Δεν ξέρω αν είμαι συναισθηματικά δεμένος με το Παλιό μου το Χωριό της Σαντορίνης στο οποίο μεγάλωσα, αλλά κάθε φορά που το επισκέπτομαι, νομίζω πως όλα γύρω μου μιλούν, πως έχω κοντά μου μια θάλασσα από έντονες και όμορφες παιδικές αναμνήσεις.
Κυριαρχούν πάντα χαρούμενες παιδικές κραυγές από αυτοσχέδια παιχνίδια, που μοιάζουν σαν ένα απέραντο μελίσσι όπου χορεύει ρυθμικά στη δική του κοινωνία, και αψηφώντας την ανέχεια της τότε εποχής μας, κατόρθωσε το φτωχό αυτό χωριουδάκι να κυριαρχήσει στα πρόσωπα των ανθρώπων, ακόμη και σήμερα την ανεξίτηλη χαρά, γυρίζοντας την μηχανή του χρόνου πίσω.
Επειδή νιώθω ιδιαίτερα την ανάγκη αυτή, θεώρησα να προβάλω τις εικόνες του, από τον αγαπημένο μας «Μουσικοσυνθέτη», (έτσι τον κατονομάζω πάντα), τον φίλο και συμπατριώτη μας Αντώνη Σκοπελίτη και τον οποίο τον ευχαριστούμε θερμά για την πολύτιμη βοήθειά του.
Καλή σας ξενάγηση….. κάνοντας κλικ στο βίντεο!
