Ἀγαπητοί μου πατέρες καί ἀδελφοί,
Παιδιά μου ἐν Κυρίῳ ἀγαπημένα,
Ἐκείνη τή νύχτα τῆς Βηθλεέμ, πάνω ἀπό τή φάτνη Του συγκεντρώθηκαν οἱ πιό ἀνόμοιοι ἄνθρωποι. Τό φῶς Του ἔκανε τούς σοφούς νά ἐγκαταλείψουν τά ἔνδοξα καί τά μεγάλα καί νά ξεκινήσουν ἕναν δύσκολο καί μακρύ δρόμο. Τό ἴδιο φῶς ἔκανε τούς ποιμένες νά ἀπαρνηθοῦν τά λίγα καί ἀσήμαντα καί νά ἀναζητήσουν τούς ἀνοιχτούς οὐρανούς. Οἱ πρῶτοι δέν περιφρόνησαν τήν ἀπόλυτη ἀνέχεια τοῦ βασιλιά πού προσκύνησαν. Οἱ δεύτεροι δέν συντρίφτηκαν ἀπό τήν δόξα πού συνάντησαν. Αὐτό εἶναι τό μεγαλεῖο τοῦ νεογέννητου Χριστοῦ: Δέν ἦρθε ὡς ἕνας αὐθαίρετος ἡγέτης νά μᾶς συντρίψει μέ τήν αὐθεντία του. Ἦρθε ὡς ἕνας Θεός φλογερῆς ἀλλά καί διακριτικῆς ἀγάπης νά συναντήσει τόν καθένα στόν δικό του πόνο, στήν δική του ἀνάγκη, στό δικό του ἀδιέξοδο.
Ὅπως πρίν ἀπό δύο χιλιάδες χρόνια, ἔτσι καί σήμερα, ἕνας κόσμος «ἐν σκότει καί σκιᾷ θανάτου», χωρίς πυξίδα καί χωρίς στήριγμα, βυθίζεται μέρα μέ τή μέρα στήν ἀποδοχή τῆς ἐκμηδένισης τοῦ προσώπου καί στήν ἀκινησία τῆς ἀπελπισίας του. Ὁ Χριστός ὅμως, μᾶς καλεῖ καί πάλι νά δοῦμε τόν ἑαυτό μας μέ τά δικά Του μάτια. Ἀνοίγοντας τήν καρδιά μας στό φῶς Του, ἡ ὕπαρξή μας θά ξαναβρεῖ τήν χαμένη της ἀξία. Ἀξία, τόσο πολύτιμη καί μοναδική, ὥστε ὁ ἕνας καί παντοδύναμος Θεός καταδέχτηκε, γιά χάρη τῆς ἀναγέννησης τῆς ὕπαρξής μας, νά ἀπαρνηθεῖ τήν θεότητά Του καί νά γίνει ἄνθρωπος.
Αὐτό, ὅμως, πού θά μετατρέψει τή δράση μας σέ ἀποτελεσματική προσφορά πρός τόν κόσμο, εἶναι ἡ μίμηση καί ἡ συμμετοχή μας στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καί στήν ἐπιθυμία Του νά στηρίζει, νά παρηγορεῖ καί νά ἀνασταίνει τόν πληγωμένο ἄνθρωπο κάθε ἐποχῆς. Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί ὅλα τά μέλη της, καλούμαστε νά ἀφουγκραστοῦμε τίς ἀνάγκες καί τόν πόνο τῆς σύγχρονης κοινωνίας μέ τήν δική Του εὐαισθησία καί συμπόνια. Αὐτή ἡ στάση θά φανερώσει στίς δικές μας ἡμέρες τόν ἄναρχο καί αἰώνιο Θεό, ὡς ἀπόλυτα σημερινό, ὡς ἀπόλυτα δικό μας.
Τό μεγαλείο τῶν Χριστουγέννων δέν περιορίζεται μόνο σέ ἕνα ἱστορικό γεγονός. Ἡ ἴδια συγκατάβαση, πού ὤθησε ἕνα Θεό νά γίνει ἄνθρωπος καί νά εἰσέλθει στόν κόσμο μας, τόν κόσμο τῆς φθορᾶς καί τοῦ θανάτου, εἶναι ἡ ἴδια δύναμη πού θά μᾶς κάνει ἱκανούς νά δείχνουμε στόν κόσμο ὅτι ἡ Βηθλεέμ δέν εἶναι τόπος ἀλλά τρόπος ζωῆς καί λυτρωτική ἀπάντηση στίς ἀπατηλές ἰδεολογίες καί στούς ψεύτικους τεχνολογικούς παραδείσους.
Μέ τή δική μας αἰσιοδοξία, διακριτικότητα καί ἔμπρακτη ἀγάπη, ὁ κόσμος θά ξαναβρεῖ τή χαμένη του ἐλπίδα καί τήν προοπτική στά ὑπαρξιακά του ἀδιέξοδα. Μεγάλες οἱ δυσκολίες τοῦ καιροῦ μας, μεγάλες ὅμως καί οἱ εὐκαιρίες γιά περισσότερη συμπαράσταση καί πιό προσωπική ἐπικοινωνία.
Μέ ἀφετηρία τά φετινά Χριστούγεννα, σᾶς καλῶ νά δοξάσουμε τήν ἄφατη φιλανθρωπία καί συγκατάβαση τοῦ Χριστοῦ μας καί ἀκολουθώντας τά βήματά Του, νά συμπορευτοῦμε μέ τόν ἀπελπισμένο καί προδομένο, ἀλλά καί διψασμένο, ὅσο ποτέ γιά ἀλήθεια καί δικαιοσύνη, σύγχρονο ἄνθρωπο.
Χρόνια πολλά καί εὐλογημένα!
Μετά πατρικῆς ἀγάπης καί θερμῶν εὐχῶν
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ
Σχόλιο : Αφήσαμε απέξω δύο παραγράφους οι οποίες αναφέρονται στή δύναμη τού Κυρίου καί αφήσαμε μόνον αυτές οι οποίες φανερώνουν τήν προαίρεση τού επισκόπου νά χρησιμοποιήση αυτή τή δύναμη γιά ιστορικούς σκοπούς.
Οι οποίες φανερώνουν τήν σταδιακή καί ύπουλη μείωση τής εκκλησίας σέ ιστορικό μόρφωμα, τήν μείωση τής θεολογίας σέ ανθρωπολογία. Γιατί λέμε προαίρεση καί όχι πρόθεση; Διότι ο επίσκοπος είναι ήδη χαμένος στό λαβύρινθο τής εξουσίας : Ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί ὅλα τά μέλη της, καλούμαστε νά ἀφουγκραστοῦμε τίς ἀνάγκες καί τόν πόνο τῆς σύγχρονης κοινωνίας μέ τήν δική Του εὐαισθησία καί συμπόνια.
Άπειρος καθώς είναι είπε τήν αλήθεια : Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΔΗΛ. Ο ΚΛΗΡΟΣ. ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΤΗΣ. ΔΗΛ. ΟΛΑ ΤΑ ΜΟΣΧΑΡΙΑ ΠΟΥ ΜΕ ΑΚΟΥΝΕ.
ΕΙΝΑΙ ΗΔΗ ΚΑΤΕΙΛΗΜΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΔΑΙΜΟΝΙΟ ΤΟΥ ΠΑΠΑ.
Αμέθυστος
πηγή:Αμεθυστος
