουν μία ‘σύνθεση δραματουργίας’ υποδυόμενοι πρόσωπα και κάποιας άλλης θρησκείας, πλην της (μπανάλ) χριστιανικής, μπροστά και σε κάποιο άλλο φιλοθέαμον κοινόν, εκτός των στενών ορίων της ‘μεσαιωνικής’ και ‘σκοταδιστικής’ Ελλάδας και των ‘στενόμυαλων’ και ‘φανατικών’ Ελλήνων.
Η ‘τόλμη’ και η ‘δημιουργία’ θα πρέπει να γίνει κτήμα και άλλων λαμπρών πολιτισμών – ιδιαίτερα στην εποχή της ‘ανεκτικότητας’ και της ‘πολυπολιτισμικότητας’ την οποία είμαι σίγουρος ότι υπερασπίζονται οι ‘δημιουργοί’.
Μία ωραία πρόταση π.χ. θα μπορούσε να ήταν το παρακάτω κοινό:
