Γράφει ο Κλεισθένης
Οι τελευταίες εξελίξεις προετοιμάζουν το κλίμα για εθνικές εκλογές πολύ σύντομα, με σίγουρο ότι κανένα κόμμα δεν θα πάρει ποσοστό ικανό για να σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση, θα οδηγηθούμε σε συγκυβέρνηση.
Το πολιτικό σύστημα επιδιώκοντας την παραμονή του, σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, θα μοιραστεί το πολιτικό κόστος των δυσβάσταχτων και αντιλαϊκών μέτρων που επιτάσσει η τρόικα, έτσι ώστε να μην το επιβαρυνθεί μόνο το σημερινό κυβερνόν κόμμα.
Η κοινή, με μικρές διαφοροποιήσεις, θέση των τριών κομμάτων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, και ΛΑΟΣ στην στήριξη του μνημονίου και την παραμονή της τρόικας, ενέχει μεγάλους κινδύνους για το λαό μας αφού θα υποθηκεύσει το μέλλον του για δεκαετίες.
Η δέσμευση Σαμαρά ότι θα σεβαστεί στο ακέραιο τις συμφωνίες του μνημονίου και την αποδοχή των χρεών που συνεπάγονται απ’ αυτές δεν μας αφήνει κανένα περιθώριο για παρερμηνείες.
Τα τρία αυτά κόμματα κινούνται σαν υπάλληλοι εταιρίας είσπραξης δανείων, εξυπηρετώντας τους διεθνείς και εγχώριους τοκογλύφους, δανείων που μας φόρτωσε η συνεργασία των προηγούμενων κυβερνήσεων με τις περίφημες αγορές απ’ το ’80 και μετά.
Η βιασύνη για την προκύρηξη των εθνικών εκλογών δεν έχει να κάνει με την αναγκαιότητά τους αλλά με την ανάγκη του σάπιου οικονομικοπολιτικού συστήματος, να παραμείνουν στο πολιτικό σκηνικό, τα ήδη υπάρχοντα φθαρμένα και αποτυχημένα κόμματα μη δίνοντας την ευκαιρία και τον χρόνο δημιουργίας νέων πολιτικών σχηματισμών. Το σύστημα δεν διακινδυνεύει την δημιουργία νέων κομμάτων γιατί δεν έχει καμία σιγουριά ότι κάτω απ’ τις σημερινές συνθήκες θα μπορέσει να τα ελέγξει.
Φυσικά το υπό ίδρυση κόμμα της Ντόρας δεν είναι εξωσυστεμικό και πολύ μικρή αποδοχή και παρεμβατικότητα θα έχει.
Δυστυχώς οι σημερινοί πολιτικοί αρχηγοί των τριών κομμάτων αποδεικνύονται αχυράνθρωποι του σημερινού κατεστημένου και δεν έχουν το σθένος και το πολιτικό θέλω να αντισταθούν στις εντολές της τρόικας και των αγορών με ότι αυτό συνεπάγεται για την χώρα.
Η τάση αυτοσυντήρησης των κομμάτων τους και η διατήρηση των προνομίων των διάφορων κομματόσκυλων, που ανήκουν σ’ αυτά, τους αναγκάζει να παίρνουν αντεθνικές και επιζήμιες για το λαό και το μέλλον του αποφάσεις.
Ο λαός σαστισμένος και έκπληκτος απ’ τις απότομες αλλαγές των παραδοσιακών θέσεων, ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ, παρακολουθεί μουδιασμένος τις εξελίξεις και ανήμπορος να αντιδράσει, μιας και τα περιθώρια που του δίνονται καθώς και οι επιλογές που του δίνονται είναι περιορισμένες, εντός του πλαισίου της τρόικας, του μνημονίου και της αποπληρωμής των τοκογλυφικών δανείων, που άλλοι πήραν στο όνομά του χωρίς κανείς να μπει στον κόπο τουλάχιστον να ρωτήσει.
Το αδιέξοδο φαντάζει ανυπέρβλητο, το πώς ο λαός θα δώσει λύση δεν μπορεί κανείς να προβλέψει, η λογική ότι μόνο με εκλογές και ξαπλωμένοι στον καναπέ θα λυθούν τα οξύτατα προβλήματα κυριαρχεί σήμερα. Περιμένουμε να δούμε τι θα γίνει αύριο.
